Selamlarrrrrrr💙

'Helin ben sana aşık oldum'

Daha önce hayatımın hiç bir anında böyle bir an yaşamamıştım. Karşımda bana aşık olduğunu söyleyen adama bakarken ondan önce bir kaç kişiden duyduğum bu gerçek ilk defa bu kadar gerçek oluyordu sanki.

içimde anlayamadığım bir yanma hissi oluşurken ben onunla aynı duyguda mıyım? diye düşünmekten geri duramıyordum. Karşımda benden cevap bekler gibi duran hali sessizliğim içinde kendini bir gerginliğe bırakırken ben halen daha söylediği şeyi kafamda adlandırmaya çalışıyordum.

Sevgiye bu kadar yabancı büyürken aşk denilen duygunun beni bulması şaşırtıcıydı. Benim sessizliğime yine yetişen o olurken onu dinleyip sessiz kalmayı seçtim yeniden.

'Biliyorum sen henüz beni sevmiyorsun. o yüzden senden hemen karşılık vermeni istemiyorum . Helin inan ki beni sevmek zorundada değilsin. Ama ben bunu içimde tutabilecek bir adam değilim. Az çok gördün sevdiğim herkese sevgimi belli etmeden duramıyorum. olurda seni kıskanırım kalbini kırarım olmasın diye uğraşacağım ama başaramazsam en azından sana aşık olduğumu bil'

Sana aşık diye sayıklayan iç sesim ve hemen karşımdaki kararsız gözler arasında devrilip duruyordum. Ben sessiz kaldıkça onun gittikçe karanlığa hapsolduğunu fark ediyordum ama ne demeliyim bilemiyordum ki.

'Mete ben ' konuşmak için başladığım söz içimde kalırken nasıl devam edeceğimi bilmiyordum bile. Aşk nasıl bir şeydi ki?

'Ben senin kadar duygulardan anlamıyorum sanırım ' sonunda kendi içimde karar verdiğim şeyi ona da söylediğimde gözlerinden geçen anlayışı fark ettim. Bir süredir onun bana bir şeyleri anlatmasını beklemeden anlıyor olduğumuda tam bu anda fark etttim.

'Anladığın zaman tekrar konuşalım. Sen henüz kendini göremiyorsun ama ben seni ve sende olan çoğu şeyi görüyorum'

'Teşekkür ederim ' neden olduğunu bilmediğim bir teşekkür dudaklarımda can bulurken gerçekten de hayatımda bir çok şey için ona teşekkür etmem gerektiğini içten içe biliyordum.

'Ne için bu teşekkür'

'Beni benden iyi anladığın için. Daha önce hiç böyle bir an yaşamamıştım o yüzden bu konuda cahilim sanırım. Bana kırılmadın dimi Mete çünkü seni kırmış olmak en son isteyeceğim şey'

Çünkü eğer benim için bu kadar uğraşan bir adamı kırarsam kendimden nefret ettiğimden daha fazla nefret etmeye başlayacaktım. Ona duyduğum en yoğun duygu minnettarlıktı sanırım böyle anlarda sürekli bu fikir aklıma geliyordu. Sadece kendi yaptıkları değil onun hayatındaki herkesin benim için yaptıklarını görüyordum.

kendi ailemde görmediğim bir sevginin içindeydim bu yüzden tökezliyor bazen karşılık veremiyordum. Ama psikoloğum doğru yolda gittiğimi söylemişti yavaş yavaş ilerliyordum belki ama yine de ilerliyordum işte.

'Sonunda aynı noktada duracağız Helin. Beni kırman öyle tahmin ettiğin kadar kolay değil şuan sahip olduğum herşey de ilk sıradasın ve bu sebepten dolayı canımı alsan neden diye sormayacak gibiyim'

'İlk sırada mı?'

birinin hayatındaki en önemli konumda olmak. Hem de benim gibi birinin buna sahip olması. Annemin bile biriciği olmadığım ortadayken beni bu yaşımda bu yaşandıklarım ile birinci sırasına yerleştirmişti. içimde büyüyen volkanı hissediyordum gözlerimi sızlatan yaşları boğazımı sıkmayı bırakmış olan elleri. Tüm vücudum bir şokun esiri gibi hareket ederken daha ben cevap veremeden beni kucaklayan kolların arasına sığındım. Ben kendimi fark edemiyorken o bendeki herşeyi nasıl böylesine fark ediyordu. Saçlarıma uzanan elleri topumu yavaş yavaş açarken bir yandan da beni göğsüne yaslamış sakinleşmemi bekliyordu.

' Nasıl olduğunu bende fark etmedim ama şimdi durduğum yerde fark edebiliyorum. Babam bir keresinde bize bunu demişti. Aşk bir an sadece bir an o anı fark ettiğiniz de elinizdeki herşeyi ona kavuşmak için gözden çıkarmaktan korkmayın.Ne demek istediğini anlammıştım. Tıpkı senin şuan anlayamadığın gibi bana göre denklem basitti Helin. Her zaman yapacağım herşeyi çoktan planlar ve adım atarken ben çoktan sonucu biliyor olurum. Sonunu bilemediğim ilk adım sana attığım adımdı. Davetlerde bomboş izlediğin kalabalığın içinde bir yerlerde bende vardım. Ben seni duyuyordum ama sen hiçbirimizi duymuyor gibiydim. Sonra bir an herşey tepetaklak oldu ve benim elime bir fırsat geçti. İlk başta tek düşündüğüm o aileden çıkmandı ama sonuçta bugün anlıyorum ki ben farkında olmadan bu anı planlamışım.'

'Özür dilerim.'

'Ne için Helin'

'Belki de hiç bir zaman bu anlatıklarını anlayamayacağım. '

Bel boşluğumu saran kolu ve saçlarıma yaslı nefesi ile kendi içimde korktuğum şeyi dile getirdiğimi fark ettim. sanırım ben baya uzun zamandır herşeyden korkuyordum ve bunu fark etmek için o lanet olasıca evden çıkmam gerekmişti. İçime yayılan korku derin bir sızı gibi yayılırken bir an kendimi uzaktan izledim. Yedi yaşındaki helin salonun bir köşesinde durmuş bana bakıyordu ve ben gerçek bana da kendimle göz göze geliyordum. Bu hikayenin sonunu kestiremiyordum artık o küçük kız kadarda korkusuz değildim artık.

'Bir gün anlayacaksın'

Bu dediğine inanamıyordum ama yinede sessiz kaldım. Hayat boyu sessiz kaldığım onca an içinde ilk defa sessiz kalmak en mantıklısıydı. Aklımda durmadan dönen bana aşık olduğu sözü ile yaslandığım omuz boşluğunda sessizce ona eşlik ettim.

------------------

Doktoruma o geceyi anlattığımda bana uzunca bir süre bakmış ve ''minnet duygusu ve aşk çok karıştırılır Helin. Farkındayım seni zor bir durumdan çıkardığını söyleyip duruyorsun ama bu duyguyu iyice düşün belki de senin durmadan bahsettiğin bu minnet duygusu gerçek değildir. Belki de sende ondan etkileniyorsundur''

Bu hafta boyunca benimle dolaşan cümle tam olarak buydu acaba bende onunla aynı duygularımı besliyordum. Ama emin değildim emin olmak için benimde onu seven birini gözlerim ile görmem mi gerekiyordu.

Yada bambaşka bir an'a mı ihtiyacım vardı. Bu yeni durum zihnimdeki çoğu sesi sustururken ve beni meşgul ederken etrafımdaki herkesin aşk hakkındaki çıkarımlarını duyuyor olmak kafamı iyiden iyiye karıştıryordu.

Tüm bu duygu karmaşası içinde Mete ile aynıydık beraber vakit geçiriyor onun sorunsuz işleyen planını izliyordum. Bana söz verdiği gibi Serdar'ı araştırıyordu bir zamanlar onlarla beraber çalışmış bir mühendisti ama bir anda ortadan kaybolmuştu. Hakkında hiç kimse tam olarak hiçbir şey bilmiyordu ve bu durum bu kaybı ilginç bir noktaya getiriyordu Mete'nin tahminlerinden birisi onunda tüm yaşananlarda parmağı olabileceğiydi ama henüz emin değildi.

Kadir elimdeki paketleri alırken onun bu sessiz hali bazen beni ürkütüyordu bir anda ortaya çıkıp karşıma dikiliyordu. Onun dışında onu görmüyordum bile. onu görmediğim o anlarda kendimi ait olduğum bu evrenden başka bir yerde buluyordum sanki yaşadığım herşey bir toz bulutu gibi geliyordu ama Kadir buradaydı hep bir adım ardımda her an beni koruyordu. Mete ortadaydı hem de tamda hedefteydi. onunla geçirdiğim günlerin sonunda en büyük farkındalığım bu olmuştu bir kaç arkadaşı dışında gerçekten düşmanı çoktu ve bu kadar düşmanı varken ben açık açık bir zayıflıktım. Tıpkı ailesinin diğer fertleri gibi.

Aklıma Meryem hanım gelirken bu aralar ona bende acaba annemi desem diye düşünüyordum. tabiki kendi aramızda olduğumuz anlarda diyecektim ama henüz kararsızdım. belki de kendi anneme söyleyemediğim onca ithafı ona söylemek istemem içten içe beni üzdüğünden bu kadar kararsızdım bilmiyorum.

'Kadir o küçük paket senin onu yerleştirme bagaja'

'Benim mi ? Ama Helin hanım'

'Helin hanım yok diye anlaşmıştık Kadir ve itiraz etmekte yok kadir'

Gözlerinden geçen emin olamama haline göz devirdim. Altı üstü küçük bir hediye almıştım. Onu içten içe küçük kardeşim gibi görüyordum aramızda bir kaç yaş vardı ve o sessizce yanımda duruyordu. Onun sessizliği işinde ciddi olmasından kaynaklıyken benim sessizliğim kendi içimdeki konuşmaların durmadan artıyor olmasındandı.

'Teşekkür ederim'

'Rica ederim Kadir. Umarım sana şans getirir'

Söylediğim şey onu gülümsetirken ilk defa tebessüm ettiğini görüyordum. Genelde ciddiyet akan bir suratı vardı ve bu tebessüm ona hem yakışmış hem de yabancı durmuştu. Onun ardımda olduğunu bilerek yeniden yola koyulduğumda Meryem hanıma aldığım saç tokasını düşünüyordum. Bu gün içimde anlamadığım bir mutluluk vardı ve seanstan sonra kendimi onlara hediye alırken bulmuştum. Alin için aldığım minik kamera aklıma gelirken yeniden gülümsedim.

Keyifliydim sabah seans güzel geçmişti.Kendi içimde fark edemediğim değişikliklerin aslında olumlu olduğunu fark etmek hoşuma gitmişti. Birde Mete keyifli olduğu için sanırım onu bir ayna gibi yansıtıyordum farkında olmadan bazen onu taklit ediyor gibiydim ama çoğu zaman onun keyifli halleri banada bulaşıyordu. Tıpkı bir yansıma gibi

elimdeki paketler ile daireye girdiğimde burnuma dolan çiçek kokusu ile derince bir nefes aldım. Meryem hanım bana muhteşem kokan bir gül fidanı hediye etmişti ve durmaksızın güzel kokular yayan bu sarı gül bu ara bana keyif veren şeylerin başlarında yer alıyordu. Bir de benim nazlı kızım açelyam vardı sanki yeni arkadaşı hoşuna gitmiş gibi her geçen gün daha da güzelleşiyordu. işin ilginç yanı açelyamı seven tek kişi değildim Mete'de onu çok seviyordu bazen ona dalıp gittiğini ve gülümsediğini görüyordum. Sebebini sorduğumda bana sonra açıklayacağını söyleyip duruyordu.

Koltuğa kendimi bıraktığımda bir anlığına gözlerimi yumdum bugün herşey çok güzeldi. annemin hafta sonu gelecek olduğunu hatırladığımda yeniden gülümsedim. O davetten sonra bir kere gelmişti. Uzun bir aradan sonra ilk defa başbaşaydık ama konuşacak bir konumuz yokmuş gibi bir süre sessiz kalıp birbirimizi izlemiştik. sonrasın da babamların durumunun kötüye gitmesinden İdil'lin gittikçe dahada delirdiğinden bahsetmişti ve dikkatli olmamı söylemişti. Asıl gelme sebebin gerçekten de dikkatli olmamı istiyor olduğunu bu anlarda fark etmiştim. Yeniden görüşmek için sözleştiğimizde aslında ikimizde kendi içinde bazı şeyleri çözmeye çalıştığını fark ediyordum. Annem mutsuzdu ve bunu gizlemiyordu. Yorgundu ve bunu da gizlemiyordu onunda hayatında bir şeyler değişiyordu ve ben henüz ne olduğunu çözememiştim.

Dur ve nefes al diyen iç sesim ile zihnimin yatışmasını bekledim. Dur ve nefes al Helin herşeyi bir anda düşünme diye tekrarlarken üzerime rahat bir şeyler giydim. Alin ve Meryem hanıma aldıklarımı vermek için diğer daireye geçecektim ama öncesinde biraz daha evin sessizliğini dinledim.

Herşey iyiye gidiyor sadece nefes almayı unutma diye yeniden düşündüğümde elimdeki paketleri kapının yanına bıraktım. Aklımda dolaşan çikolata fikri ile mutfağa ilerledim. Mete yemek konusunda her an beni denetlediği için hemen hemen her çeşit şeyi bulabilyordum evde zararlı şeyler hariç diyen iç sesim ile güldüm. Bana her seans sonrası için söz verdiği çikolatalı pastaya elim giderken aslında sabahtan beri bu pastayı düşündüğümü fark ettim.

Benim farkında olmadığım her an bir el gibi etrafımı saran adamı düşünerek pastamdan bir çatal aldım. yüzüme yayılan gülümseme Mete'den mi yoksa onun aldığı pastadan mı kaynaklıydı ?Yeniden zihnime yayılan binlerce Mete ile yeniden bir çatal aldım. Beni seven Mete diyen iç sesim ile yüzümdeki gülümsemenin dahada derinleştiğini hissettim.

--------

Helloooooooooo🦋

Bu bölüm sanırım gerçekler ortaya çıkmadan önceki son bir kaç bölümden birisi bundan sonrasında artık çözülerek ilerleyecek olaylar🐑

Kendinize iyi davranın yeniden görüşene kadar hoş kalın 🤲🌻