Giriş

‘’Beni dinle!’’ diyor kadın, ‘’Olduğun gibi seviyorum seni! Nasılsan öyle!’’
Gözleri şimşekler çakıyor, bir yağmurun eşiğinde...
Dudakları hem ürkek,
Hem de titrek...
Adam inanmıyor ona!
Oysa doğruyu söylüyor kadın.
Çünkü henüz bir ilişkinin başında, sadece aşık henüz!
Sonra zorlanacak, işler karışacak...
Ağır ağır bir birliktelik başladığında,
Zaten, kimse nasılsa öyle kalmayacak!

Bir varmış bir yokmuş... hayatın kan koyusu koynunda acısını uyutan bir kadın varmış. Adı Firuze, ruhu ise bir tırtılmış... kelebeğe dönüşmek için sadece minik bir umut gerekirken, Firuze'de bu umudun kırıntısı dahi yokmuş.
Gönlünü yaslayıp gölgesine sindiği her varlık, benliğinde müthiş izler bırakarak itmiş onu kendinden. Bir bozkırın ortasında sayesiz ve sevgisiz bitap düşmüş Firuze.
Güneş yakmış, rüzgâr ise takatini silip süpürmüş. Bir damlacık yağmuru alnına düşüren ise kendinden bir parçası, biriciği; kızı İnci'ymiş.
Bir damla yağmur hem karnını hem ruhu doyurmuş. Hem de ona tutunacak bir dal olmuş.

Yaşamın hoyrat elleri yakasında yapışmış bir kere!
Kahırdan ilmekler atılmış boynundaki ipe.
Nazenin bir kadın hırçın kaderinin ellerinde, savrulmuş kordan küle...
Dökse incilerini gözlerinden ne çare?
Kaybedilmiş bir savaşın esiri, yine bir zalimin ellerinde.

Merhaba Kitappad sakinleri🪻 lütfen kitabımı destekler misiniz? Okuyup da sevmeyen olmadı🩷 eminim sizi mutlu edecek bu kitap🫠