Geri dönüş…Ben yani Luna Claire.

Geri dönüyordum. Gölgelerimden çıkmış ve de yola bir kez daha koyulmuştum.

Hedef belliydi.

Yeni bir ben, yeni yaşanmışlıklar ve var olduğum hayat çizgisinde dimdik devam!

Gözlerim, geri dönme kararlılığını ve değişen dünyayı görme isteğini yansıtıyordu. Şimdi, yüzümde bir zamanlar kaçtığım ama şu anda kabul ettiğim güçlerin izleri vardı. Eryndor Akademisi’ne dönüş yolculuğum başlamıştı ve içimde hem bir hüzün hem de merak vardı. Üç haftalık tatil boyunca yaşadıklarım, beni birçok açıdan değiştirmişti. Bu süreç, geçmişin yankılarıyla başa çıkmayı, yeni hedefler belirlemeyi ve eski yaraları sarmayı öğretti.

Yolculuk boyunca, evin her köşesinden ayrılmanın verdiği acıyı ve aynı zamanda yeni bir başlangıca adım atmanın verdiği heyecanı hissettim. Bu sabah, annem mutfakta kahvaltı hazırlarken, kapıdan seslenmişti: “Hazır mısın Luna?”

Derin bir nefes aldım, ve gözlerimi kapatarak içsel bir huzur bulmaya çalıştım. “Hazırım anne,” dedim. Hazırdım evet. Luna Claire her daim, her şeye hazırdı!

Araba yolculuğunun sessizliği, düşüncelerimi derinleştirirken, geçmişin yankıları ve geleceğin bilinmezliği arasında bir denge bulmaya çalıştım. Her bir kilometre, beni Eryndor Akademisi’ne, eski dostlarıma ve yeni zorluklara daha da yaklaştırıyordu.

Araba havaalanında durduğunda ailemle ayrılık vakti geldiğini anladım. Artık şehre geri dönebilir ve ordan da trene tek başıma binebilirdim, tıpkı öğrendiğim gibi!

Ailemle sıkı sıkı veda ettikten sonra annemi boynundan babamı ise yanından öptüm.

Ben Luna Claire, her daim yola ve geleceğe hazır! Hedeften şaşmayan ve dimdik kalan o kız!

Bu dönem pasif kalmayacaktım!

…