"Koyarlar!"

"Allah aşkına kimin koyduğunu gördün"

haklıydı şuana kadar tanıdığım evliler aralarına yastık koymazlardı ama onlar zorla evlenmemişlerdi tek sorunda oydu.

"o zaman böyle şeyler yapmamaya dikkat et ha bu arada benim iş noldu bakcaktın hani"

"Bilmiyorum Asır tehlikeli orası"

"değildir sen abartıyosundur"

"Asır!sen mi iyi bilcen ben mi"

"Senin üstün filan yok mu askerîyede"

"var"

"o zaman onlara sor"

"tamam"

Yiğit yataktan çıktı ve odanın içindeki kıyafet odasına yürüdü ve tek hamle ile üstündeki tişörtü çıkardı. Hemen gözlerimi kapadım,evet yaptığım şey salakcaydı ama yinede bakmak istemimiştim.

"ne o kokrtun mu"

"ne korkcam! Sadece bakmak istemiyorum ayrıca ben tanıdığın en cesaretli kadınımdır"

cevap gelmemişti 2-3dk geçmişti heralde giymiştir diye gözümü açmıştım ve orda yoktu

daha sonra ensemde bir nefes hissettim,arkamı döndüğümde kolları çapraz üstünde asker ünüformasıyla bana bakıyordu

"Allah Allah öyle mi olmuş"

utançtan yerin dibine girmiştim ve boğazımı temizleyip hızla mutfağa gitmiştim ve arkamdan 2 tane yumurta yapmamı söylemişti tek sorun yemek yapamamdı. Mutfak tezgahının önünde durdum ve bildiğim kadarıyla yapmaya başladım, ilk önce küçük bir tencereye 3 yumurta koydum 2 ona 1 bana niyetiyle ve içine su doldurdum ve ocağa koyup kaynamasını bekledim ve çıkarmadan üzerlerine tuz serptim ve yanlışıkla tuzluk açıldı ve tüm tuz yumurtaların üzerine boşaldı,sinirden bağırmak üzereyedim ki kendime hakim olup sesizce saydırdım,sanki tuz yemeği yapıyordum. Tencereyi alıp yumurtaların üstüne su döktüm,tuz gitmiş gibi görünüyordu yumurtaları tabağa koydum ve kahvaltılıkları çıkardım.

"YİĞİT! Geç ye"

aşağadan indi ve sofraya oturdu

"neden bu kadar uzun sürdü! Ben yapsam daha hızlı yapardım"

"bidahakine sen yap o zaman!"
"yaparım!"
yumurtayı ikiye bölüp ağzına attı ve çiğnemesiyle çöpün oraya gitmesi bir oldu,tekrar geldiğinde sinirle siyahlarının bana dikti

"Asır sen beni zehirlemeye mi çalışıyorsun! Bidaha mutfağa adımını atmıycaksın!"
"ne ya ne oldu"

yumurtayı attım atmamla şeker ve yumurtanın birleştiği kötü tad ağzımda yayıldı,hemen çöpün oraya gittim ve geri geldim. Kahretsin ki tuz yerine şeker atmıştım

"Siktir!ben neden böyle yemek yapıyorum!
dedim kendi kendime fakat sesli söylemiştim tekrar Yiğite baktığımda yüzünde hiç bir ifade olmadan siyahlarını yüzüme dikmişti ve sert bir ses tonuyla konuşmuştu,

"Bidaha mutfağa yemek yapmak için girersen yaptığın tüm yemekleri sen yersin"

"aç kaldık o zaman"

"kendin için konuş ben tüm gün askerîyede kalıyorum,"

biraz duraksadı ve konuştu

"bide bazı günler gelmeye bilirim"

"neden"

"Asır hanım askerlik öyle kolay bişey gibi sanıyorsan çok yanılıyorsun,savaşlar oluyo bu yüzden çadırlarda kalıyoruz ve gelemeye biliyorum"

"bende evde olmaya bilirim"

kaşlarını çatarak bakışlarını sertleştirdi

"o neden"

"belki bende doktor olarak askerîyede çalışabilirim ya senin yanındah unuttun mu hemen"

Fısıldıyarak konuştu

"Ben varken o biraz zor da neyse"

"ne?"
"yok bişey"

biraz zaman sonra konuştu

"Asır ben çıkıyorum büyük ihtimalle gelemeyeceğim"

"bekle benim irem diye bi arkadaşım var gelebilir mi?"

"tamam gelsin."

ve evden çıktı çıkmasıyla iremi aradım.

"Alo "

"noldu kuşumm"

"İremm kızım seni çok özledim evde de tekim bize gelsene"

"e baban"

hala evlendiğmi bilmiyordu

"irem...ben evlendim"