@samuraijack
|
Zamanda yolculuk zararla son bulur Azarla korkunu Bir mektup bul kalan masanda bulduğun Yazında soluduğum kışında nefessizim aniden O an belirdi gök yüzünde sert kobalttan maviler Anlat temaline eskiyen çocukluğuna ayarsın Umutların yok göz yaşlarına merdiven dayarsın Manasız belirsiz hatıralar diş geçirdi etime Boşvermişlik iyiden iyiye hasar verdi bütün gücüme Çok küçükken öcüler ağlatırdı şimdi pembeleşti Var olmanın gereksizliğiyle iyice ötekileştim Tam 15 yıl eşlik etti karanlık aydınlık ağı Aydınlık terk etti bak karanlıkla var kan bağım Bir defter bin ağıt İnsan etten dil ağır Tek sebepten yazan eller gel küfrette bağır Sanki sağır hayat duymuyor kalleş bana bayağı Sokaklar bu serseriyi yakın tanır açık yaka bağır Hayalin yeri yok Zamanı sar ellerimden kayıp gidiyor Bu diyar beni geriyor Bu günümü mahkum ediyor Hayalin yeri yok Zamanı sar ellerimden kayıp gidiyor Bu diyar beni geriyor Bu günümü mahkum ediyor Sanki nispet etmek için var tüm mutlu şarkılar Kolumdan çekiliyor uzakta ışıklar var arışıya Yüz hatlarımdan oku Ben içeriğini yaşadığım hayat yüzünden kirlettem bu denizi Ondan öldüler martılar Sen varlıktan şımartılan çocuksun duygulardan ırak Yokluğudayım yakın beni yoksul uykularda bırak İstmesem bile gelip kırar kalbin durma noktasında Bunaltan bir hafta, yirmi dört saatim duman Sağlık sıhat kayıp son bi dönem matem ayı Bıktım izlemekten mazi çekti gözlerimden retinayı Dizlerin toprakda kalsın uğraş verme kalkmak için Ben yazmadım ki sizler oluşturdunuz bu temayı Anlattıklarım hakikat Zaman hiç beklemeden hareket etti Sanki bir yılım bir dakika Bu sınır sonrasında patika var Realde kal Ne haldeyim bilmezlerdeysen eğer hep yakandalar Hayalin yeri yok Zamanı sar ellerimden kayıp gidiyor Bu diyar beni geriyor Bu günümü mahkum ediyor Hayalin yeri yok Zamanı sar ellerimden kayıp gidiyor Bu diyar beni geriyor Bu günümü mahkum ediyor |
0% |