'Tüm bunların sonunda ölme lütfen'

İçimden geçen korkuların en belirginin bu olması beni hiç şaşırtmamıştı. Göğüs kafesimin üzerinde uzanan Mete'nin başına sarılmış bir şekilde bunu düşünüyordum. Bir kaç dakika önce artık uykuya daldığının gösteren solukları sayesinde kendimi serbest bırakmıştım. Gözlerimden süzülen yaşlarla Mete'nin başına gelebilecek olan ihtimalleri düşünüyordum ve buna sebep olacak kişi tamda ailem oluyordu. Bana söz vermemişti zaten ölüm üzerine söz verilebilecek bir durumda değildi ama yalandan da olsa söz vermesini isterdim. Burnuma dolan kokusu ve zihnimde dönen tespihin görüntüsü arasında gelip geçiyordu zihnim.

Babaannemin bir keresinde seçme şansım olsa çocuklarım bana benzesin isterdim dediğini hatırlıyordum. Hiç tanımadığım dedem inanılmaz acımasız bir insanmış onun hakkında anlatılan hikayelerde bu durumu destekliyordu. Herkesin korktuğu yanında nefes alırken bile dikkat ettiği birisiymiş. Babaannemin onunla nasıl evlendiğini bir türlü anlayamamıştım. Çünkü neşe dolu cıvıl cıvıl bir kadının anlatılan o adam ile aynı karede gözümde canlandıramıyordum. Tıpkı kendimi ait hissedemediğim o aile fotoğraflarında olduğu gibi.

Mete uzun zamandır aradığım o ailenin kapısını bana ardına kadar açmış ve bunu yaparken tüm kartlarını açık oynamıştı. Benimle sahip olduğu her şeyi paylaşırken benim ona bu laneti getirmiş olduğum fikri içimi yakıp kavuruyordu. Her ihtimal birbirinden kötüyken tüm senaryoları yakmak istiyordum. Meryem hanımın nasıl korktuğunu görmüştüm Alin'inde ikisi de daha önce sevdiklerini kaybetmiş insanlar olarak bir yenisine hazırlıklı değillerdi. Ve Mete bunun farkında olarak oynuyordu bu kumarı.

yeni bir kayıp fikri içimi buz kestirirken bir yandan sönmeyen ateşi hissediyordum. Kendi içimde bile bir türlü anlamlandıramadığım bunca şeyin sonunda halen bu evde olup olamayacağımı bilemiyordum. Emin olduğum tek şey Mete'nin burada uzun yıllar boyunca varolmasıydı. Ben olmasam bile.

'Zihnin uzun bir mesaide yine'

Boynuma vuran nefes ve kalınlaşmış bir ses ile bana döndüğünde halen yarı oturur bir vaziyette ona sarılıyordum.

'Helin düşünmemen için tüm varlığımı verebilirdim. Ama maalesef o güzel zihnin buna imkan sağlamıyor.'

'Uyandırdım mı?'

' Tahmin ettiğinden daha sessiz ağlıyorsun ve bu beni rahatsız ediyor'

'Beni de rahatsız ediyor Mete '

Doğrulurken bir yandan da saçlarımı yüzümün yanlarına topladı. Yüzüm tahmin ettiğimden daha çok kızarmış olmalı ki bana göz devirdi.

'Zihninden geçeni anlat bana'

'Sonunu düşünüyorum'

'Ama olumsuz ihtimallerle dimi'

onu onayladığımda benim gibi yatağın başlığına yaslandı. Kollarını göğsünün üzerinde bağlayıp karşı duvarda duran manzara resmine baktı. Sanırım zehirli zihnimi susturmak için bir şeyler düşünüyordu. Gözlerinin kenarları kısılırken bir yandan da emin olmak ister gibi bir hali vardı.

'Bilmediğin şeyler var. Öğrenmemen gereken şeyler. Her şeyin sonunda senin için kolay olsun diye sakladığım şeyler var'

'Ailemde ki asıl irtibatının kaynağının kim olduğu gibi mi?'

Söylediğim şeyi beklemediğini belli eden bir ifade ile bana baktığında omuzlarımı kaldırıp indirdim. Aptal değildim durduğum yer bir bataklık olsa da etrafımdaki ormandan haberim vardı.

'Henüz kim olduğunu bilmiyorum ama zaten merakta etmiyorum. Tek tahminim direk kan bağımızın olduğu'

'Doğru direk kan bağınız var'

aklından geçen isimler arasında biraz düşünsem kim olduğunu anlayabilirdim ama ne kadar bilgi o kadar batmak demekti.

'İdil ve Fatih'in nişanı duyurulacak yarın'

'Bunu sen nerden biliyorsun'

'Amcanların hamlelerini önceden öğreniyorum tahmin ettiğin kişi sayesinde.'

Fatih hakkında duyduğum bir kaç söylem dışında detaylı bir bilgim yoktu. Tabi yanıma gelip yaptığı saçma sapan konuşmaları da düşündüğümde İdil'inde benimle aynı yerde durduğunu fark ettim. Aramızda farklar vardı ama sonuçta ikimizin de tercih şansı yoktu.

'Bazen erkek olmayı istiyorum'

' Neden ?'

'Belki çocukça bir düşünce ama sanırım bir noktada erkekleri kıskanıyorum. Bize nazaran hayatınız hakkında söz sahibisiniz. Bizse aileden şanslıysak bu hakka sahip oluyoruz doğuştan edinmemiz gereken hakkı bize lütuf gibi sunarlarsa kullanabiliyoruz.'

'Bazen erkek olmakta zor'

'Eminim her durumun bir zorluğu var ama yine de kendi hayatım hakkında söz sahibi olmak isterdim'

'Peki neyi seçerdin'

'Ne konuda'

'Her konuda'

'Sanırım ilk tercihim çok küçük yaşta olurdu. Ne kadar nefret ettiğimi söylesem de baleye devam ederdim.'

Annemin beni zorla götürdüğü bale dersleri gözümün önünde canlanırken sırf onun istediği şeyi yapmamak için nasıl baleyi bıraktığımı hatırladım. Oysaki seçme şansım olsa baleye devam ederdim. En azından sevdiğim bir şeye sahip olurdum ama henüz yeni ergenliğe girmiştim ve sevdiğim şeyleri keşfetmek yerine annemin isteklerini reddediyordum. Tıpkı bozulan yeme alışkanlıklarım yada gittikçe kötüye giden diğer tercihlerim gibi.

'Balerin olsaydın tanışamazdık'

Mete'nin sunduğu savunma tezine gülerken onunda yüzünde eğlenen bir ifade vardı.

' Yanlış düşünüyorsun eğer babanın anlattıkları doğruysa. Her türlü tanışırdık.'

Aşk ile ilgili durmadan anlattığı kader hikayesine atıfta bulunduğumda. Bu açığını fark etmiş olmam hoşuna gitmemiş gibi bir ifade ile bana baktığında ona göz kırptım.

'Ama haklısın ünlü bir balerin olsaydım yoğunluktan seninle tanışamazdım'

gözlerimin önünden turne videoları geçerken onlardan birinin içinde olmak isteyen içimdeki bir nokta şuan oturduğum yataktan rahatsız oldu. Ama hikaye bu şekilde gelişmişti ve ben buradaydım bu durum belki de tüm ihtimallerde en iyi halimdi. O yüzden bu halim üzerinden bir şeyleri değiştirmem gerekiyordu. Geçmiş gitmişti ama beni bekleyen bir gelecek varsa onu planlayabilirdim.

' E o zaman o dönem asi olan Helin'e teşekkür etmeliyim'

'O zaman çok fazla Helin'e teşekkür etmek zorundasın sanırım uzun bir süre boyunca bir çok şeyi reddettim'

' Hallede bilirim'

Onu onaylamak için baş parmağımı kaldırdığımda yüzüne yayılan gülümseme ile bana baktı. Yeniden yatağa uzanırken beni de yönlendiriyordu. Karşılıklı uzandığımızda ikimizde sessizce birbirimize baktık.

'Bir daha bugün ki gibi bir gün yaşamamak için uğraşacağım'

'Beni babamlardan koruyamazsın'

'İnan bana gerekirse havanın bile izinsiz giremediği bir yer yapabilirim. '

'Yani bizi bir yere hapsedeceksin '

'Bir süre belki de mantıklı olan budur. Bir kaç saat öncesini düşünmek istemiyorum bile hedefin direk sen olması fikrini zihnimden atamıyorum. Gerekirse kendimin bile göremediği bir yerde güvende olmanı sağlarım.'

'Meryem hanımlar içinde aynısını düşünüyor musun?'

'Evet ama şuan zayıf karnım sensin ve bu yüzden açık hedef halindesin'

Birinin zayıf karnı olmak sanırım hayatım boyunca hiçbir zaman olamayacağım bir sürü konuma Mete'nin hayatında sahiptim. İlk sırada olmak, öncelik olmak alışmanın zor olacağı şeylerdi.

'Teşekkür ederim serseri Helin elindeki tüm imkanları reddettiğin için'

' Serseri mi?'

'Sana bir sır veriyim Helin geçmişte de bir kaç kez karşılaştık'

Yalan söyleme der gibi başımı sağ tarafa eğdiğimde gözlerinden doğru diyordu. Geçmiş zamanda ama hangi analarda benim gibi zihni sürekli geçmişte dolaşan birine yeni bir araştırma vermişti. Zihnim çoktan mesaisine başlarken yüzüne yayılan zafer gülümsemesine baktım. Beni bununla oyalamak istiyordu. Merak duygumu ona yönlendirmek istiyordu ve bu oyuna ayak uydurdum.

~~~~~~~~~

Boynumu yakan bir sıcak ile gözlerimi açtığımda gökyüzü yeni yeni aydınlanıyordu. Mete başını enseme yaslamış ve beni bir kıskaca almıştı kaçmamdan korkar gibi sıkıca tuttuğu belimin üzerindeki parmaklarını teker teker açarak gevşettim. Hareketlerimi fark etmeyecek birisi değildi o yüzden bunu izin verdiği bir fırsat olduğunu biliyordum. Uyurken bile çevresine duyarlı olduğundan böyle düşmekte haklıydım.

Güneşin yansıdığı merdivenlerdeki ışık oyunlarını takip ederek alt kata indiğimde mutfak tarafından gelen ses ile o tarafa yöneldim. Meryem hanımın mutfakta kendine çay dökerken gördüm.

'Günaydın'

Sesim onu dalmış olduğu bir derinlikten çıkarmış gibi irkildiğinde çayını hafif taşırdı.

'Günaydın Helin'cim. Erkencisin'

' Uyku ile pek aram iyi değil o yüzden genelde günün bu saatlerini salonda karşılıyorum'

'Mete tam bir uykucudur'

'Evet farkındayım elinde olsa tüm zamanlarda uyurdu muhtemelen'

Bana doğru kaldırdığı cam çaydanlık ile benim içinde bir fincan çay döktüğünde mutfak masasında karşılıklı oturduk. Yeni demlenmiş çaydan bir yudum aldığımda damağıma gelen tuhaf bir tat ile meryem hanıma baktım.

'Biraz tarçın var içinde '

'Gerçekten de bitkilerin birbiri ile nasıl uyum sağlayacağını biliyorsunuz.'

'Uzun bir süre bitkiler ile ilgilenince bazı tüyolarım oldu.'

burnuma dolan hoş kokular ve damağıma değen tarçın tadı ile mutfağın zemininde oynaşan güneş ışıklarını izledim. Günün bu dingin saatlerini koltukta oturup geçirmek uzun zamandır en keyif aldığım etkinlikti ama şimdi fark ediyordum ki güzel bir bitki çayı yapıp mutfak masasında da aynı ışık oyununu karşılaya bilirdim.

'Sana saldıran kişiler kimdi Helin'

Meryem hanım emin olamayarak sorduğu soru ile bana hiç bakmadan masayı izliyordu.

'İstersen cevap vermeye bilirsin. Dün çok korkmuştun şimdi nasıl hissediyorsun'

'Sizde çok korktunuz Meryem hanım. Tahmin edilebilir kişiler.'

'Bir an senide kaybettik sandım dışarıdan sesler gelince Alin'i hemen sakladım. Ama Mete arayıp sana ulaşamadığını söylediğinde kapıdakinin sen olduğunu anladım.'

Şanslıydım yada sadece bir gözdağı olduğu için bu sefer bana bir şans verilmişti. Ama onların evin içinde yaşadıkları korku aklıma düştükçe gözlerim yeniden yanıyordu.

' Kadir'ler ordaydı bu sayede odaktan çıkabildim. '

'Mete çözer bu durumu korkma sakın kim olursa olsun bir şekilde halleder.'

bir an acaba biliyor mu diye düşündüm. Babamların onun oğlunun katili olma ihtimalini. İçten içe bu durum yüzünden benden nefret etme ihtimali aklıma düşerken omuzlarımdaki yükün tonlarca arttığını hissettim.

'Özür dilerim. Ailemin böyle olması benim içinde beklenmedik'

'Bazen ailelerimizi seçemeyiz Helin. Böyle durumlarda kendi ailemizi kendimizin seçmesi gerekir.'

İhtimali bildiğini söyler gibi duran hali ile istemsizce boynumu büküp sadece masaya baktım. Başkasının hatalarının bedelini ödemek hele de kendi ailenin hatalarının bedelini ödemek inanılmaz bir ıstırap gibi geliyordu. Tüm bunlar yüzünden susmayan zihnim bugün elimde olanları her an kaybedebilecek olmak içimi sürekli bir karmaşada tutuyordu. Sevgi ile bakan gözlerin nefrete dönmesi sadece bir kaç saniyede oluşabilecek bir şeydi ve ben onların bana nefret ile bakmasını istemiyordum.

'Belki de bir süre diğer eve gitmeliyiz. Orası daha güvenli olabilir'

'Daha açık bir hedef olmaz mı ? Çünkü hatırladığım kadarı ile çevrili bir duvar yoktu'

'Bizi koruyan duvarlar maalesef ki beton değil. Mete'nin gövdesi'

'Mete'nin gövdesinin beni korumasını istemiyorum. Tek istediğim onun huzurlu ve iyi olması'

Benim için kalkan olacak bir gövde istemiyordum. Hele ki bana doğru gelmekte olan bir merminin karşısında.

'Bu seçimi uzun zaman önce yaptı. Bu planı yaparken her detayını planladı. O benim oğlum Helin kafasının nasıl çalıştığını biliyorum.'

bende bilmek istiyorum diyen iç sesim ile karşımdaki kadını izledim. Onun gibi net bir şekilde Mete'yi okumak isterdim. Ama o hakka henüz sahip değildim sadece bana açıkladığı şeyler sayesinde gözlemleye bildiğim bazı ifadeleri vardı zihnimde.

'O yüzden gövde olmak istediği anda hiç birimiz bir şey yapamayız'

~~~

Helloooooo çörekler 🍪

Bölüm hakkındaki görüşlerinizi merak ediyorum kısada olsa bir kaç satır yazarsanız çok mutlu olurum.

Genelde yarım saat yada bir saatlik aralarda yazıp paylaştığım bölümler bu sebepten hatalarım varsa kusura bakmayın 🐥

Kendinize ve hayatınıza iyi davranın 🦋