"Siz... Arda ve abisi değil misiniz?"

"Sen benim gerçek ikizim misin?"

"Sen benim öz kardeşim misin?"

"Arya hadi lan bi kapı açmaya gittin gören de sanıcak Anadolu'nun kapılarını Türkler'e açıyosun valla bidaha sana kapı açtıranın ta amı- aaa, siz kimsiniz?"

İkisi de kahkahalarla gülmeye başladılar ve ben sanırım biraz sinirlenmiştim.

"Çok özür dilerim ama Melis ben senin geleceğin dakikanın ayarına so... ben senin a... k... Geldiğini geleceğini görüşünü göreceğini si-seveyim emi?" Son anda Oğuz Bey ve Melek Hamın geldiği için cümlem yarıda kalmıştı. "Oğullarımm hoşgeldiniz kuzularım, canlarımm"

"Ben böyle sevilmedim a..." diye olaya dâhil oldu Kerem. "Aynı şekilde" diyerek de durum bildirdi Etem ve "Yok artık" diye son dokunuşu da Melis yaptı. Normalde bu karşılamalar çok doğal ama bizim için pek değil.

"Arya bak bu en küçük abin Alaz 20 yaşında ve bu ikizin Arda, çocuklar bu kız kardeşiniz Arya"

"Gerçekten mi?" dedi ikisi de aynı anda. Bende "Evveeeett" dedim cırtlak bir ses tonuyla, bardayken böyle konuşan kızlardan tiksindiklerini fark etmiştim.

"Arya!" "İkiz!"

"Aman tamam be, siz de şaka kaldırmıyorsunuz"

"Çok özür dilerim bölüyorum ama ayranım biz geç kalıyoruz gel seni bırakalım da kaçalım"

"Bi dakika Kerem. Bu yemek için çok teşekkür ederim, sizinle yaşamayı değerlendireceğime emin olabilirsiniz ha derseniz ki kararını soran oldu mu? Sizin de hakkınız bir şey diyemem ama şimdi yetişmem gereken bir yer var ve evet gecenin köründe. Tekrardan çok teşekkür ederim hadi Allah'a emanet olun." dedim ve yanlarından ayrıldık...

Bu bölüm çok kısa oldu özür dilerim ama ileride uzatırım bölümleri. Sizi seviyorummm...