Günlerden 13 Ocak 2012 idi.Normal bir günmüş gibi başlamıştı herşey.Mete sabah heyecanla kalkmış giyinmişti.Bugün en iyi arkadaşı Yaren'in ve kendisinin doğum günüydü.Annesinin kendisi için koyduğu takım elbiseyi giyip aşağı indi küçük Mete.10 yaşına girecekti bugün Mete.Yaren'de aynı saatlerde kalkmış en sevdiği elbisesini giymiş, kahverengi saçlarını açık bırakmıştı, heyecanla kahvaltıya indi Yaren.Aradan saatler geçti doğum günü pastalarını aynı anda aynı dileği dileyerek üflediler ikisinin de tek dileği şuydu "sonsuza kadar en iyi arkadaş kalmak".Sonsuza kadar en iyi arkadaş kalabilecekler miydi acaba?Herkes alkışladı onları,diğer en yakın arkadaşları Azra ve Efe hediyelerini verdiler.4'ü o gün güldü,eğlendi her günleri gibi çok güzel geçti.Akşam uyudu Mete.O sırada Mete'nin annesi ünlü ajan Betül Turgut ve eşi ünlü ajan Sarp Turgut aralarında başkanları Can Çelebi'yle önemli bir toplantı yapıyorlardı.Bir gece önce yaptıkları görevde polis onları görmüştü ve peşlerine takılmıştı.Can Çelebi "Kaçın!" diyordu onlara.Betül Turgut ve Sarp Turgut kaçmayı kabul ettiler,onlar yurt dışına gideceklerdi,Türkiye'de ise ölü bilineceklerdi.O gece 13 Ocak 2012 gecesi kaçtılar Mete'yi de alıp.Arkadaşları Mete'yi trafik kazasında öldü bildiler,Yaren ağır bir depresyona girdi,bedeni iyileşti ama ruhu Mete'nin özlemiyle bir daha iyileşemedi.....