İyi okumalar 🤍

Ali SUNGUR'UN anlatımı

ile.

Ellerimi cebime yerleştirip arkamdaki duvara biraz daha yaslandım.

Yanımdaki arkadaşlarım kendi aralarında konuşurken sohbetlerine dahil olmak istemediğim için oyun oynayan çocukları izliyordum.

Hava yaz ayında olduğumuz için sıcaktı. Ancak sıcak olması çocukların oyun oynamasına engel olamamış olacaktıki, bütün çocuklar dışarıdalardı.

Derin nefes aldım. Birden bakış açıma giren kadınla, ister istemez dikleştim. Nereden geliyordu?

Dikkatlice ona bakmaya başladım. Ancak bakışları benim olduğum yere dönmeyi bıraktım, kaymadı bile. Kısa bir süre sonra ise mahallenin sonunda olan, Rüstem amcanın marketine girdi. Arkadaşlarım konuşurken benim ilgi odağım market olmuştu.

Çok değil. Sadece 2 dakika sonra Rüstem amca elindeki yelek ile marketten çıkıp yürümeye başladı.

Her zamanki gibi Pınar, bir kaç saatliğine markete bakacaktı. Devamlı yaptığı bir şeydi.

Daha önce benimle hiç karşılaşmadı. Birçok kez aynı yerlerde bulunduk. Ama beni görmedi. Daha doğrusu bana bakmadı.

Dikkatini çeken bir adam değildim galiba.

Yüzümü buruşturup kafamı iki yana salladım. Bu konulara girersem hiç çıkamazdım. Bu yüzden telefonumun ekran kilidini açıp, anneme mesaj attım.

Siz: kaç ekmek alayım?

O markete gidersem onunla konuşma fırsatım olacaktı.

Daha doğrusu ilk defa onunla konuşma fırsatım olacaktı.

Annem: Esra aldı oğlum. Almana gerek yok.

Gelen mesaj ile hevesimin kırılacağını zannettim. Ancak öyle olmadı.

Siz: Alayım ben yine de.

Mesajı gönderdikten sonra telefonu cebime attım. Bizimkilere döndükten sonra konuşmaya başladım. "Annem ekmek al diyor. İki dakika bekleyin, ekmek alıp geliyorum."

Hepsi başını sallayınca hafifçe burnumu çekip yanlarından uzaklaştım.

"Lan Ali?" Serkan'ın sesini duyunca omzumun üstünden ona baktım.

"Bugün sizdeyim." Dediğinde gelişigüzel başımı salladım. Serkan ile yakın arkadaştık. Evet,bir grubumuz vardı. Hepsiyle de yakındım. Ancak Serkan ile arkadaşlığımız çocukluğa dayandığı için onunla olan bağlarımız daha kuvvetliydi.

Markete yaklaştığım sırada içimdeki saçma heyecanın bir an önce beni terk etmesini istedim.

Küçük bir kızın beni bu denli heyecanlandırması saçmaydı. Daha önce hissetmek bile istemeyeceğim duyguları şimdi hissetmek ise korkunçtu.

Marketten içeri girdiğimde cips paketlerini yerleştirdiğini görünce ses çıkarmadım. Geldiğimi anlamıştı. Bana kısa bir bakış attı. Daha sonra elindeki son cipsleri de yerleştirip, doğruldu.

"Rüstem amca yok mu?" Dedim

Yüzümdeki bakışları çok oyalanmadan geri önlerine döndüler. "Ben bakıyorum dükkana." Dedi yumuşak çıkan sesiyle.

Birşey demek yerine suratına bakmaya devam ettim. İlk defa bu kadar yakından görüyordum onu. Bakışlarımdan rahatsız olmuş olacaktı ki, kaşlarını çattı. Kim olsa aynı tepkiyi verirdi. Çünkü karşısında durmuş sadece yüzüne bakıyordum. Birisi bana öyle yapsa çoktan tartışma çıkmıştı.

"Evet?" Dedi sorarcasına.

Sesini ilk defa bu kadar yakından duyuyordum. Çok güzeldi.

Silkelenip bir kaç kere gözlerimi kırpıştırdım. "Rüstem amcanın bir kızı olduğunu bilmiyordum." Dediğimde dudaklarını birbirine bastırdı.

Rüstem amcanın bir kızı olmadığını biliyordum. Maksat sohbet etmekti.

Daha fazla ayakta durmayıp kasaya geçti.

"Kızı değilim zaten. 1,2 saatlik işi varmış. Bende onun yerine bakıyorum." Daha fazla göz temasında bulunmayıp önüne döndü.

Rahatsız mı olmuştu?

Dükkana birden biri girince, kafamı kapıya çevirdim.

Serkan'ı görünce bakışlarım kısıldı. Altan Altan sırıttığını görünce ters ters ona baktım.

"Ali, seni bekliyorum iki saattir." Dedi, sahte olduğunu sadece benim anlayabileceğim bir kızgınlıkla.

İşin ne bekle. Demek istesem de onun karşısında böyle bir üslupla konuşmak istemedim.

Pınar'a kısa bir bakış atıp Serkan'a döndüm.

"Sen geç eve. Geliyorum ben" dedim tok bir sesle.

Bir şey demeden kafasını salladı. Dükkandan çıktığında geri önüme döndüm. Olur olmadık her yerden çıkma özelliğine sahipti Serkan. Beni delirtmek ise sevdiği tek şeydi.

"Ne istiyorsun?" Diye sorunca yutkundum. Bakışlarımı gözlerinden çekip arkasındaki ekmek dolabına çevirdim.

"4 ekmek" dedim sadece. Annemden güzel bir fırça yiyecektim.

4 ekmeği poşete koyduktan sonra bana döndü. Parayı çoktan tezgahın üstüne indirmiştim.

Ancak bana döndüğü sırada dolabın kapağını açık unutmuştu.

Poşeti eline temas etmeden aldım. Arkama dönecektim ki kolay gelsin demeyi unuttuğumu hatırladım. Bu yüzden tekrardan ona döndüm.

"Kolay gelsin" dediğimde gözleri büyüdü.

Neden o kadar şaşırmıştı? Üstelemedim ama merak etmiştim.

"Arkana dönerken dikkat et." Dediğimde anlamayarak bana baktı.

Bana öyle bakması içimde bir şeylerin hareketlenmesine sebep oldu. Dudaklarımı birbirine bastırdım. Daha sonra arka tarafını gösterdim.

"Kapak açık. Döndüğün an, yüzüne çarpar." Deyip saniyeler içerisinde dükkandan çıktım.

Daha fazla kalmak isterdim ancak o karşımda bana öyle bakarken saçmalamaktan korktum.

Bazen gitmek en iyisiydi...

(...)

(2 ay önce...)

"Çekirdek kola yapmaya gelmedik mi oğlum biz?" Dedim sorarcasına. Hepsi oturmuş karşımızda voleybol oynayan kızlara bakıyorlardı.

"Abi cidden sarıyor ya. Otur sende izle." Dedi Serkan.

Gözlerimi kısıp dik dik ona baktım. "Zerrin-" diyecek gibi olmama kalmadan jet hızıyla bakışlarını kızlardan çekti.

"Lan kızları izlemiyorum ben!" Dedi dehşetle. Doğru söylüyordu. Ama onunla uğraşmak hoşuma gidiyordu.

"Zerrin'imden başka kimseye bakmam.Vallaha da, billaha da bakmam. Oyun sardı o yüzden izledim." Dedi hızlı hızlı.

Şahin, Serkan'ın ensesine vurdu. "Tamam lan. En aşık sensin." Dedi gülerek.

Hep birlikte onun haline gülerken Serkan'da gülmeye başlamıştı.

"Abi ölürüm onun için. Canım sözlüm benim." Dedi iç çekerek.

Gülüşüm durdu. Ancak gülümsemem yüzümdeki varlığını koruyordu.

Aşkına sahip çıkan, gözü sözlüsünden başka kimseyi görmeyen Serkan. Şimdiye kadar sadece bir ilişkisi olmuştu. O ilişkisi ise bitmek yerine evliliğe yani sonsuzluğa gidiyordu.

Adam gibi seven erkeklerdendi Serkan.

Grubumuz da ciddi ilişkisi olan sadece iki kişi vardı. Diğerleri ilişki taraftarı değillerdi.

O diğerlerinin arasında bende vardım.

İlişki istemiyordum. Daha önce bir ilişkim de olmamıştı. Olmaması daha iyiydi.

Zira kıskançlıklarıma tahammül edebilecek bir kadının doğduğuna inanmıyordum. Saçma bir şekilde çok kıskançtım.

Bana ait olan herşeyi ister istemez kıskanırdım. Benimse benimdir. Bir başkasının onu alması, ya da ona ilgi duyması kıskanmam için yeterli bir sebepti. Sevdiğim kadına da,benim onun hayatında olduğumu bile bile ilgi duyacak biri olursa... büyük ihtimalle kavga çıkardı.

Derin nefes alıp bakışlarımı karşıdaki kızlara çevirecek gibi oldum ama gördüğüm kişi ile kaşlarım çatıldı.

Göğsünün biraz aşağısında biten dalgalı, gür siyah saçlarını sırtına attı.

Daha sonra arkadaşlarına gülerek el salladı. Yüzündeki masum gülümseme ile voleybol oynayan kızlara yaklaştığında, onu gören kızlar, ona tek tek sarılmaya başladılar.

Bu kızı daha önce görmediğime adımın Ali olduğu kadar emindim. Görmemiştim. Görüpte, unutma ihtimalim ise sıfırdı.

Gülüşerek sohbet etmeye başladılar. Oyunun durduğunu gören bizimkiler ayağa kalktılar.

"Parka gidelim. Orada çekirdek,kola yaparız." Dedi Şahin.

Hepsi onu onaylarken ben bakışlarımı zor bela ondan aldım.

"Paralar bende. Siz gidin Ali ile biz alıp geliyoruz." Dedi Serkan.

Dalgınca başımı salladım. Bizimkiler Serkan'ın dediğine uyup yanımızdan uzaklaştılar.

Serkan anında bana dönünce öylece ona baktım.

"Ne oluyor lan? Durgunluk çöktü birden üzerine." Dedi hafif sesine yansıyan şaşkınlıkla.

Moralim neden birden düşmüştü? Saçlarımı sertçe karıştırdım.

"Yok bir şey" Dedim yutkunarak.

Yoktu bir şey...

Serkan şüpheli bir şekilde bana baktı. Daha sonra kızların olduğu tarafa döndü.

Gözleri büyüdü. Daha sonra bir bana, bir de o tarafa baktı.

"Cidden mi?!" Dedi hayretle.

Boğazımı temizleyip, tekrardan o tarafa baktım. "Ne cidden mi?" Dedim anlamamazlıktan gelerek.

Kendi kendine güldü. "Pınar'a mı kaydı senin şu taş kalbin?" Dedi gülmeye devam ederken.

Pınar mıydı adı?

Yutkundum. Koluna sertçe vurdum. "Salak salak şeyler söyleme. Yok dedim ya bir şey." Dedim kızgınca.

Pınar'ı nereden tanıyordu?

"Sen nereden biliyorsun adını?" Dedim. Yüzündeki muzip ifade yerini koruyordu.

"Ablası kardeşimin hocası. Dedim ya Pelin camiye gidiyor, ders alıyor diye." Deyip hatırlamamı bekledi.

Hızlıca başımı salladım. "Evet?" Dedim sorarcasına.

"Birkaç kere ablasının yanında gördüm onu. Laf arasında duymuştum adını."

"Kaç yaşında?" Dedim umrumda değilmiş gibi tavır takınıp.

Sırıttı. "17" dediğinde başımı salladım.

"Küçükmüş." Dedim sadece.

Küçüktü. Güzelliği ise... Çok büyüktü.

Koluma bir fiske vurdu. "Mal mal konuşma lan! Ne küçüğü?! Aranızda kaç yaş var sanki?" Dediğinde bakışlarımı ondan aldım. Kaçırdım doğrusu.

"22 yaşındayım Serkan. Kız 17 yaşında."

"Bir kaç ay sonra 18 olacak." Diye konuştu.

Olabilirdi. Ancak aramızdaki yaş farklı gözüme çok gelmişti.

"Hem kızın, varlığımdan haberi bile yok. Boşver" dedim geçiştirircesine.

Serkan omuz silkti. "Zerrin'in de benden haberi yoktu. Ama bak şimdi " deyip yüzüklü parmağını gösterdi. "Sözlüyüz."

"Ortada hiçbir şey yok Serkan. Bunları konuşmaya da gerek yok. Dediğim gibi ilişki istemiyorum." Sert sesim ile susması gerektiğini anlamış oldu.

Son kez Pınar denilen kıza baktım.

Beklemediğim anda benim olduğum tarafa dönünce hızlıca arkama döndüm. Yürümeye başladığımda Serkan hemen yanımda yürüyordu.

"İstersen ayarlarım sizi." Dedi yüzündeki sinsi ifadeyle.

Ensesine bir tane yapıştırdım. "Diğer dünyada da sen, benimle yanacaksın zaten. Tövbe, tövbe."

Gülmeye başladığında bende onunla birlikte güldüm.

Ancak aklım ilk defa birisinde kalmıştı.

Kendimden bu kadar eminken, küçücük bir kızın kafamı karıştırması saçmaydı.

İzin vermeyecektim.

Kafamı karıştırmasına izin vermeyecektim.

🔥 

REKLAMLARDAN SONRA BURADAYIZ EFENDİMM

Not: ilk bölümleri kısa yazıyorum.

Sadece aklını değillll Kalbini de karıştıracak be Ali'mmmmm

Bölüm?

Ali? 

SOSYAL medya hesaplarım 👇

Wattpad: Rulisinzruli_

Tik tok: Rulisinzruli_