Hani diyorsun ya unut beni,

İnsan kendini nasıl unutabilir be sevgili,

Olmuyor işte olmuyor unutamıyorum.

Düşüncesiyle sevmedim ki seni;

Senin sığdığın o kalıplara ben sığamam ki,

Ben her şeyi unutup hiçbir şey olmamış gibi devam edemem ki.

Unutmak senin gibiler has be sevgili,

Ben bu aşkı senin gibiler gibi kolayca sevemem,

Bu aşkı kolayca basit bir şeymiş gibi unutamam ki.

Unutmak senin dediğin gibi kolay olsaydı,

Mecnun çıkmazdı çöllere,

Kerem sevmezdi aslıyı.

Unutmak senin dediğin gibi kolay olsaydı,

Gözüme gelen ilk gözyaşımı siler atardım,

İlk karanlıkta sana dair ne varsa hepsini ateşe atardım,

Ama olmuyor işte sevgili,

unutamıyorum.

Ben seni sevdim hem de çok sevdim,

Ben seni gözyaşıma sığdıramam ki,

Şu yüreğime bir seni unutmayı öğretemedim,

Olmuyor işte olmuyor unutamıyorum.

Hani bana unut diyorsun ya,

Ben seni nasıl unutayım be sevgili,

Ben seni bir gün değil;

Seni her gece düşlerimde sevdim.

Neyi unutayım be sevgili,

Unut dört kelime unutmak bir ömür kelime

1. Yürek bu mal mülküne beş kuruşa nasıl satayım?
2. Unut demek o kadar kolay değil sevgili,