Gözlerim orman yoluna takılmıştı,1 saattir yolda idik ve ailecek anneannemin evine gidiyorduk. Evi bizden biraz uzaktaki bir kasabadaydı ve ben bu kasabadan nefret ediyordum :/

Etraf aslında güzeldi,bir dağın tepesin de idi, ağaçlar ve çiçekler o köyün sadece iyi taraflariydi birde birsürü yıkılmış ev vardı bizim evimizde o yıkık evlere yakındı

-Geldik uyanın uykucular

Babamın sesi ile kafamı camdan Kaldırdım ve babamın yüzüne baktım. Kardeşim Sana hala uyuyordu ve abimde yolculuk bitişine kadar kafasını telefondan kaldırmamıştı

Ikiside nihayet babama bakınca eşyaları aldılar ve bende kendi çantamı alıp arabadan indim

Etraf çok güzel kokuyordu yıkılmış evlerin arasında bizimki kendini belli ediyordu

2 katlı bir evdi,çok tatlı bir dekorasyona sahipti ve pembe renkti

Anneannem Chara kapının önünden bize bakıyor ve gülümsüyordu.Yine mor bir elbise giyinmis ve eşarb5ını bağlamıştı

Hemen yanına gidip sarıldım ve içeri geçtim önceki senelerde buraya geldiğimiz için burayı kendimize göre ayarlanmıştır üst kara çıktım en sondaki oda benimdi hemen içeri girdim tek kalıyordum odada camlar açıktı çantamı minik olan masaya koydum ve yatağım oturdum

2 hafta diye geçirdim içimden 2 hafta daha buradaydı sonrada gidecektik

Ayağa kalktım ve balkona gittim balkonumda odam gibi küçüktü ve içeri zaten bir püf koymak bile yarısını dolduruyordu

Etraf yemyeşil di ve ben bu manzaraya bayılıyorum sonra gözüme kırık dökük evler geldi

Bu arada en hasarsız olanı 2 katlı siyah olan evdi ki zaten Buradaki çoğu ev siyahtı bizim anneannemizin aksine...

siyah evi biraz daha incelediğimde evdeki bazı Odalar görünüyordu gözümü tekrar etrafta gezindirdim tekrardan iki katlı eve baktığımda odalardan birinde bir Bir siulet gördüm

Normalde bu evde kimsenin olmaması değil mi

tekrar diğer tekrar diğer evlere baktığımda silüet oradan gitmiştim yoksa içeride bir adam mı yaşıyordu

aşağıdan seslenen Zeyn ile verdiğim iç savaşım sona Erdi

bücürük yemek hazır hadi gel

bu lakaptan nefret ediyorum ondan sadece 10 santim kısaydım ve o böyle dalga geçiyordu fazla değil sadece 10 santim lanet olası 10 santim aşağı indiğimde yemek sofrasını kurmuşlardı sananın yanına geçtim yemeğe başladım

ağzıma son et parçasını attığımda abim konuştu bücür Canım sıkıldı Hadi gel şu evlere gidelim

Tamam akşam 21.00'du hava kararmıştı ve beni mal abim oraya gitmek istiyor

abi akşam akşam başımızı iş alacağız ne gerek var

abimin kahkahası odayı doldurmuştu

ne oldu bücür yoksa korktun mu

abim yine damarıma basmıştım ama onunla gitmek istemiyordum heleki bugün gördüklerimden sonra asla oraya gitmek istemiyordum

hayır abi eğer çok istiyorsan git kendisini gör oralara Belki bir hayalet bulursunuz Ne de olsa benziyorsun

abimin sinirleri bozulmuş görünüyordu ama umrnumda mıydı Bu şu kadarcık bile değildi

Bunu bir iltifat olarak alıyorum

Evet yine aynı şeyi yapmıştı

Ben Odama gidiyorum

dedim Bunu abime değil aslında o içerideki herkesi söylemiştim merdivenlere doğru gittim odama çıktım ve yatağıma oturup telefonumu elime aldım sonra aklıma balkona gitmek geldi Balkon kapısını açtım ve puf'a oturdum telefonu yanındaki masadan alacakken başıma gelen ani Ağrı ile telefon yere düşmüştüm

İyi ki bu sadece bir saniyeliğine olmuştu telefonum hemen yerden aldım ve. oturdum tekrardan telefonumu açtığımda bir ses duydum

eve gel

kalın bir erkek sesiydi abim olabilir miydi ki etrafıma baktım Hatta ayağa kalkarak odanın içine girdim fakat hiçbir şey yoktu tekrardan aynı cümle yankılandı

eve gel

kulaklarımı kapattım ben belki ses geçer diye düşündüm ama savaşmamış ses Beynimin içinden geliyordu ardı ardına

eve gel

Diyordu neredeyse kafayı yiyecekttim Başım ağrımaya başladı

eve gel derken ne demek istemişti Her neyse o eve gitmemi diyordu en sonunda yere oturdum başımı tutsamda bir işe yaramıyordu normalde böyle zamanlarda acıyan yerine baskı uygulayarak acıyı az da olsa geçmesini saklardım

en sonunda dayanamayarak

tamam

dedim ardı ardına kaç kez bu kelimeyi söyledim bilmiyorum ama işe yaramış olacaktı ses gitmisti sonunda Yerden kalktım ve Abimin yanına gittim başım ağrıyordu ama şu an umurumda değildi

o eve gitmek o ve o lanet Her neyse hemen onu orada bir güzel benzetmek istiyorum

abiciğim bunları anlatmam lazımdı Belki o yardım edebilirdi

abim içeride oturmuş kardeşimle sobanın önünde oturuyor bir kestaneyi yemek için 3. Dünya Savaşı veriyorlardı

ne kadar da güzel aile tablosu vardı

abimin omuzunu dürterek

yukarı gelir misin

diye sordum neden demesin izin vermeden kolundan yukarı sürükledim Tamam sonra başlayacağım sırada beynimdeki lanet tekrar beni başladı

olan hiçbir şey anlatma

bu sesini ardı ardına söylüyordu tekrar aynı acıyı yaşamamak için sadece

tamam

dedim 

abi hadi gel dışarı çıkalım ve o evi görmek istiyorum

dedim

Peki beni yukarı getirmenin Sebebini sorabilir miyim bücürük

Lanet olsun işte burada pot kırmıştım en kolayından yalan uydurarak

Beni Bekle iki dakika kıyafetlerimi giyip geliyorum

dedim abimin daha bir şey demişsin izin vermeden odama gittim ve kırmızı bir Sweet ile siyah bol bir pantolon giyindim saçlarımı topuz yaptıktan sonra kapüşonumu da kafama geçirdim ve odadan çıktım abim zaten hazırdı onun üzerine siyah bir kapüşonlu ve Siyah bir pantolon vardı

Hadi gidelim

dedim ve onu tutarak aşağı indirdim evden dışarı çıkmıştık Zaten babam böyle konularda çok baskıcı değildi yine de ona söylememiştik ne de olsa 10 dakikada geri gelecektik

o adamın güzelce benzeteceğim ve sıcacık evime Geri dönecektim

etrafımızda zaten sadece bir tane vardı siyah ev vadı diger evler Bize biraz daha uzaktı bize yakın olan sadece o siyah iki katlı ev vardı ve bizim evimiz vardı diğer evler 1-2 ev uzaktaydı

Bu da iyi bir şeydi sadece çirkin ve bozuk evler yoktu köyümüzde güzel evler de vardı

buraya yaklaştığımızda abim elini tuttu

ve 

bir yere ayrılmayacaksın

dedi kafamı salladım bu olanları ona söylememek içimi yiyordu ama ne yapsaydım O ağrı ile baş edemezdim

Onu biliyordum alt katta da yine abim elime sımsıkı tutuyordu korktuğu için değildi sadece çıkık olabilirdi ve ben düşmeyi çok meyilliydim sakarın tekiydim zaten bir yandan ses gelip gelmediğini anlamaya çalışıyordum

alt katı gezdik hiçbir şey yoktu gördüm tek şey gazeteler oldu ki Abim bunları hemen kolunun altına sıkıştırdı o Gazete okumayı çok seviyordu gazetelerden nefret eder benim aksine daha çok kitap okumayı Seven taraflandım

tekrardan beynimde o lanet olacak ses yükseldi

üst kata gel onu getirme

Bir de talimat veriyordu aklıma abime ne diyebilirdim ki aslında kendi başıma çıkmışsam daha iyi olurdu abim hemen ispitlerde abime odalardan birini gösterdim

orada birkaç tane gazete kalmıştı onları getirir misin

diye sordum kafasını sallayıp oraya gittiğinde Ben de üst kata gittim Merdivenler biraz kırıktı Hatta bir iki tanesi neredeyse yoktu onları atlayarak geçmiş ve üst kata çıkmıştım 3 tane oda vardı 2 adet odanın kapısına tahta konmuştum tek bir odaya çıktı ve o da en sondakiyle doğru yol aldım Ayağıma bir şey deyince ülkelere geri kaçtım Bu sadece siyah bayağı siyah bir kediydi kapının kulpunu çevirdim ve kapıyı açtım bir yandan da bildiğin bütün Aklımdaki duaları ediyordum ki İçeride Biz bir insan dan başkasını görmeyeyim arkası bana dönük olan bir tane adam vardı boyu ben nasıl fazlasıyla uzundu Aramızda bir 20 santim falan vardı bu kesimde Şu an bir korkak olup buradan kaçabilirdim ama kalmak istiyordum kalması ve benimse o adama bir güzel dövmem istememdi bir adım daha attım Adamın arkası cama dönüttüm sadece sarısını görebiliyordum siyahtı her şeyi tamamen biraz daha yaklaştım da

hey

dedim ama ses vermedi bir adım daha attığımda adam yok olmuştu ağzından bir küfür savurdum etrafıma bakmaya başladım neredeyim lan ben bir insanın ışınlanma gücü yoksa......

demek ki ben kelimenin tam anlamıyla sıçmıştım etrafıma göz gezdirdim kimse yoktu

Bende son hızla arkama bile bakmadan koridorda koştum bir yandanda düşmemek için muazzam bir çaba veriyordum 2 kapıyı geçmiştim tam Merdivenler geçeceğim sırada önümde o kisinin bedeni belirdi

Tan geri kaçacakken beni kolumdan tuttuğu gibi normalde tahtaları olması gerektiği ama şuan açık olan kapıdan içeriye firlatti

Sırtım duvarla buluştuğunda ağzımdan bir çığlık firar etti ellerimle sırtımı tutuyordum

Belimden assagi muazzam bir acı yayiliyordu ellerim sırtım Gittiğinde elim sıcak bir sıvıya bulandı

Kan diye geçirdim içimden ayağa kalktım şuan son isteğim abimin buraya gelmesiydi

Ona birsey olmamalıydı buraya geçmemeliydi ama birsey daha vardı abim eğer sesleri duyduysa neden yukarı gelmiyordu eğer ona birsey yaptıysa bu adamı öldürürdüm

Adam içeri adım attığında ben atakta zor kalıyordum bana doğru yaklaştı şuan aramızda sadece 2 adımlık mesafe vardı ve bu beni rahatsız ediyordu

Uzak dur benden

Diye bağırdım ve anın şokuyla yüzüne tokat attım

Adam bir santim bile hareket etmemişti

Simdi sıçrın lyra seni öldürecek

Bana sağlam lazımsın insan oturdum şuraya

Dedi ve tabureye gösterdi bu beni malmışım sanıyordu

Abim nerde

Diye sordum hem açıdan hemde sinirden dişlerimi sıkıyorum

Uyuyor

Dedi sanki çok normal bir şeymiş gibi ve daha cevap vere.eden kolumdan tutarak tabureye oturttu hala kolumu tuttuğundan kalkamıyordum

Rahat dur ve ses çıkarma

Dedi ve ellerinden birini kapişinumun içine koydu ve ben daha tepki veremeden diğer elinize kapişonluma koydu

Ne yaptığını san-

Sus

Sert sesi ile sadece kıpırdamıştım ve ondan uzaklaşmaya çalıştım ama vicudum bana hiç yardımcı olmuyordu

Gözlerimi tekrardan adama çevirdiğimde beyaz gözler karşıladı beni

Çığlık atmamak için kendimi zor tutuyordum bu esnada bir yandanda sırtımdaki ağrı gidiyordu sanırım beni öldürmek için ona sağlam gerekiyordum ben bu adama ne yapmış olabilirdimki

Ellerini kapişonumdan çektiğinde hemen ayağa kalktım burada daha fazla kalamazdim abimi görmem lazımdı onu alıp gidecek ve bu eve birdaha asla gelmeyecektim kapıdan çıkacağım anda ayaklarım sanki evde tutkal varmış gibi hareketlerini durdurdu Ellerim ile bacaklarımı cekistiriyordum ama kas katı kesilmişti en son ağzımda tekrar bir küfür savurdum evet bu küfür bacaklarım içindi

Sana gidebilirsin dediğimi hatırlamıyorum

Bende kalmak için bir sebep bulamıyorum

Dedim ama bu söylediğim için pişman olmustum çünkü şuan yine dibimde bitmişti

İki dakika rahat durmazmısın

Diye sordum bende gülerek

Hayır

Dedim 

O zamn şimdi duruyorsun

Dedi ve Ellerimi tek eli ile havada birleştirdi ellerim yukarıdayken ellerinden biri ile kapişonumu kafamdan çıkardı ve zaten bozulmuş saçlarım omuzlarıma düştü

Sadece birkaç dk sürecek sakın ol

Dedi nedenini sormadım zaten öğrenecektim ama hala korkuyordum

Üzür dilerim

dedi ve anlamadığım dilde bir şey söyledi

Bir anda sanki beynime onlarca iğne saplanıyor gibi hissettim acı ile çığlık attım

Ellerimi bırakmadığı için kafama baskı uygulayamıyordum ve bu beni dahada deli ediyordu

Acı bitmiyor hatta dahada şiddetleniyordu sanki beynime biri hançer saplıyormus gibi hissediyordum bir yandan yeter diye bağırıyor yalvarıyorum ama nafileydi

Artık çırpınma bırakmıştım sadece kesik kesik çığlık atıyor ve gözlerimi kapatıyorum

Ama bunu görmek istiyordum işin sonunu görmek istiyordum sadece 1 dakika daha diye düşündüm ve gözlerimi açık kalmaya zorladım

Adama baygın bir şekilde baktım gözleri beyazdı ama bu sefer korkuyordum aslında olduğum durum şuan daha korkunçtu bir yandanda bir şeyler söylüyordu ama anlamıyorum

Gözlerimin önüne siyah perdeler iniyordu ve ben artık dayanamiyordum ve sonunda bitti Elini kafamdan çekti ve beni serbest bıraktı gözlerim yarı açık ona bakıyordum belimden tutarak beni yeee betona bıraktı artık nefes alamıyorum sadecbakabiliyordum gözleri geri gelince o duyguyu gördüm pişmanlık

Özür dilerim,özür dilerim bu kadar olmamalıydı abin gelicek şimdi sıkıntı yok sonra gelicem

Dedi ve sanki hiçbirşey olmamış gibi görüş hizamdan çıktı ve birkaç saniye sonra abimin sesi geldi bana sesleniyorum ve işte onu gördüğümde kalbimde birseyler koptu göz hizama girince artık dayanamiyordum

Lanet olsun ne oldu sana

Ağzımdan Sadece abi kelimesi çıktı gözlerimi kapatacağım sırada abim tekrar konuştu

Gözlerini kapatma bücür

Ve bedenim havalandı artık bu kadar yeterdi canım acıyordu abim bana gözlerimi kapatmamam için bağırırken ben kendimi karanlığa bıraktım

Son duyduğum ses abimin bağırarak

Lyra hayır lütfen

Karanlık ne kadar güzeldi. Değilmi anne?