3. Bölüm

6yıl sonra

her yer karanlık.başımı çevirerek etrafıma baktım hiç bir şey göremedim az ilerde bir ışık gördüm nerdeydim?

bir mezarlıktaydım abim ve annemin mezarının önündeydim.

tenime değen üşüme hissiyle başımı önüme çevirdim gördüğüm şeyle yerimden sıçradım

Arkama döndüm hemen önümde kazılmış bir mezarlık vardı korkunç olan şey ise içeride benim oluşumdu.

”sıra sanada gelicek güzel kızım benim.” Dedi. çok yabancı olmayan bir ses.

baba nerdesin?

“burdayım berfe arkana dön.”arkama döndüm ama hiç bir şey yoktu.

“nerdesin!”

“nerdesin?Allah’ın cezası!diyerek bağırdım.”

“burdayım.”dedi.

etrafımda dönüyordum deli gibi.ağzımdan bir çığlık kaçtı.korkuyordum ‘yardım edin’dedim ama Burda yardım edecek kimse yoktu.

”sıra sana da gelicek kızım sadece sıranı bekle.”

“hayır.”

“hayır.”

berfe!

”hayır git gelme.”

“Berfe kızım uyan hadi kabus görüyorsun.”terler içinde yatağımdan uyanmıştım.

“Su”o kadar kısık söylemiştim ki ben bile sesimi zor duymuştum.

”su mu tamam bekle getiriyorum hemen.”dedi heja teyze.

komidinin üstünde ki boş sürahiyi alıp odadan çıktı.

çok kötü bir rüya görmüştüm okuldan eve geldiğim de işlerde biraz yardımcı olup odama çıkıp uyumuştum.çok kötü bir kabus görmüştüm çok gerçekçiydi.

heja teyze elinde ki dolu sürahiye odaya girdi.”kızım ne gördün de bu kadar korktu resmen kaç kere çağırdım seni sor uyandın Vallahi.”dedi.yatağın kenarına oturdu.

”önemli bir şey değil sadece bir kavuştu.”dedim önemli bir şey değilmiş gibi.

”öyle mi.”dedi inanmamışçasına.

”öyle.”dedim.elimi dizindeki elinin üzerine koyarak.hafif tebesüm ettim.

”iyi madem öyle olsun korkuttun beni. bende odanın yanından geçince sesini duydum geldim kıvranıyordun terler içinde yatakta.”dedi.

“Seni korkuttuğum için üzgünüm sultanım.”dedim.hafif sırıtarak.

”bak bide gülüyor gülme.”dedi yalandan sinirlendi.

”gülmedim.”dedim.

”deli kız”dedi kahkaha atarak.

”kızım ben sana şeyi demeyi unuttum.”dedi söylemek istemiyor gibiydi.

”neyi.”

”biz bugün mezarlığa gitmiştik sen uyuyordun kıyamadım seni uyandırmaya içim el vermedi hem tüm gün okul ev işi derken.”

o yüzden geldiniz demi rüyama anne kızdınınız değil mi mezarınıza gelmedim diye abim.bugün onların ölüm yıldönümüydü ve ben uyumuştum tüm gün resmen.ne yapıp ne edip bügün gitmeliydim odadaki saate baktığımda çok geç olmuştu ama bu gitmememe engel değildi.

“tamam sıkıntı yok sultanım.”dedim.bir tuhaf olmuştu şaşırmıştı tepkime biliyordu benim ne kadar çok mezarlığa gitmek istediğimi.

”sen yemekte yememişsin açanıdır şimdi biz yedik fatmaya söyleyeyim o zaman sana yemekleri ısıtsınlar olurmu güzel kızım?”

”olur sultanım olur bende gelirim hemen arkandan.”

heja teyze odadan çıktığında üzerimi değirmeden odamdan çıktım etrafta kimse yoktu.ilerlediğimde sesler oturma odasından geliyordu işim daha kolay olucaktı.

tüm gün okul ev konağın işi derken unutmuştum uyumuştum annem ve abimi kaybettikten sonra bu konakta yaşamaya başlamıştım.niye diye sorarsanız abim beni bahoz ağaya emanet etmiş.sağolsunlar her ihtiyacımı alıyorlardı.kendi kızlarından ayırmazdı beni heja teyze bu evde en çok onu severdim.

Acı geçen bakire merhem olmuyordu.dün gibiydi sineme süzülen yaşanmışlıklar.kader bu ya her şey altı yıl önce başlamıştı.

koşuyordum bildiğim sokakardan birden sert bi bedene çarpmış tam yeri boylayacaktım ki kendimi bir den birisinin kollarında buldum.kafamı kaldırıp kim olduğuna baktığımda sokak lambalarında beli olan tanıdık simayla korkum katbekat artmıştı.bu sefer bitmiştim kesin çok ters bakıyordu normalde de öyle bakardı da bu sefer çok başka bakıyordu.gözlerinden ateş çıkıyordu resmen.tabi gecenin bu saatinde bereye gidiyorsam demi. kendime gelerek bir adım geri atıp korkumu beli etmemeye çalıştım.”ş-şey b-ben.”dedi. kekeleyerek.

“Sen ney lan konaktan nasıl çıktın.”

”berfe senin ne işin var gecenin bu saatinde dışarda kızım.”diyerek gürledi.

ne kadar kendimi ağlamamak için tutmaya çalışsamda gözlerim yine bana ihanet etti.yaşlar yanağından teker teker süzüldü.

berfe!!!

”bak sakin olmaya çalışıyorum ama sen iyice beni çıldırtmaya çalışıyorsun cevap versene.”dedi üzerime bir adım atarak dibimde durdu.o sırada bende geri geri gitmeye başladım onun bir adımı benim üç adımımdı .sırtım duvara değince durmak zorunda kaldım.o hala üzerime geliyordu.

“Ağlama”dedi sakin tutmayaya çalışıyordu kendini.korkmam için yapıyordu bilmediği bir şey vardı ama oda her şekilde ondan koktuğuydum.

”ağlama lan”diyerek sol tarafındaki duvara yumruk attı.ağlamamdan hep nefret ederdi.

“hıh” yerinden sıçramıştım korkudan.zar zor konuşmaya çalışarak.

”bahoz abi bben annem ve abimin mezarına gidecektim.”dedim hıçkırarak.

”neden bize den birine söylemiyorsun kafana göre davranıyorsun” dedi.

”hadi onu geçtim bize söylemiyorsun neden sabah değilde gecenin bu saatinde senin amacın ne kızım.”

“Abi ev işi okul derken uyumuştum.unuttum gitmmeyi bugün annem ve abimin ölümyıldöümüydü.”

”yürü düş önüme bir daha da benden habersiz çıkarsan dışarı bu kadar sakin kalmam bilesin.”dedi. ‘bu senin sakin kalmış halinmi?’diye geçirdim içimden.sinir oluyordum onun böyle yapmasına abim beni emanet etmiş olabilirdi ama bu onun bana bağırma veya kızma hakkını vermiyordu.

”gelemem.”

“berfe zorlama beni hadi diyorum.istemediğim şeyler yaptırma bana bak”kafamı olumsuzca iki yana salladı

bohoz abi kolumdan tutuğu gibi peşinden sürükledi.

”bırak abi mezara gitmeme izin ver ya.”diyerek direniyordu.kolundaki güçlü elleri açmaya çalışıyordu çok sıktığı için zor oluyordu.”bugün onların yıl dönümü bana çok kırılırlar ama.”dedim bir an duracakmış gibi oldu.

”canım yanıyor bahoz abi bırak.”dedim. hiç umrunda değildi eli biraz bile olsun gevşememişti sonunda konağın kapısına geldiğimizde kahya kapıyı açıp”hoş gelmişsin ağam”dedi korkarak. adamcağızın beti benzi atmıştı beni görünce.kenara çekildi geçmemiz için.

“lan ben size boşunamı para veriyorum bu konağa kimin girip çıktığını görmyecek kadar körmüsünüz”diyerek bağırdı kapıdaki korumalara.sanki kolum kopacaktı sinirlendikçe dahada sıkıyordu bileğimi.

”hadi onları geçtim bu evde ben yokken sana emanet etmiyormuyum ahmed amca.”diyerek bağırdı yaşlı adama.vicdan azabından çektim çünkü onun hiç bir suçu günahı yoktu konağın arka kapısından çıkmıştım Ayşe ablanın yardımıyla anahtar bir tek onda vardı çünkü o kapıyıda çok kullanmazdık sağolsun vermişti ama hiçbir ile yaramadı keşke vermeseydi.

” ama evladım biz heç yerimizden ayrılmadık hanım kızımızı da kapıdan çıkarken görmedik.”dedi.

bakışlar bana kaydı birden anlamıştı kessin arka kapıdan çıktığımı offf napıcaktım ben.

ana!!!diyerek konağı ayağa kaldırdımıştı bahoz abi”sizde yerleriniz geçin”demişti hemen sonra korumalara.

“Neoldu oğlum”diyerek merdivenlerden aşağı inmişti heja teyze.diğer aile üyeleride avluya inmişlerdi.

”bu kız bir daha benden habersiz dışarı adımını atmayacak okul ev bitti.”

”sen ne dersin oğlum ne oldu.”

”hanım efendi gecenin bu satinde dışarı çıkmıştı ben görmesem gidiyordu bu saatte mezarlığa.”

”berfe kızım doğrumudur?neden çıkıyorsun bu saat’de dışarı ya başına bir şey gelseydi biz ne derdik sonra. sen annen ve abinin emanetisin bahoza.”

”bben sadece annemin ve abimin mezarına gitmek istemiştim.”

”sus konuşma sen konuşmak için bile izin al bundan sonra.”

“Sizde diyorum beni iyi dinleyin bir daha bu kız evden benden habersiz dışarı adımını atmayacak.”dedi aile üyelerine bakarak.

”abi abartmıyorsunun sencede.”diyerek araya girdi Dilan abla.

”az bile civan bana emanet etti başına bir şey gelse ben ne derim kardeşime lan.”dedi

hiçbeinde ses çıkmadı çok abartıyordu bence

heja yengenin kocası zınar amca”doğru dersin oğul.”dedi.

“bırak kolumu.” elimi bırakınca hemen uzaklaştım bir kaç adım yanından.sinirle baktım ona o bir saniye bile ayırmadı gözlerini üstümden bakışlarını ayıran ilk ben oldum tabiki de

“hiç biriniz anlamıyorsunuz beni ya bıktım hapis hayatı yaşamaktan zaten izin almıyormuyum her çıktığımda başka ne yapsaydım izin verirmiydiniz gitmeme.”

“Kızım bize deseydin ya yarın sabah götürürdük seni illa bu akşam mı çıkman gerekiyordu.”dedi bize doğru yaklaşarak.

”evet.”diyerek haykırdım.

”gel buraya deli kız.”koşarak yanına gittim.kafamı omuzun koyup sarıldım sıcacık kollarına heja teyzeyel aramızda herhangi bir kan bağı olmasada bu ailede onu çok seviyodum.ağlamam dinmemişti daha da artıyordu.

“Hadi içeriye geçelim.”zınar amcanın çağırmasıyla içeri geçmiştik.