Duvardakı saat, dışardakı kuşların cıvıltısı her şey benim için durmuşdu. Karşımdakı bilgisayara bakıyordum, bu defa kendimden emindim atanacaktım. Merhaba, ben Fatima öğretmenlik hayali olan ve gerçekleştiren Fatima. Ve o an geldi, İŞTE başardım. İstediğim yere atandım. Sevinçten ağlıyordum. Sonunda, bir hayalim gerçekleşti. Mutfakta yemek yapan annem sesime geldi. İşte o an ne yaparsam yapayım hep yetersiz hiss ettiğim yer- annemin gözleri. Babam öldükten sonra annemde öldü sadece bedenen bizlerle kaldı. Her şey artık onun için anlamsız siyahtı. Biricik kızıda.

O an o kadar sevinçliydim ki, anneme öyle bir sarıldım ki, sonunda dedim 3 yıl sonunda anneme sarılmaya cesaret ettim. Babam öldükten sonra her kes ölmüştü annem için. Evet Orhan ve Selmanın aşkı tamamen başkaydı. Tıpkı eskiden benim hayalimdeki gibi. Ama artık aşk değilen şey benim için ölmüştü.

Anneme sonunda atandığımı söyledim. "Anne, sonunda atandım" umursamazca "nereye" dedi. "Hayalim olan yere annem, en çok ihtiyaç duyulan yere Muş'a " dedim. Annem şoka düşmüş gibi baktı yüzüme "Ne dediğinin farkında mısın? İstanbuldan Muş'a mı gideceksin?" "Anne, bu benim hayalim oradakı köylerdeki çocuklarında okumaya ihtiyacı var" dedim. "Bu senin görevin değil. Oranın nasıl tehlikeli olduğunu biliyorsun ve hiç bir yere gitmiyorsun" "Anne, anlıyorum korkuyorsun ama hiç bir şey olmaz ben burada çalışmak istemiyorum". "SENDE GİT, SENDE YALNIZ BIRAK BENİ. BABAN GİBİ SENDE GİT" annem ağlayarak bağırmaya başladı. Yine kriz geçirecekti, anneme sarılarak her şeyin iyi olacağını söylüyordum ama nafile durmuyordu. Sakinleştirici iğneyi yapmam gerekti, annemin odasına gidip iğneyi alıp geldim, artık kafasına vurmaya başlamıştı. İğneyi çok zor olsa da yaptım, artık alışmıştım.

Annemi odasına yatırdıktan sonra salonu ve mutfağı topladım ve odama geçtim.

Odam, benim sığınağım, günün büyük bir zamanını odamda geçiriyordum. Kitaplarımla olan zamanım bana tam bir cenneti yaşatıyordu.

Onun verdiği kitaplar en baştaydı. Kıyamıyordum raftan kaldırmağa, ben onun gibi unutkan değildim.
O, kim mi?
4 yıl önce nişanlanıp , nikah masasına oturduğum ve hemen nikahtan sonra terk eden adam. İlk ve son sevgim TEĞMEN ALİ HAMZA ÇELİK