2. Bölüm Çocukluk 2

Kayıp
sabah arkadaşlarının çağırmasıyla uyanmıştı küçük kız"viyan ne yapacağız sabah sabah ya ne güzel uyuyordum hem diyerleri nerde?"

"berfe bugünde uyuma neolucak sanki."

"niye geldik ki dağa hem." Dağ evlerinin hemen arkasında kalıyordu ancak piknik yada evcilik oynadıklarında gelirlerdi.

"Biraz sabret ya."dedi.

bir süre sonra arkadaşı berfenin hemen arkasına geçerek gözlerini kapatı.

"viyan neoluyor niye gözlerimi kapattın."

”süpriz canım gidince görürsün.”

"gözüm çok ağrıdı ya."diyerek isyan etti. görmesin diye gözüne baskı yaptığı için ağrıyordu.içinde heyecan vardı bu sefer içinde az çok tahmin ediyordu ama boşuna ümitlenmemek için bir şey demiyordu arkadaşına.

"tamam'mı.."

"aç artık viyan gözüm ağrıdı."diyerek sızlandı.

"açıyorum bakın üçç ikiii bir tada."diyerek gözünden ellerini çekti.

"iyi ki doğdun berfe."diyerek alkışlamaya başladılar.Baran elindeki çilekli pastayla berfenin önüne geçerek."hadi üflesene mumları sönüyor bak."dedi dilan.

"tamam."diyerek gülümsedi berfin.

"Dilek tutmayı unutma."dedi.serhat.

berfe gözlerini kapatarak"ailesiyle mutlu ve huzurlu bir hayat diledi."ardından mumları üfleyerek"hepinize gerçekten çok teşekkür ederim iyi ki varsınız."dedi.

Baran"ne diledin."dedi."söylemem."dedi kız gülerek.

viyan"hani dilek ya baran nasıl söylemesini bekliyorsun."diyerek tersledi bu ikilinin atışması çok komikti.

------

Güneş batmak üzereydi berfe aklına gelen şeyle hemen ayağa kalktı"annem şimdi meraktan fenalık geçirmiştir sabahtan beri eve de gitmedim."dedi.arkadaşlarına bakarak.

viyan"bizde kalkalım bizimkilerde meraktan ölmiştür."dedi.berfin hepsine tekrardan teşekkür edip bahçenin kapısına geldi zaten evleri bir birlerine çok yakın on,onbeş adımlık yoldu.elindeki hediyelerle bahçe kapısından giriş yaptı.iki katlı müstakil evlerine baktı korkarak.

"lan siz beni katilmi etmeye çalışıyorsunuz"

"ne demek boşanmak ha seni şimdi ödürmeyeyimde neyapım."dedi şiveyle

"sinirden öyle söylemiştir sen yanlış anlamışsındır yada."

"lan başlatma sinirine almayayım ayağımın altına."

"bu evde bu gün biri ölücek ya siz beni öldürün"dedi.işret parmağıyla kendini göstererek."yada ben sizi öldüreyim dedi karısıyla kıznını göstererek.

"Beni öldür istediğini yap ama." Dedi hıçkırıklarla boğularak." sakın çocuklarıma dokunma senin mahvederim şervan yemin ederim seni gebertirim."dedi.

"ne yapıyorsun?nereye."

"Amanetim vardı onu getirmeye gidiyorum" dedi."berfe elinde baranın ona verdiği bez bebekle açık kapıdan ne yapacağını izledi.babasıda o sırada oturma odasından yatak odasına gitti annesi peşinden koştu"dur neyapıyprsun!"diyerk tedirgin bir şekilde bağırdı.berfede koşarak yatak odasına girdi şok geçirdi bacakları tir tit titremeye başladı. Annesi birden başının elindeki silahı çekiştirmeye başladı"bırak karı o oğlunuzda seni de gebertmeden hapse girmek yok babayı dövmek neymiş görecek o birazdan önce seni sonra onu."bakışları berfeyi buldu.işaret parmağını berfeye doğru tutarak"sonrada onu.”diyerek deli gibi kahkaha attı.ama sinirden gülüyordu daha çok berfe o an anladı bu adamın bir piskopat olduğunu hiç bu kadar ileri girmemişti döverdi kızardı ama asla öldüreceğini söylememişti.

annesi başını iki yana sallayarak"yapamasın buna asla izin vermem diyerek bağırdı."

"gör bak yapıyormuyum yapmıyorumum."dedi

"Yapma neolur."diyerek başını iki yana sallamaya başladı.annesi ağlamaktan helak olmuştu.berfenin aklına abisibinin annesine dedikleri geldi.koşarak bozdağ konağına girdi.

bütün aile fertleri bahçede oturmuş çay içiyorlardı.

bahozun annesi hejanın hanım ayağa kalkarak kızın yanına gitti şaşırmıştı kızı böyle görünce"kuzum ne bu halin ne oldu sana böyle."ağlamaktan kırmız tişörtününde boğazına kadar inen ıslaklıklar beli ediyordu.

bahozun bakışları hemen küçük kıza döndü.kaşları anında çatılırken sakin adımlarla önünde diz çökerek ellerini yanğına götürüp göz yaşlarını sildi ancak bir işe yaramadı ardından göz yaşı tekrar geldi adam eline damlayan göz yaşlarına baktı bir süre bir tedirginlik oldu içinde "berfe ne bu halin? ciwan nerde?sen neden böylesin?"diyerek üst üste sorular sormaya başladı.

"B-babamın a-aannemi öldürecek abi"dedi hıçkırıklar arasında.

Tamda o anda bir el silah sesi duyuldu.

bahoz ağa anında kalktı yeri döve döve konağın kapısından alel acele çıktı.berfede hemen arkasından gidecekti ki heja hanım iki kolundan tutarak gitmesini engelledi.

"bırak beni annemi öldürdü 'o'kesin bırak."

"Bizi öldüreceğini söylüyordu bırak gideyim."diyerek ittirdi kadını küçük kız gitmişti sanki onun yerine başka biri gelmişti.bağrarak kadının kolunda çırpınıyordu."kuzum yok öyle bir şey sen öyle düşünme."desede herkes biliyordu bu mahallede bilmeyen yoktu babasını.berfeyi kendine çevirdi. sakinleştirmeye çalıştı.ama sadece çalıştı çünkü kız sakinleşemiyordu heja ne derse anlamıyordu."bırak lütfen annemin bana ihtiyacı vardır şimdi."diyerek son gücüyle kadını ittirdi.kadın dengesini kaybedince kalçasının üstüne düşmüştü.”berfe kadının elinden kurtulup son nefesine kadar koştu.evlerinin önünde büyük bir kalabalık vardı.

Hemen ardından ambulans ve siren sesleri yükseldi.

Berfe olduğu yerde bir süre öylece durdu.

annesi sedyenin üzerinde beyaz badisi kanlar içinde uzanıyordu.

Anne!!!diyerek haykırdı küçük kız kendini yerde buldu delirmişti sanki o an saçlarını çekiştirmeye başladı.”anne ölemezsin beni bırakıp gidemezsin daha hediyemi almadın nereye böyle”diyerek ayağa kalkıp koşmaya başladı ambulans kapısına doğru.

kalk!!!

”hediyemi ver bana”

Bahoz”berfe gel hadi”diyerek kucağına aldı.

”hediyemi vermedi bahoz abi o nereye gidiyor bırak beni”diyerek çırpında adamın kollarında.o küçük elleriyle adamın duvar gibi göğsüne vurmaya çalışıyordu.”ona bir şey olmayacak demi civan abim yüzünden onun yüzünden oldu herşey.”dedi.her yer birden karanlık oldu.

”Dilan gel al berfini bizim eve götür.”diyerek kardeşinin eline verdi kızı.kızın bayılmış olduğunu gören genç kız koşarak kızcağızı kucağına alarak kalabalığın arasından bozdağ konağa götürdü.

bir gün sonra

Küçük Kızın hali içler acısıydı hergün rüyasında annesini sayıklayarak uyanıyordu.

Bir haftadır konakta kalıyordu abisi bir haftadır yoktu ortalıkta bahozda buna çok kızmıştı niye gelmediğini merak ediyordu.kardeşinide o halde bırakamazdı sonuçta en yakın dostunun kardeşiydi onunla kardeşi sayılırdı berfin.haberi varmı yokmu biliniyordu olsaydı gelirdi annesinin mezarına değimi?bu haberle çok yıkılacaktı onu biliyordu.

bahoz ağa bahoz ağa koş!

bahoz aşağdan birisinin çağırmasıyla odasından çıktı.

”ne oldu dursun hayrola.”dedi merdivenlerden aşağı inerken.

”ağam civan canına kıymış evde asılı bulmuş bizim çocuklar.”dedi.