Yeni Üyelik
2.
Bölüm

2. Bölüm

@sanis0

2. BÖLÜM

Karşımda ablam, babamın omzuna kafasını koymuş şekilde uyuyordu. Benim yanımda da abim başını yana yatırmış şekilde uyuyordu. Ben uyuyamıyordum. Veya uyumak istemiyordum.

Şu an içinde olduğum durumun olacağını asla düşünmezdim. Karşıma biri geçip “Annen, babanın en yakın arkadaşı olan Giray abiyle babanı aldatacak. Üstüne babanın kurduğu yirmi beş yıllık şirket iflas edecek. Hepiniz Rize’ ye gideceksiniz.” deseydi yüzüne bakarak defalarca kahkaha atardım.

Şu an sahip olduğumuz hiçbir şeyin yarına garantisinin olmadığını öğrendim. Annenin bile… Şu hayatta annen bile seni bırakıp gidebiliyor.

Yolculuğun başından beri bunları düşünüyordum. Aslında ablama bir yandan hak veriyorum. En son ne zaman Rize’ye gittiğimizi bile hatırlamıyorum. Bir anda alışık olmadığımız bir şehirde nasıl yaşayacağız. Nerede kalacağız ne yiyip ne içeceğiz… Bütün hepsi kafamda soru işareti oluşturuyordu.

Ama bir yandan mutluyum. Sevgilim Rize’de yaşıyor. Oğuz’um. Ailesi Rize de yaşadığı için yaz tatilinde oraya gitti. Ona Rize’ye geleceğimizi söylemedim. Sürpriz mi yapsam diye düşünmedim değil. Ama kim bilir tren garına benim için gelir belki? Denemekten zarar gelmez.

Naz: Aşkımm.

Naz: Günaydıınn.

Naz: Sana sürprizim var!

Naz: Sevgilim? Orada mısın?

Naz: Mesajlarıma neden bakmıyorsun?

Normalde hemen mesajlarıma bakardı. Herhalde işi var deyip kestirip attım. Ama haber vereceğim bir kişi daha var. Banu’m.

Naz: Banu’m.

Naz: Günaydıınn!

Naz: Sevinir misin üzülür müsün bilemem ama sana bir şey söyleyeceğim.

Banu’ya da mesajımı attıktan sonra telefonu kenara koydum. Aradan yirmi dakika geçmesine rağmen ikisinden de tık ses yoktu. Ne mesajlarıma bakıyor ne de cevap yazıyorlardı.

Evet bu durum ilk defa olmuyor son bir aydır benimle ilgilenmediklerini fark ediyorum ama bunu onlara söylersem onları da kaybetmekten korkuyorum. Uzun yıllardır güvenebildiğim tek insanlar. Olanları sıkıntı etmeden çantamdan kitabımı çıkardım ve okumaya başladım.

 

Trendeki bavullarımızı alıp dışarıya çıktık. Her yer çok kalabalıktı. Kimileri evlatlarından ayrılıyor, kimileri de kavuşuyordu. Kimileri elinde çiçekle karısını bekliyor, kimileri de hamile bir halde kocasını başka diyarlara yolluyordu. Birbirlerine kavuşan sevgilileri es geçemezdim. Bu sırada duraksadık. Kadrajıma giren bir kadına bakmaya başladım.

“Yavrum iyi misin? Yolculuğun nasıl geçti?” diyordu bir kadın kızına. Sessizce onları izledim. Kadın kızının yüzünü okşuyor, zayıflayıp zayıflamadığına bakıyordu. “Kızım zayıflamışsın. Bir şey yemedin mi el memleketin de?” diye soruyordu. Kız ise annesinin ellerini tutup öptü. “Yok annecim olur mu? Yedim her şeyden. Sana öyle geliyordur.” dedi. “Ah benim biriciğim. Canım kızım seni ne kadar özledim bir bilsen.” dediği anda gözlerim yanmaya başladı, boğazıma dikenli teller çekildi adeta.

Yanımda babam taksi bulma arayışına girmişti. Kendime hâkim olamadan gözlerimden yaşlar akmaya başladı. Bir elimde bavulum, bir elimde ceketim vardı. Ceketimi diğer elime alarak hızla göz yaşlarımı sildim. Babam bizlere göz işareti yaparak yanına çağırdı. Taksi bulmuş. Hemen onun yanına gittik. Rotamız dedemin ve babaannemin yanıydı.

Taksiden indiğimizde konak gibi bir yere gelmiştik.

“Baba burasının olduğuna emin misin?” dedim.

“Eminim kızım. Burası.”

Ablamın yüzü gülmeye başladı. Saçlarını iki yana savurarak,

“Ay benim dedem zenginmiş! Yaşasın!”

“Şımarma Eylül. Dedemizin bizi kabul edeceğini bile bilmiyoruz. Şu konakta bir oda verse bile öpüp başımıza koyarız.” dedi abim.

Göz devirerek ablam,

“Ay! Neden kabul etmesin? Oğlu geldi, torunları geldi!”

“Aras doğru söylüyor Eylül. Babamı görmeyeli epey uzun zaman oldu.”

Ablam tekrardan saçlarını savurarak gözlüğünü başının üstüne taktı.

“Babişko deme böyle. Dedişkom beni sever. En azından ben şu koca konakta bir oda bulurum. Siz de müştemilatta kalıverirsiniz ne olacak.” dedi.

“Yuh artık abla!” dedim. Babam dertli bir iç çektikten sonra,

“Hadi oyalanmayalım. Bakalım bizi neler bekliyor.”

Gergindim. Şu kocaman konakta bir oda bulabileceğimiz bile kesin değil.

 

 

2.BÖLÜM SONU

 

Bölüm ile alakalı düşüncelerinizi paylaşın lütfeeen

Yeni yazmaya başladım destek olursanız mutlu olurummm

Sizi seviyorummm

^^

 

Loading...
0%