Bütün herşeyi ardımda bırakıp, kendimi yeniden tanıyacağım bir yere gitmek istiyorum.

Başka bir yer , başka bir hayat ve yeni bir ben ...

Bunların hepsi gerçekleşecek gibi gelen ama asla gerçekleşmeyecek olan hayallerim.

Korku, acı, çaresizlik, hüzün...

Nereye gidersem gideyim kaçmaya çalıştığım şeyler hep bir adım arkamdan beni izlemeye ve gözetlemeye devam edecek.

Bu şekilde huzur bulamam...

Onun yerine kalıp savaşmalı ve daha güçlü olmayalım...

"Hayır gitmek istemiyorum" dedi Harry öfkeyle

"Ama gitmek zorundayız" diyerek ikna etmeye çalışıyordu Hanry

Birşeyler söylemeye devam ediyordu Harry ama kelimeleri tam olarak anlamıyordum sanki sesi dalgaların kıyıya vurarkenki boğulması gibi kesik kesik kulağıma ulaşıyordu.

Bugün birlikte kahvaltı yapıcaktık. Dün masada bıraktığım davetiyeyi Harry görmüştü.

Onlara kahvaltıdan sonra açıklayacaktım ama işler istediğim gibi olmadı.

Gitmek zorundaydık bunu hepimiz biliyorduk.

Ama buna rağmen Harry gitmemiz gerektiğini inkâr ediyordu.

"Ben bunlarla aynı evde durmaya tahammül edemiyorum bir de davete mi gidicem. Çok beklersiniz!"

"Bi de yazmışlar 'KORKUT AİLESİ' diye "

Her cümlesinde sesi daha çok artıyordu.

Hala sesizdim ne diyebilirdim ki benim bile gitmek istemediğim yere onu zorla götüremezdim gel gör ki bunu 'anne babamıza ' anlat .

"Sakin ol ! hiçbirimiz gitmek istemiyoruz "

Hanry de artık bağırıyordu çünkü Harry kendi sesinden onun sesini duymuyordu.

"Harry yeter! Sana kaç defa söylememiz lazım gitmek zorundayız o kadar."dedim.Sabrım tükenmişti.

Harry elini saçına atmış sert bi şekilde tutuyordu söylediklerimi düşünürken.

Gözlerine bakarak yanına gittim,elini tuttum.

"Biliyorum kendim bile yapmak istemediğim şeyi sana yaptırıyorum ama mecburuz biraz daha sabret herşeyi halledicem."

Yavaş yavaş sakinleşiyordu söylediklerimle.

"Üzgünüm" dedi kısık sesle. Sıkıca sarıldım tek yapabildiğim buydu.

Hanry de bize katıldı. Her ne olursa olsun birbirimizi kırsalda küssekde bizim bizden başka kimsemiz yoktu.

"Kahvaltı yapalım bunu sonra konuşuruz. Tamam mı?" Başını salladı ve ardından kahvaltıyı hazırlamaya geçtik .

Kahvaltı yaparken konuyu hiç açmadık başka şeylerden konuştuk.

O sırada telefonum çaldı . 'Anne' yazısını görmem ile iç çektim .

Harry telefondaki ismi görmesi ile gerilmişti,Hanry ise tepki vermedi .

Telefonu açtım.

"Günaydın anne"

"Şebnem umarım davette geliyorsun."

"Evet anne geliyorum"

"Gelmemek gibi bir seçeneğin yok zaten . Harry ve Hanrye söyledin mi?"

"Evet söyledim "

"İyi davet saatinden yarım saat önce evde ol birlikte gidelim ailecek daha iyi olur."

"Tamam gelirim" dedim ve telefonu kapattı.

"Bi de emrivaki yapıyor biz oraya birlikte gitsek ne olur gitmesek ne olur zaten şovumuzu yapıyoruz 'gerçek bir aile' olarak değil mi?" dedi Harry.

Haklıydı bu eylemlerin hepsi 'gerçek bir aile' olduğumuzu göstermek için ama ne kadar göstersekte olamadık olamayız...

Davet bu akşamdı son anda haber vermişlerdi bize hep böyle olurdu ve ne olursa olsun gitmemiz gerekirdi.

"Tamam sonuç olarak gitmemiz gerekiyor ve gidicez" dedim ve kahvaltıyı bitirip toparladık.

Bugün şirkette gitmem gerekiyordu imza için.

"Benim şirkete gitmem lazım çocuklar o zamana kadar sizde işlerinizi halledin ben gelince de hazırlanıp çıkarız."

"Tamam abla bizde dinleniriz" dedi Hanry.

Odam gittim üstüme beyaz gömlek altıma gri kumaş pantolonu ve aynı renkte ceketimi giydim .

Saçlarımı serbest bıraktım elime fön makinesini alarak kahkülmü şekillendirirken telefonum çaldı arayan kişi baş belamdı. Telefonu açtım

"Günaydın canım nasılsın?"

"Günaydın kuşum iyiyim şimdi fırsatım oldu arayacak sen nasılsın?"

"İyiyim canım şirkete gidicektim hazırlanıyorum sen yoğundun herhalde?"

"Evet kuşum aynı bildiğin şeyler işte. Aslında cevabı biliyorum ama son kararın ne?"

Ne sorduğunu biliyordum. Benimki biraz farklı olsa da kendiside aynı durumdaydı.

"Kararım kesin gidiyoruz 'ailecek' "

"Tamam kuşum o zaman orada buluşuruz ."

"Tamam canım öpüyorum görüşürüz."

"Bende öpüyorum kuşum görüşürüz" diyerek kapattık.

Hazırlıklarımı tamamlandım.

Son kez aynaya baktığımda yüzümde bir tebessüm oluştu dün gece onu rüyamda görmüştüm -diğer gecelerde olduğu gibi,hep aynı rüyaydı- ama kalktığımda içimde bir his vardı onu tekrar görebileceğime dair . Gün boyu bu his ile dolaşıcaktım çok güzel bir histi bu. Kolyemi sıkıca tuttum gözlerimi kapattım ve derin bir nefes aldım. Güneşin Ayı parlattığı gibi o da beni parlatıyordu gülmsemesiyle.

Anahtarı aldım ve evden çıktım arabama bindim şarkımı açtım ve sakince şirkette gittim.

Şirkete vardığımda kapıda Elayı gördüm beni görünce hemen yanıma geldi.

"Günaydın Ela ne oldu neden kapıdasın?"

Ela endişeli bi tonda

"Günaydın Şebnem Hanım sizinle konuşmamız gereken önemli bi konu var."

"Tamam sen önce sakin ol konu nedir?" dedim. Bu sırada asansörden inip odama doğru ilerliyordum

"Şebnem Hanım içerde bi misafiriniz var."

"Kim?"

"Selim Bey Şebnem Hanım sizinle konuşması gereken önemli bi konu varmış bana anlatmasını istedim ama sadece size anlatabileceğini söyledi ."

Selim Bey bizim en büyük iş ortaklarımız dan biriydi kendisi birçok mücevher firmasının sahibiydi. Bizden birçok güvenlik sistemi ve koruma için anlaşma imzalamıştı.

"Tamam Ela sen gelen olursa toplantıda dersin."

"Tabi Şebnem Hanım" dedi.

Odamın kapısını içeri girdiğimde karşımda Selim Beyi gördüm oturuyordu ve sanki bir şeyden korkmuş gibi görünüyordu beni görünce ayaklandı.

"Hoşgeldiniz Selim Bey"

"Hoşbulduk Şebnem Hanım rahatsız ettiğim için kusura bakmayın ama çok önemli ve acil bir konu "

"Peki sizi dinliyorum" koltuğa oturarak

"Şebnem Hanım sorun büyük " der korkuyla.

"Uzun zamandır tehditler alıyorum. Peşimdeler; ne yaparsam yapayım izimi sürüyorlar." Gözleri korkunun gölgesinde parlayarak sana bakar. "Ve artık iş yerimi de hedef alacaklarından şüpheleniyorum. "

Başını öne eğer, dudakları arasında sıkışmış bir cümle daha ekler: "Sizden yardım istemek zorundayım. İş yerimin güvenliği artık sadece bana bağlı değil. Ailem de bu tehlikenin bir parçası oldu."

Sıradan bir tehtit değildi bu karşımdaki adam gözlerimin önünde titriyordu.

Şirketimiz yılardır güvene ve kurtuluşa dayalı işler yapmak için çalışıyordu ve insanların bizimle çalışmak istemesinin başında bu geliyordu.

"Aynı zamanda şirketteki birçok güvenlik kamerası görüntüleri bloklanıyor ve sizin yaptığınız sisteme giriş yapamıyoruz uzmanlarınızdan birçoğu geri getirmeye çalıştı ama bi tanesini hiç getiremiyorlar"

"Hangisi görüntüler?"

" Önümüzdeki ay yapıcağımız mücevher tanıtımı etkinliği için hazırlık çalışmalarıydı yeni tasarladığımız Yakut taşlı yüzüğün olduğu esnadaki görüntü yok yüzüğü kontrol ettiğimzde de hiçbir sorun bulamadık ama birileri tarafından çalınacağını düşünüyorum."

"Tamam Selim Bey ben kendim görüntü ile ilgilenecem ve aynı zamanda hem firmaya hem de evinize güvenlik önlemi aldırıcam hiç merak etmeyin ve aynı zamanda yetkililere de haber vereceğim."

"Çok teşekkür ederim Şebnem Hanım "

"Rica ederim sizi şirket arabası ile bir koruma götürsün gittiğinizde de zaten heryerde güvenlik önlemleri hazır olacaktır." dedim ve Selim bey gittikten sonra da görüntü geri getirebilmek için sisteme giriş yapmaya çalışıtım . Gerçektende biri sistemde bi şeyler yapmış olabirdi. Şimdilik sıkıntı yoktu yetkililere de haber vermiştim saat başı da kontrol edicektim. Bugün başka bi işim kalmadığnda da şirketten ayrıldım.

Eve geldim hazırlanıp hemen çıkmamız gerekiyordu.

"Hoşgeldin abla "dedi Hanry

"Hoşbulduk ablacım Harry nerede?"

"Burdayım" diyerek seslendi Harry

"Çocuklar bi an önce hazırlanıp çıkmamız gerekiyor" dedim ve üstümü değiştirmek için odama çıktım.

Mavi renkli kısa saten kumaş bir elbise giyicektim altına da gümüş renkli ince topuklu ayakkabılarımı . Saçlarımı topladım ve sıkı bir topuz yaptım önume de kıvırcık kahkülerimi bıraktım. Ay kolyem her zaman boynumdaydı, onu da düzeltim gümüş yıldız küpelerimide taktım . Çanta olarakta yine elbise renginde minik bir çanta seçtim hazırdım. Makyaj yapmayı sevmezdim ama davet olduğu için şeftali rengi ruj ve allık uyguladım.

Aşağı indiğimde Hanry ve Harry de hazırdı .

Hanry beyaz gömlek ,mavi ceket ve pantolon Harry ise beyaz gömlek , siyah ceket ve pantolon giymişlerdi.

"Oooooo ablacım bu ne güzellik" dedi Hanry

"Umarım biri yanlış yapmaz yoksa onları dövmek zorunda kalıcam ve bu onlar için hiç iyi olmaz."

"Teşekkür ederim ablacım, Harry sakın bak dövmek falan yok!"

"Bakıcaz umarım olmaz"

"Harry!!! " diyerek evden çıktık arabada sessizlik hakimdi ne diyebilirdik ki zorla gidiceğimiz yere giderken?

Yaklaşık yarım saat sonunda varmıştık.

'Evimize'

İşte KORKUT Malikanesi yani cehennemin tam ortasına.

Babam Chris Sancak KORKUT kendisi birçok kişinin hayran olduğu işlerle ünlü olan yatırımcı.

Annem ise Agatha KORKUT kendisi trend olan birçok derginin baş yazar ve editörü.

Ne kadar güzel bir aile işte bizlerde bu insanların varisleri yani çocuklarıyız.

Arabamı girişten geçirdim korumalar ve anne babamız bahçede bizi bekliyordu .

"Nerede kaldınız?" diye söylenerek geliyordu annem .

"Geldik işlerim vardı şirkette siz son dakika haber verdiğiniz için ayarlayamadım" dedim tabiki beni dinlemeden babam

"Öncelikle orada herhangi bir sorun ya da aksilik istemiyorum ailemizin ne kadar güzel ve onurlu olduğnu gösterin" aynı Chris Sancak KORKUT hiç değişmeyen .

Bununla birlikte arabaya bindik araba anahtarını alan şoför kapıları açtı ve sırayla arabaya bindik.

Yarım saattir sessizlik içinde ilerlerken sessizliği bozan tek şeyin iç sesim olduğu fark ettim.Düşünerek yola devam ederken nasıl geçtiğini anlamadan varmıştık.

Arabadan indik çok eski gibi görünen ama aynı zamanda şık olan saray tarzı bir yerdeydi davet .

Kapıdan içeri girene kadar gazetecilerin sorularına maruz kaldık ve ailemizin ne kadar güzel olduğunu bir kez daha kanıtladık.

​​​

İçerisi dışarıdan farklı olarak daha modern yapıdaydı.

Bir çok kişi ile selamlaştıktan sonra davet sahibi babamın eski dostu Robert amca bizi selamladı.

KORKUT AİLESİ Hoşgeldiniz"

"Hoşgeldin eski dostum "

"Hoşbuldum eski dostum" diyerek sarıldılar

"Hoşgeldin Agatha"

"Hoşbulduk Robert" daha sonra da

"Hoşgeldiniz Beyler siz Harry ve Hanry olmalısınız siz beni hatırlıyor musunuz?"

"Evet Robert amca hatırlıyoruz " dediler ve en sonunda. Bana dönerek

"Hoşgeldin Şebnem sen beni hatırlıyorsun değil mi yoksa unutun mu Robert amcanı?" dedi gülümseyerek

"Evet tabi ki hatırlıyorum Robert amca Hoşbuldum"

"KORKUT AİLESİ burada olmanızdan şeref duyarım umarım iyi zaman geçirirsiniz hadi eski dostum birlikte anıları yâd edelim " diyerek babamla birlikte uzaklaştılar.

O sırada

"Agatha ne güzel tesadüf" diyerek yanımıza orta yaşlı bir kadın geldi.

"Aaa Aylin tesadüfe bak" diyip selamlaştılar

"Ne kadar güzel ailecek bir arada " bana dönerek

"Şebnem nasılsın bakalım?"

"İyiyim Aylin Hanım siz"

"Teşekkür ederim Şebnem bende iyiyim"

Beni soru yağmuruna tutucağı kesindi yanıma baktığımda ikizler çoktan kaçmışlardı.

Biraz sohbet ettikten sonra kadın ayrıldı annemde arkadaşlarının yanına gitti ben ise Fidanı bulmaya çalışıyordum . Etrafa baktım hiç bir yerde yoktu aradım açmadı herhalde daha gelmemişlerdi.

Sıkıntıdan patlıyordum bir çok kişi ile sohbet ettim hepsiyle hep aynı şeylerden konuştular dedikodu yaptılar ohoooo bu ne ya.

Gözlerimi etrfata gezdirirken biri dikkatimi -içimde sabahki his tekrar uyandı- çekti ona baktığımı hissettiğinde gözlerini bana çevirdi

Onu gördüm

Mavi gözleri...

Ardından gelen sıcak tebessümü ...

O benim Güneşimdi...

☀️🌒⭐

Geldiğimden beri birçok insan ile konuştum amcamın davetinde insanlar davet sahibi ve ailesini merak ederek yanımıza gelirlerdi.

Amcamın beni eski dostu Chris Sancak KORKUT ile tanıştırmıştı kendisi ile birçok anıları vardı bunları yâd ederlerken etrafa dalmışım

İçimi daha bu sabah tekrar gördüğüm rüyanın etkisindeyken olan his kapladı bakışlarımı çevirdiğimde

Onu gördüm ​

Siyah gözlerini...

Ardından gelen tatlı gülüşünü...

O benim ay yüzlümdü...