Merhabalar yeni bölümle karşınızdayım.

İyi okumalar sevgili okurlarım.

<✯>

Gözlerimi açtığımda hastanedeydim kapı açılma sesi geldiğinde gözlerimi geri kapattım biri elimi nazikçe tutmuştu beklemediğim bir ses gelmişti .

" Özür dilerim kardeşim ilk başta sana kötü davrandım affet abini meleğim." Dedi.

Bu Toprağın sesiydi gözlerimi sıkıca kapattım konuşmaya devam etti.

" Senin doğumanı dört gözle bekliyordum çok heyecanlıydım sonra düşmanlarımız beni kaçırdılar benim yüzümden oldu Yazgı sonra sen hayatımıza girdin inanamıyordum 21 yıl sonra geldin bilmiyorum kafam çok karışık Yazgı ama seni seviyorum küçük kardeşim." Dedi .

Duyduklarıma inanmıyordum göz yaşlarım akmaya başladı Toprak beni seviyormuş bunları söyleceğini beklemiyordum gözlerimi açtım yavaşça.

Toprak başını eğmiş şekilde ağlıyordu benim için ağlıyordu kimse bu güne kadar kimse düşünmemişti Toprağın elini tutmamla başını kaldırıp göz yaşlarını sildi kendimi düzeltip .

" Kimse beni bu kadar hiç düşünmemişti Toprak ." Dedim .

Ayağa kalkıp ." İyimisin ." Dedi .

Başımı evet anlamında salladım kapının açılmasıyla diğer abilerim içeri girmişti ve Yaprak hanım, Hakan bey kapıyı kapatıp yanıma yaklaştılar.

Toprak elini bırakıp. " Beni affetmeni bekleyeceğim." Dedikten sonra odadan çıktı Taha abim seruma dokunup bana döndü.

" Panik atak geçirdin kullandığın ilaç var mı varsa alıyor musun ." Dedi .

" Evet arada ." Dedim.

" Düzenli kullanman için yeni ilaçlar doktor yazdı . " Dedi .

" Tamam ." Dedim.

Yaprak hanım başımdan öpüp yanımda oturdu.

" İyimisin kızım ." Dedi naif sesiyle.

" İyiyim." Dedim.

Doğu yanıma gelip kızarmış gözüyle boynuma sarıldı sarılmasına karşılık verdim benden ayrılıp.

" Çok korktum abla seni yerde baygın görünce ." Dedi ağlamaklı sesiyle.

Elini tutup ." İyiyim ablacım sakin ol." Dedim göz kırparak gülümseyerek odadan çıktı.

Ayaz soğuk yüz ifadesiyle bana baktıktan sonra ona gülümsedim ama bana bir tepki vermeden odadan çıktı.

Benden nefret mi ediyordu .

Batı yanıma yaklaşıp odayı boşaltıp yanımdaki sandalyeye oturup iki elimden tutup .

" Kim sana vurdu sırtındaki yaralar ne güzelim ." Dedi .

Ağlamamla Batı bana sarıldı .

" Özür dilerim tamam anlatma sonra anlatırsın ." Dedi .

Uykumun gelmesiyle Batı üzeri mi örtüp odadan çıktı uyku beni içine haps etmesiyle uyudum .

***

Uyandığımda Hakan bey çıkış işlemlerini hal edip hastaneden ayrılmıştık .

Eve geçtiğimizde herkes bana acı gözlerine bakıyordu ama bana böyle acıyarak bakmalarını istemiyordum .

Ruhum parçalanmıştı bir hapishanenin içinde gibiydim bir kukla gibi yöneldiriliyordum.

Yaprak hanım omzuma dokununca ona döndüm ela gözleri huzur vericiydi yasemin kokuyordu sarı saçlarıyla güneş gibiydi etraftakileri ısıtıyordu ama ben soğuktum düşüncelerden sıyırıp Yaprak hanımı dinledim.

" Odana çıkıp dinlen kızım." Dedi.

" Tamam." Dedim.

Kolumdan tutup odama geçtik ışıkları açıp yatağa girdim ilaçlarımı uzatıp suyla içtim üzerimi örtüp başımdan öpüp .

" İyi geceler güzel kızım ."Dedi.

" İyi geceler." Dedim.

Işıkları kapanmaya yeltendiğinde engelledim .

" Lütfen ışığı kapatmayın ." Dedim .

Kafasını sallayıp odadan çıktı.

Bugünkü olanlar benim için zor bir şeydi kaç saattir yatakta dönüp durduktan sonra nihayet uyumuştum.

...Yazarın Ağzından...

Yaprak hanım odadan çıkıp aşağa indi kızı için üzgündü kızına yakınlaşmak istediğinde kızı uzaklaşıyordu .

Kucağına almayı sabırsızlıkla bekliyordu ama o gün onlar için kıyametten farksızdı.

Oğların'ın yanına gelip koltukta oturdu .

Batı kardeşinin sırtında gördüğün yaradan sonra diğer ailesini araştırmaya başlamıştı.

Kardeşine değer veriyordu onu artık kaybetmek istemiyordu.

Yaprak hanım boğazını temizleyip oğlarına döndü ama Toprak ve Ayaz ortalıkta yine yoktu .

" Kardeşiniz piskolijik olarak iyi değil ona yardım etmeliyiz destek olmanıyız ." Dedi.

Ağlayarak kocasına bakındı yıllar önce o hatayı yapmalılardı pişman olmuşlardı .

Batı ağaya kalkıp annesine yaklaştı sonra Taha , Bulut ve Doğu annelerinin yanında diz çöküp ellerinden öptüler .

Oğları annesini çok seviyordu .

Taha annesinin göz yaşlarını silip .

" Anne artık merak etme Yazgı yanlız değil artık ."

Bulut söze atlayıp ." Burda abisi var ."

Bulut batının kafasına vurup sırıtarak.

" Abileri var dimi batı ABİLERİ VAR."Dedi sırıtarak.

Batı kafasını ovalayıp ." Tamam ya kıskanma Yazgı beni daha çok sevecek ." Dedi gülerek.

Doğu ordan söze atlayıp ." Ablam beni daha çok seviyor biraz kudurun." Dedikten sonra koşarak salondan çıktı.

Yaprak hanım gülerek oğlarını izlemeye başladı artık emindi abileri yazgıya çok iyi davranıcaklardı

...Hakanın Ağzından...

Yıllar sonra kızımı bulmuştum yıllarca kucağıma bile almadığım kızımı aramıştım sonunda bulmuştum.

Akya ailesinin ilk kızıydı bizim değerlimizdi ama kızıma yaklaşamıyordum yüzüne bakmaya utanıyordum kim bilir ne kadar acı çekmiştir artık kızımın acılarına mehrem olucaktım .

Bize kırılmıştı Toprağa korumak için onu adamlara vermiştik arabayı takip ettiğimde o gün kaza geçirmiştim ve kızım artık elimden kayıp gitmişti .

Ama şimdi kendi evinde ailesinin yanındaydı burda olduğunu bilmek paha biçilmez bir duyguydu benim için hep bir kızım olmasını istiyordum ve kızım olmuştu ailenin tek kızıydı Yazgı.

Bölüm Sonu...

<✯>

Bölümü beğendiniz mi.

Yazgın'ın abileri hakkında ne düşünüyorsunuz.

Yazım yanlışı varsa özür dilerim.

Oy ve yorum yapmayı unutmayın.

Diğer bölüme kadar kendinize iyi bakın.

⬇️️ Lütfen yıldıza basarmısınız.

⭐