Medya : Yazgı Akay.

Merhabalar yeni bölümle karşınızdayım.

İyi okumalar sevgili okurlarım.

<✯>

Kabus görmemle hızlıca yatağımdan doğruldum ama odam kasvetli karanlığın içindeydi elimi kalbime götürüp derin nefes alıp kapı tarafına yöneldim .

Kapıyı açıp koridora ilerledim ama evin her tarafı karanlıklar içindeydi daha fazla korkmaya başlamıştım hiç bir ses gelmiyordu evde .

Salonda ince bir ışık yanıyordu salona geldiğinde çığlık çığlığa yere düştüm Taha abim, Bulut abim, Toprak abim, Batı abim, Doğu , Anne ve babam her taraflarından oluk oluk kanlar akıyordu.

Bu olamazdı hayır ölemezlerdi emekleyerek aileme yaklaştım anne ve babamın ellerinden tutup ağlamaya başladım kalbim deli gibi atıyordu hayır bu gerçek olamazdı hayal görüyor olmanıydım .

" Hayır açın gözlerinizi lütfen ." Dedim.

Ağlayarak abilerime baktım

" Abilerim hani beni yanlız bırakmak yoktu ."

Arkamdan adım sesleri işitmemle sırtım yay gibi gerilmeye başlamıştı arkamdaki adım seslerini sahibine baktım Tuğrul kanlı elleriyle boğazımı sıkıp üstüme çıkmıştı artık bitmişti ölüyordum kalbim atmayı bırakmıştı nefes almam zorlamıştı .

***

Kanter içinde yataktan kalkıp etrafa baktım odamdaydım odamın ışıkları açıktı ayağa kalkıp aynanın önüne geçtim.

Elimi boğazıma yaklaştırıp baktım hiç bir iz yoktu kabus görmüştüm az önceki şeyler gerçek değildi Tuğrul burda değildi sakin olmalıyım .

Masadaki sürahiden su doldurup elimin titremesine aldırmadan suyu içtikten sonra odamdan çıkıp Anne ve babamın odasına ilernedim .

Kapıyı tıkladıktan sonra annemin sesini duymamla içeri girdim annem gece lambasını açıp bana baktı endişeli bir şekilde yataktan kalkıp yanıma geldi.

Omzuma dokunup." İyimisin bir yerin mi ağrıyor yoksa." Dedi annem .

Mahcup bir şekilde anne baktım .

" Özür dilerim anne kabus gördüm yanımda yatar mısın korkuyorum." Dedim.

Bir şey olmadığını anladıktan sonra gülümseyip ." Özür dilemene gerek yok sen git ben geliyorum." Dedi annem .

Başımı sallayıp odadan çıkıp odama girdim bir kaç dakika sonra annem içeri girip yatağıma girdik.

" Gözlerini kapat güzel kızım ben burdayım korkma." Dedi .

" İyki varsın annem ." Dedim .

" Sende iyi ki varsın yazgım." Dedi.

Annemin beline sarılıp kokusunu içine çekip gözlerimi kapatıp uykuya daldım.

***

Güne annemin kollarında uyanmak benim için paha biçilmez bir şeydi .

Annem odamdan çıkıp odasına gitmişti Burak'ta mesaj atmıştı buluşmak istiyordu bende kabul etmiştim.

Burak benim abim gibiydi küçüklükten beri yan yanaydık küçükken yaralandığım zaman üvey annemden önce gelip beni kontrol ederdi bunları düşünmeyi bırakıp.

Uyuşuk bir halde yataktan kalkıp banyoya girip soğuk suyu açıp yüzümü kurulayıp banyodan çıkıp gardroptan pembe bir elbiseyi alıp elimde inceledim kol kısmı kapalıydı sırt kısmıda aynı şekilde elbise dizime kadar geliyordu .

Üstüme giyip saçımı taradıktan sonra makyajımı bitirip beyaz spor ayakkabımı giyip telefonumu çantama koyup aşağa indim ev sessizdi salonda bazı sesler geliyordu salona geçtim Toprak abim ve babam birlikte çay içiyorlardı.

Babam beni görmesiyle." Güzel kızım çok güzel olmuşsun." Dedi

Toprak abim." Papatyam bu güzellik fazla ama . " Dedi

İkisini yanaklarından öpüp." Teşekkür ederim ." Dedim.

" Nereye gideceksin papatyam ." Dedi Toprak abim.

Babam niye onu öptüğünü anlamış gibi." Anladım şimdi niye beni öptüğünü izin almak için dimi. " Dedi

Babamın yanına oturup elinden tutup." Ya baba öyle bir şey yok ki izin veriyor musun." Dedim .

Toprak abim ise göz ucuyla bana bakıyordu.

" Tamam git kimin yanına gideceksin." Dedi babam.

" Teşekkür ederim baba Burak arkadaşım onun yanına gideceğim." Dedim.

" Erkek mi o gidemezsin kız olsaydı olurdu ama değil." Dedi Toprak abim

Yok abi uzaylı.

Masumca abime bakıp abime yaklaştım." Ya abi lütfen yapma." Dedim dudaklarımı büzerek.

Normalde fazla dışarı çıkan biri değildim bazen Asya'nın zorlamasıyla dışarıya çıkardık abim yanaklarımı sıkmasıyla ona baktım." Tamam git ama ben seni gideceğin yere bırakacağım." Dedi.

Mutluluktan abimin yanaklarından bende sıkıp ." Abilerim yakışıklısı be. " Dedim

" Papatyam yanaklarımı koparamak istiyorsun galiba." Dedi .

Sakin bir şekilde abimin yanaklarını bırakıp göz ucuyla babama baktığımda mutluktan gözleri parlıyordu .

Toprak abim yerinden kalkıp kolunu omzuna atıp .

" Haydi gidelim." Dedi

" Tamam gidelim görüşürüz baba seni seviyorum annem nerde ve diğer abilerim." Dedim.

" Annen bir iş için dışarı çıktı diğerleri ise işlerine gittiler kahvaltı yapmayı unutma." Dedi babam.

" Tamam baba unutmam ." Dedim

Arabaya geçip oturdum Toprak abim arabayı çalıştırıp konumu söylediğim yere sürdü kısa bir süre sonra bir restoranın önünde durmuştuk.

Abim inmeye çalıştığında kolundan tutup.

" Gelmeme gerek yok ." Dedim

" Tamam papatyam kendine dikkat et." Dedi

" Dikkat ederim canım abim benim ." Dedim

Abimin yanaklarından öpüp arabadan indim Toprak abime el salladıktan sonra arabasıyla gözden kayboldu .

Derin nefes alıp içeriye girdim restorana göz gezdirdim şık bir dekorasyonu vardı nefis bir kurabiye kokusu yayılmıştı restoranda gözüm cam tarafındaki Burak'a takıldı masada oturmuş telefonuyla ilgileniyordu başını telefondan kandırmasıyla beni görür görmez ayağa kalkıp yanıma geldi .

Beni kendine çekip sarıldı bir an kemikleri mi hissetmedim beni boğmak istiyor galiba bu çocuk benden ayrılıp.

" Çok özledim seni yazgı." Dedi

" Bende seni özledim." Dedim

Birlikte masaya geçip oturduktan sonra beni süzüp gülümsedi .

" İyi görünüyorsun ." Dedi .

" İyi olmaya çalışıyorum." Dedim.

Burak garsonu çağırıp yemek yemeyeceğimi söylediğim için kahve istemişti .

" Anlatıcak mısın olanları." Dedi

Olanları baştan sona Burak anlattıktan sonra boğazım kuruduğu için kahveden yudum alıp Burak'a döndüm.

Dudaklarını aralayıp derin nefes alarak ." Yıllar önce sana ne demiştim o adamı şikayet edelim dedim ama sen beni dinlemedin Yazgı o üvey annen için yaptın bunları ." Dedi sinirle .

Doğru söylüyordu Burak hepsi üvey anneme olan sözümü tutmak için Tuğrula katlandım .

Kelimeleri nasıl tamamlacağı mı bilmiyordum gözlerimi Buraktan kaçırıp .

" Üvey annem benim hayatımı kurtardı Burak o gün araba bana çarpsaydı burda olmazdım ama üvey annem beni kurtarmak için hayatından oldu ölmeden önce bana dediği sözü tutmak zorundaydım Tuğrulu yanlız bırakmama mı söyledi ." Dedim gözümdeki yaşlar akmasına izin vererek.

Burak söylediği şeyin pişmanıyla elimi tutup yüzümü kendine çevirdi.

" Özür dilerim ağlama lütfen artık üzülmene izin vermeyeceğim ." Dedi.

Elini sıkıp ." Teşekkür ederim Burak iyiki varsın gerçekten." Dedim .

" Sende iyiki varsın kardeşim." Dedi .

Göz yaşlarımı silip cama baktığımda Tuğrul elinde bıçakla bana bakıyordu göz bebeklerim büyümesiyle Burak omzumu dürtüp.

" Yazgı ne oldu bana bak rengin atı birden iyi misin." Dedi .

Burak'a bakıp elimi cama uzattım kekeliyerek.

" B-Burak T-Tuğrul b-burda ." Dedim .

Burak gösterdiğim yere baktı .

" Yazgı burda kimse yok hayal gördün galiba." Dedi .

Korkarak cama baktım ama kimse yoktu bu nasıl olurdu oradaydı emindim elinde bıçakla aynı korkulu gülümsemesiyle bana bakıyordu hayal mi görüyordum yoksa .

" Ama oradaydı Burak gerçekten." Dedim.

Burak elimi tutup ." Şş sakin ol tamam göz yanılması olabilir sorun değil." Dedi .

Ayağa kalkıp." Ben gidiyorum." Dedim.

Çantamı alıp Burağın konuşmasını dinlemeden hızlıca restorandan çıktım .

Koşarak ilerniyordum Tuğrul yine beni bulursa ne yapardım nefes nefese kalarak duvara tutundum etrafıma baktığımda tanımadığım bir yerdeydim titrediğim için çantam yere düştümüştü çantanın sesiyle ilkildim.

Yere diz çöküp hıçkırarak ağlamaya başladım ruhum sıkışmıştı kalbim ritmi durmuş gibiydi.

Telefonum çalmasıyla kendime geldim titreyerek çantamı açıp telefonu çıkartım arayan Taha abimdi .

Açıp kulağıma dayadım abimin neşeli çıkan sesini dinledim.

" Alo abicim nerdesin evde yoksun ." Dedi .

Ağlayarak konuştum." Abi bilmiyorum nerdeyim kayboldum ." Dedim titreyerek.

Taha abim az önceki neşeli sesi kaybolmuş yerine endişeli bir sesle ." Abicim ne oldu etrafa bak bir yazı bir şey var mı nasıl kayboldun ." Dedi .

Daha fazla ağlayarak ." Abi hiç bir yazı yok beni burdan al korkuyorum ." Dedim.

" Tamam korkma abin geliyor." Dedi .

Telefonu kapatıp telefonu çantama koydum hava kararmak üzereydi keşke Buraktan ayrılmasaydım .

Dizimi kendime çekip başımı dizime koyup abimin beni bulmasını bekledim.

Hava soğumaya başlamıştı üşümemle kollarımı kendime sardım üşüdüğüm için titriyordum .

Çantamdaki telefonu alıp saate bakıcaken telefonumun şarjı bitmişti telefonu çantama koyup beklemeye devam ettim.

Bir araba durmasıyla içerisinden Taha abim ve Toprak abim çıkmasıyla ikisi korkulu gözlerle bana yaklaşıp sarıldılar .

" Geldiniz ." Dedim .

Toprak abim vücuduma bakıp ." Geldik güzelim seni yanlız bırakmamam gerekiyordu özür dilerim." Dedi.

Taha abim beni yerden kaldırıp." İyisin dimi nasıl geldin buraya iyi gözükmuyorsun ." Dedi .

" Abi eve gidip anlatsam şuan hiç iyi değilim." Dedim .

" Tamam abicim nasıl istersen." Dedi.

Arabaya geçip başımı Taha abimin omzuna koyup arabanın camından dışarı seyrettim .

İsmim gibi lanetlenmişti yazgım ...

Bölüm Sonu...

<✯>

Kelime sayısı 1300 bebeklerim 💞.

Bölüm hakkında ne düşünüyorsunuz.

Bölümü beğendiniz mi.

Taha ve Toprak hakkında ne düşünüyorsunuz.

Oy ve yorum yapmayı unutmayın.

Sıfır yorum var yorum istiyorum beeeeen .

Diğer bölüme kadar kendinize iyi bakın.

⬇️ Lütfen yıldıza basarmısınız.

⭐.