Balkonda uyandığımda hâlâ telefonumda Evin şarkısı açıktı. Telefonumu alıp şarkıyı kapatıp ayağa kalktığımda her yerim tutulmuş, kasıklarım sancılanıyor ve üşüyordum hemen içeriye girdim.

Aklıma abimin buraya geleceği gelince hemen telefonumu açıp WhatsApp'a girdim. En son şarkıyı dinlememi söylemişti. Ondan sonra konuşmamıştık. Bende şarkıyı dinlerken uyuya kalmıştım .

~~~

Cânfezâm: Konuştunuz mu?

Çipe: Konuşuyoruz gülüm

Cânfezâm: Bir şey yaptı mı sana?

Çipe: Yok gülüm yapmaz o bana bir şey(08:01)

Cânfezâm: Sen o kadar emin olma da

Cânfezâm: Okula gideceğim ama abimi görmek istiyorum.

Çipe: Söylememi ister misin? (08:07)

Cânfezâm: Ben arasam daha iyi olur.

Çipe: Peki gülüm

~~~

Mesajıma geç cevap vermesi üzerine bir daha mesaj atmıştım bu sefer cevap vermişti.

Abimi arayıp görülebilecek miyiz diye sorduktan sonra hazırlanmaya başladım. Okulumuzun forması yoktu siyah kıyafetler giyiyorduk. Siyah bir uzun kollu ve kumaş pantolon giydim. Spor ayakkabılarımı da giyip çantamı aldım. Bu sırada abim aşağı inmem için mesaj atmıştı. Heyecanla asansörü boş verip hızla merdivenleri inmeye başladım.

Binanın kapısından çıkınca abim karşı kaldırımda duruyordu. Hızlıca araba geliyor mu diye bakıp karşıya doğru koştum hızla abimin belin kollarımı sarmamla o da omuzlarımı sarmıştı. Çok özlemiştim onu .

"Çok mu özledin beni güzel kızım?" Sesini duymamla gözlerim dolmuştu.

"Çok özledim." Sesim ağlamaklı çıkınca benden ayrılıp gözyaşlarımı sildi.

"Ağlama güzel kızım."

"Sen beni özlemedin mi?" Dediğimde saçlarımdan öpüp konuştu

"Özlemez olur muyum güzel kızım özledim tabi." Tekrar sarıldığımda beni yürütmeye başladı.

"Bir an hiç gelmeyeceksiniz sandım." Alparslan abinin sesini duymamla başımı abimin göğsünden kaldırdım.

"Alparslan hocam?"

"Eslem öğrencim?"

"Alparslan abinle gideceğiz duyduğuma göre senin okulunda öğretmenlik yapmaya başlamış."

"Evet de okulun yeni ve popüler öğretmeniyle okula gitmek gibi bir isteğim yok."dedim gerçekten de bunu istemiyordum Alparslan abi ilk günden kızların beğendiği öğretmen konumuna girmişti hem onunla okul içerisinde öğretmen öğrenci ilişkisi haricinde yanyana gelmek istemiyordum.

"O ne demek Eslem ben senin öğretmenin olmadan önce abinin arkadaşıydım. Yani seni götürmemde bir sakınca yok."

"Ama artık öğretmenimsin." Abimin badisini avuçlarımın arasına almış sıkıyordum.

"Güzel kızım yorgunum yürümek veya otobüsle uğraşmak istemiyorum istersen okula girmeden önce arabadan inebiliriz."

Abime baktığımda gece benim yüzümden yolculuk yapmış olması onu yormuştu. Gözleri uykusuzluktan kızarmıştı.

"Peki." Dediğimde abimle ben arka koltuğa otururken Alparslan abi şöför koltuğuna geçmişti.

"Abi dersime daha çok var okulun bahçesinde konuşsak olur mu?"

"Olur güzel kızım olur." Sonrasında sessiz geçen yolculukla Alparslan abi okulun kapısına biraz uzak olan yerde durdu ve biz abimle okula yürüdük. Alparslan abiye baktığımda arabasını park etmiş ve banklardan birine oturmuştu. Telefonuyla ilgileniyordu. Abimde onun arkasında olan banka oturdu.

"Karşıma geç güzel kızım." Ciddi konuşmalarda göz temasına dikkat ediyordu bunu bildiğim için karşısına oturdum. Alparslan abi ile sırtımız birbirine dönüktü. Özenle dinlemediği sürece bizi duymayacağını biliyordum.

"Kim olduğunu bilmek istemiyorum abi ama güvenip güvenmediğini bana nasıl davranacağını bilmek istiyorum." Dedim ciddiyetle utanıyordum ama yapacak bir şeyim yoktu.

"Güveniyorum ama bir abi olarak seni seven birine çokta sevecen yaklaşamıyorum."Dedikleriyle kaşları çatıldı.

"Ne yapmalıyım bilmiyorum, abi yardım et bana kafam çok karışık." Gerçekten de kafam fazlasıyla karıştık ne yapacağımı Çipe'ye nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum.

Abim elini uzatıp yanağıma koydu.

"Güzel kızım benim, ben sana yardımcı olurum ama nasıl olacak?"

"Abi ona güvenip güvenmeyeceğimi bilmem lazım, hiçbir şey bilmeden birden kendimi kaptırırsam alışırsam ona ya birden giderse o zaman ne yapacağım bilmiyorum."

"Ben ona güveniyorum gözlerinde de gördüm seni sevdiğini ama bir yanım haklı olarak kıskanıyor."

"Abilik düşüncelerini bir kenara bırak dışarıdan biriymişsin gibi düşün sence onunla konuşmam iyi mi?"

"Yani kendisi iyi bir insan o yüzden iyi gibi, güzel kızım ben ona güveniyorum sana bir yanlışı olmaz seni incitmez sen zaten bir aydır konuşuyorsun sana bir yanlış sözü davranışı oldu mu?"

"Yok olmadı ama tanımadığım için korkuyordum mesajlarda istediğimiz şekilde duyguları yansıtabiliriz mesela kızgın değilsek bile o anda karşıdaki kişiye kızıyorsak o bunu anlamaz. Bu beni korkutuyordu ama senin o kişiyi görmen, tanıman, güvenmen içimi rahatlattı."

"Sen onunla konuşmak istiyor musun?" Dediğinde bastırdığım utanç duygularım ortaya çıkmak için can atıyordu.

"Yani, sayılır."

"Off, güzel kızım nasıl aklını çekebildi böyle anlamıyorum."

"Abi zaten ikilemdeyim nolursun yapma böyle."

"Ne yapayım güzel kızım adam sana yabancı numaradan yazıyor ve konuşmaya başlıyorsunuz aklım almıyor şaka gibi geliyor."

"Abi biliyorum ve bu zamana kadar kimseyle hele ki beni sevdiğini söyleyen birisiyle hiç konuşmadım biliyorsun erkeklerden çekiniyorum ama belki de onu görmediğim için bu kadar rahatım bu zamana kadar olan korkum bir erkekle konuştuğum için olmamıştı sadece bana zarar verir, tanımıyorum diye oldu. Bu korkmadan konuşmam galiba beni ona çekiyor."

"Güzel kızım benim erkeklerden korkmana gerek yok ki boşuna mı o kadar eğitim verdim sana vur bir tane yumruk analarından doğduklarına pişman et."

"Bunu yapamadığımı biliyorsun."

"Biliyorum güzel kızım biliyorum. Bu sene de biterse seni tamamen yanıma alacağım. Az kaldı, sabret." Dediğinde kafa salladım.

Sessizlik olunca tekrar konuştu.

"Ondan korkmana gerek yok, seni üzmeyeceğini biliyorum, sana değer veriyor korkma tamam mı güzel kızım?"

"Teşekkür ederim abi benim için buraya kadar geldin yordum seni özür dilerim."

"Özür dilerim ne demek güzel kızım senin için gelmeyeceğimde kimin için geleceğim?"

"İyi ki varsın abi."

"Sende iyi ki varsın güzel kızım."

"Ciddi konuşmamız bittiyse yanına gelebilir miyim?"

"Gel güzel kızım."

Hızla yerimden kalkıp beline kollarımı sardım.

"Seni çok seviyorum aşkadamımm."

"Bende seni çok seviyorum güzel kızım."

"Hemen gidecek misin?"

"Hayır, birkaç gün kalırım."

"Tamam o zaman zilin çalmasına da az kaldı, sen eve git uyu."

"Eve belki giderim bilmiyorum." Konuşurken benden ayrılıp ayağa kalktığında bende kalktım.

Alparslan abiye doğru yürüdüğünde bende arkasından ilerledim.

"Mirza gidiyorum ben."

"Nereye gideceksin?" 

"Bilmiyorum ama buralardayım."

"Git benim eve bir duş al uyu gözlerin kıpkırmızı olmuş kardeşim. Al arabayla evin anahtarını da çıkışta gelir alırsın bizi." Deyip anahtarlarını eline koydu.

"Tamam o zaman çağırırsın sen beni."

"Tamamdır kardeşim." Abim bana dönüp saçımdan öptüğünde bende onun yanaklarından öptüm.

"Allah zihin açıklığı versin güzel kızım."

"Sağ ol abi. Giderken bir poğaça falan al kendine doyur kendini."

"Tamam güzel kızım." Başıyla Alparslan abiye selam verdikten sonra arabaya bindi ve çıktı okuldan.

"Çok mu özledin abini?"

"Evet." Zilin çalmasıyla okulun içine girdim. İlk dersimiz matematik olduğu için Alparslan hoca da peşimden geliyordu.

~~~

Dersimiz bittiğinde okulun dışına çıktım, kapıda durduğumda abim hâlâ gelmemişti. Alparslan abi de geldiğinde telefonumla ilgilenmeye başladım. Bugün Çipe hiç yazmamıştı Alparslan abiden uzaklaşıp banka oturdum ve Çipe'ye yazdım.

~~~

Cânfezâm: Neden hiç yazmadım bugün?

Çipe: Abimle konuştun düşünüyorsundur diye yazmadım

Cânfezâm: Düşünüyordum ama ne kadar düşünsem bile kafam hep karışık olacak galiba çünkü bir yanım sana güvenmek istiyor ama korkuyorum

Çipe: Korkman normal gülüm tanımadığım birisi bana yazsa bende tırsardım ama abinle konuştun sana ne dedi?

Cânfezâm: Sana güvendiğini söyledi

Çipe: Bence de güvenmelisin

Cânfezâm: Güvenmek istiyorum

Çipe: Zaman gülüm zaman her şeyin ilacı

Cânfezâm: Zamana bırakalım o zaman

Çipe: Zamana bırakalım Cânfezâm

Görüldü

Cânfezâm: Nasılsın?

Çipe: Mutluyum sen nasılsın gülüm?

Cânfezâm: İyiyim. Şimdi sana bir şey soracağım

Çipe: Sor gülüm

Cânfezâm: Sana deseler ki maç günü Eslem ile vakit geçirmek mi yoksa Galatasaray maçı izlemek mi ne dersin?

Çipe: Cânfezâm ile birlikte maç izlemek derim

Cânfezâm: Erkek ya errrkeğin özü alfa beta sigma LZMSĞNSĞSKSNSĞSMSŞNSLSKSKSKS

Çipe: LZKZPSMPSSMLSKSKZKZPMZLS

~~~

"Güzel kızım hadi gel." Diyen abimin sesini duyduğumda telefonumu kapatıp yanıma gittim o sırada o da Alparslan abinin kafasına vurdu.

"İt." Alparslan abi sırıtıyordu.

"Buyur?" Dedi 

"İt oğlu it." Dedi sinirle arabaya bindi. O şöför koltuğuna geçince Alparslan abi de yanına oturdu.

"Buyur canım?" Diye cevap verince abim iyice sinirleniyordu.

"Mirza sırıtma kırarım çeneni." Dediklerine güldüğümde keskin bakışları aynadan beni buldu. Hemen ortadan can kenarına kaydım. Telefonumu çıkartıp sohbete girdim.

~~~

Cânfezâm: Abimin sana bir şey yapamayacağını söylüyorsun ama en sevdiği arkadaşını çenesini kırmakla tehtid ediyor

Çipe: Kıyamaz o banaa o aslında pambuk gibi bir insan

Cânfezâm: Benim abim bir bana pambuk sanıyordum?

Çipe: Birde bana LXKDPDKĞSKDPDSD

Cânfezâm: Arabada gülersem abim beni boğabilir

Çipe: Boğmaz gülüm boğmaz

Cânfezâm: Telefonu kapat diyor sonra görüşürüz

Çipe: Görüşelim gülüm:)

~~~

"Alırım telefonunu ha benimle konuş iki gün sonra gittiğimde ağlarsın."

"Abi ya söylemesene öyle." Konuşurken altımda ılık bir akıntı oldu.

ANA VATAN KAN AĞLIYOR 

Kendi düşünceme gülerken abim ters ters baktı bana.

"Abi bugün dershaneye gitmesem seninle vakit geçirsek." Dediğimde kararsızca bana baktı.

"Hafta sonu hallederim."

"Hafta sonu halledeceksen tamam."

"Tamam o zaman önce eve gidip üstümüzü değiştirelim sonra dışarıya çıkarız."

"Tamamdır güzel kızım."