İYİ OKUMALARR..

Kapıyı tıkladım içeriden gelen kalın gel komutunu beklemeden tıklattıktan sonra kapıyı araladım ve ilk önce kafamı uzattım.

Masasında evraklarla ilgilenen kumral tenli, tenine uygun açık kahverenginde hafif sakallı ve kendisine mükemmel şekilde yakışan gözlüklü bir adamdı. Adamı ne kadar inceledin öyle, pes vallahi senden hızlısı mezarda. İncelerim kime ne?

Diye düşünürken beni daldığım yerden çıkartan o sesi işitti kulaklarım;

- Çok mu yakışıklıyım yoksa benim konuşmamı mı bekliyorsun orada?

Çok fazla baktım da rahatsız mı oldu diye düşünürken bir yandan da o kadar da uzun süre bakmadığımı düşünüyordum. Benimle uğraşıyordun nereden bileceksin ne kadar zaman geçtiğini akıllım. Galiba kıyamet kopacaktı, iç sesimin haklı olduğu bir noktaya denk geldim de siz de fark ettiniz değil mi?

- Hep böyle dalgın olacaksan anlaşamayız ama.

Düşüncelerimden bir kere daha sıyrılmaya neden olan adama mahcubiyet ile baktım kısa bir an.

- Kusura bakmayın normalde dalgın biri değilim fakat fark edemediğim bir şekilde gerildim sanırım.

- Her girildiğinde bu şekilde dalar mısın bir yerlere? Bir de daha fazla ayakta durma, otursan daha iyi olur işimle de ilgilenmiş olurum bir yandan.

Nasıl yani iş görüşmesine gelen biri var, adam işine devam edecek ve o şekilde mi soru soracak sana? Çok saçma. Tövbe tövbe sana bir şey mi oldu acaba ikidir haklı konuşuyorsun.

- Ben iş görüşmesine geldim farkındasınız değil mi? İş görüşmesine gelen kişiye saygısızlık olur bu.

Konuşurken bir yandan da oturduğu masanın önündeki koltuğa oturuyordum.

- Neden saygısızlık olacakmış?

Bu soruyu sorarken yüzüme bakmıştı ve eğer kaçırmadıysam 2. bakışıydı bu.

- İş isteyen biriyim ve karşınızda iş isteyen biri yokmuş gibi davranıyorsunuz.

Adamın dikkatini çekmiş olacağım ki kafasını anca önündeki evraklardan kaldırabilmişti. Onun gözleri yeşil mi yoksa bana mı öyle geliyor? Yok yeşili çok olan kehribar gibi ayrıca bununla neden ilgileniyoruz şuan?

- Haklısın iş isteyen birisin fakat iş isteyen birine göre çok dik başlasın anlaşabilir miyiz tereddüt ettim.

Anlaşamazsak işten ayrılırım, çok mantıklı değil mi bencede öyle. Demek isterdim ama daha iş ile ilgili konuşmadan ret yemek istemiyordum o yüzden çenemi kapalı kapalı tutmak zorunda kaldım.

- Bence anlaşacağız Kaan Bey ve bence daha fazla vakit kaybetmemek için bana vereceğiniz iş ile ilgili konuşalım.

- Anlaşacağımız konusunda pek emin değilim ama istikrarını sevdim. İlan başvurusunda herşey yapabileceğini yazmışsın?

Söylediği şeyle hiç düşünmeden

- Evet elimden her şey gelir.

Dedim ki demez olaydım 1 hafta deneme süreci olarak bulaşık yıkama görevim vardı artık. Tek fark Esila'nın artık başımda durmamasıydı. Evet Kaan Bey herseyi yapabildiğime inanmamış ve Esila'yı başıma dikmişti.

Elimdeki son kalan tabak ve bardağı da köpükleyip durulama makinesine yerleştirdim ve makineyi çalıştırdım.

Makinenin durulama yapmasını beklerken tezgahı sildim. Ellerimi yıkayıp arkamı dönmüştüm ki Esila'yı görüp korkmam bir olmuştu.

- Ne diye sessiz sessiz giriyorsun içeriye

Bulaşık yıkanan yer mutfak ile tam bağlantılı değildi.

- Birincisi içeriye paldırküldür girdim ikincisi buradaki sesten sen beni duymadın. Üçüncüsü ve son olanı ise Kaan Bey çıkmadan önce kahve istedi.

- Benden neden istiyor tam olarak?

- Ben nereden bileyim kızım hadi git kahveyi yap.

- İyi ki her işi yapabildiğimi söyledim ya.

- Orası senin hatan canım. Ha bu arada şekersiz içer kahvesini.

Bok içsin diye ağzımın içinde söylenerek mutfak kısmına gidiyordum.

Kahveyi yapmış yine ve yeniden odanın kapısının önündeydim. Şu kapı tıklama olayı beni çok geriyordu. Kapıyı tıklattım ve ilk baştaki gibi gel komutunu beklemeden içeriye girdim.

Kaan Bey bu sefer bilgisayar ile ilgileniyordu. Her ne yapıyorsa çok ciddi görünüyordu.

Kahveyi koltukların arasından doğru masanın üstüne bırakacaktım ki kafasını kaldırdı ve bana mal mısın der gibi baktı.

- Ne yapıyorsun?

- Kahveyi bırakıyorum.

- Bu şekilde mi? Bu kadar kaba mi?

- Kabalıklara ne alakası var anlayamadım ama evet bu şekilde.

Yorum + beğeni yapmayı unutmayınn...

=)