"Acı çektiğini hissetmene rağmen devam edersen ölürsün"

Ben önden Sevim arkadan eve girdiğimizde Annesi mutfaktaydı. Benim geldiğimi görünce gülümseyerek "Hoşgeldin Sarecim" Dedi.

"Hoşbuldum Zeliha abla. Nasılsın?"

Sevimin annesi yaşına rağmen oldukça genç, bakımlı ve sevecen bir kadındı. Sarı ve parlak saçı en fazla omuzlarına kadar uzanıyodur.

"İyiyim, sen nasılsın tatil nasıl geçiyor bakalım?"

"İyi sayılır." Sevim konuşmaya dahil olmayıp sadece bizi şaşkın bakışları ile dinliyordu.

"Anne biz odamdayız. Yemek hazır olursa haber verirsin"

"Tabii kızım siz rahatınıza bakın. Bişey isterseniz ben mutfaktayım"

Sevim başını aşağı yukarıya sallayarak odasının yolunu tuttu. Bende Zeliha ablaya gülümseyerek son kez bakıp Sevim'in peşine takıldım. Odasına girer girmez Sevim kapıyı sertçe kapatıp bana döndü.

"Neler oluyor?"

"Bende anlamış değilim"

"Ne demek bende anlamış değilim Sare?"

" Ben size geldiğimde yani kapınızın önünde senin kapıyı açmanı beklerken Efe evden çıkıyodu ve beni gördü." Dedim Sevim'in neyi kastettiğini anladığımda.

"Eee Sare"

"Ee si şu sonra dönüp nasılsın Sare dedi. Bende iyiyim dedim. Sonra adını bilmiyormuşum gibi davrandım hepsi bu Sevim. Sana daha önemli olan anlatmam gereken birşey var." Derken Sevim'in yatağına gidip oturmuştum. O da kendi çalışma masasının sandalyesini çekip karşıma oturdu.

"Anlat hemen. Ne oldu? Çatlatma beni." Dedi heyecanla.

"Ben dün Efe ile konuştum" Sevim bana aval aval bakıyordu. Sanırım söylediğim cümleyi açmam gerekiyordu.

"Yani kendi hesabımdan değil. Fake bir hesap." Dediğimde Sevim'in gözleri büyümüş bana şaşkın şaşkın bakıyodu.

"Sare baştan anlat kafam almıyo"

"Sevim ben Tuğçe sarıkaya adında bir fake hesap açtım. Sonra direkt ona mesaj attım. O da cevap verdi ve biraz konuştuk. Çokta havadan sudan konuşmadık çünkü her cümlemden sonra kim olduğumu sorgulayıp durdu."

"Neeee?" Sevim sandalyeden kalkıp heyecanla bağırdığında işaret parmağımı ağzıma götürüp susması için işaret yaptım.

"Sare, sen hiç takipçin veya takip ettiğin olmadan mı istek attın?" Galiba sevim stalk konusunda benden daha iyiydi.

"Evet. Zaten konuşmamıza yol açan şeyde buydu."

" Ne konuştunuz?" Dedi Sevim heyecanını belli eden bir gülümseme ile.

"Sana her şeyi bize gittiğimizde okutucam tamam mı? Biraz sakinleş benden daha heyecanlısın" Derken sesim fazla yüksek çıkmıştı. Sevim de sinir ve hayal kırıklığı içinde konuşmaya başladı.

"Kızım sen ilk defa böyle birşey yaptın. Farkında mısın? O yüzden şaşkınlığım Sare hanım kusura bakmayın." Sevim bana göz devirerek az önce heyecanla kalktığı sandalyesine geri oturdu.

"Sevim" Kafamı sağa yatırıp sevecen bir tavırla.

Ne oldu der gibi tek kaşını kaldırdığında kollarını göğsünde birleştirdi.

"Özür dilerim"

Üstten bakan bir tavırla Sevim kafasını aşağı yukarı salladı. Ayağa kalkıp Sevim'in sandalyesinin arkasına geçip öne doğru eğilerek Sevim'e sarıldım.

"Sevimmm, asma yüzünü hemen ya"

"Asmıyorum yüzümü falan sadece şaşırdım. Bana bağırmana da böyle bişey yapmana da" Ona bağırdığım için şaşkın olabilirdi. Ama Efeyle konuşmamı isteyen bu fikri aklıma sokan kendisiydi.

"Sen söyledin konuş diye"

"Fake hesap açıp konuş demedim ama" Haklıydı bu benim fikrindir. Cesaret edemediğim zaman zaten bazı yalanların arkasına sığınır yine de o şeyi yapardım. Bu defa da o yalan Tuğçe Sarıkaya adında açtığım fake hesabımdı.

"Evde annemin işleri vardı. Ben gidip biraz yardım edeyim en iyisi" Hayal kırıklığına uğramıştım. Hatta üstüne kalp kırıklığı da eklenmişti. Sevimin bu tavrından sonra.

Sadece düşünmek istiyordum.

Ben Sevime sarılmaya son verip gideceğim sırada Sevim ayağa kalktı ve bana doğru yürümeye başladı. Sadece yüzüne bakıyordum. Gözleri dolmuştu. Kötü hiçbir şey söylememiştim ki.

Sevim yanıma ulaşınca direkt bana sıkı sıkıya sarıldı.

"Sare, özür dilerim. Ama ben ben çok üzgünüm" Dedi bazı kelimeleri ağlamasından dolayı kekeleyerek.

"Sevim, bunun için ağlaman gerekmiyo"

"Sare, annemle babam boşanıyolar. Avukat falan her şey halledildi. Sadece karşılıklı yüzleşmeleri kaldı." Dedi bana sarılmayı bırakıp omuzlarımdan sarsarken.

"Ne!?"