29. Bölüm

549 60 5

🙊

Annem ile karşılıklı oturmuş hazırladığım şeylerden atıştırıyorduk. Her geçen gün solan bir çiçek gibi duran hali beni iyice endişelendiriyordu. Ama gittikçe dahada sessiz kalıyordu sorularım.

' Babama aşık mıydın anne?'

Sorum belki ilgisini çeker diye dilimden dökülmüş olsada bu aralar bu duygu hakkında düşünüp duruyordum. Tabiki de en yakınım olabilecek birisinden bunu dinlemek istiyordum. Sorduğum soru onu daha fazla germiş olacak ki elindeki kahve fincanını tabağına bıraktı.

' Bir anda bunu neden merak ettin canım '
'Meryem hanım sürekli eşi ile olan aşk hayatını anlatıyor bende bir an sizinkini merak ettim işte nasıl tanıştınız falan'

Gözleri bir anlığına çok uzaklarda bir yerlere dalıp gitti. Daldığı yerden geri gelmeyecek gibi uzun bir süre sessiz kaldı. Onu rahatsız etmemek için kendimce önümdeki tabakla ilgilendim. Sanırım pekte büyük bir aşk yoktu ortada.

' Bir aşk yoktu ortada bir mecburiyet vardı daha çok '

Çok sonra cevap verdiğinde artık ona sorduğum soruyu merak etmiyordum ama sanki bugün o gün diyen iç sesimi bir yüzleşmeye hazırladım. Uzun zamandır beklediğim bir yüzleşme.

' Bir iş anlaşması mıydı?'

' hayır baban beni seviyordu. Ama ben sevmiyordum'

'Peki nasıl kabul ettin. Sonradan mı sevdin'

Yüzüne yayılan gülümseme sevmediğini gösterirken gelecek olan cevabın benim gerçeğim olduğunu fark ettim. Neden sevilmediğim belkide bu sorunun içindeydi.

' Helincim bazen herkes sevgiyi bulabilecek kadar şanslı olmuyor'

' O yüzden mi bu kadar yorgunsun'

Masaya oturduğumuz ilk andan beri ilk defa gerçek anlamda göz göze geldiğimizde onu konuşturmak için yollar düşünüyordum.

' Mete bana aşık olduğunu söyledi. Ben bir cevap veremedim çünkü sevgi ile alakalı şeyleri ayırt edemiyorum sanırım '

' Helin' gözlerinin içinde dolmuş bir halde bekleyen gözyaşları ile onun şaşkın sesine takılmama çalıştım.

' çok garip bir andı ilk defa birisi bana hayatındaki önem sıranın herkesin üstünde olduğunu söylediği ve ben buna bir türlü inanamıyorum. Gittiğim uzman bunun geçmişten gelen bir durum olabileceğini düşünüyor.Sence anne çocukluğumda mı bir bozukluk var ?'

' Uzmana mı gidiyorsun?'

Yüzündeki hayret ifadesi ile bana bakıyordu. Bunu ona söylemek için beklemenin doğru bir karar olduğunu biliyordum. Daha önce böyle bir girişimde bulunduğumda önümü kesmişti bir yerden sonra insanlar konuştuğu için ergen bunalımı diye basitleştirmiş ve beni yeniden kendi içime kapatmıştı.

' Evet Mete'nin önerisiydi '

' Helin '

' İnanki önlem alıyor Mete kimsenin haberi olmayacak, halen o mükemmel kızınım?

Dediklerim onu ikna etmiş olmalı ki bir anlığına yeniden beni onayladığında ikimiz yeniden sessiz kaldık. Bağıra çağıra beklediğim bir yüzleşmeyi böylesi bir sakinlik ile masanın üstüne bırakmış olmak bana garip bir rahatlık hissi veriyordu ama aynı şey annem için geçerli miydi bilmiyorum? Yinede artık bir kapıyı aralamıştım ve geri dönecek kadar halim yoktu.

' En eski çocukluk anımı çok uzun zaman boyunca düşündüm ve elimde hep aynı anı var. Babamla ikiniz kavga ediyorsunuz ve ben salonun kenarında oyuncak tavşanım ile sizi izliyorum ve sen benden nefret ettiğini haykırıyorsun. Yıllarca bunun kendimin bir hayal ürünü olduğunu savundum. Çünkü saçmaydı sen benim annemdin ve beni severdin. Geçen gün Meryem hanım bana bazen sevginin bazı insanların elinden alındığını anlattı ve ancak o gün kabul ettim beni sevemediğini. '

' Seni sevmiyor değilim Helin belki yöntemlerim yanlıştı ama bende öfkeliydim o kadar uzun zaman boyunca öfkeliydim ki o süreçte seni fark edemedim. sende kalan hasarın farkındaydım bu yüzden seni elimde tutmaya çalıştım.'

' Yediğim şeylere karışarak mı? Yada gittiğim eğlenceleri engellemeye çalışırken mi? Dilara öldüğünde mi fark ettin yada bunu? Peki neden öfkeliydin anne'

Ondan aldığım itiraf içimdeki kanayan o derin kesiğe biraz daha tuz basarken onu izliyordum ifadelerini kaçırmamak için elimden geleni yapıyordum.

' Babanı sevmiyordum ama abimler zengin adam neden istemiyorsun diye üstüme geliyordu. Bir akşam senin gibi karşı çıktım ama benim sonum seninkinden kötü oldu hastanelik oldum ama tabiki doktora götürmediler. Kendi odamın zeminde kendi kanımda bekledim. Zordu o an ilk defa keşke annem olsaydı dediğimi hatırlıyorum çünkü abimler ve babamın arasında sürekli eziliyordum. Kimse kurtarmak istemedi beni ve baban sanki beni kurtarmış gibi bir role büründü aklınca kurtarıcımdı. Ama herşey onun beni sevmesi yüzünden başıma geldi. İlk defa o lanet olasıca eve girdiğimde o aile ile anlaşamayacağım ortadaydı. Olmadı da zaten yengen halanlar ve daha fazlası bir türlü düzene girmedi alışamadım. Sonra bir gün '

yutkunmasını takip eden bir yaş yanağında düşerken anlattıklarını hazmetmeye çalışıyordum. Annenin kaderi nasılda kızına geçiyordu ama. O gün boğazımı sıkan elin arkasında beni izlerken neden durduğunu ilk defa anlıyordum. Geçmişini yeniden yaşıyor olmalıydı.

' Sonra birine aşık oldum işin komik yanı oda bana aşık oldu. Boşanmak istedim ve baban bana saldırdı yediğim dayaktan sonra bayılmışım gözümü açtığımda başımda duruyordu yüzündeki ifade ilk defa beni korkutmuştu. Sana hamile olduğumu öğrendim boşanmak hayal olmuştu baban deli gibi doğmanı bekliyordu ve aşık olduğum adamda vazgeçmişti. Bende vazgeçtim seni doğurdum ama sanki lanetlenmiştim. Babanın suçu olduğunu bildiğim halde suçu sana yıkmak kolaydı. O evde eksik görüldüğüm herşeyi senden çıkardım ve bunu fark ettiğimde sen evleniyordun Helin. Gelinliğini giymiştin yüzündeki donuk bakışlar bana değdiğinde senide kendi kaderime mahkum ettiğimi fark ettim. Özür dilerim iyi bir anne değildim ama sanırım ben iyide olamadım.'

Sebepler hakkında tahminlerim vardı ama beklemediğim bir gerçeklik ile baş başa kalmıştım. Karşımda ağlayan kadın annemdi ama beni sevemiyordu. Bu farkındalık etrafımda dolaşırken onunla oluşmaya ilişkimizi düşünemiyordum. Tek düşündüğüm elinden kayıp giden hayatıydı. Belkide sevdiği adamla evlense ve ben o evde doğmuş olsaydım çok mutlu bir anne kız olacaktık ama elimizden bu ihtimal uzun zaman önce alınmıştı.

Özür dilemeye devam ederken ona verecek bir cevabım yoktu. Onu hem anlıyordum hem de anlayamıyordum.

' Neden senin gibi evlenmeme izin verdin'

Ömürleri arasında beni duyduğunda gözlerinden gelip geçen umut ile ona baktım.

' Başta babanı durdurmak istedim hatta amcana karşı çıktım elimde sağlam kozlarım vardı. Ama Mete bizim evdeyken onda gördüğüm şey yüzünden durdurmak tam vazgeçtim. Ben sana iyi gelemedim Helin o ailede kalman seni iyi yapmayacaktı ama Mete seni koruyordu. Birisi seni korusun istedim sanırım '

' Peki bende başka birine aşık olursam o zaman ne olacak anne bunu düşündün mü?'

' Mete bana söz verdi gitmek istersen seni özgür bırakacak '

Mete bana söz verdi sesi kulağımda çınlarken dediğini anlamaya çalışıyordum. Beni düşündüğü için Mete ile bir anlaşmamı yapmıştı. Etrafımda dönen ne tür bir oyun vardı. Neden her şeyi ben en son fark ediyordum.

' Ne zaman verdi bu sözü '

' Düğünden iki gün önce konuştuk. Bir şekilde seni korumam gerekiyor diye düşünüyordum. Ona gittim durumları anlattım. Oda bana bakıp zaten sana söz verdiğini söyledi '

Doğru herkesten önce bana söz vermişti. Ne olursa olsun özgürlüğümü bana verecekti.

' Özür dilerim anne'

Bir doğumun bir hayatı yok etmemesi lazımdı ama benim doğumum anneminde benimde hayatımı yok etmişti. Belkide babamın hayatını bile.
Daha fazla konuşacak bir şey olmadığını bildiğim için ikimiz içinde en iyisi sessiz kalmaktı sanırım.

Uzayıp giden sessizlik anında ikimizde bazen birbirimize bakıyorduk ama genel olarak kendi içimizde kaybolmuş gibiydik. Sakin ol nefes al diyen iç sesime tezat bir ses ama bir doğum ancak bu kadar lanetlene bilirdi diye konuşuyordu. Kendi içimde bir anda türeyen üçüncü bir ses ile bu yüzleşmenin ortasında dolaşıp duruyordum.

İnsanın kendinin doğmamış olması için bazen isyan ettiği olurdu. Daha önce defalarca demiştim bu kelimeyi belkide ama ilk defa bugün annemin gözlerinde gördüğüm yorgunluk ve vazgeçmişliğin arasında onun hayatının suçlusu gibi hissediyordum. Hemde hiç suçum olmamasına rağmen.

Sessiz bir şekilde masadan kalkan annemi sessizce takip ettim. Kapıdan çıkarken bile sessizdi sadece bir an göz göze geldik başka bir gün yeniden görüşmek için sözleştik bu bakışmayla ama şuan ikimizinde biraz yalnız kalması gerekiyordu.

Onun gidişiyle uzun bir süre kapıyı izledim içimdeki sesler kendi arasında kavga ederken onlar sanki orada hiç yokmuş gibi yapıp yeniden mutfağa girdim. Elime geçen herşeyi bir yerlere bırakırken dağınık zihnimi toplamak için en zor yemeği yapmaya başladım.

O kadar çok odaklandım ki bir an etrafın sessizliği içinde kendimde sessiz kaldım. Elimdeki hamuru yoğururken de. Mantı için kıymalı harç hazırlarken de hatta beceremediğim şekillere bile dakikalarca uğraştım.

Önümdeki tencere kaynayan suya bıraktığım karmaşık şekiller ve sürekli cızlayan sosun sesi ile kopkoyu bir karanlığa daldım. Orda beni bekleyen beş yaşındaki Helin ile göz göze geldim. Ağlıyordu ama neden ağladığını bilmiyordu. Sevmiyorum ne demek diye sorarak ağlıyordu. Şimdi ise bugün geldiğim noktada da sevmiyorum demenin nasıl bir his olduğunu bilerek ona bakıyordum.

Bazen sevemiyorduk gerçek buydu. Yetişkin olsak bile bazen yanlışlar yapıyorduk ve bunu o beş yaşındaki Helin'e nasıl anlatacağı mı bilmiyordum.

Boynuma değen dudaklar ile olduğum yerde sıçradığımda. Etrafımı saran kollar ile olduğum yerde kaldım.

' Korkutmak istememiştim '

' Dalmışım '

' Farkındayım. Oysaki ses yapmıştım.'

' Duymadım'

' Dedim ki sen bu mutfak işini böyle ilerletirsen spor ise yaramayacak artık '

Gözleri şekilsiz mantılar ve beni üzerimde gezinirken bir an dediği şeyi anlayamadım.

' Kötü bir gün müydü? Yoksa Hülya hanım canını mı sıktı?'

Annemden bahsetmesi ile yeniden o karanlığa düşmemek için anda kalmaya çalıştım.

' Yüzleştik sanırım beni biraz yordu '

' Kötü müydü?'

' en azından artık onu anlaya biliyorum'

' Mantı fikri nerden çıktı '

' Zihnimin içinde olmamak için yaptım ama sanırım işe yaramadı. Geldiğini fark etmedim bile '

Elleri yüzümü kavrarken gözlerinden geçip giden ifadeleri fark edemeyecek kadar zihnim boşluktaydı. Saç diplerine yasladığı avuçları ile beni kendine çektiğinde ruhu çekilmiş gibi olan bedenim onun hareketlerini takip etti. Göğsüne yasladığı başımın ardından bir eli belimi kavrarken bir yandanda saçlarımı öpüyordu. Bir anda gelen şefkat ile ağlamamak için kendimi tutuyordum.

' Ne kadar kötü olursa olsun hallederiz Helin'

Hallederiz diye içimden geçirirken o beni konudan uzaklaştırmak ister gibi yeniden başımı kaldırdığında bana göz kırptı.

' Yani sosyetik bir güzel olarak mantı açtın. Birine anlatsan kimse inanmaz buna '

Yaptığı çıkarıma göz devirdim. Trajedik bir hayatı olan sosyetik diyen iç sesimle ona baktım.

' Eli kolu tutan ve YouTube kullana bilen herkes yemek yapabilir Mete'

' Şekilleri biraz karışık duruyor'

' Sanırım bir ara Çinlilerin mantılarını hayal ettim'

' Onlarda bizden öğrenmiştir mantıyı '

Omuzlarım benden bağımsız bir şekilde hareket ettiğinde yeniden ona baktım.

' Sen söyle otur ben bize sofrayı hazırlıyorum bakalım tadı nasıl '

' Tadı güzel ben tattım '

Yaparken bir yandanda tadını kontrol ediyordum. Eksik bir şey yapmamak için onun dediğini takip edip sandalyeye oturduğumda önüme bıraktığı bardaktan suyumu içtim.

' Anlatmak istersen dinlerim ama şuan o durumda değilsen benim sana anlatacağım ilginç şeyler var'

' Önce sen anlat benimkiler hep kötü '

' Helin'

sesindeki oyunbaz kızgınlık ile önümdeki dolu tabağa baktım bir yandanda ortaya bıraktığı salatayı izledim.

' Şimdi şu Serdar'ı araştırıyordum ya '

' Evet '

Çatalındaki mantıyı ağzıma atarken bir yandanda onu izliyordum. Mantı dan bir çatal alıp beni onaylarken ben demiştim der gibi baktım.

' Cidden güzel olmuş '

' Sana söyledim '

' yurt dışına taşınmış cenazelerden sonra sus payı almış anladığım kadarıyla ve kimden almış '

' Amcamdan '

' Tam olarak. Şimdi muhtemelen Dilara bu Serdar ile birlikte ama bir anda abimle görüşüyor o kısmı anlayamadım henüz ama. Serdar bu durumdan rahatsız oluyor ve büyük sorun çıkarıyor ve az çok hesaplamalar tamda sizin bu eve kapatılma döneminize denk geliyor. Serdar sorun çıkarınca amcan sizi ev hapsine alıyor. Ama o kısımda bir tutarsızlık var Helin. Dilara abimle evlenmeye gönüllü ama neden Serdar ile gitmek istedi. İşin ilginç yanı neden sen onun bir sırt çantası ile kaçtığını düşündüğün çünkü arabayı o sürüyormuş'

' Evden kaçarken gördüm onu Mete '

' o zaman araba dışarıdaydı. Ve sanırım amcan babamların kazasıyla da ilgili '

' Ne '

' Şüpheleniyordum ama işlerin gidişatı bu durumu doğruluyor ama bir eksik var'

Amcam ve babamın yaptıkları kaç kişinin hayatını etkilemişti böyle. Nasıl lanet bir ailede yaşıyordum ben

' Özür dilerim'

' Sen değil onlar dileyecek sonuçta kimse ailesinin suçlarının sorumlusu değil Helin aklından hemen o düşünceyi çıkar. Hem şuan kendi kızını öldürmüş olabilecek bir adam amcan'

' Bence yapmışlardır.'

' O yüzden emin olmak için Serdar'ı ülkeye getirmeye çalışıyorum '

' Mete o geldiğinde bende onu görebilir miyim?'

' Neden'

' benim için önemli bir şey sormam gerekiyor ona'

Dilara ilgili herşeyin kesişim kümesi oydu Elif'in anlattıklarına inanmak istemeyen yanımın onunla yüzleşmesi gerekiyordu.

' Peki ama tek olmaz'

' Ama sen böyle sürekli ensemde mi olacaksın '

' Tehlike anında evet onun dışında istediğini yapabilirsin Helin'

' Mete sence ben ne yapabilirim'

' İstediğin herşeyi '

Tek seferde verdiği cevap ile onu izlediğimde kendinden oldukça emin duruyordu. Bana benden çok güvendiği ortada duruyordu.