"oda 756." Yazıyordu kapının üzerinde, buraya yarım kalan işimi tamamlamaya gelmiştim.

Etrafa bakındım, güvenliğe benzer herhangi biri yoktu etrafta. Kontrol odasından aşırdığım anahtarla kapıyı açtım ve içeri girdim.

Hastane falan yalan, burası Kılıç ailesinin uyuşturucu deposuydu, aynı zamandada sığnaklarıydı.

Selamlar, ismim Ecrin Uras. 27 yaşında, Türkiye için çalışan bir ajanım. Burası pariste Kılıç ailesi tarafından depo ve sığnak olarak kullanılan bir hastane. Benim görevim ise gerekli görüntüleri çekip Türkiye'ye geri dönmek.

Hızlıca içeri girdim, etrafa bakındım ve ilk gördüğüm dolaba yöneldim.

Depoladıkları uyuşturucuyu bunun gibi bir kaç boş odada saklıyorlar. Salak aklım, kapıyı neden kilitlemedimki.

Ben dolabı karıştırır, uyuşturucuların görüntülerini çekerken birden ışıklar söndü ve kapı kilidinin sesi duyuldu.

O tanıdık sesi ve parfüm kokusunu alınca titremeye başladı ellerim. Sırtımdan soğuk bir ter damlası yöneldi aşşağı.. her ne kadar tecrübeli ve yetenekli şekilde dövüşebilsemde korkutucuydu o.

Bilal Efe Kılıç, 29-30 yaşlarında, 1,87 boyu, kumral, yapılı ve kehribara çeken kahverengi gözleriyle çekici ama soğuk biri. Atilla Kılıç'ın oğlu.

Onunla en son karşılaşmamda, Eskişehir'de bir patlamaya kurban gidiyordum. Tabikii kurtuldum, amirim Dilara Türkoğlu sağolsun.

Arkamı döndüm, farkettirmeden yaklaşmış, burnumun dibine gelmişti.. karanlıktı, silahlı olabilirdi ve korkuyordum.

"Güzelliğine yazık ya, bıraksan bu işleri keşke. O patlamadan sonra korkarsın, Kılıç ailesinin peşini bırakırsın sanmıştım ama.. görüyorumki akıllanmayan tiplerdensin güzellik."

"Beni korkutmuyorsun, Bilal efendi.. son sefer neredeyse öldürüyordun beni, olabilir ama ben vazgeçmem. Korkutabilirsin ama vaz geçiremessin."

Tam boğazımın sağ tarafına silahını çekip dayadığını hissedince sustum.. silahım vardı, ama çekmek ve onu kullanmak için hem çok titriyor hemde çok korkuyordum. Bu adam beni aşıyordu. Bu sefer tekim. Yani takım arkadaşım ve ekibe yeni katılan çocuk dışarıyı gözetliyor ve onlara bilgi verecek durumdada değilim..

Yüzü yüzüme çok yakın duruyordu..tetiğin üzerindeki parmağını hafifçe oynattı.

Bu sefer ciddi kaşındın Ecrin. Keşke birazda babanı dinlesen, bıraksan şu işleri.. Diye içimden söylendim ama faydasız..

Karşımdaki korkunç adamla göz göze geldik.

[Devam edicek...]