10.BÖLÜM

Niye beni biri durdurmadı? Manyak mısın Naz ya! Bora abiyle zaten tanışıyorsunuz. Talihsiz tanışma olayını da malum biliyorsun. Bile bile kendini yem etmeye gidiyorsun. Kızlarla kitabevine girdik. Bora abi kasa da oturuyordu. Bizim geldiğimizi görünce kalktı.

“Bora abi biz geldik!” dedi Işık. Bora bizim olduğumuz tarafa geldi ve Işığa sarıldı.

“Nasıl geçti okulun ilk günü kızlar?” diye sordu Bora abi.

“Çok güzel geçti Bora abi! Hatta bak Naz ile tanıştırayım seni. Aynı sınıftayız. İstanbul’dan yeni gelmiş.” dedi Işık.

Bora abi lütfen pot kırma lütfen!

“Biz zaten-” sözünü kesip elimi uzattım.

“Ben Naz.” soğuk soğuk terler döküyorum. Vücudum korkudan titriyor.

Bora abi beni hiç bozmadan elimi tuttu. “Ben de Bora.” Göz göze durmamız daha gericiydi. Elimin de terlediğini fark ederek ellerimizi ayırdık.

“Bora yeni gelen kitaplar var mı bize verebileceğin?” dedi Seda.

Bora derken tatlım?

“Var, hadi gelin kızlar.” diyerek bizi kitaplığın başına götürdü.

“Burada istediklerinizi seçebilirsiniz.” dedi ve ileri de bulunan odaya girdi.

Seda, Işık’a bakarak,

“Işık bu adam her sene daha yakışıklı oluyor. Artık beni fark etmesini istiyorum. Ne yapmam lazım?”

“Seda, tamam hoşlanıyorsun Bora abiden. Ama adam bizden dört yaş büyük. Bora neden diyorsun?”

“Samimi olur diye düşündüm. Demeyeyim mi?”

“Samimi değil terbiyesiz oluyorsun böyle yaparak.”

“Abartma Işık. Sevdiğim adama ismiyle hitap ettim sadece.”

Tartışmaları uzayacak gibi görünüyordu. Araya girdim. “Tamam kızlar hadi şuraya da bakalım.” diyerek başka tarafa doğru çekiştirdim. Tam benim tarzıma uygun kitaplar buldum. İki tane kitap seçtim ve kızlarla kasaya gittik. İkisi de birkaç kitap seçmişlerdi. Kasa tarafına geldiğimizde Bora abi orada oturuyordu.

“Bora abi! Seçtik biz kitapları. Her zaman ki gibi çok güzel kitaplar getirtmişsin.” dedi Seda.

“Sağol Seda. İşim bu. Beğendiyseniz ne mutlu.”

Üçümüz de kitapların parasını ödedik.

“Bora abi poşetler nerede? Normalde çantama koyarım ama bugün kitaplar dağıtıldı, tıka basa doldu. Buradan mı alayım?” diyerek kitapların altında ki poşetleri gösterdi.

Ay sakın yapma Işık! Sonra hesap sana patlıyor.

“Hayır. Kasanın tam yanında poşetler var.” diyerek kasanın yanında ki poşeti kopardı.

“Bir müşterim o poşeti bir anda çekmişti. Her yer kitap olmuştu. Bir özür bile dilemeden çekip gitti üstüne.” dedi bana bakarak.

“Yuh! Sana sormadan neden çekti poşeti?” dedi Işık.

“Böyle gıcık müşteriler bazen denk gelebiliyor. Takmaya gerek yok.”

Beyefendi takmaya gerek yok diyor ama bu olayı burada anlattığına göre baya bir kafasına takmış anlaşılan.

“Bora abi seni burada herkes tanır. Acaba yabancı biri miydi?” dedi Seda.

“Aynen öyle Seda’cım. Başka bir şehirden Rize’ye taşınmış. Bide size ne aldığını söyleyeyim mi?”

“Söyle Bora abi!” dediler Işık ve Seda aynı anda.

Söyleme Bora abi lütfen!

“Magazin dergisi aldı.” dedi.

Işık ile Seda aynı anda “Iyy!” dediler.

Abla bütün dergiler kadar başına taş düşsün. Beni getirdiğin hale bak!

“Bora abi bu çok varoşça! Bu devirde magazin okuyan mı kaldı?” dedi Seda.

Seda sana varoşluğu göstereceğim. Dur sen.

“Zevkler ve renkler tartışılmaz Seda’cım. Belki kendisinin ilgisi vardır zengin erkeklerin hayatına karşı.”

E YUH ARTIK! Adam gözüme baka baka bana hakaret ediyor.

“Bora abi sen bu kızı tanıyor musun? Önyargılı davranıyorsun bana göre.” dedim.

Yine lanet olası pis pis sırıttı. Sırıtması bitince,

“Yani çok sayılmaz abicim. Ama bir insana bakınca az da olsa fikrin oluyor.”

“Bence onu tanımaya çalış belki senin fikirlerin yanlış çıkar?”

“Belki de doğru söylüyorsun. Denerim.” dedi.

Şu an seni bir kaşık su da bile boğabilirim! Gıcık herif. Gıcık kitap kurdu.

“Neyse bu mevzu fazla uzadı hadi gidelim.” dedi Seda.

Seda ve Işık kitabevinden çıktıktan sonra bir kitabın içini açarak Bora abinin yanına gittim. Maksadım kızlar neden gelmedin derse ufak bir şey sordum diyecektim. Tam yanında durdum. Uzun olduğu için,

“Bora abi eğil!” dedim. Dediğim gibi eğildi.

“Bana niye hakaret ediyorsun! Niye beni de anlamaya çalışmıyorsun? Ben sana ne yaptım ya!” diyerek gözünün içine bakmaya başladım.

“Sana o günün benim için çok önemli olduğunu söyledim.”

“Uff! Çağır sevgilini gerekli açıklamayı ben yaparım. Uzadı bu konu!”

Yapmacık bir kahkaha attı.

“Benim sevgilim yok Naz! Ayrıca niye bu konuyu burada konuşuyoruz? Kızlar bize bakıyor!”

“Bakarlarsa baksınlar çok da umurumdaydı! Sen bana binlerce şey söyleyeceksin bende hiçbir şey söylemeden buradan gideceğim öyle mi?” sahte bir kahkaha patlattım.

“Naz ne söyleyeceksen söyle. Bir daha şansın olmayabilir.”

10. BÖLÜM SONU

Bölüm ile alakalı fikirlerinizi benimle paylaşmayı unutmayın!!!!!!

.

.