Yaklasik olarak on on bes dakika once Metecan Gurur ile konusmustuk ve suan gozyaslari icinde ameliyathaneye indiriliyordum. Ve bana guven veren icimi az da olsa rahatlatan canimdan cok sevdigim Metecan Gurur suan yanimda degildi. Ve tek basima o soguk ameliyathaneye indiriliyordm. En son uc kat aşağıya indik ve beni bayilticaklarini soyleyip daha tamam demeden bayilttilar. Ve kalan her sey ikinci fona gecmis vaziyetteydi benle birlikte.

                                                                                   ***

12 YASINDAKI MELTEM;

"Baba sikildim lutfen gidelim Metecanlara. Mehmet Amcam beni goturur lutfen"

" Hayir diyorum babacim gel senle bahceye cikalim birlikte oyun oyniyalim."

" Kalbim var baba oyun oynayamam kosturamam, izleyebilirim neden bunlari deyip beni daha da uzuyorsun?"

" BUNU SENE DEMEK HOSUMA GIDIYOR MINIK KIZIM. GERCEKLERLE YUZLESMEN GEREKIYOR. Hayat her zaman siz kucuk cocuklarin ruhu gibi temiz degil"

Gozunden tek bir yas dokuldu kucuk Meltem'in tek bir yas ama cogu seyi anlatabilen bir damla goz yasiydi o yas.

Iyice sinirlendi kucuk Meltem ve sinirili hali ile konustu

" ​​​​​Eger sen bir sey demiyorsan ben giderim."

Bu haline guldu bababsi küçük Meltem'e daha kucuktu oysaki fakat sevdigi seyleri yapmasini bilirdi. En uzuldugu anlarda yukariya gider muzik dinleyerek kendi muzik yazardi. Bu sayede aklinda kalan kotu fikirlerden uzak dururdu. Kostura kostura gitti kucuk Meltem odasina ilk dakikalar bir kac goz damlasi daha doktu ardidan muzigi son ses yapti ve sarki yazmaya baslad taki o tek ses fakat korkunc sesi duyana kadar. Korkudan ayrit edememeisti ne sesi oldugunu kucuk Meltem. Kostura kostura asagiya indi. Fakat tek gordugu sey ise Mehmet Amca'sinin tam karsisinda durduguydu.

​​​​​​" AMCA !"

Mutlu gorunuyordu kucuk kiz cunku Amcasi'nin onu alip bir yerlere goturecegine inaniyordu. Amcasi'nin ise hic oyle bir sey yapma istgi yoktu. Konustu kucuk Meltem'in kotu Amcasi

" Amcasi'nin gulu bak geldim gel yanima bir yerlere gidelim"

Mutlu oldu kucuk Meltem hemen basini salladi ve kosarak yanina gitti. Nereden bilsin kcuk kizcagazin Amca'sinin arkasinda kirdigi camdan oldugu. Amcasina yaklasti da yaklasti küçük Meltem. Amcasi'nin cok yakinina geldiginde hic dusunmeden yapacagini yapti kotu kalpli Amcasi ve o camn parcasini belinin en ustunden belinin bitisine kadar kesti ve tam o an annesi gordu kucuk Meltem'i

"MELTEM, CANX PERIM"

"Anne, Amcam ile birlikte gidicez biz gezmeye."

​​​​​guluyordu kucuk Meltem. Amcasi fark etmedigini anladi küçük yarasini ve annesi tam agzini acip konusacakken kucuk kizin belinden tekrara kesti ve bu kez kucuk Meltem hissetti bu aciyi nasil daynasin kucucuk kizin vucudu yere yayildi hemen

Guldu Amcasi bu haline ve konustu

" Ne kadar dayaniksin kizin var"

sinirle soludu annesi ve hemen bu halinden cikip küçük Meltem'in yanina kostu cok kan kaybediyordu kucuk Meltem bir de kalbi vardi nasil yapardi Amcasi tek ve en ihtiyaci oldugu kelime cikti kucuk Meltem'in agzindan

"ANNE!"

                                                                                            ***

Nabzi duysuyor."

nabzi mi?"

"EVET!"

' CABUK 0 rh pozitif grubu olan birini bulun kendine gelmeli bu kizin kalbi var!!!"

" hemen getiriyorum!!!"

" NE OLUYOR ARKADISIMA!!!!"

Duyuyorum sesini Metecan.

" On bes dakikadir ugrasiyoruz hocam hastayi kaybetmek uzeriyiz"

Ve kendimi kaybettim her sey arka fondan geliyordu artik

"MELTEM!!!!"

" hocam hastayi kaybettik ölüm tarihi 15.06"

" HAYIR BEN HICBIR HASTAYI KAYBETMEME SOK CIHAZI 300 HIZLI !!!"

"1.....2....3... SOK"

"YUKLE 350 "

"Hocam cok faz/"

"DEGIL! HEMEN 350 HAZIR"

"3....2.....1.... SOK"

"TEKRARA 430 HIZLI ITIRAZ KABUL ETMIYORUM."

"3....2...1..."

"Dit dit dit dit dit dit dit"

" Hayatta mi h/hocam"

" Evet."

" Dikisi atin arkadaslar simdiden elinize emeginize saglik ameliyat basarili gecmistir."

" Emredersiniz hocam."

Hissediyordum yasadigimi hissediyorum. Neden uyandigimi da neden narkoz boyle yapmisti? Böyle olmamasi gerekiyordu ama yapacak bir sey yoktu. Onemli olan suan yasamamdi ve bu durum beni cok cok ama cok mutlu etmisti Tanriya ne kadar tesekkur etsem azdi bile. Baska sedyeye aldiklarini hissettim ve sedye'nin suruldugu gozlerimi acmak istedim fakat basarisiz oldum. Bir daha denedim bir daha ve bir kere daha. Bu sefer acmistim. Ve ilk gordugum yuz onun yuzu olmustu. Kizarmis gozleri ve tedirginlikle ilerleyen belki de cocukluk ve ilk askim'a... Her sey o kadar ani gelisiyordu ki olanlara yetisemiyorduk. Fakat olmasi gereken buydu. Yani sanirim buydu. Ağzımı acip soylemek istedim onu ne kadar sevdigimi. Dayanamadi Gurur ve yere cokup yeri yumrukladi neden yapiyordu bunu neden kendine kiyiyordu? Onun da canin dan can gittigini anliyordum fakat boyle bir sey beklemiyordum. Omuzlari sarsıldı ve ben dayanamayip ayaga kalktim doktorlara ve hemsirelere baktim susun anlaminda isaret yaptim ve Metecan'in yanina ilerledim.

Titrek bir sesle konustum

" Metecan?"

geldigimi yeni fark etmis gibi hemen ayaga kalkti ve gozunu temzledi

"Efendim canx."

Canx...

Hayir hayir bunu bilmemeliydi

" Canx ne be ?

yutkundu

" Annen hep sana canx derdi'

bu sefer yutkunan bendim. Bu duruma bir sey diyemezdim ama tek bir sefer bu ozel adi soyledi daha da duymadim soyledigini sadece bir kere soylemisti. O an hissettim belimdeki yara'nin sizladigini.

" Oyle bir sey olmadigini sende biliyorsun herhalde sen kendinde degilsin ikimizde zor seyler yasadik o yuzden boylesin lutfen kendine gelince konusalim."

dedim ve der demezhemen yataga yattim ve ilerlemek adina basimi salladim ve hemen oradaki insanlar emrime uydu hemen ilerlemeye basladi fakat eger birsey biliyorsam da Metecan'in bu hallerimi garipsedigi ve yalan attigimi anlamıştı cok belli etmedim ve yukariya cikana kadar hatta yukari ciktiklarinda da sessiz kalmaya devam ettim doktorum geldi ve bana kendimin cok zor bir ameliyat atlattigim iyi bir dinlenmeyi hak ettigimi ve ameliyat esnasinda bir kez kalbimin durdugundan bahsetti. Bu durum her ne kadar beni strese soksada suan buradaydim ve o an gecmiste kalmisti. Her salise her saniye her dakika her saat her gun her hafta her ay her yil bir gecmisti. Ve bu durum benim su andan ihtibaren hatirlamam gereken seydi. Sakinlestirici verdiler.Yemek yedim ve Metecan'in benimle gorusmek istediklerini soylediler lakin ben reddettim. Ve yemegimi yiyip uyudum. Uyandigumda hemen yani basimda ablami gordum. Gozleri kan çanağına dönmüştü resmen. Ve diger yanı başımda da Gurur'u gordum.Onu gördüğüm an solugum kesildi. Sonrasinda dayanamadim belli etmemeye calisarak nefesimi disari biraktim. Ve bir sey fark ettim, kalp ritimlermi kontrol eden cihazi bana baglamislar ve ablamla Gurur ekranda gözlerini ayirmiyorlarlardi cunku kalp atis hizim hizlanmisti.Hemen konustum cunku konusmazsam ablam hemen doktorumu cagiricakti

" Abla ben iyiyim benim icin endiselenme ve bir iki dakika fransizcaya gecebilir miyiz? "

" tabi ki gecebiliriz, dinliyorumm.

"Je ne peux pas rester dans la même pièce avec deux personnes." [BEN IKI KİŞİ ILE AYNI ODADA KALAMAM]

Ablam bu dediğime şaşırmıştı fakat bana da cevap vermek zorundaydı. Şaşkınlığı geçince konuştu

"Êtes-vous en contradiction avec la fierté ?" [ Gururla aranız mı bozuk?]

Belli etmediğimi düşünüyordum ama ablamada yalan söyleyemezdim. Mejbur ona cevap verdim dogrulariya

"Ils sont peut-être au courant de l'incident que j'ai vécu lorsque j'avais 12 ans. J'espère que non, mais j'en doute."

[12 yaşımdayken yaşadığım olayı biliyor olabilirler. Umarım öyle değildir ama bundan şüpheliyim]

"Parlons de ce problème plus tard, s'il vous plaît, et revenons à la langue turque."

["Bu konuyu daha sonra konuşalım lütfen ve Türkçeye dönelim."]

Ablamla aynı yabancı dili okudugum icin insanlarin duymak istemediginde fransizcaya gecmek yeterli oluyordu. Gurur ile de ispanyolca konusabiliyorduk. Daha agzimdan cit cikmadi ve belli bir muddet sonra uykuya daldim.

                                                                                                ***

Meltem'in uykuduyken gördüğü korkulu ruya

" Her şeyi biliyorum Mel yada canx..."

Bunu nereden biliyordu? Tepkimi ölçüyor olmalıydı.

" Oyle bir sey yok sana yala soylemisler"

"Yalan mi? Kendi gozlerime mi yoksa sana mi inananayim Canx?"

"Sen gormus olamazsin o zamna yoktun bile.'

' Kabul ediyorsun yani. Sana yapilani gordum belindeki yarayida da biliyorum banan yan soyleme!!!"

                                                                                               ***

Derin soluklar alarak uyandım. Ve yanimdaki ablaya Gurur'u görmek istedigimi soyledim ve gorevli abla bunu onaylayip bana Gurur"u getirdi tesekkur edip Gurur' a baktim ve bu konu icin hazir olup olmadigimi dusundum. Hazir veya degildim her ne zaman gec ogrenirse o kadar kotu olacakti. Konusmaya basladim

" Lo siento por todo, Metecan. Perdóname. Sé que tienes dudas. Pregunta cualquier cosa que tengas curiosidad y te la responderé."

[Her şey için özür dilerim Metecan. Beni affet. Şüphelerin olduğunu biliyorum. Merak ettiğiniz her şeyi sorun, cevaplayayım.]

Bu dediğime şaşırmıştı büyük ihtimalle cunku bir iki dakikalik sessizlik oldu. Bu bir iki dakika icide dediklerimi bir kac kez gozden gecirmis ve konusmaya baslamak için cin genzini temizledi ve konusmaya basladi

"Estoy en shock ahora mismo. Lo siento, pero ¿por qué quieres que haga preguntas?"

[Şu an şoktayım. Kusura bakmayın ama neden soru sormamı istiyorsunuz?]

nedemek soktaydi ya ben bile sokta degillken o nasil soktaydi ? Buyuk bir yutkunma icinde kaldim ve bogazim dugumlendi hemen turkceye gectim cunku acil bir konuyu soylememe gerekiyordu

" Hemşireyi çağırır mısın?"

" Neden ?"

" Tuva/ Lavaboya gitmek gerekiyor da"

Bunu soylereken utanmıştım ve oda bu halimi gorunce biyik altindan gulmustu. Ve hemsireyi cagirmadan beni kucakladi

" Napiyorsun be?"

" tuvaletin geldi ya hani lavaboya götürüyorum"

" Bari gulmeseydin hadi hizli ol hem ben agirim beni neden tasiyorsun sanki cok gerek vardi ..."

" Yok muydu Meltem altina mi yapsaydin ?"

" Cok konusma hadiii!!!"

Yurumeye devam ederken bir yanlislik yapti ve bende dalgaolsun diye ona laf söyledim

" Sapsik ben erkek miyim ? Erkek tuvaletine getirdin."

" Cok konusuyorsun o guzel sesinle beni kenndimden aliyorsun hepsi senin hatan"

" Benim sesim güzel mi ?"

" Ev/ ben oyle bir sey demedim nerden cikardin bu konuyu ?"

" Kendi agzinla dedin. Hadi indir beni geldik..."

" Buyrun kralicem"

"Tesekkur ederim köle"

Burnundan solumaya basladi tam ben lavaboya girmis isimi gormus cikarken kendi kendine soyleniyordu

" Cok bilmis ciksin da o ben onun dilini nasil cekiyorum."

Ya cidden cekerse cok korkmustum bu cumlesinden en iyisi o gidene kadar tuvalette saklanmaliydim. Yoksa dilimi ceker ve bir sure konusamiyabilirdim. Bu durumu dusuuncukte icimden sovuyordum resmen. Aradan on bes dakika gecmis ve soylenemeye devam ediyordu.

" On bes dakika oldu. Sanirim cidden dilini cekmem lazim bu kucugun yoksa nasil akillanicak. Yaramaz iste besbelli yaramaz boyle bekliyemem en iyisi kapidan bakmakti"

Bunu der demez giriyordu fakat tam o anda bir hasta'ninda girdi ve tanimadigim kiz sunlari dedi

"Aaa sapik mi ne ?"

" Tovbe yarabbi en iyisi bunun ablasini arayim ben diger turlu olmaz bu is kapida agac oldum. Birazdan da yaslanacam neydi acaba Yagmur Abla'nin numarisi ?"

05***

" Nerdesiniz siz odum koptu be ablacim resmen Meltem seninle mi nerdesiniz ? [ Meltem'in Ablasi YAGMUR]

" Yagmur Abla kardesin on bes dakikadan daha fazla tuvalette kiz tuvaletine de ben giremem malûm gelip bir baksan kardesine cok affedersin rahatsiz ettim"

Bu dediklerini neden sesli soyluyordu acaba neyse. Ablam simdi gelicek beni guvenle buradan goturecekti bu sayede o seytan akillisi benim dilimi cekmeyecekti.Bunun verdiği mutlulukla tam balerinler gibi süzülürken yere düştüm ve ağzımdan tiz fakat acılı çığlık attım.

"Ahh!!"

"Mel. Meltem beni duyuyor musun iyi misin ?!"

Seni panikli ve korku dolu çıkmıştı. İyiyim diyemedim. Çünkü iyi değildim. Belim sizliyordu. Tıpkı o günkü gibi elim karnıma gitti. Ve kısa sürede karnımın daha fazla ağrı yaptığını fark ettim ve ağlama belirtim olarak omuzlarım sarsıldı ve çenem titredi. Tam o an ablam ve Gurur pat diye lavaboya girmişti. Yardıma muhtaç sesle ablama konuştum

"Schwester, mein Magen tut weh, hilf mir und bewahre mich vor diesem Ärger. Mein Rücken tut auch weh. Ältere Schwester"

(Abla karnım ağrıyor bana yardım et ve beni bu dertten kurtar. sırtım da ağrıyor. Abla)

Gurur anlamamış gözlerle bana bakıyordu. Abla ise kurduğum cümle ile paniklemisti ve tek bir cümle kurdu

"Metecan, doktoru ara "

Bunu sorgulamadı Metecan ve hemen doktoru aradı beni gelip aldılar ve büyük korku içinde ablama bakıyordum. Peki ya omzum öylesine mi sizlamisti yada ben mi öyle hissetmiştim? Benim ameliyat olacağım yerine nolucaktı. Çok korkuyordum. Bir aptal doktor beyin ameliyatı deyip Metecan'ı daha çok korkutmustu çünkü bu ameliyatta en az onun kadar riskliydi. Neyseki sonra içine dert düşüp söyleyi vermiş doktor. Doktorlar şok icinde Metecan'a bakiyordu. Sonucta burasi kiz lavabosuydu. Fakat unuttuklari bir sey vardi burasi kizlar tuvaletiydi ve doktorlar yani lavaboya giren doktor da erkekti gulme hissimi geri itttim ve konuşmaya basladim.

" Pardon da sizde erkeksiniz hani Metecan var diye bu kadar sasirmamalisiniz."

" Sen kucuk yasinla konusma."

" kucuk degilim yirmi bir yaşındayım."

Metecan soze atladi

" Pardon da arkadasimin karin alti mıdır nedir agriyor. Hani ona bakmaya geldiniz ya. Lutfen gerekeni yapin !"

Bunu normal sesi ziyade ciddi ve erkeksi sesi ile soylemisti.

"Bruder, steh auf und lass sie deine Wunde betrachten."

[Kardeşim ayağa kalk da yarana baksınlar.]

yaram doğru yaram icin buraya kadar gelmisti onca doktor. Denedim ayaga kalkmayı fakat basarisiz oldum. bir daha ve bir kez daha. En sonda kalktim ve tekerlekli sandalyeye oturdum ve odama goturmek icin yola dustuk. Aradan bes on dakika gecmisti ve gelmistik. Ardindann gereksiz ivir zivir sorulari sormustu doktor. Tabi ki ben bunlar ustu kapali cevap vermistim Son sorumun cevabi ise hayret vericiydi

"Ne zaman hastaneden çıkabilirim?"

" Yaklaşık iki üç hafta ben izininizle cikayim. "

Her kou birsey dediklerinde cikiyordu bunlardi. Iki uc hafta nasil dayanayim ben. Derin nefesler aldim ve en sonunda ablami cagirdim. Hemen geldi canim ablam. Ve konustum.

" Abla test kitabin yaninda mi ?"

" Hayir!"

" Telefonuna bakinabilir miyim?"

" ha/"

" Lutfen Abla lutfen. Kac gundur buradayim sikildim."

" Off. Peki"

" Kardeşlere 'of' denemez:"

Derin nefesler aldi.

"Hasbinallah"

" Neyse kiyamadim sustum ablacim"

" Cok sukur tesekkur ederim canim kardesim"

Telefona kendimi kaptirmis gibi yaptim ve sadece onaylayan miriltilar cikardim. O dakikadan sonra konusan olmadi...

Ablamın haberi yoktu ama eniştemle yazisiyordum. Yani ablam rolunde yaziyordum. Ablam ise yanı basimda uykuya dalmisti. Enistemden mesaj gelmeye devam ediyordu.

"Gulum ozletiyorsun endini kardesinin yaninda zaten Metecan var ne diye hâlâ onun yaninda duruyorsun ? Biz mi onemliyiz yoksa kardesin mi ?"

Bu cumle baya bir agrima gitmisti ve rol yapmaktan vaz gectim. Kendimin fotosunu attim

" FOTOĞRAF"

" Meltem ?"

" Evet Enişte demin ki dediklerini ve tüm konusmalarimiz'i seninle yaptim. Saka gibi ama değil. Bu dedidgin cok agrima gitti kalbim aciyor"

" FOTOGRAF"

"Meltem sakin olur musun ? Kalbine zarar vericeksin.!!!"

Haykirdim. Göz yaşları içinde haykirdim

" MANYAK BU HERIF YA BENIMLE BIZIMLE HAYATIMIZLA DALGA GECIYOR. HAYATIMIZLA OYNUYOR!!!"

​​​​Ablam pat diye yerinden sıçradı resmen ve bir şok etkisi ile konustu

"Ablacim napiyorsun ya odum koptu kafayi mi yedin?"

" Senin o sevgilin bana kotu şeyler diyip duruyor. Kafayi yiyeceğim."

" NE?!!!"

" Al da telefonunu bak enistem bana neler diyor!!!"

​​​​​​Hemen telefonu elimden aldi ve mesajlari okumaya basladi.

Baktikca daha da kafayi yedi daha da kotulesti ve onun durumu benim kalbimi etkiledi. Makine otuyordu fakat ben oyle hissetmiyordum. Hicbirseyi dokotrlar geldi ve hemen oksijen tupu taktilar. Fakat ben hala uyaniktim. Ablam bana bakiyior ve gulumsuyordu.Aradan dakikalar gecti. Tam o sirada hastaneden patirtilar ve ciglik sesleri duyulmaya basladi herkez ciglik atiyordu. Doktorlar, hastalar, hemsireler ve diger insanlar. Fakat ben tepki veremiyordum. Donup kalmistim resmen ve o yanimda iki el tuttular. Basimi zorda olsa cevirdim ve onlari gordum. Fakat bu felaketten sonra sag cikabilecek ve kacabilecek miydik ? Daha dogrusu noluyordu burada ?...

BOLUM SONU....

SEVGILI OKUR EGER BU KITABIN BU BOLMUNU OKUDUYSAN ILK ONCELIKLE TESEKKUR EDERIM. VE SENDEN IKI RICAM VAR. BIRINCISI OY KULLANMANI COK RICA EDIYORUM. IKINCISI DE BANA KITABIMIN SU ANA KADAR GORUSLERINI SÖYLEMENİ ISTIYORUM. IYI OKURLAR GORUSURUZ.