1. Bölüm Çocukluk

Arkadaşlar öncelikle şunu söylemek istiyorum kimseye zorla okutturuyorum bu benim ilk hikayem wattpad'de yazdım ama devamını getiremedim hesabım kapandı bir daha da açamadım yazım yanlışları olabilir düzenlemeye çalışıyorum kusura bakmayın unutmadan,hikayemde argo kelimeler,şidet,cinsellik vb. Şeyler vardır. bunu bilerek okuyun hikayemi beğendiğiseniz oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın bu beni çok mutlu eder:)

Çocukluk

Kapının sert bir şekilde vurulmasıyla yatağından sıçramış küçük kız bağırış sesleri aşağıdan gelince anlamış babasının geldiğini

"niye bu kapı bu kadar geç açılıyor lan"

"uyumuştum baba özür dilerim"

"Lan sabahtan beri kapıda beklemekten ağaç oldum oruspu"diyerek üstüne gitmeye başladı o sırda da titrek adımlarla geri geri gitmeye başlar küçük kız en sonunda dolaba çarptığında durmak zorunda kalır.

dibinde durur içki kokusu burnun yakar nefesini tutmak zorunda kaldı.

"vallah duymadım baba bi daha olmaz"berfin ne kadar özür dilesede babası dinlemeden kolundan tutup odasına sürüklemiş bi eşya gibi yere fırlatmış yüzü sert bir şekilde yere çarpmış ağzından gelen metalik tatla kan olduğunu anlamış.kenarda duran süpürge sapıyla kızın sırtına indirir berfe yerde acı içinde çırpınmaya başlar.

ah… baba yapma yeter lütfen yapma,lütfen”

”sana az bile yapıyorum!”

‘Küçük kız neden ben sana ne yaptım’dedi içinden.

telefonu çalınca beni dövmeyi bıraktı.
“Bana bak oruspunun kızı dua et ki işim var gidiyorum yoksa seni çok kötü yapardım.”dedi

"akşama kadar burada kalda aklın başına gelsin"dedi. yüzüne tükürüp kapıyı üstüne kilitledi.küçük kız babasının hemen arkasından kapıya vurup yalvarmaya başladı.

"Ben sana neyaptım baba! Neolursun aç kapıyı."

”bir daha yapmam baba aç nolur korkuyorum baba.”

Annesinin ve ağabeyinin gelmesine daha çok vardı ağlaması yavaş yavaş diner iç çekişleriyle uykuya daldı.

---------

kafasının üstünde bir el hissedince korkarak hemen uyanır.annesinin olduğunu görünce hemen rahatlamıştı.

"kızım yine o şerefsiz baban böyle yaptı değilimi?"kızının yüzüne gelen saçlarını kulağının arkasına sıkıştırınca dudağındaki patlağı görünce'hıhh' diyerek şok yaşar ayağa kalktığı gibi odadan çıkmış befinde annesinin peşinden hemen çıkmış odasından

"anne dur ne olursun gitme"diyerek annesinin bacaklarına sarılır arkadan genç kadın bacaklarını tutan kızının elini tutup"berfe kızım hadi sen odana korkma ben gelicem tekrar"dedi.

berfin"anne seni yine dövecek gitme neolursun anne ben uslu bir çocuk olmadım diye babam dövdü"diyerek ağlamaya başlamış annesi kızna karşı koyamamış tabi

bir ayağını kırıp kızının önünde diz çökerek iki ellini yanağına koyar baş parmağıyla göz yaşlarını siler annesi

"tamam annecim tamam ağlama bak hiç bir yere gitmiyorum"diyerek sarılır."sen güçlü bir kızsın annen gibi değilmi?"

"Evet"

“hem niye ağlıyorsun sana hiç yakışmıyor annem ağlamak. hadi gel bir şeyler hazırlayalım sana açsın sen şimdi"berfe başını uslu bir şekilde sallar iç çekişleri hayla geçmemişti annesiyle babasının kavga etmesinden korkar annesine bir şey yaparmış diye hep diken üstündedir küçük kız

mutfakta bir şeyler hazırlayan annesine yardım ederek sofrayı kurmaya başlar ne kadar küçük olsada annesine hep yardım çünkü vicdanı el vermez akşama kadar zaten bulaşık yıkıyor kadıncağaz evde sadece iki çalişan var bi abisi civan bide annesi anisinin çalışma saatleri hep değişir berfinin en çokta korktuğu şey abisinin evde olmamsı abisi evde olmayınca babası sürekli annesini döver aksine evde oluncada tek bir laf bile edemez çünkü bir ara öyle bir hata yapmıştı abisi çok pis dövmüstü o gün bugündür abisinin yanında tek bi tokat bile atamaya cesaret edememiş

"Berfe kızım kaşık ve çatalları götürdünmü sofraya?"

"Evet anne başka bir şey varmı?"

"bir şey götürmene gerek yok dökersen çorbayı sen şimdi he yakarsın kendini ama şu ekmeyi götüresen çok iyi olur kızım sonra sen git otur sofraya bekle beni geliyorum."der şivesiyele genç kadın.annesinin dolaptan çıkardığı poşetteki bayat ekmeği elinden alınıp sofraya bırakmış.Anneside oturunca yemeğe başlamışlar annesi gelmeden yemeğe asla başlamazdı annesi yemek yemeyince oda yemezdi ne kadar küçük bir kız olsada yaşadıkları o küçük kızı büyütmüştü

“Oysa yaşadıklarıyla büyür insan senelerle değil.”

Berfe"anne abim bu haftaki vardiyasında saat kaç gibi gelecek"

"saat on iki gibi gelir neden sordun cimcime?"

berfe"hiç sadece merak ettim"Aslında öylesine bir merak değildi onun için merak etti çünkü babası uyandıktan sonra gelirse olacakları az çok tahmin ediyordu.

“sen bekleme ye kızım ben geliyorum iki dakikaya.”

“Tamam anne.”annesinin arkasından babası çıkmıştı yatak odasından hemen sonra berfe korkudan yine midesi bulanmaya başlamıştı

"Ooo keyifler yerinde bakıyorum"diyerek sarsak adımlarla sofraya oturur

"Berfe nasılsın kız"diyerek pis pis sırıttı çok kızkındı ama belli edemiyordu sonunda hep olan kendisine ve annesine oluyordu çünkü."iyiyim"diyerek çorbasının yarısını tek yiyebildi ancak

"kız kalk bana yemek getir iyimiş"küçük kız hemen koşar mutfağa annesinin yanına

"baba yemek istedi."

"tamam kuzum al bu suyuda götür sen ben geliyorum hemen"başıyla onaylayarak salona babasının yanına gitti küçük kız annesinde hemen arkasında bir kase çorbayla geldi.kaseyi kocasının önüne koyup kızının yanına oturmuş

babasının sakin bir şekilde yemeğini yiyince şaşırdı befin biliyordu ama bu sessizlik çok uzun sürmeyecek babası yine bir bahane bulup annesini yada onu dövecek bunları be kadar normal bir şekilde söylesede çok korkar kalbi yerinde çıkacakmış gibi atar,midesi bulanmaya başlar,karnı ağrır ve hisseder huzursuzca yerinden kıpırdanırdı.

sofrada çatal kaşık seslerinden başka bir ses yoktur bir süre sonra babası bu sessizliği bozar.

"kalk kadın bana yemek getir!"diyerek emir verdi

"Yemek kalmadı."

"Nasıl kalmamış lan siz beni delirtmekmi istiyorsunuz"kükreyerek ayağa kalkar annesini kolundan sert bir şekilde tutuarak tokat yapıştırır berfe ağlamaya başlar hep böyle olur bir şey yapamaz ama içi el vermez odasına çekip gitmeyi orda her şeye şahit olur

"Kalmamış anlamıyormusun beynin kıtmı senin."

”anne”tamam yapma der gibisinden bakar.

"lan sen benimle nasıl böyle konuşuyorsun"diyerek birt tokat daha atar annesi bu sefer dengesini koruyamaz yere düşer"baba" berfin dayanamaz annesinin yanına koşar annesinin yanına diz çöker

"Allah belanı versin bari kızın önünde yapma hayvan herif"babası kzının elbisesinden tuttuğu gibi kenara fırlatır bir eşya gibi

"şimdi kim seni elimden alıcak o çok sevdiğin oğlun nerde ha nerde namusuz karı ben biliniyormuyum senin nerelere gittiğini kimlerle fingirdeştiğini."

"Kiminle fingirdeşiyormuşum aç köpek akşama kadar senin borçların,kumarın içkin için çalışıyoruz nankör pislik şey"diyerek bağırır.babası annesini çok kıskanır annesinin güzelliğinden dolayı aralarında on yaş var berfede güzellik olarak annesine çekmiş.kumral saçlı, kahve gözlü,küçük burnu onu çok güzel bir kız yapmıyor güzel kızların kaderi hep çirkin olur derler ya o söz gerçektende doğrudur.

Babası bir anda annesinin üstüne eğilerek yakasından tuttuğu gibi tekrar ayağa kaldırır

"berfe kazım hadi odana sen"dedi ağlayarak.

Hayır!

Bu sefer annesi daha sert bir şekilde "hadi dedim sana çık git odana!"çünkü biliyordu kocası kızına zarar vermekten asla çekinmez onunla işi bitiğinde sıra berfeye gelirdi hep

"Demek yemek yok ha,demek bana yemek yok he."diyerek kadını ters çevirir iki kolunu tek eliyle tutar çenesini sıkarak

"hangi elinle yemek yaptın söyle."diyerek sakin bir o kadarsa tehlikeli bir sesle konuşur.kadın kocasının ne yapacağını anlar kafasını acı bir şekilde sağa sola sallar canının yanması umrunda değil kızının hala orda olup bunları izlemesi onu çok üzüyor ve korkutuyor her dayak sonrası bayılınca sıra kızna da geliyor annesi son bir defa kızın seslenir ama berfe koşarak babasının ayağına kapanır"baba nolursun yapma annemin canı çok yanıyor"babası ayağıyla sert bir tekme atar kız karnını tutarak yerde kıvranmaya başlar.

annesi koşma gitmek için bir hamle yapcakken kocası tekrar kollarıyla kendine doğru çeker izin vermez gitmesine "söylesen lan yemeği hangi elinle yaptın."bir eliyle kollarını sabitlerden diğer eliyle saçından tutar kulağına tehlikeli bir şekilde fısldar "sağım,solum karıcım"annesi titrek bir sesle ‘sağ’ der ardından hemen odada bir çığlık ve kırılma sesi duyulur kırmıştı annesinin parmağını kırmıştı annesi acıya dayanamayarak hemen bayılır berfe ayağa kalkıp babasını bacağına o küçük elleriyle vurmaya başlar"naptın sen ,pislik nefret ediyorum senden keşke ölesen kurtulsak senden"

"Bak sen şu Velet'e ağzın açılmış kız senin. koparıyımı o dilini şimdi senin he."

"Anne kalk hadi anne"diyerek annesinin yanına çöktü berfe babasıda kızının kolundan tıtuğu gibi tokat yapıştırır berfe tam annesinin yanına düşer "koparayım o dilini demi çok uzamış ne dersin kızım"diyerek iğrenç bir şekilde sırıtmaya başlar."korkuyorum baba yapma."dedi

kızın saçından tutuğu gibi tekrar ayağa kaldırır bir tokat daha atar berfenin artık gücü kalmaz düşer yere dudağından akan kan çenesine doğru bir yol çizmişti.bedeni zangır zangır titriyordu yorgun bakışlarını annesine çevirdi sonrada baba dediği kişite bakarak"bunları asla unutmayacağım baba"

"bu sana yeter şimdilik o dilini kesip köpeklere veririm bir dahakine"diyerek kapının girişindeki askılıktan annesinin çantasından tüm paraları alır kapıyı sert bir şekilde çarparak gider.

"hadi kalk anne bak babam gitti"

Dört saat sonra

"Şu yüzünün elinin hali ne anne o şerfsiz diyelim sana yaptı berfeyedemi acımadı kızın dudağı patlamış yanağında kızarıklık var o it nerede haberin varmı?geldiğimde yerde öylece uzanıyordunuz nerde o adam ben hep sizin yanınızda mı olucam her işe gittiğimde acaba ne yapıyorlar o adam anneme kardeşime dokundumu diye düşünmekten bıktım sana diyorum boşa ama diyorsun olmaz niye olmaz anne niye olmaz"bağrış sesiyle anlamıştı civan abisinin geldiğini dosyada o taşımıştı kessin.en son yerde annesinin yanına odanın karanlığında tavana baktı boş boş bir süre sonra yatağından kalıp ilerledi merdivenlerin başında durur yorgun bir şekilde olanları izler

civan abisi masanın üzerinde duran bardağı alıp gibi duvara attı camlar yerde tuzlabuz olmuştu "o piç oruspu çocuğu eve gelice ben size yaptıklarını yanına bırakırmıyım bu sefer öyle bir şey yapacağım ki bir daha sizin saçınızın teline bile dokunamoycak o şerefsiz."

"Neyapıcaksın öldürücekmisin katli mi olucaksın oğlum"

"anne ben evde yoktum bahoza niye haber vermediniz evleri zaten hemen ilerde"bahoz dediği kişi abisinin çok yakın arkadaşıydı aynı zamanda aşiretin ağasıydı 18 yaşında ağa olmuş babası yaşlanınca hem şirketi hemde ağalığı devretmiş oğluna aynı yaştaydı civan abisiyle kardeş gibi görürlerdi birbirlerini buraya taşındıklarında abisi on iki yaşında berfin ise yeni doğmuştu

"nasıl ona haber vereyım rezilmi olalım millete."

"Zaten rezil olmamışmışmıyız? de ana söyle milletin dilinde sakız olmmışız gibi konuşma"annesi ters bir bakış atar oğluna

"Anne bu böyle olmuyor lütfen izin ver gidiyim polise yada işim halletmeme izin ver sıkayım kafasına ya" dedi isyan ederek."ben eve her geldiğimde korkarak kapıyı açmaktan yoruldum be ana bir şey yapmışmı size diye"diyerek ağlamaya başladı”bırak hapis yatayım ne olucaksa olsun ben senin o dört duvar dediğin odada çürümeye razıyım.aslında o dört duvar dediğin yere buradan daha iyi benim için emin ol.”

"ne diyorsun sen o dört duvar da nasıl çurüyüp gitmene göz yumayım oğlum.hem polise gitsen ne olucak yirmidört saat içinde serbest bırakacaklar biliniyormusun ne kadar kadın öldü hepsi cezasız kaldı diyerine gelecek olursak civan sakın ama sakın bir şey yapayım deme el aleme ne kadar rezil olmuşsakta olmuşuz"diyerek oğluna sarılır"söz ver bir şey yapmayacaksın ona"genç adam ters bir şekilde bakar ve başını olumsuzla sallar"bunu benden isteme anam kurbanın olam"diyerek annesinin omsuzndan tutarak yavaşça iter

"Sütümü helal etmem oğlum.annalık hakkımıda helal etmem."

"yapma anne..bunu bana yap-ma lütfen" diyerek annesini kendine çekerek başını göğsüne koyup yazmadan çıkmış saçlarını öper.

"Hadi kendini düşünmüyorsun berfeyidemi düşünmüyorsun kız sekiz yaşında gördüğü şeylere bak anne tramva olucak kız ilerde nasıl devam edecek hayatına hep bunları hatırlayacak berfeye bari yapma ben hapse girmeyende razıyım"diyerek annesinin kafasını öper genç adam

"Bu kızın okulu açılacak hayatına devam etmesi gerekiyor derslerini çalışması gerekiyormiyor mu?"

"bir çaresi vardır illik."

"Ne çaresi varmış söyle hele."

"boşan o adamdan ana."kadın hemen ayrılır oğlunun göğsüne elini vurarak iter.

" ne diyorsun sen oğlum?bizim toprakları bilinmiyormuş gibi konuşma ciwan sence Mardin gibi bir yerde boşanma diye bir şey varmı rezilmi olmamı istiyorsun tüm köye benim ailem babana beni verirken ne dedi biliyormusun?ancak kefeninle çıkarsın o evden sence beni yaşatırlarmı babanın ailesi baban olmazsa amcanla beni dağ koymaz oğul.”

"Ben varım ana bana güvenmiyormusun?"genç delikanlı ne kadar annesini ikna etmeye çalışsada nafileydi annesi berçem her dediğni doğru bulan kararlarının arkasında duran biriydi vazgeçmezdi asla ve oğlu bunu annesinden daha iyi biliyordu.

"tamam anne nasıl biliyorsan onu yap ama şunu untma ki bir daha senin ve berfenin saçının teline zarar gelsin işte o zaman kimse beni durduramaz ama söz veremem benden bunu isteme."dedi net bir şekilde çeketini koltuğun üzerinden alıp kapıyı sertçe çarpıp gider.

annesi çaresiz bir şekilde oğlunun arkasından bakar.

Bu bölümümü nasıl buldunuz canlarım yorumlarınız bekliyorum eleştiriye her zaman açığım ama bir insanı kırmadan önce iki kez düşünün diyer bölümlerinde atmaya çalışacağım iyi günler❤️