Yeni Üyelik
7.
Bölüm

7. Bölüm

@sanis0

7. BÖLÜM

Evde aşçımız Gülsüm abla vardı. Benim şef olmak istemem de de çok büyük rol sahipliği yapıyor. Okuldan geldiğim her gün beraber çeşit çeşit yemekler yapar akşam ev ahalisine ziyafet çektirirdik. Gerçi o zaman için soframızda tabiri caizse sadece kuş sütü eksikti. Şimdi imkanlarımız kısıtlı.

Buzdolabını açarak babaannemi dün getirdiklerine hayranlıkla baktım. Eline geçen her şeyi almıştı.

Elime domates, soğan, biber ve yumurtayı aldım. Menemen soğanlı mı soğansız mı yenir kavgasına girmek istemiyorum. Cevabı belli zaten. Soğanlı olur arkadaşlar. Malzemeleri tezgâha bıraktığım anda kapıyı hunharca tıklatan biri vardı. Herkes evdeydi zaten. Hızla kapıya yöneldim ve kapı kolunu sertçe tutarak açtım. Karşımda Bora duruyordu. Sabah sabah ne alaka bu çocuk ya.

“Ne var?” dedim. Gözlerini devirerek,

“İnsan komşusuna kapıyı ‘ne var’ diyerek mi açar?” dedi. Yeni uyandığı sesinden belliydi. Sesi içine kaçmış gibiydi hödüğün.

“Ne için geldin?”

Arkasında sakladığı tabağı bana uzatarak,

“Tuz için geldim. He bide özür.”

Anlamamış yüz ifadesi yaparak,

“Özür? Ne özrü?”

Bir anda ciddileşerek,

“Dünü unuttuğumu mu sanıyorsun? Bana iki saatlik iş çıkardın.” üzerime doğru yürümeye başladı.

“Orada senin de hatan vardı. Suçu benim üzerime atarak üste çıkamazsın.” kollarımı bağlayıp kenara geçtim.

“Bana bak buraya komşuculuk oynamaya gelmedim. Dün benim için çok önemli bir gündü ve sen benim zamanımı çaldın. Üstüne üstlük benimle dalga geçer gibi karşımdaki eve taşınmışsın. Derdin ne?”

“Aynen benim işim gücüm yok sana kafayı taktım. Benim ayağıma kadar gelen sensin.”

“Dün benim için önemli bir gündü diyorum.”

“Sevgilinle olan randevuna geç kalman beni hiç alakadar etmiyor. Şimdi derhal ya evine gidersin ya da abime söylerim seni.” diyerek tehdit ettim. Tıpış tıpış gideceğini bildiğim içinde sırıttım.

Kapıya elini koyarak. “Zevkle.” dedi. Ne olduğunu anlayamamış gözlerle ona bakmaya başladım.

“Aras! Aras ben geldim!” diye bağırmaya başladı. İki elimle ağzını bir hamlede kapattım.

“Canına mı susadın sen! Ne yapıyorsun?” dedim çatık gözlerle. Bora diğer eliyle iki elimi de kendinden çekti. Bu sırada abim içeriden çıktı. Bora elimi bırakmamıştı. Bunu fark edince elimi elinden çekip arkamda sakladım.

“Bora. Hoş geldin kardeşim.” Abim bunu der demez elini Boraya doğru uzattı ve tokalaştılar. Tanışıyorlar mı?

“Hoş buldum Aras. Yeni taşınmışsınız. Hayırlı olsuna geldim.” dedi. Pis yalancı.

“İyi yapmışsın kardeşim. Geç otur. Naz kahvaltıyı hazırlamıştır zaten. Sen de katıl.” dedi. Yüzüme bakarak.

“Kahvaltıyı Naz mı hazırladı?” dedi.

“Ne oldu beğenemedin mi?” bu soruma karşın sadece güldü. Abimle ikisi çoktan masaya geçmişlerdi. Ben de hızla mutfağa geçerek menemeni yaptım. Babamı ve ablamı da kahvaltıya çağırdıktan sonra her şey hazırdı.

Bora kahvaltıyı zıkkımlanıp evden defolup gidince Babamla salonda baş başa kaldık.

İlk babam başlattı konuşmayı.

“Kızım okul dönemi başlayacak. Aklında bir lise var mı? Sonuçta bu sene son senen.”

“Yok baba… Aman lise lisedir. Ben gastronomiyi kazandıktan sonra gerisi önemli değil.”

“Kızım Bora abin bugün bahsetti. Onun okuduğu okula gidebilirsin.”

“Dediğim gibi bana fark etmez. Sahi Bora ne okuyor?”

“Tıp.”

“Ne!” (yankılı)

“Neden şaşırdın kızım Bora çok zeki bir çocuk.”

“Ne bileyim hiç tıp okuyor gibi bir tipi yok. Ayrıca o kitabevinde çalışmıyor mu?”

“Babası oranın sahibi kızım. Arada şirkette işleri çıkıyor Bora ya devrediyor.”

“Hıı anladım. Bu arada baba abimle Bora nereden tanışıyor?”

“Aras yazları Rize’de kalırdı ara sıra biliyorsun. Bora’yla da o sırada tanışmışlar. Ayrıca abinle aynı yaşta, Bora abi de, ayıp olur.”

“Tamam derim. Ama dün neden birbirlerini tanıyamadılar?”

“Kızım dokuz senedir birbirlerini görmüyorlar. Sence de çok normal değil mi? Zaten aralarındaki buzları da erittiler dün gece.”

“Nasıl yani?”

“Dün gece bahçede oturup sabaha kadar sohbet ettiler. Çok da eğlendiler.”

“Aa ne güzel.” Dedim. Bora’nın abimin çocukluk arkadaşı çıkacağını hiç düşünmemiştim.

“Kızım sahi biz ne konuşuyorduk da konu Bora ya geldi?”

“Valla bende hatırlamıyorum ki baba.”

 

7. BÖLÜM SONU

Bölüm azcık kısa olmuş.

 

Tekrar tekrar demek istemiyorum takip edebilir bölüme oy kullanabilir, yorum da bırakabilirsiniz.

 

İradenize bırakıyorum.

Loading...
0%