"Kızlarınız karışmış olabilir..."

Ne? Yani ben karşımda oturan kızla mı karışmıştım? Ben bu hayatı boşuna mı yaşamıştım? Bunca eziyeti, bunca işkenceyi, bunca yarayı... Hepsi boşu boşuna mıydı?

Karşıdaki büyük çocuk konuşmaya başladı. "NASIL BÖYLE BİR HATA YAPARSINIZ BEN KARDEŞİMİ KİMSEYE VERMEM!" Güzel bir abi.

"Beyefendi sakın olun şuan kesin değil zaten önce DNA testi yapmamız gerekiyor. Buyrun, benimle gelin."

Odaya girdim sakince kan verdirdim ve bahçeye çıktım, çok bunalmıştım. Tam o sırada mükemmel grubumuzdan mesaj geldi. Bir sigara çıkardım ve içerken onlarla yazıştım, evet biliyorum sigara çok zararlı ama bana iyi hissettiriyor.

Bitik Kardeşler Grubu

​​​Melo: Acill bakın bu mal yine saçmalıyo

Etem: Melis düzgün konuş abim

Melo: Aman tamam be Aryaa Kerem çabuk bakınnn

Ben: Hayırdır İnşallah

Kerek: Sence hayır olabilir mi Arya Allah aşkına

Ben: Öf Melo söyle işte

Melo: Aras Selinle sevgili olmuşş

Kerek: Ne

Etem: Sen nerden biliyorsun Melis

Ben yazışırken birisinin beni izlediğini hissediyordum ama umursamadım ve ikinci sigaramı yaktım, yavaş içiyordum.

Melo: Aras söyledi

Ben: Aras değil Araz ayrıca nasıl çıkmışlar kızım Araz söylemeye utanıyodu

Melo: Ne bileyim ben

Ben: Bu arada benim de size bir haberim var ben karışmış olabilirim

Melo: NE

Kerek: Ne diyon lan

Etem: O nerden çıktı Arya

​​​​​Ben: Bi dakka beni çağırıyolar sonuçlar çıkıcak hemen dönücem

​​​​Hızlıca sigaramı söndürüp odaya girdim yine aynı yerime oturdum ve doktoru beklemeye başladım.

"Arya Kanatan %99.9 Oğuz Kayahan'ın öz kızı ve Buse Kayahan %99.9 Caner Kanatan'ın öz kızıdır. Tekrardan hastanemiz adına özür dileriz." Değilmişim. Onların öz kızı değilmişim. Bunca acıyı boşuna çekmişim. Caner hemen "Biz kızımızı istiyoruz." dedi. Adının Buse olduğunu öğrendiğim kız ise "Anne, baba, abi ben sizden ayrılamam." dedi ve ben sanırım ortada kaldım. Telefonum çalınca hızlıca odadan çıktım ve konuşmaya başladım.

"Efendim Emre abi?"

"​Arya ne zaman dönersin abicim?"

"Abi hemen geliyorum merak etme ufak bir işim çıkmıştı." telefonu kapattım ve hızlıca hastaneden çıktım.

Bir taksi durdurdum ve hızlıca bara geri döndüm. Emre abiye geldiğini haber verdikten sonra çalışmaya başladım.

Gece yarısına yakın saatlerde müşteriler fazla oluyordu ve benimle birlikte bir barmaid abla ve barmen abi çalışıyordu. Barmen olan Sefa abi bana seslendi. "Arya abicim bi gelir misin?"

"Buyur abi noldu?"

"Bu müşteriler içeceklerini senin hazlamanı istedi." Açıkçası şaşırmıştım çünkü adam seçen çoğu müşteri beni seçmezdi, içecekleri iyi yapamayacağımı düşünüyorlardı.

"Tabii, ne alırdınız?"

"Biz şu kokteylden istiyoruz." Kolaydı, hızlıca hazırlanabilecek bir içecekti.

"Hemen hazırlıyorum."

"Ama bir dakika içinde alkol var mı, varsa kardeşim içemez de."

"Abi 16 yaşındayım içebilirim."

"Beyefendi burada sadece alkollü içecekler bulunur ve ayrıca bu bara 18 yaşının altındakiler giremez, bunu hesaba katmadınız sanırsam."

"Tamam biz bir şu alalım o zaman."

"Abi ben şu içmek istemiyorum ki."

"Kes sesini Arda."

"Tamamdır efendim hazırlıyorum."

"Siz kaç yaşındasınız?"

"16"

Arda hemen lafa atladı "16 yaşında burada nasıl çalışıyorsun ki?"

"Bir abimin barı, yardıma geliyorum."

"Arya bi gelirmisin abic- kusura bakma müşterinin olduğunu bilmiyordum. Hoşgeldiniz."

"Hoş bulduk Emre Bey."

İçeceklerini verdim ve telefonum çaldığında açtım. Arayan Melis'ti.

​​​​​"Alo?"

"Aşkııımm, çok özledim seni​​​​​ barda mısın?"

"Evet Melis, çalışıyorum."

"Hemen geliyorumm."

"Burada alkolik adamlar var olmaz!"

"Babayy."

"Melis!" Kahretsin kapattı telefonu. Umarım gelmez.

Aradan yaklaşık 15 dakika geçti Arda ve abisi hâlâ oturuyorladı bar kısmında ama sorun etmedim, erken gitmeyenlere alışıktım.

"Arya'mmm..."