Onu aldırmadan camların üstünden atlayarak odadan çıktım aşağıya indiğimde "nereye gidiyorsunuz" diye sordu tuna "markete özgür pasta istemişti ya birkaç malzeme eksik onu almaya" dedim ve ayakkabılarımı giyerek dışarı çıktım Gökalp'ta benim hemen arkamdan çıktı ve üzerindeki deri ceketi çıkartı ve omuzlarıma yerleştirdi sesimi çıkartmadan siyah arabanın yolcu koltuğuna bindim Gökalp hemen yanımdaki sürücü koltuğuna oturdu ve arabayı çalıştırdı orman yolundan çıktıktan sonra şehrin meydanına gelmiştik tam bu esnada arabanın önüne küçük bir kız çocuğu atladı Gökalp tam zamanında frene basmıştı Gökalp derin bir nefes aldı benim ise gözlerime yavaş yavaş kararmaya başladı gözlerimi açtığımda karşımda 6-7 yaşlarında bana benzeyen küçük bir kız ailesiyle parka gelmişti anne ve babası bankta otururken küçük kız salıncakta sallanıyor'du tam o esnada arkadan büyük bir ses yükseldi "SİZ ÜÇÜNÜZ HAYATIMI ALT ÜST ETTİNİZ ARTIK BU DÜNYA'DA YERİNİZ YOK!!" Dedi ve belinden bir silah çıkararak küçük kızın gözü önünde anne ve babasını vurmuştu tam küçük kızı'da vuracakken arkadan gelen siren sesleriyle hızla ordan ayrıldı küçük kız ise elleriyle ağzını kapatmış yerde kanlar içerisinde duran anne ve babasına bakıyordu ağlamadı kaçtı arkasına bakmadan hemde koştu birilerini bulmak için yola attı kendini ama kimse bakmadı küçük kıza küçük kız çaresiz bir şekilde ağlayarak ailesinin yanına gittiğinde üstlerine örtülen siyah çarşafla anladı hayatının bittiğini anladı küçük olmasına rağmen çocukluğunun bittiğini hızla kalabalığın arasından geçerek sarıldı siyah çarşafla'ra "BENİ BIRAKMA ANNE BENİ BIRAKMA BABA" diye bağırdı kalabalık küçük kıza acır gözlerle bakıyordu o ise ona acımalarını istemedi kalabalığa dönerek "BAKMAYIN BANA ÖYLE BENİM AİLEM ÖLMEDİ" diye bağırdı küçük kız kabul etmek istemiyordu yada edemiyordu küçük melis anne ve babasına sarılarak ağladı ağlamaktan gözleri şişmiş'ti küçük olmasına rağmen biliyordu ölümü o gün melis sadece ailesini değil çocukluğunda kaybetmişti

Gelen konuşma sesleriyle gözlerimi araladım bir yataktaydım yanımda beyaz önlük'lü adam ve Gökalp vardı Gökalp uyandığımı görünce doktoru odadan çıkartı tam bir şey söylemek için ağzımı alacaktım ki Gökalp gözyaşlarıyla bana sarıldı ve kulağıma şöyle fısıldadı "seni koruyamadık melis özür dilerim"

___________________________________

herkese iyi akşamlar 7. Bölümle karşınızdayım umarım beğenirsiniz kötü veya iyi hiç fark etmez yorumlarınızı bekliyorum