YAVUZ KAĞAN GÖKTUĞ'dan.

Bir bebekmişim gibi ilgileniyordu, kırılmasından korktuğu; incitmekten deli gibi çekindiği bir bebek gibi. Doğukan'ın attığı mesaj ile Elay'ın buraya timin oynadığı ufak bir oyunla geldiğini öğrenmiştim. O kadar çok sinirlenmiştim ki şu an birine yumruk atsam sanırım yüz felci geçirirdi. Umarım bu kişi Doğu olurdu da azıcık rahatlardım.

Hastaneden çıkıp arabasının yanına yaklaştığımızda kolumu bırakıp hızlıca ön kapıyı açtı. Ona soğuk bir gülümseme gönderdim ama o görmemişti bile çünkü kolumdan tutmuş yavaşça oturtturmaya çalışıyordu. Hızlıca koltuğa oturdum, daha fazla bebek gibi hissetmek istemiyordum. Çünkü alışırdım, alışırsam da hiç iyi şeyler olmazdı.

Bu halleri ne kadar hoşuma gitsede, her şey onun üstü olduğum içindi. O yüzden kendimi kaptırmamaya çalışmaktan öteye gidemiyordum ama içimden de dua etmeden duramıyordum.

Umarım bir gün sadece beni sevdiği için yapardı her şeyi.

Yüzüme bir süre tip tip baktıktan sonra, 'la havle' çekip doğruldu. Sonra sanki kafama çarpıyormuş gibi kapıyı kapattı. Alttan alttan sırıtıyordum çünkü bunu görürse beni öldürüp trafik kazası süsü verebilirdi.

Kendi kapısını açıp oturdu. Emniyet kemerini bağladı ve anahtarı çevirdi.

"Umarım ölmeyiz Elay." Derken kahkaha atmamak için zor duruyordum. Ağzı şaşkınlıktan açılmış bir şekilde bana döndü.

"Umarım kadın şoför nefretiniz yoktur komutanım çünkü şu saatten sonra benim nefretimi kazanırsınız." Derken çok ciddiydi. Kafamı cama çevirip daha çok sırıttım.

"Gidelim Elay, gidelim." Dedim.

El frenini indirdi ve hastane çıkışına doğru ilerledik. O sırada radyoda bir şarkı çalmaya başladı.

Daha seni ilk gördüğümde,

Daha yüzüne baktığımda,

Bana baharı anımsatan,

Bir umut doldu içime.

İstemsiz onu izlemeye başladım. Şarkıya sessizce eşlik ediyordu, çok sevdiği belliydi. Hatırlıyor muydu acaba beni? Çocuk aklıyla, bu şarkıyı onun gözlerinin içe bakarak söylediğimi biliyor muydu? Bahçemizdeki o kocaman çınarın altında bu şarkı ile dans ettiğimiz zihninin bir köşesinde miydi hala?

Geçmişten...

Bahçede oturan iki kadın; ellerindeki iğne oyalarıya ilgili konuşuyordu.

'Selda, sence şurayı çok mu sıkı yapmışım?' diyen kadının gözleri bir yandan da kızındaydı, düşüp ağlamasına hiç kıyamazdı.

'Sanki birazcık Selinciğim, ver bana düzelteyim hemen.' dedi biricik arkadaşı.

Bahçenin diğer ucunda olan çocukları ise bihaberdi her şeyden; çamurdan pasta yapıyorlardı çünkü yarın Elay'ın doğum günüydü. Yavuz beğenmezdi böyle şeyleri, doğum günleri onun için normal günlerdi. 7 yaşındaki bir çocuk için fazla olgundu. Elay ise onun tam tersine sadece gülümsemek ve sevinç çığlıkları atmak için gelmişti sanki bu dünyaya.

'Peter pan, pasta böyle yapılmaz ki.'

'Sen yap o zaman wendy!'

'Olmaz doğum günü kızları sadece süslenirler.'

Tabii ki hep oynadıkları oyunu oynuyorlardı aynı zamanda. Peter pan. Yavuz okumaya başladığında ilk bu kitabı okumuştu, sonra Elay'ın beğeneceğini düşünüp ona da okumuştu. Elay o günden sonra hep okumasını istedi, Yavuz da her gün tekrar tekrar okudu. Hemde hiç bıkmadan.

Annelerinin radyosundan bir şarkı sesi gelmeye başladı. Elay hemen ayağa kalkıp her tarafı çamur olan elbisesini uçurtmak için etrafında döndü. Çok severdi dans etmeyi, Yavuz da severdi ama en çok onu izleyip kıkırtısını dinlemekti hoşuna giden.

'Peter! Wendy'ni yalnız mı bırakacaksın yoksaaaaa?' derken etrafında dönmeye devam ediyordu Elay. Yavuz ayağa kalkıp durdurdu onu. Başı dönecekti ve yere düşecekti, dizleri kanayacak ve Elay'ın gözleri ağlamaktan kıpkırmızı olacaktı. Yavuz o ağlamasın istiyordu. Bu yüzden elini tutup kendi etrafında yavaşça döndürmeye başladı.

Öyle çok sevdim ki seni,

Öyle çok ki anlatamam,

O bir yılın anlamını;

Bin yıl geçse de unutmam.

​​​​​​__________​

"Komutanım, heyo!" Yüzümün önünde elini sallayan Elay'la kendime geldim.

"İnmemiz gerekiyor." Dediğinde şaşırdım, etrafıma baktım araba durmuştu. Tabura çok yakın olan binamın bahçesindeydik.

"Ha? Haaa. Tamam inelim." Derken iyice manyaklaşmıştım. Başımdaki ağrı o kadar fazlaydı ki yatıp saatlerce uyusam bile geçmez gibiydi.

Bölüm sonu.

Bölüm çok kısa oldu farkındayımmm ama yarın yeni bir tane daha atacağımı düşündüğümden yazdığım kadarını atmak istedim.

Biliyorsunuz vote sayısı az okunma çok az kitap aktif olsun diye yazdığım gibi atıyorum kısa kısa. Sırf uzun bölüm yazmak için bekletmek istemiyorum çünkü biliyorsunuz ki aktiflik olmayınca bu uygulama da çabuk kayboluyorsunuz.

Bu arada kapak tasarımı yapabilen biri bana ulaşabilir mi yorumlardan, artık kapağımızı yapalım di mi???

İyi geceler balımlar 🤍🍯

​​