VAMPİRİSTİK

Vampirlerin gizemli dünyası, talihsiz serüvenler, tehlikelerle dolu bir kampüs hayatı… Adelia’nın sıradan görünen hayatının arkasında yatan karanlık sırlar ve ölümcül oyunların ortaya çıkma zamanı sence de hala gelmedi mi?

Aşk, dostluk ve kanlı savaşların iç içe geçtiği bu hikâyede, sınırlar belirsizleşiyor.

Adelia Winchester! Av mı olacaksın yoksa avcı mı?

Sınırını belirle!

Bu destansı savaşın parçası olmaya cesaretin var mı?

Hazırsan... İleriye adımını attığın an yoluna çıkmış herhangi bir taş olmayacak!

O halde sayfayı çevir ve bu serüvene sen de okuyarak ortak ol…

Destansı serüven seni bekliyor.

...

Gecenin Prensi Wilhelm Donovan sahalarda, boyunlarınızı saklayın!

...

Sessizce yürüyordum bir ara sokakta. Ormandan gelen ulumalar, kulaklarıma rüzgarın çaldığı uğultular… Hepsi gecenin tırmalayıcı ve boğuk iç çekişleriyle karışmıştı ortamda.

Yürüyordum ardıma bakmadan karanlık yollarda. Geceyi aydınlatan sadece yorgun ayaklarım ve de ufak sokak lambalarıydı.

Gecenin bir vakti burada hala neden var olduğumu sorgularken içimdeki huzursuzluk giderek büyüyordu. Ay ışığı, üzerime sinmiş karanlığı biraz olsun aralamaya çalışıyordu ama gölgeler peşimi asla bırakmıyordu. Bu kadar geç bir saatte böylesine ıssız bir sokakta olmamalıydım, ama bazı şeyler hiç istemiyor olsam dahi beni buraya çekmişti. Adeta bu ıssız ve kan ağlayan sokaklara çekilmiştim.

Birden arkamda ayak sesleri duyuldu, karanlığı yararcasına. Sessiz ama kararlı, bir amacı varmışçasına!

Kalbim hızla atmaya başladı o an. "Adelia, sakin ol," dedim kendi kendime. Ama içimdeki huzursuzluk giderek artıyor ve kendime ettiğim bu telkinler sadece anlamsızlıkla sınırlı kalıyordu. Arkama dönüp bakmak istemedim. Dönüp bakarsam, gördüğüm şeyin gerçek olmasından korkuyordum.

Ancak bir adım daha attığımda, soğuk bir rüzgârın saçlarımın arasından geçtiğini hissettiğimde Nefesimi tuttum, yavaşça başımı çevirdim. Karanlığın içinden, derin bordo gözler bana bakıyordu.

Ve o gözlerin sahibi, asla unutamayacağım bir sima… Siyah saçlar, bembeyaz bir ten… Wilhelm Donovan!

“Adelia,” diye fısıldadı sesi geceyi yararak: "Beni özledin mi?"

…