Hadi sizde bir mum söndürün.🕯️

Başlama tarihini buraya alayım.⚕️

}•{

Karakoldan dışarı çıkıp deniz kenarına gitmiştim. Banklardan birine oturup denizi izlemeye başladım, dalgaların kıyıya vurmasını seyrediyordum.

Beş on dakika sonra yanıma birisi oturmuştu. Siyah giyimli, siyah maskeli bir adamdı. Kim olduğunu bilmiyordum. Ama adam konuşmaya başlamıştı. "Dalgalar insan gibidir, bilir misin? Oradan oraya savrulurlar ama kime çarptığını bilmezler. Sende mi öylesin küçük kız? Sende nereye savrulduğunu bilmiyor musun?"

Sözleriyle şaşırmıştım. Kim olduğunu bilmiyordum. Belki de Mara çetesindendi, ama hiç umurumda olmamıştı. Adama kafamı çevirdiğimde, gözlerinde siyah bir güneş gözlüğü olduğunu gördüm.

Kapüşonlusu ise kafasındaydı. Sanki herkesten saklanan birisi gibiydi. Kimden saklanıyordu ki? Bilmiyordum ama konuşması çok güzel gelmişti.

Öylece asi gözlerimle, gözlerine bakmıştım. Konuşmayacaktım, kim olursa olsun konuşmayacaktım. Buraya konuşmaya gelmemiştim. Sadece ablamın denizi çok fazla sevdiği aklıma gelmişti.

Bu yüzden buradaydım. Adam da konuşmayacağımı anlamış olmalı ki. Sessizce yanımda oturmuştu, bir süre sonra ise yanımdan kalkarak gitmişti.

Arkamı dönüp baktığımda ise kimse yoktu, sanki yok olmuştu. Sanki hiç bankta oturmamış gibiydi, sanki aklımda sahnelediğim bir an gibiydi. Belki de hiç yanıma oturmamıştı. Aklımı kaybediyormuşum gibi hissettim.

Yana dönerek oturduğu yere baktım. Bir kağıt vardı, ne olduğunu bilmiyordum.

•••