Mete'nin bizim için koruma kalkanı oluşturmak istemesi olağandı. Annesini ve Alin'i kolayca ikna etmiş olsa da Handan kesinlikle ona sunulan hiçbir teklifi kabul etmiyordu. Sabah yaptığımız kahvaltıdan sonra apartman içindeki kişileri bir araya toplamış ve güvenli eve geçilmesini istemişti. Çünkü amcamlar hakkında soruşturma açılıyordu ve anladığım Serdar'ın da ülkeye gelmek üzere olduğuydu.

Handan ise işe gitmesi gerektiğini öleceksek zaten öleceğimizi ve hatta bu tür saçmalıklarla uğraşmak istemediğini söyleyip duruyordu. Birde en nefret ettiği kişi olan Erkan'ın yakınında olması fikri yüzünden bu dediğini kesinlikle yapmayacağını bağırıp duruyordu.

Koltuğun kenarında oturmuş ve başını eline yaslamış bir şekilde Handan'ın delirmesinden keyif alan Erkan ise bu boşa çabaları daha önce görmüş gibi bir sakinlikteydi. Benim fikrimin de Handan'dan çok bir farkı yoktu ama bura da olmamız onları zayıf düşürecekse bir kaç gün bir yerlere gidebilirdik.

' Doğan adamlar kendi kızını öldürmez herhalde biraz abartıyorsun '

Handan kendince en mantıklı seçeneği sunarken baş düşmanı ayağa kalkmış ve onun başına dikilmişti. Bu durum iyice sinirlenmesine sebep olurken ısrarla kuzenine karşı çıkıyordu.

'Aslında benim ölmem onlar için çokta mühim değil'

'Helin sende bu saçmalığa destek mi oluyorsun'

'Destek değilim ama çözüm buysa idare edebilirim'

'Handan seni mahzene kapatmayacak Doğan sadece bir kaç gün benim evimde kalacaksınız'

'Ölmek bu seçenekten daha iyi'

Aralarında daha önceden ne yaşandığını deli gibi merak etmeye başlamıştım. Handan eski kayınvalidesinden bile bu kadar nefret etmiyordu sanırım. Erkan onun sözleri ile yeniden güldüğünde ikisi arasındaki bu değişken kimyayı izliyordum. Hemen arkamda duran Mete ise gelen telefonuna bakmak için yanımızdan ayrıldı.

'Helin birlik olalım başka bir yere gidelim neden illaki düşmanımın evi'

'Mete'nin en yakın dostu bu adam'

'Doğan hep en kötü tercihleri yapıyor'

'Bende buradayım Handan ve seni duyuyorum'

'Sana olan nefretim tüm dünyada biliniyor. Duyman benim için sorun olmaz'

Handan bir hışımla salondan çıktığında yerine oturan adama baktım. Meryem hanım sakince tüm olanı izlerken Alin burada değildi. Hayatımızın tek bir günde böylesi değişmesi beklenmedikti. Açıkçası hayatımın bir anında babamlardan kaçmam gerekeceğini biliyordum. Dilara gibi bir sonunda beni beklediğini hissediyordum ama bunu hep kendi başıma yalnız bir anda düşlemiştim. Oysaki şimdi kalabalıklar ile kendi ailemden saklanmam isteniyordu. Anneme ulaşamamıştım. İçimden bir ses onunda iyi olmadığını söylüyordu ve bu durum beni korkutuyordu. Aramızdaki bağ zayıf bile olsa onun o evde olması şuan ki durumda en büyük korkum oluyordu. Babam ve amcamın tüm bunlar için beni aradığında bulamazlarsa anneme saldırma ihtimalleri aklımın her köşesinde dolaşıp duruyordu.

'Handan bu sefer fikrini istemiyorum. Önceliğim güvende olmanız '

Mete'nin yorulmuş sesi ortama dolarken Handan pes etmiş gibi koltuğa çöktü. Sessizce sonucu bekleyen adam ise onun bu haline yalnızca gülüyordu.

'Evin en büyük odasını doktor hanıma tahsis edeceğim'

'Erkan ' Mete'nin uyarı tonundaki sesi oturan adamın keyifli haline hiç etki etmezken kazandığı bir göz kırpıştı. Erkan bu keyifli halleri istemsizce beni de eğlendirirken yine de sessiz kalamaya çalışıyordum. Çünkü işin sonunda Handan ile karşı karşıya gelmek var gibi duruyordu. Telefonları ile uğraşan adamlar odanın sessizliğe bürünmesini sağlarken meryem hanım televizyon kanallarında geziniyordu. Bir kaç dakika sonra şaşkınlık dolu bir nida dudaklarından dökülürken izlediği dizi ile alakalı bir şey olduğunu sandım. Ama ekranda Ferit abim vardı açıklama yapıyordu. Gözlerimin ekranda olmasını fark etmiş olmalı ki sesini açtı. Kuzenimin sesi odada yankılanırken bir yandan da oturduğum yerden kalkmış sanki daha fazla şey öğrene bilecek mişim gibi ekrana yaklaşmıştım.

'Soruşturma devam ediyor. Tüm imkanlarımız ile gerekli kurumlara yardımcı oluyoruz. Şuan için herşeyi sizinle paylaşamıyorum ancak ilerleyen günlerde detayları belli oldukça haber edeceğiz. Şuan için suçlamalardan kaynaklı göz altı kararı verildi. Bu kadarı şuan için yeterli olur diye düşünüyorum'

Ferit abim kameraya gülümsediğinde gözlerinin altında belli olan halkalara baktım. Dün geceden beri ayakta olduğu her halinden belli oluyordu. Soru kabul etmeyeceği anons edilirken bir kadın muhabir tüm bu anonslara rağmen sorusunu ekrana duyurmayı başardı.

'Kız kardeşinizin ölümü ile alakalıda soruşturma yürütüldüğü söyleniyor. Hatta Haldun Kurt ve oğlunun ölümü içinde aileniz hakkında suçlamalar var '

Bulunduğum odanın içine yayılan sessizlik ve hem arkamdan gelen tiz bir şaşkınlık nidası Alin'e aitti. Herkesin gözlerini üzerimde hissederken gözlerimi ekrandan alamıyordum.

' Bunların hepsi birer iddaa süreci sizler gibi takip ediyorum. Şuan için sizlerden fazlasını bilmediğimi söylemek isterim. Eğer iddaalar doğruysa yetkili merciler adaleti sağlayacaktır.'

yalan söylüyordu onu tanımayan birisi doğru söylediğini düşünebilirdi ama ben kuzenimi tanıyordum. Bu iddaaların hepsi hakkında bilgi sahibiydi ama tam bir sonuç edinmeden rengini belli etmiyordu. Gözlerim onunla Mete arasında giderken ikisinin ortak olduğunu anladım. Ailenin içine sızmasını sağlayan kişi amcamın öz çocuğuydu.

'Yani Helin ablanın babası mı öldürdü babamı, abimi?'

' Kesinliği yok bunların'

meryem hanım kızını sakinleştirmek için konuşurken onunda sesinin tınısı kızı ile aynıydı. Henüz yüzlerine bakacak kadar kendime güvenemiyordum. Çünkü tüm bu iddaalar doğruydu ve bir kaç gün sonra belli ki herşey ortaya çıkacaktı. Ekranda artık olmayan kuzenimin boşluğuna bakarken Alin karşıma dikildi.

' Senin baban mı yaptı '

Başımı bilmediğimi söylemek için olumsuzca sallarken karşımda ağlayan kıza keşke hayır diyebilseydim. Gözlerindeki yaşlar her saniye artarken Mete kardeşine sarılıp onu benden uzaklaştırmaya çalıştı ama sesinden dökülenlere engel olamadı.

'Katilsiniz tüm ailen önce babamı, abimi aldı şimdide bizimi öldürmek istiyorlar. Sen nasıl evlendin abimle peki. Yoksa buda mı babanların planı? Sende abimi öldürmeye mi geldin. Zaten en başından garip bir aileydiniz.'

'Alin' Mete'nin ilk defa bağırdığına şahit oluyordum ama ben onun kadar öfkeli bile değildim . Çünkü Alin'in yerinde olsam muhtemelen bende aynı durumda olurdum. Yüzü çoktan kızarmaya başlayan kıza bakmak dışında hiçbir şey yapamıyordum.

'Gerçekten katilsiniz dimi zaten hepiniz gariptiniz sevgisiz insanlarsınız. O yüzden katil olmak sizin için kolay olmalı. Peki nasıl bu kadar soğukkanlısın bunların hepsini biliyor olmalısın. O evde yaşıyordun biliyorsun ve yine de bu eve geldin. Elinde abimin kanımı var?'

'Bilmiyorum ' kendimden emin olmayan sesim salona dolarken Mete kardeşini zorla da olsa alt kattaki misafir odasına soktu. Alin'in oda katil sesleri yine de kulağıma ulaşıyordu. Gözlerimi odadaki diğer insanlara bile değdiremezken kendimi en az onlar kadar suçlu hissediyordum. Hiç bilmediğim bir şeyin suçunu sırtımda hissediyordum. Ellerimin titremeye başladığını bacaklarımın ayakta durmakta zorlandığını hissediyordum. Alin'in çığlıklarına meryem hanımın sessiz gözyaşları eşlik ederken gerçekten de suçlu hissediyordum. Çalan telefonumun sesi kulağıma dolarken en azından salondan çıkabilmek için kendime bir sebep bulduğum için hızla telefonuma ulaştım. Annemin aradığını gösteren ekran ile bir kaç adım daha atıp mutfağa girdim.

'Helin iyi misin?'

'Evet'

'Haberleri gördün mü ? Bilmiyordum ama doğru olduğunu söylüyorlar Helin gerçekten bu kadar cani olacaklarını düşünmemiştim.'

Sessiz kaldım çünkü konuşursam ne diyeceğimi bilmiyordum. Onları suçlayabilirdim ama kimi neyle suçlayacaktım annemde benim kadar habersizdi tüm bunlardan.

'Sana bir şey yapmadılar dimi Helin.'

'Hayır'

'Seni oradan almamamı ister misin? Ne kadar suçsuz olsan da onlar için artık bir suçlusun'

Alin'in ağlayışı tüm evi sararken anneme cevap veremiyordum. Suçlu gibi kaçmak istemiyordum ama burada nasıl kalacaktım nasıl bakacaktım yüzlerine. Sırtımızda bu yük varken nasıl aile olabilecektik ki? Meryem hanımın yeniden bana gülümsemesi artık imkansız gibiydi. Aslında hepsine ne kadar alıştığımı tamda bu anda fark ediyor olmam şaka olmalıydı. Alin ile bir daha kız kardeş olamayacaktım. Ve daha bir sürü ihtimal vardı. İçimde büyüyen yok olma hissi bir bulut gibi etrafımı sararken sessiz kaldım.

'Helin göz altındalar ama onları tutuklayamazlar. Sende biliyorsun o yüzden tehlikedesin senin ihanet ettiğini düşünüyorlar amcan götürülürken senin ölüm emrini verdi'

'Ne '

Oğlunun ona ihanet ettiğini bilse neler olurdu acaba. Benden nasıl şüphe ediyordu bu adamın aklı çalışmıyor muydu? Nasıl edinecektim ben böyle bilgiler.

'Dilara yüzünden intikam aldığını söyledi. Ona günü geldiğinde intikam alacağını söylemişsin'

Söylemiştim kuzenimi kaybettiğimde hayatına hiçbir şey olmamış gibi devam eden amcama günlerce bakmış sonunda sen katilsin demiştim. Katil olup olmaması önemli değildi ama kızını bu kadar kolay unutmuş olması bana bunu söyletmişti. "Bende kaçarsam demek bunu yapacaksın ama artık oyunun kuralını biliyorum bende senden intikam alacağım" geçmişte öfke ile haykırdığım tüm bu sözler zihnime dolarken aslında ne kadar güçsüz kaldığımı fark ettim. O zamanlar her şeyi yapabileceğime inanıyordum ama zamanla elimde ki tüm inancı yok etmişlerdi. Bunu en çok yapan kişi ise endişeyle telefonda benimle konuşuyordu.

' Doğru intikam alacağımı söylemiştim.'

'Helin seni saklamalıyız'

'Sen mi saklayacaksın beni anne. Oysaki ben ortada olmak istiyorum belki de yok olmam gerekiyordur. '

'Helin böyle konuşma'

'Beni merak etme kendini koru anne. '

telefonu daha fazla konuşmak istemediğim için kapattığımda evi sessizliğin sardığını fark ettim. Sımsıkı tuttuğum telefon elimin terlemesine sebep olurken burada kalamayacağımı biliyordum. Şimdi olmazdı bu insanlar bu gerçeği kabullenipte beni aralarına alamazdı en azından şuan. gözlerimi mutfağın mermerinde gezdirirken ne yapmam gerektiğini düşünüyordum.

'Hülya hanım ne söyledi'

'Önemli bir şey değil'

'Helin Hülya hanım ne söyledi'

Mete'nin sesi soğuk bir duman gibi içime işlerken gözlerimi mermerden alıpta ona bakamıyordum.

' İhanet edenin ben olduğumu düşünüyorlar'

' Sana saldıracaklar '

' Onun için bir şey dememişler. Muhtemelen kolayca çıkarlar sonrasında düşünürler belki'

'Helin '

'Aileni buradan uzaklaştır Doğan' onu artık Mete deme hakkımı kaybettiğimi hissediyordum. Zihnimde kabullenemediğim bu durumun sözlerime yansımasına engel olamadım.

'Helin'

'İsmimi ezberlemiş olmalısın. Söylediğimi yap Doğan aileni uzaklaştır.'

'Peki sen sen değil misin bu aileden?'

'Sence şuandan sonra aile olgusunun içinde bir yerim var mı? Bence önceliğini onları güvene almaktan yana kullan '

'Onlarla beraber gideceksin'

'O gerçeklerden önceki plandı şimdi değişti. '

'Helin'

'Doğan'

geri adım atmayacağımı bir şekilde anlaması gerektiği için ona baktım. Elleri ile yüzünü sıvazlarken sabır dileniyordu. Onu dinlemeyeceğim ortadaydı hem benim yanım şuan en büyük tehlike iken içerdeki insanları riske atmaya gerek yoktu. Onu mutfakta bırakıp salona geçtiğimde aramızda geçen konuşmayı duymuş oldukları belli olan yüzlere bir anlığına bakmak dışında bir şey yapamadım. Asıl ihanet eden Ferit abimse beni koruması gerekende oydu. Verdiğim karar ile üst kata çıkarken bir yandan da onu arıyordum.

'Helin'

' Beni buradan al '

' Ne '

'İhanet eden sensin ama ölüm emri verilen benim. Biraz adil olması için beni buradan almanı istiyorum'

'Sen ' sesindeki şaşkınlık ile göz devirdim. Gerçekten oturup buna şaşırmasını bekleyemeyecektim. Buradan çıkmamın tek yolu onun beni gelip almasıydı. Alt kattan gelen sesleri duymamak için banyoya girdiğimde halen kesik kesik gelen sesler en azından artık anlaşılmıyordu.

'Aklımı kullanabiliyorum '

'Bekle '

'Bekliyorum'

~~~

Çöreklerim umarım keyif alarak okumuşsunuzdur 🙏

Diğer bölümde görüşürüz 🐥