Sana dokunmak ateşe dokunmak gibi. Yaklaşsam yanacağım ama güzelliğinden de kopamıyorum.
Bir insan bir insana ev olabilir miydi.
Peki ya yuva...
Ben bunu asker bozuntusu yüzbaşı ile öğrendim. Bir insanın dört duvar tepesinde çatı olan bir evden çok daha güzeliyle ev olduğunu , yuva ve huzur olduğunu öğrenmem yıllarımı aldı.
2017 yılında yazdığım ama kapanan wattpad hesabımdan bir sene sonra 2018 yılında yazmaya başladığım ve olabildiğince en iyi hali ile rezerve edip tekrardan yazmaya başladığım ilk kurgum. Keyifli okumalar. Yorum ve oylarınızı bekliyorum.
