küçük Alçinimizin yeni hayatının ilk günü .

Güzel günler onu bekliyor 💕💕

****************

Sonunda bağırış , şiddet ve acı olmadan uyanmak ruhuma o kadar iyi gelmişti ki açıkçası o kadar alışmıştım ki bunlara huzurlu bir gün kötü hissettiriyordu .

Ama artık bütün günlerim huzurlu olacaktı kaçmıştım ve bir evim olacaktı sadece bana ait bir ev .

bir eve sahip olmak için sabah erken kalkıp telefondan ev ilanlarına bakmıştım şimdi hazırlanıp oralara bakacaktım . hazırlanıp otelden çıkış yaptım ve telefonla konuştuğum beyfendiyle buluşup evine doğru yola çıktık .

Eve vardığımızda şöyle bir odaları gezdim ev 3. Kattaydı 2 + 1 di odalar güzeldi büyüktü bu ev ona fazla bile gelirdi ama birşeyler eksikti sanki bu ev bana uymamıştı sokaktaki insanlar da pek iyi gibi durmuyordu tekin bir yer değil gibiydi o yüzden beyfendiye dönerek.

" Acaba başka gösterebileceğiniz bir ev var mı yani bu ev çok içime sinmedi mümkünse mahallesi biraz daha sakin bir ev. Mümkün mü acaba "

" Tabiki kızım bir ev daha var iki alt sokakta ama çok temiz bir mahalledir orası evde çok güzel seveceğine eminim gidip bir bakalım. "

Benim de onaylamam ile evden çıkıp diğer eve doğru yürümeye başladık açıkçası mecburen birini seçmen gerekiyordu kiraları iyiydi ve benim zamanım yoktu iş de bulmam gerekiyordu yürürken bir anda yanımda yürüyen adama dönüp aklımdaki soruyu sordum.

" Kusura bakmayın birşey sorabilir miyim. "

" Tabi kızım sor."

" Abi ben gastronomi mezunuyum bu şehre yeni geldim ve iş arıyorum acaba iş bulmam konusunda yardımcı olabilir misiniz buralarda çalışabileceğim bir yer var mı? "

" Valla kızım o mahallenin bir pastanesi var oraya bir sormak lazım belki aşçı gerekiyordur. Sen yapabiliyor musun öyle kek börek tatlı falan. "

" Yaparım tabi inşallah ihtiyaç vardır. "

"İnşallah kızım inşallah. Evde burası işte"

Eliyle binayı gösterdi dışardan güzel görünüyordu ev 2. Kattaydı adam evin kapısını açtığında evin içine doğru adımladık duvarlar bembeyazdı ve Güney cephesi olduğu için ev çok iyi ışık alıyordu balkonu da vardı hem eve gelirken şöyle bir etrafa baktığımda sakin bir mahalleydi güzel gibiydi.

" Tamam abi uygun burası benim için ama şey abi bir sorunum daha var aslında. "

"Nedir kızım. "

" Şey benim ev eşyalarım yok yani ilk defa eve çıkıcam acaba uygun eşya satan birilerini biliyor musunuz.

"Biliyorum tabi bilmem mi kızım hatta hemen arka sokakta gidip seçelim uygunsan hem taşımak konusunu sıkıntı etme onlar hallederler. "

"Gerçekten mi ? "

" Tabi kızım hadi gidelim. "

Aylık söylediği ücreti nakit şekilde depozitoyla birlikte verdim ve anahtarımı teslim aldım artık bir evim vardı.

Beni bahsettiği yere götürürken adını da öğrendim ahmet miş bana ahmet amca diyebilirsin dedi bende kabuk ettim.

tatlı biriydi bence 1.70 boylarında hafif kel ve tombul bir adamdı açıkçası bende iyi bir izlenim bırakmıştı.

Ahmet amcanın dediği yere vardığımızda ahmet amca içerdekileri selamlayarak girdi burası ikinci el eşya satan bir yermiş oldukça uygun görünüyordu hem bende de para baya vardı mahir beyin verdiği kart ve babamın kasasından aldığım bol miktarda parayla oldukça rahat bu evi düzebilirdim.

Bir koltuk takımı gördüm krem rengi ve güzeldi açıkçası buradaki herşey pek yıpranmış gibi görünmüyordu o nedenle içim rahatlamıştı.

O koltuk takımını beğendiğim için onu aldım sonrası klasikti baza yatak yastıklar dolap masa halı ocak çamaşır makinesi fırın gibi birkaç başka şeyler de aldık sonra evin anahtatını onlara bıraktım ahmet amca ben hallederim demişti herşeyi halledip oradan ayrıldım .

otele dönerken mutfağım için bardak tabak tava tencere kaşık çatal bıçak gibi diğer şeyleri de satın alıp ellerim dopdolu şekilde otele döndüm.

Oldukça şanslıydım bir gün içinde hem evimi buldum hem eşyalarımı ahmet amca çok yardımcı olmuştu sağolsun otele eşyalarımı bırakıp bir güzel dinlendim .

Dinlendikten sonra başka alacaklarım var diye bir liste yaptım. Yarın uzun bir gün olacaktı belliydi ev düzenli çektim çok heyecanlıydım.

Akşam olacaktı saat 8 e geliyordu artık ama dışarı çıkmak istedim babam hiç izin vermezdi evden dışarı adım atmama şimdi kendi başıma izin almadan dışarı çıkmak tuhaf hissettirmişti.

Artık izin almama gerek kalmıyordu babam yoktu bunu yeni yeni kavrıyordum.

Beni bulamazdı mahir beye inanıyordum başka şansım yoktu çünkü.

Dışarı çıkmak için hazırlandım biraz dolansam fena olmazdı sonuçta. Dışarı çıktığımda nereye gideceğimi bilemedim öylece yürümeye başladım binaları inceleyerek yürümeye devam ettim öylece.

Yarım saat bile geçmeden yağmur yağmaya başladı. Bir anda bastıran yağmurla ne yapacağımı şaşırdım. Caddenin biraz ilerisindeki otobüs durağını görünce aceleyle oraya ilerledim.

Duraktaki bankalardan birine oturarak yağmurun yavaşlamasını beklemenin daha iyi olacağını düşünüyordum. Fakat yağmur gittikçe hızlanmaya başlanmıştı. O sırada caddenin karşısında iki kişinin olduğunu gördüm. İkisi de bana doğru kilitlenmiş şekilde bakıyordu bir anda panik bütün vücuduma yayıldı ne yapacağımı bilemedim.

Ben daha korkumu bastıramadan o iki kişinin bana doğru yürüdüğünü görünce hızla ayağa kalkıp koşmaya başladım ne tarafa koştuğumu bile bilmiyorum o an ki panikle fark etmedim adamlarda benim peşimden koşuyorlardı .

Koşarken etrafımda birini aradım bir araba bir insan kimse yoktu korkum daha da artmıştı şuan adrenalin vücudumda kol geziyordu arkamdan seslendiklerini duyuyordum ama algılayamıyordum.

İzimi kaybettirmek için sokaklardan birine daldım belki birini bulurum diye. Bana yaklaştıklarını hissediyordum . Ayakkabılatım kayıyordu sırılsıklam olmuştum neredeyim bilmiyorum çaresiz durumdaydım. Tam bir sokaktan öbürüne geçecekken bir anda araba sokağa giriş yaptı.

Arabayı görünce koşarak arabanın önüne attım kendimi. O an araba anı frenle durdu ben arabsnın bana ufak bir çarpmasıyla dengemi de kaybederek yere kapaklanmıştım ama panik ve korku acımı hissettirmiyordu bile adam hızla arabadan çıkarak yanıma geldi birşeyler diyordu ama ben o sırada öbür sokağa bakıyordum adamları arıyordu gözlerim.

Ve buldu da yanımdaki adamı görünce geri geri kaçmaya başlamışlardı. İçimden şükürler yağdırıyordum. O an rahatlayarak derin bir nefes aldım. O sırada adam kolumdan tutup beni hızla yerimden kaldırdı . Dengemi sağlayamayınca öne doğru yalpaladım ve adamın göğsüne tabiri caizse sümük gibi yapıştım.

Adam beni tutup kendinden uzaklaştırdı bende fırsattan istifade kafamı iyice geriye atıp adamın yüzüne baktım göz göze geldiğimizde bir an sadece bir an gözlerimiz kilitlendi.

Sokak lambasının loş ışığı yüzümüzü aydınlatıyordu.

Adamın yüzünü şöyle bir süzdüm. Gece karası saçları, hafif kavruk bir teni ve aynı yemyeşil ormanları andıran bir renge sahip gözleri vardı ah birde biçimli kalın dudakları vardı . Uzun boylu ve iri yapılıydı 1.70 boyumla bile omzuna zor geliyordum. Sol kaşında bir yarık izi vardı ve çok belirgindi hatta gözünün altına kadar gelmişti yara.

Öylece bakışırken ilk kendine gelen oydu kalın ve biçimli olan dudaklarını aralayarak ilk konuşmayı başlattı.

" Hasta mısın kızım sen ne diye arabanın önüne atlıyorsun. "

Ben onun sert ve sinirli sesiyle afallayıp korkuyla bir adım geri çekildim. Bu onu daha da öfkelendirmişti sanki.

" B-Ben özür dilerim yemin ederim mecburdum. iki adam beni kovalıyordu çok korkmuştum etrafta kimse de yoktu çok özür dilerim. "

Ben kısaca durumu anlatınca kaşları biraz düzeldi ama yüzü hala sert duruyordu. Yağmur ikimizi de sırılsıklam etmeye devam ediyordu. Adam benim söylediklerimle etrafı Kolaçan etti birileri var mı diye bakıyordu.

" Gittiler siz arabadan inince korkup kaçtılar. Ben ben çok özür dilerim. " Diyerek ağlamaya başladım.

Adrenalin vücudumu terk edince zangır zangır titreme aldı bütün bedenimi. Adam üzerindeki ceketi çıkartıp bana verdi ve beni arabasına yönlendirdi. O kadar korkmuş ve üşümüştüm ki itiraz edemedim. İkimizde arabaya bindiğimizde klimayı açtı.

Biraz olsun ısınmak bana çok iyi gelmişti . Ben ne yapacağımı düşünürken adamın bakışları bana döndü.

" Evin nerede seni evine bırakayım. "

" Ben YILDIRAY OTEL'inde kalıyorum zahmet olmazsa oraya bırakabilir mısınız. "

Kafasını olumlu anlamda sallayarak arabayı çalıştırdı.

" Buralı değilsin galiba. "

" Ah şey evet nereden anladınız. "

" Hem otelde kalıyorsun hemde buraya çok yabancı gibi duruyorsun sadece bir varsayımdı. "

" Evet şey trabzonluyum ben dün geldim buraya. "

" Neden. "

" Yeni bir başlangıç için. "

Bu söylediğinden sonra kafa sallayıp önüne baktı bir daha tek kelime etmedi. Araba durduğunda uykuya dalmak üzereydim. Otele geldiğini fark ettiğimde kafamı çevirip adama doğru döndüm.

" Teşekkür ederim hayatımı kurtardınız."

" Önemi yok . Buralarda akşam tek dışarı çıkılmaz dikkatli ol. "

"Pekala olacağım. "

Diyerek arabadan indim tam kapıyı kapatacakken aklıma ismini sormadığım geldi kafamı arabanın içine uzatıp konuştum.

" İsmini öğrenebilir miyim. "

" Sebep? "

" Sebebi yok öğrenmek istemiştim. "

Yüzüm düşmüştü söylemeyecek diye düşünerek kapıyı kapatacaktım ki sesini duydum.

" Mirza.... Adım Mirza. Senin adın ne küçük kaçak. "

" Sebep? "

Dedim onu taklit ederek bu onun dudaklarında bir tebessüme yol açtı. Ve devam ettirdi.

" Sebebi yok. "

O an düşündüm herkes alçini kullanırdı trabzon'da sevmezdim bu ismi babam bütün hakaretleri ederken bu ismimi kullanırdı. Aklıma gelen anılarla yüzüm buruştu. Ben öyle dalıp giderken Mirza hey diye seslendi.

" Daldın. "

" Ah kusuruma bakma eee şey ismimi sordun değil mi ismim Suna. "

" Suna pekala odana git Suna böyle durmaya devam edersen hasta olacaksın. "

" İyi geceler Mirza. "

" İyi geceler Suna. "

Bunlar son sözlerimizdi sonra kapıyı kapatıp otele doğru yürümeye başladım ben otelin kapısından girene kadar gitmemişti . Son kez arabasına bakıp otelin içine doğru yöneldim hızla odama çıktım .

Odama çıkınca üzerimi değiştirirken fark ettim mirzanın ceketi bende kalmıştı. Birkaç dakika cekete baktıktan sonra duşa girip hızlı sıcak bir duş aldım ardından güzelce giyinip yatağa attım kendimi. Bugün çok aksiyonlu bitmişti.

Bugünkü olayları düşünürken uykuya daldım. Yarın çok güzel bir gün olacaktı.

Acaba mirzayla tekrar karşılaşacakmıydım.

*****

Esas oğlanın asaleti

Nasıl tanışma ama olayssssss

Yeni bölümde görüşmek üzere

Sevgilerle :)))))

Mirza 💕 Suna