2. Bölüm

2017 İstanbul

Abimle mahalleye geldiğimde beni ilk mahalledekiler karşılamıştı. Onlara selam verip eve yerleştirdikten sonra abim bana bir sürprizi olduğunu söyleyerek beni bir canlı müzik yapılan yere getirdi. Etrafa baktığımda basit ama kalabalık bir yer olduğunu gördüm. Abim beni ilerletince bar kısmındaki Kaan ile karşılaştım. Beni görünce önce gerçek miyim diye baktı ardında da sırıtarak bana doğru koştu.

"Kimler gelmiş. Aslan kardeşim gelmiş." Diyerek bana sıkıca sarıldı. Gülümsedim ve ben de aynı şekilde ona sarıldım ve sırtına vurdum. Benden ayrılıp bir süre beni inceledi.

"Zayıflamışsın. Sana orada iyi bakmadılar mı?" diyerek Kenan abime baktı.

"Hoş geldin abi. Buyurun servisiniz benden." Dediği sırada Kenan abim teşekkür edercesine başını salladı.

"Gerek yok sağ ol. Patron burada mı?" dediğinde abime baktım. Patron ile ne işi vardı ki?

"Burada da...ne oldu ki?" diye şaşkınca sorunca Kaan, bakışlarım tekrar abime döndü. Sırtıma vurup gülümsedi.

"Keremi sence de artık iş dünyasına sokmamız gerekmiyor mu?"

Duyduğum şeyle birlikte abime döndüm. Çocukken o kadar ısrar etmeme rağmen çalışmama izin vermemişti. Şimdi ise beni barda işe mi sokacaktı? Kaan duyduğu şey ile gülümsedi ve başını salladı.

"Ben haber vereyim." Diyerek yanımızdan uzaklaştı ve gözden kayboldu. Acaba ne işe sokacaktı abim beni? Zor iş vermeseler bari. Gerçi ben her türlü işi yapardım da neyse. Etrafa bakınırken bir anda gözüm kahkaha atan bir kıza çarptı. Hayatımda bu kadar güzel kahkaha atan bir kız görmemiştim. Gözleri de çok güzeldi. Bir an göz göze geldik ve birkaç saniye bana baktı. Çarpıldım resmen. Kaanın geldiğini fark etmemiştim bile.

"Kerem!"

Abimin seslenmesi ile irkildim ve onlara baktım.

"Hadi gidiyoruz." Dediğinde bakışlarım tekrar kızın olduğu tarafa döndü. Bu sefer yoktu. Abim ilerlerken ben de peşinden gittim. Barın arka taraflarına geldiğimizde Kaan bir kapıyı açtı ve içeri girdik. Birkaç adım attıktan sonra patronun olduğu yere gelmiştik. Odaya girdiğimizde abim yaşlarında bir adam bizi karşılamıştı. Abimi görünce direk ayağa kalktı ve önünü ilikledi.

"Oo Kenan bey hoş geldiniz." Diyerek gülümsedi ve bakışları bana döndü.

"Delikanlı bu mu?" dediğinde Kenan abim gülerek sırtıma vurdu.

"Aynen bu. Mahalleden arkadaşları da burada çalışıyorlarmış duyduğuma göre. Hem ona sahip çıkarlar bir delilik falan yapmasın diye."

Adam ayağa kalkıp yanıma geldi ve beni incelemeye başladı. O kadar detaylı inceliyordu ki sanki nüfusuna alacaktı şerefsiz. Bu sefer de etrafımda dönmeye başladı. Abime baktığımda sakin anlamında işaret etti ve derin nefes alıp yerimde sabit durdum.

"Ne iş yapabilirsin?" dediğinde ona döndüm.

"Valla her şeyi yaparım."

"Cık." Dediğinde önüme geldi ve abime baktı.

"Sesi güzel mi bunun?" dediğinde abime baktım hevesle. Evet de abi evet de evet de. Abim hevesimi anlamış olacak ki güldü ve adama döndü.

"Güzel...ama..." dediği sırada önce dediği kelime ile kalbim yerinden çıkacakmış gibi atmaya başladı. Daha sonra dediği şeyle de ne kastettiğini anlayıp gözlerimi kıstım.

"Sahne için uygun değil. Biraz öfke problemi var da."

"Demek öyle." Diyerek tekrar süzdü adam beni. Yiyecek misin abiciğim niye öyle bakıyorsun? Tövbe estağfurullah.

"Güvenlik ya da garson olabilirsin." Deyip elini çenesine koyduğunda şaşkınca ona baktım.

"Ama yok güvenlik için o kadar yapılı değilsin. Deniz!" dediğinde birkaç saniye sonra gelen kapı açılma sesiyle arkama döndüm. Bu biraz önce gördüğüm kızdı.

"Buyrun Demir bey." Dediğinde beni işaret etti.

"Arkadaşa mutfağın yerini göster. Yeni garsonumuz." Dediğinde abime baktım.

"Yeni işin hayırlı olsun Kerem. Evi biliyorsun hadi görüşürüz." Diyerek kapıdan çıktığında şaşkınca arkasından baktım. Resmen beni bir peçete gibi kenara atmıştı hain.

"Adın neydi?"

Yan tarafımdan gelen narin ses ile o tarafa döndüm.

"Adın neydi?"

"Şey benim mi?" dediğimde kafasını aşağı yukarı salladı ve gülümsedi.

"Evet senin. Senden başka adını bilmediğim kimse yok burada."

"Kerem. Kerem Arıcı."

"Memnun oldum Kerem. Ben de Deniz." Diyerek eliniuzattığında bende elimi uzattım ve pamuk gibi olan o elini sıktım. Bu kızhayatımdan hiç çıkmamalıydı. Çıkmayacaktı da