Patates yemeğe odaklanmıştım. Kimse konuşmuyordu. Kafamı kaldırdım. Doktora baktığımda yerinde yoktu. Açıkçası az bile olsa endişelenmiştim. Etrafıma bakındım. Doktoru hiç bir yerde göremedim. Gitmiştir diye içimden söylenmeye başladım. Aklıma evlenme işini konuşacağımız gelmişti.

"Giray evlenme işi ne olacak"

"Güzelim evlenme işini biraz erteleyeceğiz 2 hafta falan olur mu"

"Peki Giray"

"He güzelim yemek yedikten sonra benim şirkete gitmem lazım seni çocuklarla eve bırakırım olur mu"

"Farketmez de senin şirkette ne işin var"

"Bir kaç sıkıntı vardı onları ayarlayacağız"

"Tamam Giray"

Geri yemek yemeğe dönmüştüm. Bir kaç kaşık yemek attıktan sonra ağzıma ayağa kalktım.

"Giray ben lavaboya kadar gideceğim"

"Biliyor musun nerde olduğunu"

"Evet tabela var şurda"

"Tamam güzelim bekliyorum"

Çantamı bacaklarımın arasından alıp tabelanın gösterdiği yere doğru yürümeye başladım. Lavaboyu bulmuştum. Çantamın içinden rimelimi çıkardım. Makyajımı tazeliyecektim. İşim bitmişti. Lavabodan çıktım. Sağıma soluma baktım. Doktorun arkamdan çıkacağından korkuyordum. Doktor yoktu. Giray korktuğumu görmesin diye rahatça yürüyordum. Ama yinede etrafıma bakıyordum. Masaya gelmiştim. Sandalyeyi çekip oturdum. Çantamı tekrardan Giray ve çocuklar yemeklerni bitirmişlerdi. Bir tek ben kalmıştım.

"Hadi güzelim bitir sizi eve bırakayım"

"Tamam"

Dedim. Çantamı tekrardan bacaklarımın arasına bıraktım. Kumsal ve Güneş aynı anda

"Abi nereye gideceksin"

Dediler. İlk Kumsal'a sonra ise Güneş'e baktım. Giray'a baktım bir saniyeliğine. Giray'da ilk Güneş'e sonra ise Kumsal'a baktı.

"Abicim benim biraz işim var şirkette onu halletmem lazım halledince gelicem zaten"

"Peki abi"

Dedi. Yemeğe odaklanıp hızlı hızlı yemeğe başlamıştım. Bir anda duraksadım.

"Giray"

"Efendim karıcım"

"Bu kadar önemli ne işin var"

"Güzelim bir kaç adamımız kayıp ta ne olmuş onlara bakacağız"

"Tamam peki"

"Neden sordun"

"Hiç yok bir şey"

"Peki sen bilirsin karıcım"

Ona söylemek istemediğim içimde kötü bir his vardı. Fakat bunu ona anlatmazsam bu his hiçbir zaman gitmeyecekti. Bu hissi bugün ona anlatmam lazımdı. Bir şey demeden yemeğimi yemeye başladım. Bir yandanda neden içimde neden bu hissin olduğunu anlamaya çalıştım. Ne yazık ki bulamamıştım. En sonunda bizi eve bıraktıktan sonra bir şey olacaktı. Giray bu olayları öğrendikten sonra yine bizi yanlız bırakacaktı sanki. Böyle düşünmeye başladım. Bunların hepsi kötü bir histi. Asla hayali düşünceler değildi. Çünkü bu aralar nedense içimde çok kötü bir his vardı. O his yine şuanda kalbimde böyle bir sızı bırakmıştı. Yemeği ağzıma attıktan sonra Kumsal ve Güneş'e baktım. İkiside başka bir yöne bakıyordu. İçimden fırsat bu fırsat dedim. Kısık bir sesle konuşmam gerekiyordu. Bende öyle yaptım.

"Giray benim içimde kötü bir his var bugün şirkete gitmesen"

"Güzelim gitmem lazım önemli bir iş bu yarın tüm gün yanında dururum olur mu"

"Peki şey bende seninle gelemez miyim"

"Karıcım tabi gelebilirsin ama Kumsal ve Güneş ne olacak"

"Neyse ya boşver ben en iyisi çocuklarla kalayım işte"

"Tamam prensesim yarın tüm gün seninleyim"

Yüzümde gülümseme oluştu. Giray ile konuşurken de yemeğimi yiyiyordum. Yemeğim bitmişti. Giray ayağa kalktı.

"Siz burda bekleyin ben hesabı ödeyeceğim"

"Tamam bekliyoruz"

Giray yanımızdan ayrıldı. Biz üçümüz ise Giray'ı beklemeye başladık. Yanımıza bir garson yaklaşmaya başladı. Oturuşumu dikleştirdim. Garson masaya bir mektup bırakıp bir şey söylemeden uzaklaştı.

"Abla o ne"

"Bilmiyorum ablacım"

Mektubu elime aldım. İçinde katlı bir kağıt vardı. Etrafıma baktım. Giray uzaktaydı. Başka tanıdığım biri yoktu burda Giray'dan başka. Bu mektubu kim garsona bıraktırmasını istedi acaba diye düşünmeye başladım. Katlı kağıdı açtığımda el yazısı ile

Merhaba Ilgın

Sen benim kim olduğumu bilmeyeceksin ama ben seni çok iyi tanıyorum. Aslında sende beni tanıyorsun ama bunu okurken bilmeyeceksin. Kaç gündür bunu bekliyordum sonunda bu gece olacak. Bu gece evde olmanı isterim. Hemde tek. Giray seninle birlikte olmayacak. Nedenini ben ayarladım. Adamlarını kaçırdım. Onları bulmak ile ilgilenecek birazcık. Sonra Bilmiyorum belki sekreteri ile odada ne yaparlar onları hiç düşünemiyorum bile. Neyse bugün olacaklar için Giray'ı eve çağırma eğer çağırırsan hem ben gelmem hemde kötü şeyler olur. Neyse benim diyeceklerim bu kadar gece görüşürüz Ilgın'cığım...

yazıyordu. Okurken gözümden yaş gelmemesi için direniyordum. Çocukların yanında olmaması lazımdı bu. Kağıdı hızlıca katlayıp önüme baktım. Giray yavaş yavaş geliyordu. Aklımdan 'sekreteri ile odada ne yapar düşünemiyorum bile' cümlesi tekrarlayıp duruyordu.

ARKADASLAR BU KITABIN YAVAS YAVAS FINALINE GELIYORUM ASLINDA BENDE İSTEMİYORUM FINALINI YAZMAK AMA YAPMAM LAZIM YENI BIR KITAP ICIN KONU FALAN DUSUNMEM LAZIMM

ANLAYIŞINIZ İÇİN TEŞEKKÜR EDERİMMM :)