Saat 06:25'de uyanmıştım. Gördüğüm rüya sayesinde çok fazla ağlamıştım. Ayaz'a doğru döndüğümde,Ayaz'ın uyuduğunu fark etmiştim. Yanımdaki küçük bir masanın üstündeki telefonumu almıştım ve Instagram hesabıma girmiştim. İki tane hesabım vardı. Birinci hesabım kendi orjinal hesabımdı,ikinci hesabım sevmediğim kişileri stoklama hesabımdı. Orjinal hesabıma Ayaz ile olan bir fotoğrafımı atmıştım ve dm kutum full Ayaz'ın nasıl biri olduğunu soran kişilerle doluydu. Hepsine teker teker cevap verdikten sonra yataktan kalkıp boy aynasına doğru yürümüştüm. Boy aynasının karşısına geçip poz verirken birinin beni kendisine çektiğini hissetmiştim. Kafamı çevirdiğimde Ayaz'ın benim fotoğraf çekildiğimi görüp geldiğini anlamıştım. "Bu fotoğraf bensiz olamazdı" demişti ve gülmüştü. Fotoğrafı çektiğimde beni kendine doğru iyice çekmişti. "Ayaz artık Türkiye'ye dönmeliyiz" "Tamam güzelim sen nasıl istersen. Zaten yarına uçak bileti vardı." Odanın balkonuna doğru yürümeyi düşünmüştüm fakat valizimden birkaç parça kıyafet alarak banyoya girmiştim. Üzerime beyaz bir crop ve altıma uzun beyaz floral eteklerden birini giyimiştim. Kombinimin iyi olup olmadığınından tam emin değildim. Saçımı sıkı bir topuz yaptıktan sonra kombinimin tamamlandığını anlamıştım. Banyodan acele ile çıktıktan sonra valizimden beyaz topuklu ayakkabılarımı çıkartıp giyimiştim. Boy aynasının karşısına geçip kendime bir bakmıştım. Melek gibi olmuştum. Ama ben farklı bir melektim. Dışarıdan masum gözüken aynı zamanda içinde birçok acı barındıran biriydim. Giyidiğim crop sayesinde sırtımdaki sakura çiçeği dövmesi gözüküyordu ve gözükmesi beni mutlu etmişti. "Ayaz hazırlan hadi. Buralarda bildiğim bir yer var oraya gidelim" "2 dakikada hazırım." Ayaz hazırlanırken ben ise makyajımı yapmıştım. Ayaz hazırlandıktan sonra otelden çıkıp bir restoranda yemek yiyecektik.

Yemek yemiştik,birçok yere gitmiştik,farklı insanlarla tanışmıştık. Benim için o kadar güzel bir duyguydu ki şuanda tüm yaşadığım boktan anıları silebilecek duruma gelmiştim. Otele geri döndükten sonra yorgunluktan makyajımı silmeden uyumuştum. Sürekli geceleri uyanıp duruyordum ve bu durumdan rahatsızdım. Türkiye'ye döndüğümde ilk yapacağım şey psikolog ziyaretine gitmek olacaktı. Saat 7:23'de uyanmıştım. Ayaz sabaha kadar hiç uyumamış gibi duruyordu. Yanına gittiğimde bir anda ayağa kalkıp balkona doğru ilerlemişti. Neden böyle birşey yapmıştı bilmiyordum. Yanına doğru yürüdüğümde ise bana pas vermeyip sürekli başka yöne doğru yürüyordu. Bir süre sonra Ayaz'ı kendi hâline bırakmıştım.

Yol boyunca Ayaz benimle hiç konuşmamıştı. Hatta uçaktan indiğimiz an koşarak yanımdan uzaklaşmıştı. Neden bu kadar soğuk yapıyor anlamıyordum. Sonunda evime gelmiştim, Türkiye'ye gelmiştim. Valizimdeki eşyaları hızlıca dolaba yerleştirmiştim. Şuan o kadar yorgundum ki bu yorgunluk sanki ölüm acısına benziyordu. Kalpli pijamalarımı çıkartıp hemen üzerime giyinmiştim. Saat 02:09'du ve benim uykum yoktu. Telefonumdan şarkı açarak kendime Ice latte yapmaya başlamıştım.

"Bana armağan kalır yalnızlığı

Anlamak mı? Mümkün değil

Aklımı aşar fikri onsuzluğun

Parça parça bu ömrümü

Verdiysem en güzeline feda ettim

Kırık, dökük bu kalbimi

Ettiysem en özeline heba ettim

Ağlamadan, sızlamadan

Gittimse en büyüğüne veda ettim

Utanmadım söylemeye

Hakkımı en değenine (en değenine) helal ettim (helal ettim)"

Şarkının belli bir yerine geldiğinde durmuştum ve bir anda şarkıya bağırarak eşlik etmeye başlamıştm. Villa gibi bir sitede yaşıyordum ve kimsenin beni duymayacağından emindim.

"Pişmanlık mı? Hayır değil

Bana armağan kalır yalnızlığı

Anlamak mı? Mümkün değil

Aklımı aşar fikri onsuzluğun (aşar)

Parça parça bu ömrümü

Verdiysem en güzeline feda ettim

Kırık, dökük bu kalbimi

Ettiysem en özеline heba ettim

Ağlamadan, sızlamadan

Gittimsе en büyüğüne veda ettim

Utanmadım söylemeye

Hakkımı en değenine (en değenine) helal ettim (helal ettim)

Kalbim, kalbim

Kalbim, ah, kalbim (kalbim)

Kalbim, kalbim

Hayat aldığı gibi geri verir mi?

Bize bir daha gülümseyebilir mi?

Hayat aldığı gibi geri verir mi?

Bize bir daha gülümseyebilir mi?"

Cem Adrian'ın bazı şarkılarını çok seviyordum ve bana huzur veriyor gibiydi. Bu şarkıdan sonra gidip Müslüm Gürses'in bir şarkısını açmıştım. Ben bir Müslüm Gürses fanıydım ama sadece iki şarkısını biliyordum.

"Zamanın eli değdi bize

Çoktan değişti her şey

Aynı değiliz ikimiz de

Zaaflarına bir gece

Hatalarına bir nilüfer

Sevgisizliğine bir kalp verdim

Artık geri ver

Geri veremezsin aldıklarını

Artık geri ver

Geri verilmez hiçbir yanılgı

Yokluğuma emanet et

Sende benden kalanları

Her şeyi al

Bana beni geri ver

Bir şansım olsun

Başka yer başka zaman

Sensiz ömrüm olsun

Her şeyi al

Bir şansım olsun

Başka yer başka zaman

Sensiz ömrüm olsun"

Hayatın bazı dönemlerinde kendimizi değersiz hissederiz ve bir anda duygu kontrollerimiz bozulur ya işte ben o dönemden geçiyordum.

Bir anda boşluğuma gelmişti ve ağlamaya başlamıştım. Sinem ile evlerimiz çok yakındı ve herşeyi bırakarak koşarak Sinem'in evine doğru gidecektim. Evimin anahtarını ve üstüme uzun birşeyler giyidikten sonra evden çıkmış,hızlıca Sinem'in evine doğru yol almıştım. Yolda birçok şeyi düşünmüştüm,hemde o kadar fazla şeyi düşünmüştüm ki yolda bir anda ağlama krizine girmiştim.

Hayat bazen acımasız olabiliyordu. Hayat kanunu bunu gerektiriyordu. Benimde bu Dünya'ya geliş amacım sadece acı çekmekti. Bu herkese göre değişirdi fakat benim için böyleydi.

Sinem'in evine geldiğimde 1-2 kere zili çaldıktan sonra kapının yanındaki duvara yaslanarak açmasını beklemiştim. Kapıyı açanın Sinem olmasını bekliyordum fakat kapıyı açan Ayaz'dı. "Sinem uyuyor mu?" diye direkt sormuştum. Yüzüme salakça bir bakış ile bakıyordu. Ne bakiyon kardeş kurabiye var simit var neye bakiyon. Neyse gülmemeliyim eve gidince dolu dolu gülerim. Gözlerim ağlamaktan şişmişmiydi bilmiyordum ama her hâlim ile mükemmeldim onu biliyordum. Ben neden duygu değişimi yaşıyordum. YOKSA HAMİLEMİYDİM. ALLAH'IM YARDIM ET BEN DAHA ÇOK GENCİM VE ÇITIRIM. DAHA HAYATIMIN BİRKAÇIN YAŞADIM ŞİMDİ ÇOCUĞUMUN OLMASINI İSTEMİYORUM. ALLAH'IM BUNUN BABASI KİMM. AĞAĞAĞA YARDIMM.

"Yok uyumuyo gir içeri." Yakışıklı beni evine mi davet ediyorsun böyle. Ben niye böyle şeyler düşünüyorum daha yeni ağlıyordum. Hiçbir şey demeden evin içine girmiştim. "Damla bana bir şey demeyecek misin?" "Ne dememi bekliyorsun Ayaz. Sürekli kız gibi soğuk yapmaya başladın. Bunun nedenini açıklayana kadar sana hiçbir şey demeyeceğim" demiştim. Hızlı adımlarla Sinem'in odasına baskına gitmiştim. Hızlıca kapıyı açtığımda Sinem'in çiçek legolardan yaptığını görmüştüm. "Bismillahirrahmanirrahim. Damla gecenin bir yarısında burda ne işin var?" Bir anda tekrar ağlamaya başlamıştım. "Tamam sakin ol,gel yanıma. " Bir anda Ayaz'a bağırmıştı ve Ayaz 0000,0001 salise içinde odaya gelmişti. "Damla'ya su getirsen." Ayaz kafasını olumlu anlamda salladığında mutfağa doğru gitmişti. "Anlat bakalım kuzum yine ne oldu." "Bilmiyorum,bilmiyorum Sinem keşke bende bilsem ama bilmiyorum. Bir anda ağlamak istiyorum,ama sürekli ağlamak istiyorum." Ağlamama devam ederken Ayaz elinde bir bardak dolusu su ile gelip elime su bardağını vermişti. Suyu içtikten sonra düşündüğüm herşeyi ve kafamın içinde dönen olayları Sinem'e anlatmıştım.

"İstersen bugün burda kal,sanada iyi gelir." Kafamı kaldırarak Sinem'e bakmıştım. "Ayaz beni istemez ben eve gideyeyim" "Saçmalama Damla. Siz sevgilisiniz niye seni istemesin" demişti. Ah ah birde bana sorsan onu. "Sinem lütfen zorlama ben evime gideyeyim zaten yakın" Kafasını tamam anlamında salladığında ayağa kalkarak odadan çıkmıştım. "O zaman seni Ayaz bıraksın" Sinem arkadan bağırarak bunu söylediğinde arkamı bir anda döndüğümde Ayaz kapıdan çıkmış arabaya doğru ilerliyordu. Yüzümde hafif bir tebessüm ederek Ayaz'ın arabasına binmiştim. "Beni bırakacağın için teşekkür ederim Ayaz." Dediğime hiçbirşey söylememişti. Sinirle Ayaz'a dönmüştüm. "Tamam anladım benimle konuşmuyorsun madem ki nedenini söyle o zaman" "Sen nedenini belkide çok iyi biliyorsundur Damla" Bana bakıp tekrardan önüne dönmüştü. "Ayaz ben senin bu triplerini anlamıyorum. Bana normalce anlat,ben neyi daha iyi biliyorum." Hiçbirşey demeden araba sürmesini anlamıyordum. Ben ne yapmıştı. Sadece tek hatam bu Dünya'ya gelmiş olmamdı. Arabayı yolun kenarına çekmişti ve bana bakmıştı. "O gün çok güzeldi Damla. İlk defa kendimi bu kadar mutlu hissetmiştim. Sen o kadar güzeldin ki gözümü senden alamıyordum. Ama artık yapamıyorum anlamıyor musun. Ben başkasına aşığım."Dediği ile büyük bir şok geçirmiştim. Ne demek başkasına aşıktı. "Sen ne saçmalıyorsun Ayaz. Sen bunca zamana kadar beni kullandın. Ben sana o kadar aşıkken bile." Kapıyı açmaya zorladığımda hiçbirşey demeden kapının kilidini açmıştı. Gözümden yaşlar süzülürken hızlıca kapıyı kapatıp yürümeye başlamıştım. Ayaz'a baktığımda sinirli ve dolu gözlerle bana bakıyordu.

Artık tek tabancaydım ve kimseye de ihtiyacım yoktu . Belki bu hayata son verecektim ama bunu bile tek başıma yapacaktım.

___________________________________

Selam yeni bir bölüm ile birlikte karşınızdayım🥹 Diğer bölümde Damla ile Ayaz'ın neden ayrıldığını öğreneceksiniz ve Damla'ya birşey olacak 😞 Bu bölüm ile ilgili düşüncelerinizi yorum olarak yazabilirsiniz özel birşey eklememi istersenizde yazın düzenleyerek kurguya eklerim💙