Yeni bir bölümle herkese merhabaaaa

Evetttt işte olayların biraz daha kızıştığı bir bölüm

İyi okumalar gençlik 💕💕💕💕

***********

Yüzüme vuran güneş beni rahatsız ederken ihtiyaçla ellerimi yüzüme siper ettim. Sızlanmadan edemedim.

Üzerimden sanki tır geçmiş gibiydi. Gözlerimi açmaya çalışırken uzandığım yerde doğrulmaya çalıştım. Fakat çalıştım diyorum çünkü daha kendimi yukarı çekmeye bile gücüm yoktu. O anda bir çift el belimin iki yanına sarıldı ve beni yukarı çekti.

O an korkuyla gözlerimi açıp belime sarılan kolları itmeye çalıştım tam çığlık atacaktım ki gözlerim bir onun gözlerine kitlendi onun muhteşem ve bakılası ela gözlerine.

Ben öylece gözlerine bakakalmıştım. Ne işi vardı burda. Ardından zihnimi yokladım. Ama karanlıktı en son mirzayla tamirhanedeydik.

Derin bir nefes aldım ve dudaklarımı aralayarak ilk konuşmayı başlatmış oldum.

" Neredeyim ben? "

O ise gözlerini yüzümün her santiminde gezdirmeye başladı. Önce saçlarıma sonra yanaklarımı süsleyen çillerime ardından biçimli pembe dudaklarıma ve son durağı ise zümrüt yeşili gözlerimdi. Neden böyle bakıyordu oysa ben lanetli değil miydim bana bakmamalıydı.

Sorduğum soruya cevap vermemesi yetmemiş gibi beni bir güzel süzerek utandırmıştı. Kızaran yanaklarımı gizlemeye çalışarak sorumu yineledim.

" Mirza beni dinliyor musun cevap versene Allah aşkına dünle ilgili herşey karanlık gibi ne oldu neredeyim ben. "

Mirza derin bir nefes alarak kalın ve biçimli dudaklarını araladı.

"Benim evimdesin suna sakinleş güvendesin. "

" Güvendeyim... Bana ne oldu Mirza en son tamirhanedeydik. "

Yüzüme bir tuhaf bakıyordu. Bakışları yerimde kıpırdanmama sebep oldu.

" Bayıldın. "

"Ne? "Dedim şaşkınlıkla.

"Öylece kollarıma bayıldın. Bende seni anneme getirdim annem emekli hemşire. "

Sanki hiç kızarmamışım gibi daha çok kızardım.

"B-b-ben çok özür dilerim başına bela olmuş gibi oldum. "

Ben utançla önümde kavuşturduğum ellerime bakarken onun hafif bir gülme sesi kulaklarıma doldu. Ama utançtan kafamı kaldırıp bakamadım.

" Gibisi fazla sen tam bir baş belasısın. "

Sanki kalbimdeki çatırtılar kulaklarımı sağır edecekti sanki. Kafamı kaldırıp kırık gözlerle ona baktım. Ben söylerken değilde o söyleyince farklı bir kırıklık olmuştu sanki bende. Yüzündeki hafif tebessüm şaka yaptığını gösterir nitelikteydi ama o an öyle bir haldeydim ki bunu anlamak istemedim adeta.

O ise yüzümdeki kırıklığı görünce kaşları çatıldı ne söylediğini tartıyordu sanki .

o anda kapıda biri göründü.
"Ah yavrum nasılsın uyanmışsın iyi misin. "

Ben ise aylin teyzeyi görünce şok olmuştum ne yani Mirza'nın annesi aylin teyze miydi. Ah mirzanın bu binada yaşadığını biliyordum ama aylin teyzenin oğlu olacağını tahmin etmemiştim doğrusu.

"Aylin teyze? " Dedim şaşkınlıkla.

" Nasılsın kuzum. "

"İyiyim... İyiyim ben telaş yapmayın lütfen. " Ben böyle desem de gözlerinde gördüğüm hâlâ benim için endişelendiğiydi.

Aylin teyze Mirza'nın odadan çıkmasını istedi fakat Mirza yerinden dahi kımıldamamıştı.

"Hadi civan çıkta kızla konuşayım. "

" Civan mı? " Diye sordum. Ve Mirza ya bakarak ekledim . Çatık kaşlarla
" İsmin Mirza değil miydi? "

Benim sözlerimden sonra aylin teyze öylemi dercesine kaşlarını kaldırdı. Mirza ise omuz silkip cevap verdi.

" Elbette adım Mirza. Aslında tam adım Mirza Civan Çakır. "

Söyleminin üzerine anladım dercesine kafamı salladım. İsmi ona çok yakışmıştı.

Bu diyalogdan sonra aylin teyze mirzayı kovarcasına odadan çıkardı ve kapıyı kapadı .

Sebebini anlayamamıştım. Manasızca ona bakıyordum. Aylin hanım ise
Sakince yatağa yanaşıp yanıma oturdu.

Ellerini önünde birleştirip gözlerini gözlerime sabitledi.

" Güzel kızım şimdi seninle biraz konuşalım olur mu. "

" Olur tabi aylin teyze kusuruma bakmayın ama konu nedir. "
Dedim tedirginlikle kızacak mıydı bana başlarına bela oldum diye kızacaktı kesin.

"Güzel kızım dün üzerini değiştirmiştim ateşten ter içinde kalmıştın. Ben üzerini değiştirirken bişeyler gördüm. " Deyince rengim attı bir anda.

Kalbim son hız atmaya başlamıştı . Görmüştü vücuduma kazınmış izleri görmüştü. Gözlerim doldu bedenimden hep tiksinirdim. Şimdi bu tiksindiğim vücudumu birinin görmüş olduğu gerçeği içimi buz gibi etti.

" B-ben ne dediğinizi anlamadım. " Dedim. Gözlerimi kaçırarak sanki gözlerime bakarsa ruhumdaki izleri de görür sandım.

" Kızım sana bunu kim yaptı de hele bana . "

Telaşla ellerini tuttum. " Kimse...kimse yapmadı aylin teyze. "
" Mirza ya söylemedin dimi görmedi izleri bilmiyor değil mi."

" Kuzum görmedi fakat ben dün görünce telaşla söylemiş bulundum. Anlat bana ben ona söylerim uygun bir dille eğer anlatmazsan o öğrenmek için seni zorlayacak. Yapma etme kızım anlat... Anlat ki seni koruyalım. "

Gözlerimden kontrolsüzce yaşlar akıyordu. Kesik kesik nefesler alıyordum.

" Sakinleş kızım bak biz seni koruruz korkma tamam mı civanım yardım eder sana belli sana değer verir . "

" Sizi de kendi lanetimin içine çekemem aylin teyze hem ben kurtuldum. Artık bu yaralara yenisi eklenmeyecek. "
Aylin teyze ise kaşlarını çatarak sordu.

"Nasıl yani.? Kızım anlat bana kimden kurtuldun kim yaptı bunları? "

Ben hızla gözyaşlarımı sildim ama ne çare yenileri geliyordu.
Derince bir nefes aldım.

" Babam... Babam aylin teyze benim cehennemimin şeytanı babam. "
Sonra ise hıçkıra hıçkıra ağladım.
" Kaçtım ben aylin teyze kaçtım ki beni kendi cehenneminden bir başka cehenneme atmasın . " Dedim hıçkırıklarımın arasında.

Aylin teyze ilk başta anlamadı biraz sessizliğin ardından anlamış olacak ki başını önünden kaldırıp gözlerime kenetledi. Ve öfkeyle konuştu.

"O deyyus bide seni evlendirecek miydi he. "

Olaylar nitelikte kafamı salladım.

" Babam beni bulursa yaşatmaz. Ben sadece kaçmadım aylin teyze kaçarak babamın evlendireceği iş ortağının oğlunu da öylece ortada bıraktım bu hem babamın iflasın eşiğine gelmesine sebep oldu hemde... Hemde kaçmama yardım etmesi için düşmanına sığındım. "
Aylin hanım gözleri yaşlı bana bakıyordu.

"Ben lanetliyim aylin teyze. Tıpkı babamın da dediği gibi. Lanetli alçinim ben... Uğursuz..." Derin bir nefes alarak devam ettim.
"lanetli kızıl çalı kuşuyum . "
Kendim ıçin söylediklerim sadece ızdırap veriyordu bana ama yalan birşey yoktu bence.
" O yüzden yardım etmeyin bana sizi de o karanlık kuyuya çekemem. Lütfen mirzayı bu olaydan uzak tutun zaten ben sizin için kimseyim yapmayın bu yüzden.
"
Kalbimdeki kırıklık yüzüme de yansımızştı başımı önüme eğdim. O sırada aylin teyze bir elini çeneme yerleştirip kafamı kaldırdı. Gözlerinin içine bakarak konuşmak istediği açıktı.

"Ah be güzel kızım belki benim için buraya yeni taşınmış bir kızsın ama belliki oğlum için öyle değilsin senden hoşlanmış. "
Derin bir nefes aldı.
"Bu yüzden belki benim için kimse olabilirsin ama oğlum için değilsin. Bu yüzden bana düşen oğlumun değer verdiği kıza kol kanat germek. "

"ilk karşılaşmamız pekte hoş bir karşılaşma değildi. ona rağmen aramızda hisler olsa da oplunuza bunu yapamam dün hissettim bunu ben ona zarar veririm. Benden uzak durun. "

Aylin teyze bu sözlerim üzerine hafifçe güldü.

"Bakışları bana pek öyle gelmedi oysaki hem sana ilk adını söylemiş belliki o ilk karşılaşmanız o kadar da berbat değilmiş ... " Dedi muzır bir şekilde.

"Mirza ismini söylemesinde ne var ki. "

Kederli bir iç çekti karşımdaki kadın sanki üzerine kara bir bulut çökmüştü.

" Eşimin adı Mirza ali'ydi. Şehit oldu.. Onun şehit olduğu gün doğdu Mirza civan babasının anısına adını verdim oğluma ama oğlum babasının adının kıymetli olmasından dolayı sadece kendisi bu ismi kullanmasını isterse kullanırlar. "
Yüzünde küçük bir gülümsemeyle devam etti.

" Sana bu ismi söylediyse çok da kötü bir karşılaşma değilmiş. Senden etkilendiği zaten belli yoksa ilk gördüğü birine söylemez bu ismini. "

Ve ardından oturduğu yerden kalktı kapıya doğru gitti.
" Hala yorgunsun uyu biraz daha , bende sana güzel bir çorba yapayım. Cihana bu durumu düzgünce anlatacağım eminim bir yolunu bulur seni o heriften saklarız. "

Aylin teyze odadan çıkıp kapıyı kapattığı anda telsfonumu alıp mahir beyi aradım.
Birkaç çalıştan sonra telefon açıldı. Ve mahir beyin sesi kulaklarımı doldurdu.

"Alo... Kimsiniz? "

Derin bir nefes aldım ve onu bekletmemek için konuştum.

"Mahir bey merhaba ben Suna... Eee Alçin Suna Aydoğdu.. Eee şey hatırladınız beni öyle değil mi. "

Telefondan mahir beyin derin bir nefes aldığını duydum.

"Evet... Elbette rakibimin kızını hatırlıyorum. "

Utandım her zaman olduğu gibi babam olacak o adamdan utandım.
Ben daha konuşamadan o tekrar konuştu.

" Neden aradın bir sorun mu var. "

"Şey dün biri beni takip ediyordu acaba babam beni bulmuş olabilir mi. "

"Bilemiyorum olabilir babanın bütün yollarını kapatamam o herif bir sıçan gibi her lağamı bilir eminim benim gizlilik programımı geçmek için birşey bulmuştur. "

" Ben ben napıcam peki bu şehirden çıksam bile beni bulur soyadımız aynı. "

" Değiştir o zaman. "

" Ne! "

"O zaman soyadını değiştir. "

" Ama ... ama nasıl. "

********
YAZARDAN

Aylin kızı odada bırakarak içerde bekleyen oğlunun yanına gidiyordu.
Salona girdiğinde oğlunu derin düşüncelere dalmış halde buldu.

"Civan!! "

Mirza annesinin sesiyle kendisine geldi . Annesini görmesiyle ayağa fırladı.

" Ne oldu öğrenebildin mi kim yapmış. "

" Öğrendim. " Dedi derin bir nefes alarak.

" Kim yapmış anne konuşsana çıldırıcam yoksa. " Dedi Öfkeyle .
Annesi şaşkındı top patlasa umursamazdı onun oğlu şimdi deli gibi dolanıyordu.
Oğlunu yatıştırmak istercesine kolunu okşadı.

" Babası... Oğlum babası yapmış. "

" Anne kemer izleri var dedin anne bir baba kızına bunu nasıl yapar. Sunaya anne sunaya kızın yüzüne bak masumiyete bak. O şerefsiz nasıl zarar verir sunaya. "

Aylin derin bir nefes aldı.

" Oğlum sadece bu olsa keşke kızı iş ortağıyla evlendirmek istemiş. Sunanın demesine bakılırsa iflasa yakın olduğu için. Kız bu yüzden babasının düşmanından yardım isteyerek kaçmış. "

Mirza civan bu duyduklarıyla daha da öfkelendi. Bir baba ancak bu kadar kötü olabilirdi. Odanın içinde volta atıp duruyordu. Taki salon kapısında onu görene kadar.

Karışmış saçları ağlamaktan kızarmış yeşil gözleri kızarmış yanakları ve dudakları ve üzerinde Mirza ya ait tişörtü ile suna duruyordu. Çekingen bir şekilde öylece duruyordu kapıda.

Mirza sunayı gördükten sonra siniri bir anda toz bulutu gibi söndü.
Kendisi de anlamıyordu birkaç kere gördüğü bir kıza bir anda vurulmuşmuydu yani.

Suna tişörtün eteklerini çekiştire çekiştire içeriye doğru savsak adımlarla ilerledi.

Aylin hemen ayaklanıp kızı kollarından destekledi ve oturttu hemen.

"Ah çocuğum neden kalktın uyu demedimmi ben sana. "

Suna ise cevap vermedi sadece Mirza ya bakıyordu. Öğrenmişti izlerini ve belliki annesi ona söylemişti gerikalanları da.
Ondan tiksinir miydi belkide böyle bir belayı evinde istemez kovardı. Lanetliydi suna . Kim lanetli birini etrafında isterdi ki.

Mirza ise tam aksine onu bu kötülüklerden nasıl koruyacağını düşünüyordu.annesi ve ablası dışında ilk defa birini korumak istiyordu yeni keşfettiği koruma hissiyle dolup taştı ruhu.

Heryere gitse bulurlardı onu adı aynıydı soyadı aynı. O an dünya durdu sanki ve birden kafasını annesi ve sunaya çevirdi.

" Sen daha önce kaçmayı denemedin mi suna. " Diye sordu aylin

Suna ise utançla baktı kadına.

" Denedim... Denedim hatta polise gittim ama polis birşey yapamadı. "

" Nasıl yapamadı. "

Suna gözlerini kapatarak dilini ısırdı.

"Babam hakkımda sahte bir rapor hazırlamış. Ağır depresyon bu nedenle anne babamdan kurtulmak için bunalımda olduğumdan uydurduğumu söylediler polislerde hem bu gerekçe hemde reşit olmamamdan dolayı birşey yapamadılar. Çünkü herşey yasal görünüyordu. "

Mirza her yeni bilgide daha da öfke duyuyordu nasıl bir şeytandı bu adam. Onların dikkatini çekmek için boğazını temizledi. Mirza dan gelen sesle ikisinin kafası tekrar tekrar dan ona döndü.

Mirza ikisini de şoke edecek o şeyi söyledi.

" Evlenicez... Evlenicez ve o herif bir daha sana yaklaşamıycak. "

**********

**********

Kestikkk

Yani mahir dayı senin diller ne der ne

Ayol güzel yerde bitirdim sanki heee

Bir sonraki bölümde görüşürüz💕💕💕