Merhabalar 💜

Yorum ve yıldız bırakırsanız çok sevinirim 🌌

Keyifli okumalar 💜

Okyanusa açılan bir bahçeyi andıran geniş teras balkonda kurulu masaya oturduğumuzda gözlerimi eve girdiğim andan beri alamadığım o maviliklerde yeniden kaybettim. Carlos keyifli bir şekilde karşımda otururken denemem gereken bir kaç değişik tadı önüme bırakıyordum. Gözüm masadaki Türk yemeklerine değerken bunların her ihtimale karşı bizim için hazırlandığını biliyordum.

Mete ve Carlos'un tabağıma bıraktıkları ile küçük bir dağ gibi olan tabağıma bakarken ikisinin birbirine attığı huysuz bakışlara gülümsedim. Kemal Bey yüzündeki gülümseme ile bizi izlerken Belicia hanım tabağımdakilere bakıp birde bana bakıyordu. İkimizin de benim bunları nasıl bitireceğimi düşündüğümüzü hissediyordum. Hem etrafta öyle sakin ve keyifli bir hava vardı ki açıkçası açlık hissetmiyordum. O yüzden kardeşimin ısrarla tatmamı istediği şeyleri denerken onunda benim gibi bazı ürünleri görmezden geldiğinin farkındaydım.

'Ama kızın tabağı bir türlü bitmiyor biraz nefes alsın durun artık'

Bir anda gelen isyan ile ben keyiflenirken Mete yanımda homurdandı resmen küçük bir çocuk gibi her şeye homurdanıp duruyordu.

'Ama anne ablam her zaman burada olamayacak o yüzden en iyileri denemesi gerekiyor'

'Carlos kıza nefes alması için fırsat vermelisin'

'Abla seni boğuyor muyum?'

'Asla öyle bir şey yapmıyorsun hem neleri denemem gerektiğini sen biliyorsundur. Tek sıkıntı hepsinden biraz alsam daha iyi olur biraz porsiyon küçültmeliyiz'

'O zaman Mete abi sen ablamın tabağını bırak '

'Car ben Doğan abin'

'Artık bende ablam gibi sesleneceğim hem Mete daha kolay bir isim'

'Oda sana böyle seslense olmaz mı? Hem itiraz ettikçe daha fazla söyleyecek gibi duruyor'

'Pes ediyorum'

'Doğan sen bakma bu oğlana illaki zıt bir şeyler yapmayı sever'

'Alışkınım Kemal Bey Helin'de istediği zaman deli gibi zıtlıkların peşinde koşuyor?'

'Kimin ablası be'

Tabağımdakilere devam ederken bir yandan da en büyük destekçime göz kırptım. Sanırım kardeş olmak doğuştan birbirini desteklemek oluyordu. En azından şuan yaşadığım buydu. Masaya oturmadan önce hemen bu gece beni bir yerlere götürmek istediğini anlattığı uzun bir konuşma yapmıştı. Bu durumdan hoşlanmamış olan Mete tabiki de bizimle beraberdi ama Car öyle neşeli bir haldeydi ki onu ikimizde geri çeviremedik. Mete'nin kısık sesi ile karakola da düşsek yapacak bir şey yok diyordu. İkisinin bu gelgit ilişkisi aklıma Efe abi ile Handan'ı getiriyordu.

'Helin benimle beraber sahilde yürümek ister misin?'

'Tabi ki '

'Baba bizde gelelim mi?'

'Sizinle de gideriz Carlos'

'anladım baş başa seans olacak '

Car sessizce yemeğine döndüğün de babama gülümsedim. İkimizin de konuşmak istediği konular vardı ve bunu böylesi huzurlu bir yerde yapmaktansa buranın dışında bir yerde yapmak daha akıllıca bir karar gibi duruyordu. Yemekten sonra babamın isteği üzerine beraber Sahilin gizli bir noktası gibi uzaktan parlayan kumlarına doğru ilerledik. Görüntüsü bile içimi ısıtan kumlara ayak bastığımda ayağımdaki sandaletleri elime alıp o hissi hissedebilmek için çıplak ayak kumlarda ilerledim. Zeminin sıcaklığı tüm hücrelerime dağılırken bir süredir sessizce ilerliyorduk. Kaç dakika geçtiğini anlamadığım bir anda ilk sessizliği o bozdu.

'Annen nasıl?'

İkisinin uzun zaman önce birbirini sevmiş olduğu gerçeği o kadar saçmaydı ki inanılmaz farklı duran enerjileri uzaktan bile biz bir bütünüz diyemiyordu. Onun annemi merak etmiş olmasına bu yüzden bir anlığına şaşırdım. Belki de konuya girmek için bir yol arıyordu.

'Şuan iyi kendini dinlemeye adadı.'

'Sevindim ikinizin arasındaki dengeler ne durumda'

'Buraya gelemden önce bir yüzleşme yaşadık'

'Nasıldı'

'Sanırım iyi gibiydi. '

Emin değildim sonrasında bir kere daha buluşmuş olsak durumumuzu anlayabilirdim ama bir kaç kez telefon ile görüşmek dışında pekte irtibatımız olmamıştı. İkimizde durup bir süre sonsuz gibi duran maviliği ve onun üzerinde hareket eden beyaz tekneleri izledik.

'İspanya 'ya ilk geldiğimde deli gibi korkuyordum Helin. Hiç kimseyi tanımadığım bir yere kaçıp gelmiştim herkes yabancı insanlar kültür her şey alışkın olmadığım kadar farklıydı. İlk zamanlar sürekli sahile indim bir şekilde kendimi buraya ait hissetmek istiyordum bazen Hülya'yı da yanımda hayal ediyordum benimle beraber buraya gelmiş olsaydı nasıl olurduk diye ama hiç bir zaman bu sahile olduramadım onu bir şekilde hep eksikti düşüncelerim. Sonrasında işler değişti bir bağda iş buldum üzümlerin kalitesini denetliyordum. Sonrasında Belicia bana aşık oldu ikimizin arasında annenle olduğundan çok fazla fark vardı din, dil, kültür, dünyaya bakış açısı, zenginlik ve bir sürü şey ama ilk defa bu sahile indiğimizde onun tamda hayalimdeki o görüntüye uyduğunu fark ettim. O yüzden annene kızmayı bıraktım hayal kırklıklarımı da. Senin de gözlerinde acabalar görüyorum tıpkı benim gibi baktığın manzaraya kuşku ile bakıyorsun. Helin o manzara uymayan kişilerin orda olmasına ihtiyacın yoktur. Hiçbir zaman bunu unutma manzara sadece gerçekten oraya ait olanlarla beraber kusursuz olur.'

'Zihnim biraz tersten çalışıyor genelde olumlu şeyler görmeye programlanırız ama ben hatırladığım ilk anımdan itibaren hep olumsuz şeylere odaklı büyüdüm. Bir şeyleri hep oldurmaya çalışıyordum sürekli bir şekilde anlattığınız o manzaraya uyamıyordum. Şimdi bu yaşımda bile halen aynı durumdayım aklımda beni çoktan unutmuş onlarca insanın acıları acaba böyle olsa ne olurdu ile dolu ihtimalleri var. Belki de tüm bu insanlar yüzünden bu kadar acabalar ile doluyumdur?'

Gözleri daldığımız mavilikten bana dönerken anlatmaya çalıştıklarımı anlata bilmiş olmayı diledim. Onun anlattığı şeyler ile bana bir yol açtığın farkındaydım bir şekilde aramıza bir köprü kurmak istiyordu. Sağ eli koluma değdiğinde irkilerek bir adım geriye çekildim gözleri telaşla dolarken sadece gülümseye bildim.

'Bir anda olunca korktum sanırım. '

'Helin omzundaki sana baskı yapan herkesi ardında bırak bunu yapabilirsin. Bir şekilde benim kızımsın'

'Yıllarca bu gerçeği bilmiyordum hamurum şekillenirken orada Bahadır Bey vardı gerçekten de durduğunuz o yerde ben sizin oluşturduğunuz o manzaraya uyum sağlıyor muyum?'

'Hamur yanlış şekillense bile yeniden şekil alabilir Helin. Sende zamanla aslında kim olduğunun farkına varacaksın doğan bana bazı şeyleri anlattı seni merak ettiğim için anlatıyordu yanlış bir şey düşünme o anlarda bile sen benim kızımdın bunu biliyordum. Bir şekilde oraya uyum sağlayamaman da bunu gösteriyor'

'Peki yirmi altı yıl boyunca ait olduğumu düşündüğüm yere uymamışken sizin kusursuz tablonuza nasıl uyacağım.'

Yüzüne yayılan gülümseme ile bana baktığında bu sefer elini daha temkinli bir şekilde bana uzattı omzumun üzerine koyduğu eli ile bana baktığında gözlerim uzaktan bir yansıma gibi görünen evin balkonunda olduğuna emin olduğum kişilere değdi. Minik karaltıları bu mesafeden seçebiliyordum.

'Seni ilk öğrendiğimde tablomdaki o kusursuz manzarada bir parça parladı uzun zamandır orda duran ama benim hiç fark edemediğim o nokta bir anda belirgin oldu. Sen o manzaraya aitsin üzgünüm daha önce fark etmeliydim tüm bunlardan önce annen reddetmiş bile olsa takip etmeliydim belki de seni bulmalıydım. Sırf seni bulmamı sağladığı için orda oturan adama ömür boyunca borçlu kalacağım. Üzgünüm kızım geç fark ettim beni affetmeni diliyorum affedemezsen de bir şekilde bunu anlarım. Kendini buna zorunlu hissetme.'

Gözlerimi yakan burnumu sızlatan bir his ile bana söylediklerini dinlerken ayaklarıma değen suyun sıcaklığı ile gerçekten bunu yaşadığımı kendime söylüyordum. Bu yaşanıyor Helin baban sana adım atıyor seni olduğun gibi kendi yanında bir yere koyuyor. Bunun gibi binlerce düşünce aklımda filiz filiz büyürken gözlerimden akmak için direnen yaşlara fırsat vermemek için gökyüzüne baktım. Kendime bir kaç saniye verirken karşımda duran yaşlı adamın da zorlandığını hissedebiliyordum.

'Teşekkür ederim. Sanırım uzun zaman sonra Mete hariç birinin yanında kendimi bu kadar yalın bir şekilde kendi isteğimle ve sakince görebiliyorum. Bu ara çok fazla şey ve kişi ile yüzleştim bir çok şeyde değişti. Ama burada durduğumda yada biraz önce durduğumuz masada bulunduğumda mutluydum bunu biliyorum. Belki de dediğin gibidir bir türlü oraya ait olamadığımı düşünmemin sebebi zaten senin yanına ait olmamdır baba.'

'Kızım'

Etrafımı saran kolların arasına sığınırken burnuma dolan koku artık okyanustan değil babamdan geliyordu. Çam ormanlarının içinde dolaşır gibi bir his veren koku genzimi yakarken ikimizin de gözleri dolup dolup direniyordu. Yüzüme çıkarttığı elleri ile iki yanağımı kıskacı alırken kızarmış gözlerimiz birbirine değdi.

'Sanırım seni ağlattığım için evde herkes bana kızacak'

'Sıkıntı yok bende senin tarafında olurum '

'Doğan'a sonsuza kadar teşekkür etmeliyim.'

'Mete bana insanların ne olursa olsun bir gün kavuşması gereken kişilerle bir şekilde yollarının kesiştiğini söylemişti. Şuan da bunun doğru olduğunu görüyorum.'

Babamın kolunun altında bu sefer eve doğru ilerlerken uzun sahil boyunca ikimizin de artık daha rahatlamış olduğunu biliyordum.

'Doğan'ı seviyor musun Helin?'

'En sevdiğim kişi şüphesiz o '

'İkinizin tanışma şekli ve sonrasında yaşananlardan dolayı ona borçlu hissediyorsan ve bu yüzden beraberseniz biliyorsun artık baban var bunu çöze bilirim?'

Yüzüme yayılan gülümseme ile beni düşündüğünü anlatmaya çalışan adama baktım. Gözleri ile beni izlerken onun sakin adımları ile yolumuza devam ediyorduk. Çok uzun zaman boyunca bu dediği şeyi kendimde düşünmüş ve en sonunda emin olmuştum. O yüzden onunda buna takılmış olması beni gülümsetiyordu. Hem sırtımı yaslayacak birinin olması fikri özelliklede babamın olması fikride ilk defa beni kucaklıyordu.

'Açıkçası bunu bende düşündüm. Mete en başından açık bir çek sundu bana istediğim an özgür kalabileceğim konusunda. Ama günün sonunda en sevdiğim kişi o diğer herkesle kıyasladığımda da o aşık olmak konusunda da o. '

'Seni büyülemiş tüm sıraları kendine almış olması çok kötü'

Muzip bir ses ile konuşan adama baktığımda gözlerinin içinde yanıp sönen yakamozları görür gibi oldum.

'Sanırım öyle oldu ama tabi esneteceğim noktalar var sanırım aile bireylerim için bir kulvar açmalıyım hem Carlos'u da zirveye yerleştirmek istiyorum'

'Onunla anlaşmanız beni çok mutlu ediyor'

'Biliyor musun baba kardeşim ile sanki hep tanışıyormuşuz gibi hissettim. Evet daha bir kaç saat oldu ama bir şekilde aramızda bir bağ olduğunu görüyorum.'

'Hadi ama baba çok uzun sürdü ablamı özgür bırakmalısın bana sözü var'

Carlos ondan bahsettiğimizi anlamış bir şekilde bize doğru gelirken geride kalan yolu beraber bitirdik. Mete gözleri ile beni tararken kendince durum tespiti yapan bu haline göz kırptım. Her şeyin yolunda olduğuna emin olduktan sonra oda bana göz kırptığında ortamıza geçmiş bana gülümseyen kardeşim ile göz göze geldim.

'Rahat bir şeyler giy abla sana unutamayacağın bir macera yaşatacağım'

'Lanet olsun Car karımı rahat bırak'

~~~

💫🌻