"Arya'mmm..." Gelmiş.

"MELİS!" Sinirle bağırdığımda biraz ürktü ama alışık olduğu için sorun etmedi.

"Çok özledim seniii" dedi ve bana sarıldı, sanırım biraz yumuşamıştım. Ama burada bir gariplik vardı, biri bizi izliyordu. Etrafa göz gezdirdiğimde Arda ve abisinin bu tarafa baktığını gördüm Melis'i hızlıca yanıma çektim ve oturttum.

"Melis'im burası senin için hiç uygun değil, gelmemeliydin."

"Abartıyosun Aryaa"

"Peki güzeli-" tam o sırada telefonum çaldı. Arayan bilinmeyen numaraydı. Bahçeye çıktık Melisle birlikte ve telefonu açtım. "Alo?"

"Arya Hanım ile görüşüyorum değil mi?"

"Evet benim, buyurun?"

"Efendim ben biyolojik anne ve babanızın hizmetlisiyim, sizi aramamı istediler. Eve gelmenizi ve bir akşam yemeği yemenizi istiyorlar, lütfen kırmayın." Ehh peki, denerim.

"Geliyorum efendim siz konumu atın yeterli."

Telefonu kapattığımda Melis konuşmaya başladı. "Nereye gidiyoruz Arya?"

"Motorun yanında mı?"

"Evet de nereye gidiyoruz?"

"Biyolojik ailemin evine."

15 Dakika Sonra

Eve varmıştık sonunda, büyük bir evdi özellikle de 4 kişi için ama sorun etmedim, belli zengin bunlar saçma saçma bir sürü odaları vardır.

"Ohaa Arya bu ev kocamaaan"

"Evet Melis'im, hadi girelim."

Eve varınca kapı aniden açıldı ve karşımda biyolojik anne ve babam duruyordu.

BA (Biyolojik Anne): Hoş geldin kızımm, buyurun tanıyamadım.

"Arkadaşım Melis."

Melis: Efendim ben Arya'yı bırakmak için geldim eve dönerken tekrar arar ben de gelirim, tanıştığıma memnun oldum.

BB (Biyolojik Baba): Olmaz kızım öyle şey gel bizimle bu akşam sonuçta buraya kadar gelmişsin.

Melis: Peki efendim.

And içerim ki gitmek aklının ucundan bile geçmemişti sadece kabul ettirmeye çalışıyordu. Her neyse.

İçeri geçtiğimizde bizi bekleyen 4 erkek daha vardı. "İşte kızım bunlar da abilerin." 4 abi makûl.

"Bunun ne işi var burda" "Buse gitti de bu mu geldi" "Buse kadar iyi olamaz" "Ben kardeşimi istiyorum" ve daha niceleri sadece bir çocuk konuşmuyordu, sanırım en büyükleriydi. Melis kulağıma eğildi ve "Mal bunlar" dedi ama öyle bir tonda söyledi ki gülmemek için zor tuttum kendimi. Tabii bunu anlayan çocuklardan biri "Daha ciddilik ne onu bile bilmiyor" dedi peeh çok da umrumda aslında sanırım biraz umrumda. Öz bildiği ailesinden 16 yaşına kadar işkence çektirilen kıza öz ailesi pek de iyi davranmıyordu ama buna da şükürdü.

BB: Çocuklar! Bir daha sakın öyle laflar çıkmayacak ağzınızdan anlaşıldı mı !?

İyi adam ne diyim.

​​​​​​BA: Kızım geçin siz oturun ben de sizi tanıştırayım. Kızım bu en büyük abin Altay 28 yaşında, bu ikinci abin Samet 27 yaşında, bu üçüncü abin Vefa 25 yaşında ve bu da dördüncü abin Engin 22 yaşında. En küçük abin ve ikizin evde değil, erkek kardeşin de odasında uyuyor.

​​​​​​Melis: Maaşallah ablam 8 çocuk ne kurbanın olayım, bu fizikle nasıl doğurdun sen bunları?

"Melis!"

BA: Teşekkürler kızım, oluyor işte bir şekilde her neyse, çocuklar bu kız kardeşiniz Arya ve yanındaki de yakın arkadaşı Melis-

Melis: Kardeşi!

"Melis, kurbanın olam bir dur da, senin yüzünden yemeyeceğimiz azar kalmayacak kuzum."

BB: Yok kızım olur mu öyle şey kızmayız biz size. Ben baban özür dilerim babanız Oğuz Kayahan yanımdaki hanımefendi de eşim yani anneniz Melek.

"Memnun oldum efendim."

Melis: Memnunlar oldum efendim.

BB: Hadi gelin yemeğe geçelim abinle ikizin de birazdan gelir.

"Tabii nasıl isterseniz."

Onlar önden gittiler ve bende hazır onlar gitmişken Melis'le konuşmaya başladım.

"Kızım kurban olam şu Emre abiye sen söyle, ben söylersem ağzıma sıçar. Hem sen ne diyon lan efendim mefendim sen kimseye öyle demezdin ne oldu da?"

Melis: Tamam kuzum söylerim ben birazdan hem sen benim ne zaman kötü konuştuğumu gördün de yargılıyon mal?

Dedi ve kafama büyük bir tokat attı bende ona attım o bana ben ona derken bizi çağırdılar ve hızlıca yanlarına gittik.

Yaklaşık Yirmi Dakika Sonra

Melek Hanım: Aşkım bu koltukları sert mi yapmışlar acaba?

Melis sessizce kulağıma yaklaştı ve "Ana haklı bro" diye fısıldadı. Bende "Mal" diyip kafasına hafifçe vurdum ama sanırım dikkat çekmişim.

Oğuz Bey: Kızım vurma arkadaşının kafasına

Melis: Evet baban haklı, vurma arkadaşının kafasına

"Sus lan" diyip tekrar vurdum.

Melis: Abime söyliyim de gör gününü emi?

"Aynen, selamımı da söyle Etemciğime"

Melis: Şöyle demesene kızım çıldırıyo ne zaman duysa

"Banane oğlum git Eteme söyle çıldırmasın"

MH (Melek Hanım): Etem kim kuzum?

"Melis'in abisi ve benim yakın bir arkadaşım Melek Hanım"

"Çok yakın bir arkadaşmış herhalde" diye lafa atladı Vefa.

Melis: Aynen aga baya yakın arkadaşlar, hatta bi ara benim mal yani abim buna çıkma tek-

Suratına attığım yastık yüzünden sözü yarım kaldı hemen toparladım konuyu. "Ne alaka Melis'im hiç bir yakınlığımızı gördün mü?"

Melis: İki ucu pis değnek

"Melis!"

Melis: Aman tamam be

Biraz sonra zil çaldı ve gelen kişi her kimse hemen boynuma atladı.

"Ayranımmmm, seni böyle de mi göre- oha erkekler hareminde miyiz lan?"

"Sen de erkeksin Kerem"

"Allah Allah"

"Siz ne alaka yaa"

Etem hemen lafa atladı. "Kardeşim senin öz ailenle yemek yiyeceğini söyledi biz de gelelim dedik."

"Hoş geldiniz, hadi gidin"

MH: A aaa kızım çok ayıp, kalsınlar işte bir şey olmaz bir günlük

"Siz meşhur anne olmalısınız" dedi Kerek hayırr.

MH: Evet yavrum kızım mı anlattı size?

"Yok efendim tek kadın sizsiniz"

Kafasına hemen vurdum ve "Çok özür dilerim onun adına"

"Yok kızım sorun değil" dedi ama yüzünden belli sorundu.

"Hadi Kerem seni anladım bir şekilde de Etem sen niye geldin la- yani canım arkadaşım?"

"Kardeşimi görmeye"

Melis: Yalan ben dedim beni alcan mı diye yok dedi ben niye seni almaya geliyim elin ayağın yok mu it sonra ben dedim Arya da burda dedi bekle geliyorum yani özet olarak abim Arya'ya-

"Yalnız kalmayayım diye uğraşıyor işte efendim"

Melis: Aynen ondan

Bizim konuşmamız, atışmalarımız ilerledikçe ilerledi ve biraz sonra kapı çaldı. Bu sefer ben açmaya gittim ve onları gördüm.

"Arya?"

"Arya?"

"Siz...?"