Ondan sonra elimi kolumu çözdü kaçmak istesem kaçabilirdim ama yapamadım bilmiyorum gücüm yoktu ayağa kalkacak ondan sonra bana onun yüzüne anca bakabildim.

Bana "bak gerćekten seni çok seviyorum bı şans versen olmazmı bize bı şansı bile hak etmiyor muyum"

Bende kafamdan geçirdim ben neden Yusuf'la sew olmak istemedim ki aslında olabilirdik ben erkekleri sevmiyordum yusufta bir erkek olduğu için onu da takmıyodum.

Yoksa o beni çok seviyodu gerçekten.

Ben ona bı cevap veremedim ve o odadan çıktı ama kapıyı kitledi hala kaçacağımdan şüphe duydu sanki kaçabiliyom ya gücüm yoktu resmen .

Odada sadece bı sandalye yatak ve dolap vardı.

Oda pencereliydi ama demir parmaklıklar vardı.

Bağırsam aslında sesimi duyan olurdu ama bağırmak gelmiyordu içimden.

Düşüncelere dalarak uykuya daldım en sonunda.

Arkadaşlar umarım beğenip okursun yorum yapın lütfennn