Yeni Üyelik
2.
Bölüm

2. Bölüm

@salihanazgurbuz

evet yeni bölümümüz başlıyor iyi okumalar...

 

Duyduğum silah ve bağırış sesi ile irkildim arkamı döndüğümde bir sürü adamın olduğunu gördüm hepside silahlıydı bir kaç siyah arabada etrafımızı sardı ya bizi korumak için yada bizi yakalamak içindi daha ne olduğunu anlamadan silah sesleri duymaya başladım.Ama herşey çok ani gelişti ve bir an gözlerim karardı sesler azalmaya başladı en son duyduğum ses 'savcıyı arbaya taşıyın' oldu.

Bilincim yavaş yavaş yerne geliyordu etrafımdan sesler geliyordu yavaş yavaş sesler anlaşılmaya başlandı.

"ben taburcu işlemlerini ayarlıyıp geliyorum sende eve git evi hazırla sevgi ablaya falan söyle yemek hazırlasın oradan da şirket işlerini yapmak için şirkete geç bende savcıyı uyandırmadan bizim eve götiriyim çünkü uyanırsa itiraz edicek"

"tamam abi ben gidiyorum buraya bir araç gönderirim "

"görüşürüz"

"görüşürüz" kapı açılma ve kapanma sesi. gözlerimi araladım ilk odada yanan loş ışık gözümü aldı daha sonra ise yavaş yavaş alıştım.Doğruldum kolumdaki serumu çıkardım ve ayağa kalktım üzerimde hala kendi kıyafetlerim vardı.Etrafa baktım ve evet çantam orada idi hemen yanına gidip çantamı elime aldım ve ayakkabıları giyip kapıya gittim. Kapıyı açtım ve koşar adımlarla ilerledim ve evet bana doğru geliyordu hemen geri çekilip beni görmemesini sağladım o gitti ve bende koşarak çıktım çünkü yokluğumu fark edicekti. Hastanenin önündeki bulduğum taksiye bindim ve evimin adresini verdim.yaklaşık 30 dk nın sonunda evin önündeydik çantamda olan parayı adama uzattım ve zile bastım evde çalışan ablanın olması lazımdı 2 dk lık beklemenin ardından tam bir daha zile basacaktım ki kapı açıldı.

"sevgi abla hemen kapıyı kilitle ve mutfağa geç 10 dk ya yanına gelicem." Aklımda olan şeyi yapıcaktım belki bundan 3 gün önceolsa kabul etmiyeceğim teklif olan amerika ve italya teklifini kabul edicektim 6 ay amerika 6ay italyaya gidicektim iş için am buranın biraz daha durulması gerekiyordu çünkü bu bir başlangıçtı kendimi toplamam düşünmem ve plan yapmam gerekiyordu. Onlar benim kaçtığımı korktuğumu zannediceklerdi ama tam tersi ben intikam ateşi ile yanan içimi aynı ateşi harlayıp tekrar ülkeye dönücektim 1 gün bile aksatmadan. Odama çıkıp valızime kıyafetlerimi hazırladım gerekli olanları yanıma aldım ve çalışma odama geçtim çalışma odamdada işimi bitirip valizimi de alıp mutfağa indim ve sevgi ablaya hitaben konuştum.

" sevgi abla ben bir müddet burada olamiyacağım ama buralar sana emanet kendine iyi bak ben seninle iletişim kumadıkça beni arama ama arda bir evin kontrollerini yap beni önemli konularda araya bilirsin onun dışında benim ile iletişim kurmaman senin için daha iyi olucak."

"noldu kızım inşallah sana birşey olmadıya"

"yok sevgi abla iyiyim ben iş için gidicem 1 yıl sürücek 1 yıl sonra geri dönicem merak etme sen ev ve köpüşlerim sana emanet bak onlara evede arada uğrarsan sevinirim sen zaten arada girip temizliyeceğin için ben sana haftalığını atmaya devam edicem merak etme işsiz kalmiyacaksın."

"tamam kızım senin gözün arkada kalmasın buralar bende"

"tamam abla ama benim şimdi çıkmam gerek görüşürüz kendine iyi bak dedim ve evden çıktım."

~3 GÜN ÖNCE~

Odam da ourmuş dosya inciliyordum taki kapımın tık tıklanmadan önce

"gel" içeriye hakim Ferudun bey girdi Ferudun bey dediğime bakmayın kendisi benim babam gibidir o büyüttü beni o getirdi beni bu hale. Saygı ile hemen ayağa kalktım "buyrun hakim bey birşeymi istemiştiniz" dedim.

"Otur evlat seninle birşey konuşacağım" evlat dediğine göre önemli idi çünkü bana savcı olduktan sonra hep 'deli savcı' diye hitap ederdi önemli konularda ya ismimi kullanırdı yada 'evlat' derdi ben bunları düşünürken o lafa girdi.

" savcılıktan gelen dilekçe emiri ile yanına geldim bunu en uygun benim söyliyeceğimi düşünmüşler." dedi iyice meraklanmıştım artık bu kadar önemli ne olabilir ki.

"Nilsu savcılık bir görev için yılbaşına kadar 6 ay yada daha kısa amerika 6 ay yada daha kısa italyada duracaksın 1 yıllık görevin var tabi sende kabul edersen."

" Ne diyorsun sen baba ne gitmesi neden ben"

"Biliyorsun başına gelenleri hakkında yalnızca senin altından kalka bileceğin bir dav vardı zaten sana verilecekti ama son zamanda yaşananlar hem senin güvenliğin için savcılık olaylar durulana kadar savcılık gitmene karar verdi ama yinede seçimi sana bırakıyorlar."

" Çok sağolsunlar ya bi seçim hakkı bıraktılar. Ben hiç bir yere gitmiyorum beni göndermelerinin asıl nedeni başıma gelenler değil arkadaki kişilerin istemesi ben onlara yaklaştıkça onlar beni geri püskürtmeye çalışıyorlar.Ama yok öyle iş ben anne ve babamın intikamını almadan bırak ülkeyi terk etmeyi ölmeyi bile düşmüyorum. Ama sen hakim bey savcılığa tekliflerini reddettiğimi söylersen sevinirim."

"Nilsu yapma evlat senin içinde iyi hem" lafını tamamlamadan araya girdim.

"sendemi a sendemi bana aynı saçmalığı söyliceksin Ferudun baba" hakim cevap vermek yerine gözlerini kaçırdı ve ben lafa devam ettim.

"Konuşmanız bittiyse odadan çıkabilirsiniz hakim bey gördüğünüz üzere bir dava hakkında çalışıyorum."

"evlat ama" lafını bitirmesine izin vermedim.

"Hakim bey çıka bilirsiniz dedim duymadınız heralde iyi günler ve işler size"

"Tamam savcım siz bilirsiniz dediğinizi savcılığa iletirim." dedi ve bir hışım ile odayı terk etti. Ahbe Nilsu yine birinin kalbini kırdın ne yapıcaz senin bu hallerine neyse ben bilirim hakimin gönlünü almayı o bana kıyamaz hemen affeder.

*Şimdi ki Zaman*

Uçak havalanmıştı çoktan dışarıyı izliyordum bir yandan da yapıcaklarımı düşünüyordum. Acaba bana hangi dosyayı vereceklerdi yada kimin derin düşünceler içinde uykuya daldım o kadar dalgın uyumuşum ki birinin beni dürtmesi ile uyandım.

"Hanımefendi geldik kalka bilirsiniz" kadıın dediği üzere kafamı salladım neden böyle olmuştu niye bu kadar uzun uyuya bilmiştim acba ilk önce Amerikaya gidiyordun şuan New York topraklarındaydın buradaki işim bittikten sonra ise İtalyaya gidicektim Venedik topraklarına.

 

Uçaktan indim ve valizlerimide alıp kapıda kocaman harflerle benim ismimi yazıp beni bekleyen kişilerin yanına yürüdüm. onlara valizlerimi verdim ve kalıcağım otele doğru yol aldık.Sonun da varmıştık otele odaya girer girmez kendimi duşa atmıştım duştan sonra ise üzerime gelen yol yorgunluğu ve uyku ile gözlerimi kapattım ve uykuya daldım.

*Beş buçuk ay sonra*

  

Amerikada olan işimi sonunda tamamlamıştım koc koca beş buçuk ay ne ülkeme gittim neden işten başımı kaldıra bilmiştim. Bana burada bir mafya örgüt üyesinin dosyasını vermişlerdi gerçekten zor bir dosyaydı ama beş buçuk ay içerisinde bunun üstesinden de gelmiştim. Günümün çoğu işle geçse bile bir amacımın olduğunu unutmamıştım intikamım içinde planlar yapmıştım ama doğruyu söylemek gerekirse bana iyi gelnmişti ülkeden ayrılmak kafamı toplamıştım. Burada geçirdiğim süreçte boş zamanlarımda bol bol düşünmüştüm. Yine bu düşüncelerimin içinde bir uçak yolculuğunun sonuna geldik. Artık İtalyanın Venedik topraklarındaydım buradan direk otele geçmiştim daha sonradan apart gibi bir şey tutardım. Geldiğim gibi du alıp uyumuştum.

 

*Yedi buçuk ay sonra*

Bu yedi buçuk ayın nasıl geçtiğini anlamadım Amerikaya göre daha kısa geçmişti zaman ama italya gerçekten güzel bir yerdi. New York a göre daha sakin ve sessiz bir yerdi Venedik. Buradaki dosyam ise uyuşturucu, kadın pazarlma ve silah kaçakçılığı ile ilgili bir kaç kişiyi içeriye atmıştım. Aslında şey derlerye sessiz şeylerden insanlardan yada bölgelerden korkun diye işte öyle bir yeri Venedik huzurlu sakin ama insanları ve yerlileri tam tersi. Kimse düşünemezdi aslında bu kadar sessiz bir yerden böyle olayların çıkacağını ama çıkmıştı.Buradaki işim ise yedi buuk ay içinde bitmişti Amerikaya göre daha karışık bir vakaydı benim için ama sonunda çözmüştüm davayı verdiğim sözüde tuttum. Demiştim ama 1 yıl içerisinde ülkeme dönücem ve kaldığı yerden planlarımı sürdürücem diye öylede olmuştu. Her zaman ki gibi verdiğim bir sözü tutmuştum.

 

Düşüncelerimden beni ayıran hostesin anonsu oldu.

"Dear passengers, our plane is taking off, please fasten your seat belts and put your phones on airplane mode" ( çeviriden baktım yanlışsa çaktırmayın)

"Sevgili yolcular uçağımız kalkıyor lütfen emniyet kemerlerinizi takın ve telefonlarınızı uçak moduna alın" sesini duydum işte gidiyordum.

      

BEKLE BENİ İSTANBUL BEN GELİYORUM!!!

 

*BÖLÜM SONU GELECEK BÖLÜMDE GÖRÜŞMEK ÜZERE*

 

Yorum yapmayı ve vote tuşuna basmayı unutmayın sizi seviyorum görüşmek üzere :)

bu arada bölümü kontrol etmedim yazım hatası varsa kusura bakmayınnnnn

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Loading...
0%