Gözleri gecenin karanlığında parlayan yıldızlar gibi , güzelliği ayı bile kıskandırırdı ve tebessümü kış mevsiminde yazı getirebilecek kadar sıcaktı...

Ama en bendeki yeri daha özeldi ,bana bir hayat bahsetmişti...

Belki hatırlamayacaktı beni , sevgimi anlık bir duygu zannedicekti belkide olsun.

Her nasıl olursa olsun kendimi hattırlatacaktım , sevgimin gerçek olduğunu göstericektim beni sevmesi için zormayacaktım tabi ki.

Ama eğer bir ihtimal dahi olsa sevmesi için ne gerekiyorsa yapacaktım...

Hayat boyu kimseye böyle bakmadım kimse için böyle düşünmedim tek

O ...

Tanıdık bi ses düşüncelerimi bölmüştü.

"Evlat davetin başında beri dalgınsın, herşey yolunda mı?"

"Yolunda amca ne zamandır böyle yerlerde bulunmayınca biraz yabancılaştım herhalde." Diyerek geçiştirmiştim.

"Alışırsın evlat " dedi büyüleyici bir ses davet salonunun içerisinde yankılandı. Kafamı o yöne doğru çevirdim bir adam çello çalıyordu ardından gelen piyano sesi uyumlu bir melodi olmuştu. Hatırlıyordum bu amcamın davet danslarında kullandığı klasik melodiydi.

Erkekler yanlarındaki kadınlara ellerini uzatarak onları dansa davet ediyorlardı.

☀️🌒⭐

Onun yanına gelen kişiyle konuşmasıyla göz temasını kesmişti bende bakışlarımı bizimkliere çevirdim.

" Kuşum bak sen iyi misin geldiğimde yüzün kızarmıştı şimdide dalıp gidiyor ne oluyor bir şey varsa söyle bak korkutma beni."

Benim güzel kalpli arkadaşım belki dışardan sakin soğukkanlı biriydi ama içi çok masumdu. Sevdiği insanlara hep titrerdi.

"Canım benim ben çok iyiyim tamam mı merak etme sen beni hele ki sen yanımdaysan ben daha iyiyim "

"Bak kötüysen ve beni bu tatlı laflarla geçiştirmeye çalışıyorsan -

Derken salonda yankılanan ses ile bakışlarımı sese çevirdim. Çello ve piyano çalan iki adam gördüm birlikte ne kadar uyumlu şekilde melodi oluşturuyorlardı.

Çiftler davet salonunun ortasına doğru ilerliyordu.

"Hanımefendi bu dansı bana lütfeder misiniz?" Derken gelen sese döndüm...