Şimdiki Zaman...

Başak...

Güneşli bir havaya gözlerimi açtığımda saat 07.00 ' dı. Günlerden pazartesi ve haftanın ilk günü. Belli mi olur? Belki yine geçen gün ki gibi bir olay yerinden diğerine gidip dururdum tüm gün. Bu aralar özellikle çok cinayet vakası yaşanıyordu. Çok yoğun günler geçiriyordum bu sebepten ötürü.

Kahvaltı bile yapmadan direkt hazırlanıp çıktım evden. Arabaya bindim ve karakola doğru yönümü çevirdim.

Yaklaşık 1 saat sonra karakola vardığımda bizim ekibin sırayla arabalara bindiğini gördüm. Belli ki yine bir vaka için gidiyorlardı.

"Başak!" bana seslenen kişi Çınar'dı. Bizim ekipten ve gözüm kapalı güvenebileceğim nadir insanlardandı.

Başımı ona çevirdiğim de ne olduğunu sorarcasına kaş göz hareketi yaptım.

"Yeni bir vaka var acil olay yerine gitmemiz lazım. Sen de görevlisin."

"Neymiş o acil vaka? Detay ver biraz."

"Arabaya binelim. Yolda anlatırım."

Başımı olumlu anlamda salladım ve Çınarla beraber benim arabaya binip önde ki polis araçlarını takip ettik.

~•°•°•°~

1 saatlik yolculuğun ardından dağlık bir evin yakınlarında ki kamp alanına geldik. Yolda kısaca bahsetmişti Çınar bana.

20'li yaşlarda bir genç kız. Darp edilmiş. Vücudunda izler var ama herhangi bir bıçaklanma veya yaralanma durumu söz konusu değil.

Aynı zaman da kızın boğazı sıkılmış. Bulan kişinin dediğine göre kızın gözleri de bağlanmış.

Yine haketmedigi yerde ölen bir genç,

Yine yarım kalan bir hayat, hayaller ve daha fazlası...

Biz gelmeden önce ambulans gelmiş. Ancak kız için çok geçmiş. Çoktan ölmüş. Morga götürmüşler. Kimliğini bile tespit edememişler. Bu yüzden de yakın zaman da verilen kayıp ilanlarına göz atılması istenmiş.

Çevrilmiş alana girdiğimiz de herkes bir delil arıyordu. Elimize eldiven takıp biz de etrafa bakmaya başladık.

Ne bir kan vardı ne de bir kesici alet. Zaten bir silah bıçak tarzı bir kesici alet kullanılmamış kurbanın üstünde. Yine de bir ümit belki öldüren kişiye ait bir iz buluruz diye her tarafa iyice göz attık.

"Amirim. Sanırım kıza ait bir bileklik bulduk."

Bu konuşan Ufuk'tu. Ufuk'un 'amirim' diye bahsettiği kişi ise Mahir Bey'di.

"Getir Ufuk getir." dedi Mahir Bey.

Yanlarına gittiğim de Ufuk'un elinde ki bilekliğe baktım. Üstünde M harfi vardı. Nedense bana bir yerden tanıdık geldi bu bileklik. Belki bana öyle gelmiştir.

"Kurbanın ismini bilmiyoruz ama en azından ismi M ile başlıyormuş artık bunu biliyoruz." diye lafa girdim.

"Aynen öyle Başak." dedi Mahir Bey.

"Parmak izi olabilir amirim. Bir laboratuvara mı göndersek?" dedim.

Hemen ardından Ufuk'a çağırdı Mahir Bey.

"Ufuk!"

"Buyrun amirim."

"Şu bilekliği alın,incelemeye götürün. Parmak izidir şudur budur iyice araştırın. Birşeyler çıkar belki."

"Tamamdır amirim." dedi Ufuk ve gitti.

Tekrar Mahir Bey'e döndüm.

"Amirim,ben bir morga gidip kurbanı incelesem. Vücudun da izler varmış duyduğuma göre."

"İyi olur Başak ben de gidicektim zaten. Arabanı al beni takip et. Haydi."

"Tamam." dedim ve gidip arabanın kilidini açtım. Tam arabaya binerken. Telefonum çaldı. Biraz bekletmek zorunda kaldım arayan kişiyi.

Arabaya bindikten sonra telefonu elime alıp arayan kişiyi gördüm.

Emine Teyze arıyor...

"Alo."

"B-başak kızım, Melek kayıp kızım. İki gündür yok. Nolursun bul kızımı bana ."

"Emine teyze ne diyorsun sen nasıl Melek kayıp ya? Ne zamandan beri yok?" duyduklarımın şokuyla Mahir Bey'i bile unutmuştum. Bir yandan arabayı çalıştırırken bir yandan Emine teyze'nin dediklerine kulak vermeye çalışıyordum.

"Kızım,iki gündür yok telefonu da kapalı. Bir tek sen geldin aklıma Başak'ım güzel kızım. Nolursun bul Meleğimi." dedi ve ağlamaya devam etti.

Melek benim kuzenimdi. Canımı bile verebileceğim,çok sevdiğim o kuzenim. Ona birşey olursa nasıl yaşardım ben. Onu bulmam gerekiyordu.

Bir dakika?

~•°•°•°•~

2 gün önce...

"Alo naber kuzen?"

"İdare eder,sen?"

"İyi ben de. Yorgunsun yine belli ki."

"Aynen. Çok yoğunum şu sıralar. Neyse ya boşver. Ee,sen napıyosun?"

"Biz de arkadaşlarımla bir yere geldik. Varya buranın havası çok güzel bir gün beraber de gelelim."

"Neresi orası?"

"Ben de tam bilmiyorum bölge olarak. Dağlık bir yer böyle. Biz asıl burda ki kamp alanına geldik. Ateş falan da yakıcak bizimkiler."

"Bizimkiler derken? Kızlar mı yoksa erkekler mi?"

"İkisi de. Ya yanlış anlama Başak ya hemen."

"Tamam tamam şaka yaptım. Neyse tamam sen eğlenmene bak öpüyorum seni görüşürüz."

"Tamam sen de dikkat et kendine. Görüşürüz."

~•°•°•°~

Şimdiki Zaman...

Bu olabilir miydi?

Benim kuzenim bir cinayete kurban gitmiş olabilir miydi?

~•°•°•°~

Merhabalarr

Bu kitabı ben bir senedir yazıyordum ve bir sene önce ki yazım dilimle şu an ki yazım dilim arasinda dağlar kadar fark var

Ve ilk bölümler hiçbir düzenleme yapilmada kopyala yapıştır ile buraya geçiriliyor

Bu yüzden de ilk bolumlerde biraz yazım dilimden biraz da bölümlerin kısalığından dolayı sıkılıyor olursanız şimdiden özür dilerim, ama ilerleyen bölümlerde bunlar söz konusu olmayacak

İlk bölümü şimdilik nasıl buldunuz?

Sonra ki bölümde görüşmek dileğiyle...

YouTube hesabım; @sadecesudeew