Bambaşka bir yer düşünün sadece meleklerin bulunduğu bir evren. Ayrı gruplarda görevleri olan melekler ve onları yönlendiren yönetici melekler.. Bu evren'in adı Levana!
Levana asırlardır içinde barındırdığı melekler ile huzur ve mutluluk içinde yaşamaktadır. Burada ki melekler seçtiği sınıflara göre eğitilir daha sonra görev için iş başına geçerler. Gruplar 2'ye ayrılır; Bunların ilki Dilek melekleri diğeri ise Ceza melekleridir.
Dilek melekleri seçilmişlerin dileklerini yerine getirir. Seçilmişler her şey olabilir bir insan, hayvan veya bitki. Bu kişiler belirli kıraterlere göre seçilir ve her ne olursa olsun bir dilekleri gerçekleştirilirdi.
Ceza melekleri ise ceza vermek ile hükümlüdür. Dünya da veya her hangi bir başka bir evrende kural çiğneyenlere yada sürdürülen yaşamın dengesini bozan kişilere yaptıkları hataya göre cezalandırırlar.
Yine bir gün melekler karışık bir şekilde oturmuş sohbet ediyorlardı;
"En son bir köpeğin dileğini yerine getirdim. Benden gökten kemik yağdırmamı istedi o zamandan beri iyi değilim" deyip güldü Darya
Diğer melekler de kahkaha atarken Raden tüm çekiciliği ile ortama girdi. Ceza meleği Raden Alastor simsiyah giyinimini kanatlarına uydurmaya çalışıyordu. Siyahın en koyu kanatları gözleri ile aynıydı. Bu evrende ondan başka siyah giyen yoktu. Çünkü siyah bir tek ona yakışırdı...
"Sevgili melekler; izninizle Imelda'yı alıyorum, yeni görevi varda"
Elinden tuttuğu gibi Imelda'yı aldı götürdü. Imelda.. Ah o güzelliği yok mu? Siyah saçlarının öne çıkardığı mavinin en güzel tonu olan gece mavisi gözleri ve burnundan yanaklarına dağılmış çilleri ile harikaydı. O da Raden gibi tek renk giyinirdi sadece mavi..
"Raden Alastor, azıcık yavaşlar mısın?" dedi nefes nefese sesi ile Imelda. Koşmaktan yorulmuştu, nihayet durduklarında. Lavena'nın en sığ bölgesine geçen ikili çimlere oturdular. Raden elinde ki mektubu Imelda'ya uzattı.
"Yeni görevin, hadi aç bende çok merak ettim"
Imelda kağıdı açtığın da tanıdık bir el yazısı ile karşılaştı. Yanında ki adamı daha fazla meraklandırmadan yüksek sesle okumaya başladı mektubu;
"Sevgili Imelda
Yeni bir görev seni bekliyor... Bu seferki görevin tam 3 aylık. Seçilmiş kişi dünya da Meriç adında bir adam. Küçük bir kasabada yaşıyor. Geçimini yetiştirdiği sebzeleri satarak sağlıyor. Görevinin neden uzun olduğuna gelirsek. Seçilmiş kişi adeta bir sır küpü işte senin görevinde bu o sırları öğrenip dileğini gerçekleştirmek. Bu görevi layıkı ile yapacağına hiç şüphem yok. Sana güveniyoruz ben ve tüm meclis.
Baş melek Zenuris"
Şaşkınlıkla bir birbirlerine bakan ikili donup kalmıştı.
"Nasıl ya 3 ay ben dünya da mı kalacağım?"
"Bu çok saçma kimseye böyle bir görev verilmedi şimdiye kadar gidip Zenuris ile konuşacağım" diyen Raden ayağa kalkacak iken Imelda onu tuttu.
"Hayır otur şuraya, kadın bana güvendiğini söylemiş. Gideceğim"
Bu duruma canı sıkılsada belli etmemişti Raden.
Aradan geçen 2 saatte Imelda yeni görevi için son hazırlıları yapmış şimdi de Raden'nin de aralarında bulunduğu grupta arkadaşları ile konuşuyordu.
"Ay kadın benden dilek olarak çöp bile etmeyecek bir adam ile onu kavuşturmamı istemişti. Şaka gibi aşıkmış"
Selvin'in dalgaya aldığı şey Raden'i sinirlendirmişti.
"Ne yani aşk kötü bir şey mi?"
"Salak mısın Raden? Tabi ki kötü bir şey, aşk insanı aptallaştırır" dedi Imelda. Kendine güvenerek konuşması Raden de değişik bir sese neden olmuştu. Bu ses sanırım kalbinin kırılma sesiydi...
"Neyse ki biz aşık olamıyoruz" diye geveledi ağzında. Evet melekler teknik olarak aşık olamazdı hem kurallara aykırıydı hemde öyle bir duyguları yoktu. İstisnalar dışında...
2 GÜN SONRA
Imelda Mavis tüm detayları ile görevini öğrendikten sonra arkadaşları ile vedalaşmak üzere bahçede toplandılar. Bazı melekler üzgün iken bazıları içten içe seviniyordu.
"Imelda seni çok özleyeceğiz" diye sarıldı Darya.
"Abartma Darya arada geleceğim zaten"
İkili gülüşürken Raden bozuk ifadesi gelmişti. Imelda'nın gitmesi canını sıkıyordu, çünkü onunla iyi anlaşıyorlardı..
"Imelda Mavis"
"Raden Alastor"
Birbirlerine böyle hitap etmeyi seviyorlardı.. Raden içinden gelen tek şeyi yapmak istiyordu. Imelda'ya sarılmak istiyordu, istediğini yapmıştı da kolundan tutuğu kadına sıkı sarıldı. Imelda şok için donup kalırken Raden kulağına bir şeyler fısıldıyordu.
"Seni özleyeceğim Meleğim"
Gülerek geri çekildi Imelda
"Yalancı eminim aklına bile gelmeyeceğim"
Imelda'nın böyle düşünmesi normaldi çünkü Raden Imelda ile çok konuşmazdı evet yakınlardı ama sürekli atışırlardı. O yüzden Imelda Raden'in onu özleyeceğini hiç düşünmüyordu.
Raden sesini çıkarmadan geri adımladı, oda neden böyle davrandığını bilmiyordu ki...