Lydia, Damien’ı ilk kez görmek için sabırsızlanıyordu. Yüzünde yumuşak bir gülümseme ile yaklaşırken, “Merhaba Adelia, Tyler. Damien’ı görmek için sabırsızlandık,” dedi. “Sana da, bebeğine de kucak dolusu sevgiler.”

Jonas, arkasında durarak gülümsedi ve “Evet, nasıl olduğunu çok merak ediyoruz. Umarım her şey yolundadır,” diye ekledi.

Tyler, Damien’ı nazikçe kucaklayarak onlara doğru yaklaştı. “Gelin, Damien’ı tanıyın,” dedi. “Küçük prensimiz çok tatlı ve sağlıklı.”

Martina, Lydia ve Jonas’ın kucağında, tatlı bir şekilde Damien ile tanışmaya geldi. Lydia ve Jonas’ın yüzlerinde, bu özel anı paylaşmanın heyecanı ve mutluluğu vardı. Lydia, Martina’yı nazikçe kucağında tutarken, Jonas ise yanlarında duruyordu, her şeyin yolunda gitmesini sağlıyordu.

Kapıyı açtıklarında, Martina’nın tatlı bakışları ve küçük elleri hemen dikkatimi çekti. Damien’ın kucağında olduğunu görmenin verdiği mutlulukla, onları içeriye davet ettim. Lydia ve Jonas, Martina’yı kucaklarında tutarak Damien’ın yanına doğru yaklaştılar.

“Merhaba, Martina,” dedim, Damien’ı dikkatle kucaklayarak onların yanına yürürken. “Bugün Damien’ı tanıyacak mısın?”

Lydia, Martina’yı kucağında dikkatle taşıdı ve Damien’a yaklaştırdı. Martina’nın gözleri, Damien’ı görür görmez büyük bir ilgiyle parladı. Lydia, Martina’yı yavaşça Damien’ın yanına indirdi ve onun küçük ellerinin Damien’ın eline doğru uzanmasına izin verdi.

“Merhaba, küçük dostum,” dedim, Damien’ı Martina’nın minik ellerine doğru yönlendirirken. “Damien, Martina’yı tanımanı istiyor.”

Martina, Damien’ın ellerini nazikçe okşadı, ve Damien, bu tatlı dokunuşa minik bir gülümseme ile karşılık verdi. Lydia, Martina’nın yanına eğilerek, “Damien’la tanışmanın nasıl bir şey olduğunu merak ediyor musun?” diye sordu.

Martina, başını sallayarak gülümsedi ve Damien’ın yüzüne daha dikkatle baktı. Jonas, yanlarında durarak, Damien’ın durumunu kontrol ediyordu, her şeyin yolunda olduğunu görmek için dikkatle izliyordu.

“Damien, Martina’nın kucaklamalarını çok sevdi,” dedim, bebeklerin bu ilk tanışmasını izlerken. “Bu başlangıç, ileride harika bir arkadaşlık için ilk adım olacak.”

Lydia ve Jonas, bu tatlı anı izlerken, Martina ve Damien arasındaki bu bağın ilk işaretlerini görmekten büyük bir keyif alıyorlardı. Lydia, Martina’yı Damien’ın yanına nazikçe bırakarak, “Damien’la aranızda özel bir bağ oluşacak,” dedi. “Martina, bebeklere karşı her zaman nazik ve sevgi doludur. Bu yüzden, Damien’la güzel bir arkadaşlık kuracağınızdan eminim.”

Martina, Damien’a tatlı bir gülümsemeyle bakarken, Damien’ın gözleri de Martina’yı takip ediyordu. İki bebek, bu ilk tanışmada birbirlerine karşılıklı olarak ilgi ve sevgi gösterdiler.

Jonas, “Damien’ın ilk arkadaşlarından biri olduğun için çok mutluyuz,” dedi. “Umarım bu tanışma, aranızda güzel bir bağ kurar.”

Martina, Damien’ın tatlı yüzüne baktı ve ona nazikçe gülümsedi. Damien, bu gülümsemeye minik bir karşılık verdi, sanki bu ilk arkadaşlığın başlangıcını kutluyormuş gibi.

Lydia ve Jonas, Martina’yı Damien’ın yanına bıraktıktan sonra, bu özel anı izlemeye devam ettiler. İki bebek arasındaki bu ilk bağlantılar, gelecekteki dostluklarının temellerini atıyordu. Martina ve Damien’ın bu tanışması, ilerideki arkadaşlıklarının ilk adımı olarak hafızalarda yerini aldı.

…

Gece, Damien’ın huzur içinde uyuduğu odada sessizliğin hâkim olduğu bir şekilde geçti. Odanın karanlığı, yalnızca Damien’ın huzur dolu uykusunu aydınlatan birkaç küçük ışıkla aydınlatılmıştı. Tyler, Damien’ın kucağında, onun minik parmaklarını nazikçe okşayarak, her şeyin yolunda olduğundan emin olmaya çalışıyordu. Yanımda sessizce oturuyordu, gözlerinde mutluluk ve yorgunluk karışımı bir ifade vardı.

Gece boyunca uyumayı başaramasam da, Damien’ın uyuması bana büyük bir huzur verdi. Yavaşça gözlerimi açıp Damien’ı izlemeye başladım. Onun tatlı uykusu, tüm zorlukları ve sancıları unutturarak, içimde bir sıcaklık ve huzur hissi uyandırmıştı. Gözlerim, Damien’ın minik ellerinde geziniyordu ve her şeyin doğru yerde olduğunu bilmek bana büyük bir rahatlık sağlıyordu.

Tyler, Damien’ı dikkatle izlerken, odanın kapısı hafifçe açıldı ve Maya, Seraphina ve Lilith içeri girdi. Üçü de Damien’ın yanına yaklaştılar ve yüzlerinde sevinçle karışık bir merak ifadesi vardı. Maya, Damien’ı dikkatle inceledi ve “Damien’ın uyuması ne kadar güzel bir manzara,” dedi. “Her şeyin yolunda olması harika.”

Seraphina, Damien’ın minik yüzüne bakarak “Adelia, Damien’ın uykusu gerçekten huzur verici,” dedi. “Senin için nasıl olduğunu merak ediyorum. Kendini nasıl hissediyorsun?”

Lilith, Damien’ın yanında durarak “Bu anı paylaşmak ne kadar güzel,” dedi. “Seninle bu anı yaşamak bizler için büyük bir mutluluk.”

Maya, Damien’ın başını hafifçe okşayarak “Ne kadar tatlı bir bebek,” dedi. “Onun sağlığı ve huzuru bizim için çok önemli.”

Seraphina, Damien’ın minik parmaklarını nazikçe tutarak “Damien’ın huzuru, senin ve Tyler’ın sevgisinin bir yansıması,” dedi. “Bu anı paylaşmak, bizler için büyük bir anlam taşıyor.”

Lilith, Damien’ın yanına eğilip “Adelia, bu anın tadını çıkar,” dedi. “Senin iyiliğin ve Damien’ın sağlığı her şeyden önce gelir.”

O an, Damien’ın uyuduğu sessizlik, odamızın her köşesine yayıldı. Hepimiz, Damien’ın huzurlu uykusunu izleyerek, bu anı birlikte yaşamanın keyfini çıkardık. İçimde, Damien’ın sağlığına duyduğum güven ve huzur vardı.

Gece ilerledikçe, Damien’ın uykusu derinleşti ve bizler de sessizce odadan ayrıldık. Tyler, Damien’ı nazikçe kucaklayarak yanına oturdu ve ben, Damien’ın yanında dinlenmeye başladım. Gözlerim yavaşça kapanırken, Damien’ın huzurlu uykusu ve Tyler’ın güven dolu bakışları arasında rahat bir uykuya daldım.

Gün doğarken, Damien’ın ilk emzirme zamanı geldi. Tyler, Damien’ı nazikçe kucaklayarak yanıma getirdi ve ben, Damien’ın aç olduğunu fark ederek, onu kucakladım. Her şeyin hazır olduğundan emin olmak için biraz zaman harcadık. Damien’ı kucaklayarak emzirme pozisyonuna getirdim ve onun minik ağzını göğsüme doğru yönlendirdim.

Damien, minik ağzını açarak mememi bulmaya çalıştı. İlk başta biraz zorlandı ama ardından, yavaşça emmeye başladı. Onun emme hareketlerini izlerken, içimde bir huzur ve mutluluk dalgası yayıldı. Damien’ın küçük elleri, göğsüme tutunarak emmeye devam ediyordu.

Tyler, Damien’ın emzirme sürecini dikkatle izleyerek, gözlerinde bir tatmin ifadesi vardı. “Adelia, bu an gerçekten çok özel,” dedi. “Damien’ın seni emdiğini görmek, her şeyin doğru gittiğini bilmek harika.”

Maya, Seraphina ve Lilith, odanın kapısında sessizce bekleyerek Damien’ın emzirme sürecini izliyorlardı. Maya, Damien’ın emme hareketlerini izleyerek “Damien’ın bu anı yaşaması gerçekten önemli,” dedi. “Bu, hem senin hem de Damien’ın sağlığı için çok kıymetli.”

Seraphina, Damien’ın emzirme sürecini izleyerek “Adelia, bu süreçte yanında olmak, sana destek olmak istiyoruz,” dedi. “Damien’ın sağlığı için her şeyin en iyi şekilde gitmesi için buradayız.”

Lilith, Damien’ın yanına yaklaşarak “Damien’ın emmesi, onun sağlığı için önemli bir adım,” dedi. “Bu anı seninle paylaşmak bizler için büyük bir mutluluk.”

Damien, emmeye devam ederken, her şeyin yolunda olduğuna dair bir rahatlama ve huzur hissettim. Tyler, Damien’ı nazikçe destekleyerek, bu anı birlikte yaşamanın keyfini çıkardık. Damien’ın emzirme süreci, aramızdaki bağı güçlendiren ve bu özel anı daha da anlamlı kılan bir deneyimdi.

Damien’ın emzirme süreci tamamlandıktan sonra, hepimiz biraz daha dinlenmeye ve bu anın tadını çıkarmaya karar verdik. Damien’ın huzurlu uykusu ve Tyler’ın destekleyici varlığı, bu anı daha da özel kılıyordu. Hepimiz, Damien’ın sağlıklı ve huzurlu bir şekilde büyümesi için elimizden geleni yapmaya devam ettik.

Sürü bölgesindeki huzurlu günlerin ardından, Tyler, Damien ve ben, sonunda Winchester evimize dönmeye karar verdik. Sürü bölgesinde geçirdiğimiz süre zarfında, Damien’ın sağlığı ve iyiliği için gereken her şeyi yaptığımızı biliyorduk. Ancak evimize dönmenin zamanının geldiğini hissettik. Her şeyin daha düzenli ve güvenli olacağına olan inancımız, bizi bu kararı almaya yönlendirmişti.

Eşyalarımızı toplarken, Lilith yanımıza yaklaştı ve “Size eşlik etmek istiyorum,” dedi. “Herhangi bir sorun çıkarsa, yardımcı olmak için buradayım. Damien’ın ilk zamanları ve sizin için destek olmaya devam etmek istiyorum.”

Lilith’in bu cömert teklifi, Tyler ve benim için büyük bir anlam taşıyordu. Lilith’in desteği, yeni bir başlangıç yaparken bize güven verdi. Hep birlikte evimize dönme kararı aldık ve Lilith, bizimle gelmek için hazır olduğunu belirtti.

Yolculuğumuz sırasında Damien, uykuya dalmıştı ve Tyler, kucaklayarak onu nazikçe destekliyordu. Lilith ise yanımızda sessizce oturuyor, her şeyin yolunda gitmesi için dikkatle gözlem yapıyordu. Yolda, Damien’ın sağlığı ve ihtiyaçları üzerine konuşarak, güvenli bir yolculuk yapmak için her detayı planladık.

Winchester evine vardığımızda, evin sıcak ve tanıdık atmosferi bizi karşıladı. Tyler, Damien’ı nazikçe kucaklayarak eve girdi ve ben de onun ardından takip ettim. Lilith, arkamızdan gelerek evi incelemeye başladı ve her şeyin düzenli olduğundan emin olmak için kısa bir gözlem yaptı.

Evin içi, Damien için gerekli olan tüm konforu ve güvenliği sağlamak üzere hazırlandı. Tyler ve ben, Damien’ı güvenli bir şekilde yerleştirirken, Lilith bize yardımcı oldu. Evdeki düzeni kontrol ettik ve her şeyin Damien’ın sağlığı için uygun olduğundan emin olduk.

Lilith, evin her köşesini dikkatle inceledi ve ardından yanımıza geldi. “Ev oldukça düzenli ve Damien için uygun görünüyor,” dedi. “Her şeyin yolunda olması için gereken her şeyi yapacağım. Herhangi bir sorunda buradayım.”

Tyler, Lilith’e teşekkür ederek başını salladı. “Desteğiniz için minnettarız, Lilith. Bu süreçte bize yardım ettiğiniz için çok teşekkür ederiz.”

Damien, evin huzurlu ortamında rahatça uyuyordu ve biz, evdeki düzeni sağlamak için gerekli adımları attık. Lilith’in desteği, bu yeni başlangıçta kendimizi daha güvende hissetmemizi sağladı.

Evimizde geçirdiğimiz ilk günlerde, Damien’ın ihtiyaçlarına odaklandık ve Lilith’in önerileri doğrultusunda gerekli düzenlemeleri yaptık. Her şeyin yolunda gitmesini sağlamak için birlikte çalışarak, Damien’ın sağlığı ve rahatlığı için en iyi ortamı oluşturduk.

Bu süreçte Tyler, Damien’ın yanında nazikçe durdu ve her anına dikkat etti. Lilith, evdeki her şeyin düzgün bir şekilde ilerlediğinden emin olmak için yanımızdaydı. Hep birlikte, Damien’ın sağlıklı ve huzurlu bir şekilde büyümesi için gerekli tüm adımları atarak, bu yeni döneme uyum sağladık.

amien’ın altının değişmesi gerektiğini fark ettim. Çocuk bakımı her zaman özen gerektiren bir işti ve bu noktada bir iddiamız vardı.

Bir süre önce, Damien’ın cinsiyetini tahmin etme konusunda Tyler ve ben bir iddiaya girmiştik. İddiayı ben kazanmıştım ve Tyler’a iddianın sonucunu hatırlatmanın zamanı gelmişti. Damien’ın bebek bezi değişimi için gereken eşyaları toparladım ve Tyler’a doğru döndüm.

“Tyler,” dedim, yüzümde hafif bir gülümsemeyle, “sanırım iddia zamanı geldi.”

Tyler, Damien’ın yanında, onu dikkatle kucaklarken başını kaldırdı ve şaşkın bir bakışla bana baktı. “İddia mı?” diye sordu, sanki unuttuğu bir şeyi hatırlamak ister gibi.

Evet, iddia!” dedim, gülümsememi genişletirken. “Hatırlıyor musun? Cinsiyeti tahmin etme konusunda bir anlaşma yapmıştık. Sen erkek demiştin ve ben kız. Şimdi bebek kakası temizleme sırası sende.”

Tyler, bu durumu ilk duyduğunda şaka yaptığımı düşündü. Ancak benim yüzümdeki ciddiyeti görünce gerçekliği anlamış gibi gözleri büyüdü. “Gerçekten mi?” dedi, biraz endişeyle. “Yani bu durumda… Ben mi temizleyeceğim?”

Gülümseyerek, “Evet, Tyler,” dedim, hafif bir tonda. “Bebek bezi değiştirme görevi senin. İddiayı kazandım ve artık bu konuda haklıyım.”

Tyler, Damien’a baktı ve küçük bebeğin rahat bir şekilde uyuduğunu gördü. “Peki, o zaman,” dedi, biraz tereddütle. “Hadi bakalım. Bu işin üstesinden geleceğiz.”

Eşyaları hazırladık ve Damien’ın bezini değiştirmek için hazırlandık. Tyler, bu yeni görevine başlamadan önce derin bir nefes aldı ve ben Damien’ın yanına oturduk. Tyler, eldivenleri giydi ve ben yanına yaklaşarak ona gerekli talimatları verdim.

“İlk önce dikkatlice açman gerekiyor,” dedim. “Ve sonra bezi değiştirmeli ve temizlemelisin. Şimdi, hadi başlayalım!”

Tyler, bebek bezini nazikçe açtı ve Damien’ın minik vücudunu dikkatlice temizlemeye başladı. Damien, bu işlemin çoğunu farkında olmadan uyuyordu. Tyler, bu süreçte oldukça dikkatli ve özenli davranıyordu. Her hareketi titizlikle yapıyor, adımlarını dikkatle atıyordu.

“Sanırım işin üstesinden geliyorum,” dedi Tyler, biraz gülümseyerek. “Bu kadar zor değilmiş.”

“Tabii ki,” dedim, ona destek verirken. “Biraz pratik yapınca her şey daha kolay hale geliyor.”

Damien’ın temizliği tamamlandıktan sonra Tyler, bezi nazikçe kapattı ve Damien’ı tekrar kucaklayarak nazikçe yerine koydu. Tyler, işini başarıyla tamamladığını görünce yüzünde bir rahatlama ifadesi belirdi.

“Başardım mı?” diye sordu, biraz gururla.

“Kesinlikle başardın,” dedim, ona tatmin edici bir gülümseme ile bakarak. “Ve iddiayı kazanan ben olarak seni bu konuda kutlamak istiyorum.”

Tyler, “Bunu bir daha yapmam gerekmiyor, değil mi?” diye sordu, biraz şaka yollu.

Gülerek, “Ah evet, bir hafta boyunca bunu tek başına yapman yeterli,” dedim. “Ama iyi iş çıkardın. Gerçekten çok iyi bir baba olacaksın.’’

Tyler, Damien’a son bir bakış atarak, “Bu güzel anı seninle paylaşmak harikaydı,” dedi. “Teşekkürler, Adelia.”

Bu küçük ama özel anı, aramızdaki bağı daha da güçlendirmişti. Tyler’ın bebek bakımı konusundaki bu çabası, onun ne kadar harika bir partner olduğunu bir kez daha gösterdi.

…

Evimizdeki ilk günler, Damien’ın huzurlu uykusu ve Tyler’ın destekleyici varlığıyla geçti. Lilith’in yardımseverliği, bu dönemi daha da anlamlı kıldı. Hepimiz, Damien’ın sağlığı ve mutluluğu için gereken her şeyi yaparak, bu yeni başlangıçta kendimizi daha güvende hissettik.

Damien’in erken doğumu bir sorun teşkil etmemeye başladığında Lilith de geri döndüğünde bebeğimiz ile tamamen yalnız kalmıştık.

Artık yalnızdık ve bu, bizim için yeni bir dönemin başlangıcı demekti. Damien’ın ihtiyaçlarıyla başa çıkabilmek için her zamankinden daha hazırlıklı olmamız gerekiyordu. İlk gece Damien’ın uykusuzluğuyla karşı karşıya kaldık.

Gece yarısı, Damien’ın ağlamaya başladığını duyduğumda, hemen uyanıp yanına koştum. Tyler da hemen yanımda belirdi ve Damien’ın yatağına doğru yürüdü. Damien, uykusuz ve huzursuz görünüyordu. Kucaklama ve rahatlatma yöntemleriyle onu sakinleştirmeye çalıştık. Her şeyin yolunda olduğundan emin olmak için Damien’ın beşikten çıkardım ve kucağımda nazikçe salladım.

Tyler, Damien’ın rahatlamasına yardımcı olabilmek için ışığı hafifçe açtı ve odanın havasını kontrol etti. “Sanırım aç veya rahat değil,” dedi. “Belki de biraz daha sıcak olabilir. Ona rahatlatıcı bir ortam sağlamalıyız.”

Damien’ı kucağımda tutarken, Tyler odanın sıcaklığını kontrol etti ve uygun bir sıcaklık sağladı. Damien’ın yavaşça sakinleşmeye başladığını görmek içimi rahatlattı. Ancak, bu sadece bir başlangıçtı; Damien’ın uykusuzluğuna alışmamız gerektiğini biliyorduk.

İlk gecenin ardından, Damien’ın gece boyunca sık sık uyanması ve düzenli aralıklarla beslenmesi gerekti. Her gece, Damien’ın beslenme saatleriyle başa çıkabilmek için uyku düzenimizi yeniden ayarlamak zorunda kaldık. Tyler, Damien’ın emzirme sürecinde bana destek oldu ve her gece uykusuzluğa alışmaya çalıştık.

Damien, gece boyunca sık sık uyanıyor ve beslenme ihtiyacını karşılamak için düzenli olarak emzirilmek zorundaydı. Bu, her iki gecede de uyku düzenimizi bozdu ve uykusuzlukla mücadele etmeye başladık. Gözlerimiz yorgun, ama Damien’ın huzurlu bir şekilde uyumasını sağlamak için tüm enerjimizi kullandık.

Bir akşam Damien’ın gece boyunca huzurlu bir uykuya dalmasını sağladıktan sonra, Tyler ile birlikte odada sessizce oturduk. Gözlerimizdeki yorgunluk ve uykusuzluk, bizi birbirimize daha da yakınlaştırmıştı. “Bu gece biraz daha iyi geçti,” dedim, Damien’ın huzurlu uykusunu izlerken. “Ama uykusuzluk gerçekten zorlayıcı.”

Tyler, yorgun gözlerini Damien’ın üzerinde gezdirirken, “Evet, ama her anı bu kadar özel kılan şey, onun sağlığı ve mutluluğu,” dedi. “Gece boyunca yanındayız ve bu zorlukları birlikte aşacağız.”

Gece ilerledikçe, Damien’ın uykusu biraz daha huzurlu hale gelmişti. Ancak, her gece farklı bir mücadeleyle karşı karşıya kalıyorduk. Bu süreç, hem fiziksel hem de duygusal olarak bizi test ediyordu. Yorgunlukla başa çıkabilmek için birlikte destek oluyorduk ve Damien’ın ihtiyaçlarını karşılamak için her türlü çabayı gösteriyorduk.

Günler geçtikçe, Damien’ın uykusuz geceleriyle başa çıkma yeteneğimiz gelişti. Her gece, Damien’ın sağlığı için gereken her şeyi yaparak, uykusuzluğun üstesinden gelmeye başladık. Tyler’ın desteği ve sevgisi, bu zorlu süreçte bana güç verdi. Gece boyunca Damien’ın ihtiyaçlarını karşılarken, aramızdaki bağ daha da güçlendi.

Damien’ın uykusuz geceleri, bizleri test etse de, her geçen gün bu zorluklara alıştık ve birbirimize daha da yakınlaştık. Damien’ın huzurlu uykusu ve Tyler’ın destekleyici varlığı, uykusuzlukla başa çıkarken bize güç verdi. Hep birlikte, Damien’ın sağlıklı bir şekilde büyümesini desteklemek için gereken her şeyi yaparak, bu zorlu süreci aşmayı başardık.

Damien çok hızlı büyümekteydi.

Her geçen gün geliştiği hissediliyordu.

Gün, Damien'ın sağlığıyla ilgili endişelerimizin azalması ve eve uyum sağlama sürecinin iyice oturmasıyla geçti. Gece yaklaşırken, Damien’ı uykuya hazırlamak için her zamanki rutinimizi uygulamaya koyulduk. Tyler ve ben, Damien’ı nazikçe uyutmaya çalışırken, geceye hazırlık yapıyorduk.

Damien’ı yataklarına yatırmak için, Tyler’la birlikte odanın karanlık bir köşesine yöneldik. Damien’ın minik uykusu için yatağını hazırladık. Tyler, Damien’ı nazikçe kucaklayarak yavaşça yatağına koydu ve ben de onun yanına oturup Damien’ın yumuşak battaniyeleriyle üzerini örttüm. Damien’ın gözleri uykudan yorgun, ama tatlı bir ifade taşıyordu.

Tyler, Damien’ın başını nazikçe okşayarak, “Hadi bakalım, tatlı rüyalar,” dedi. Damien, onun sesini duyduğunda gözlerini açıp babasına tatlı bir gülümseme yayarak minik bir gülücük fısıldadı. Tyler’ın gözleri, Damien’ın bu tatlı tepkisinden dolayı parlıyordu. “Güzel bir uyku seni bekliyor,” dedi ve Damien’ın ellerini nazikçe tuttu.

Damien, uykulu gözlerini araladı ve babasının yüzüne bakarak bir gülümseme daha yaydı. O an, gözlerim dolmuştu; Damien’ın bu tatlı gülümsemesi her şeyi unutturuyordu. Tyler, Damien’ın bu tatlı anını izlerken, elleriyle onu nazikçe okşadı ve ardından odanın ışığını kısıp sessizce yanımıza oturdu.

Ben, Damien’ın yanında otururken gözlerim yavaşça kapanmaya başladı. Gece geç saatlere yaklaşırken, Damien’ın huzurlu uykusu ve Tyler’ın yanında olmaktan aldığı tatmin, gözlerimin kapanmasına neden oldu. Damien’ın yanına otururken, onu izlemeye devam ettim.

Damien, hafifçe gülümseyerek rüyalarına daldı. Bu tatlı gülümsemeler, uykusuzluğun tüm zorluklarını unutmama yetti. Damien’ın küçük elleri, nazik bir şekilde yastığa yerleştirilmişti ve yüzündeki huzurlu ifade, tüm gecenin yorgunluğunu unutturan bir rahatlama sağlıyordu.

Tyler, Damien’ın yanına nazikçe oturdu ve gözleriyle Damien’ı izlemeye devam etti. Gece boyunca, Damien’ın huzur içinde uyumasını sağlamak için en küçük ayrıntıları bile gözetti. Gözlerim yavaşça kapanırken, Damien’ın uykusu ve Tyler’ın huzurlu varlığıyla dolu odayı izlemek bana büyük bir huzur verdi.

Sonunda, gözlerim tamamen kapandı ve derin bir uykuya daldım. Damien’ın tatlı gülümsemeleri ve Tyler’ın destekleyici varlığı, bu geceyi daha da anlamlı kıldı. Her şeyin yolunda olduğunu bilmek, uykusuzluk ve zorluklarla başa çıkabilmemizi sağlıyordu. Damien’ın huzurlu uykusu, gece boyunca içimde bir rahatlama hissi yaratarak, her şeyin yolunda olduğunu hissettirdi.

Her ne kadar kısa bir süre geçse de bebeğimiz bir günde üç dört günlük bir bebek kadar gelişim sağlıyordu.

Neredeyse sayılı günler içinde ilk ayını tamamlayan Damien’e hayretler içinde bakıyorduk.

Gerçekten… Sen bir mucizesin Damien!

…

Birinci hafta, Damien’ın doğumdan sonra alışma sürecinde geçen ilk günlerde, evimizde bir huzur hakim olmuştu. Küçük bebek, yavaş yavaş dünyaya uyum sağlamaya başlıyordu. Gözlerim, Damien’ın bu ilk haftasında gösterdiği refleksleri izlemekle doluydu. Yeni doğan bebekler, genellikle başlarını kısa süreliğine kaldırma yeteneğine sahip olur ve Damien da bu refleksi sergiliyordu. Her zaman olduğu gibi, sabahları onu beslerken elini sıkıca kavrıyor ve emme refleksinin ne kadar güçlü olduğunu hissediyorduk.

Tyler, Damien’ı nazikçe kucağına alıp başını yavaşça kaldırmaya çalıştığında, bu basit hareketin bile onun için ne kadar büyük bir adım olduğunu anlıyordum. Damien’ın gözleri, çevresindeki her şeye dikkatle bakıyordu ve elini avuçlarıma kapalı şekilde sıkıca kavramıştı. Etraftaki seslere karşı irkilme tepkileri, onun dünya hakkında öğrenmeye başladığının bir işaretiydi.

İlk haftamız işte tam olarak böyle geçmişti.

Ve ikinci haftamızda ise…

İkinci hafta, Damien’ın hareketliliğinin belirginleştiği bir dönemdi. Her gün onun hareketlerini daha dikkatli bir şekilde izliyorduk. Damien’ın başını daha uzun süre kaldırabilmesi, el ve ayak hareketlerinin daha koordine hale gelmesi, bize büyük bir ilerleme hissi veriyordu. Karnına yatırıldığında, başını yukarıda tutma yeteneği, küçük bir zafer gibi görünüyordu.

Damien’ın sosyal etkileşimleri de artmıştı. Tanıdık yüzleri görünce tatlı bir gülümseme yayması, bize büyük bir mutluluk kaynağı oldu. Onun gülümsemeleri, gece boyunca yaşadığımız uykusuzlukların tüm zorluklarını unutturuyordu. Damien’ın ağlama ve rahatlama tepkileri de belirginleşti. Açlık, yorgunluk veya rahatsızlık gibi durumlarda verdiği tepkileri ayırt edebiliyorduk. Her gün onun yüzündeki tatlı gülümsemeleri görmek, sabahları daha da aydınlık hissettiriyordu.

Üçüncü hafta, Damien’ın fiziksel ve sosyal gelişiminde gözle görülür bir ilerleme kaydedildi. Ellerini daha iyi kontrol etmeye başlamıştı; oyuncakları hafifçe kavrayabiliyor ve onları keşfetme isteğiyle hareket ediyordu. Göz kasları da güçlenmişti; görsel uyarıcılara (örneğin bir oyuncak veya yüz) tepki vererek başını çevirmesi, çevresindeki dünyayı anlamaya başladığını gösteriyordu.

Damien’ın sosyal etkileşimleri de arttı. Bizimle uzun süreli göz teması kurabiliyor ve seslerimize tepki vererek etrafındaki dünyayı daha iyi kavrıyordu. Sosyal etkileşimler sırasında gülümsemeleri, bizimle iletişim kurma yeteneğinin geliştiğini açıkça gösteriyordu. Her gün, Damien’ın gülümsemeleri ve sesli tepkileri, evdeki atmosferi daha da aydınlatıyordu.

Dördüncü hafta geldiğinde, Damien’ın gelişimi adeta bir çığır açmıştı. Başını neredeyse tamamen kontrol edebiliyordu ve karnına yatırıldığında başını uzun süre yukarıda tutma yeteneği kazandı. Ellerini ağzına götürme ve oyuncakları hafifçe kavrama gibi küçük hareketler göstererek, el becerilerinde önemli bir ilerleme sağladı. Görsel ve işitsel uyarıcılara verdiği tepkiler daha belirgin hale geldi; çevresindeki her şeye dikkat kesiliyordu.

Damien’ın bu dönemindeki sosyal etkileşimleri, büyük bir gelişim gösterdi. Tanıdık yüzleri görünce gülümsemeye devam ediyor ve çeşitli sesler çıkararak çevresiyle etkileşimde bulunuyordu. Göz teması kurma yeteneği iyice gelişmişti ve uzun süreli göz kontağı kurarak etrafındaki dünyayı keşfetmeye devam ediyordu.

Damien tam bir ayda üç aylık bir bebek olmuştu bile!

Çok hızlı büyüyordu kerata.

Damien’ın ilk ayında yaşanan hızlı gelişim, evimizdeki atmosferi ne kadar neşelendirmişti. Her gün, küçük mucizemizin yeni bir beceri kazandığını görmek, hayatımıza büyük bir anlam katıyordu. Ama bir akşam, Tyler’ın huzurlu bir şekilde yanımda oturduğu an, evimizde başka bir anlamlı değişikliğin habercisiydi.

Bir gün, Damien’ın huzurlu uykusu eşliğinde Tyler ve ben, akşam yemeğinden sonra salonun köşesine çekildik. Damien, yanımızdaki beşik içinde tatlı tatlı uyuyordu. Akşamın sessizliği içinde, salonun loş ışıkları altında, Tyler’ın bana döndüğünü fark ettim. Gözleri, üzerinde yoğun bir düşüncenin izlerini taşıyordu.

"Adelia," dedi, sesi derin ve ciddi. "Bugün Damien'ın bir ayını doldurduk. Bu dönemde yaşadıklarımızı düşündüğümde zamanın artık geldiğini fark ettim. Savaşın bittiğini de öyle…’’

Yavaşça yerinden kalkarak, önümüzdeki sehpanın üzerine koyduğu küçük kutuyu aldı. Kutunun içinden bir yüzük çıkardığında, kalbim hızla çarpmaya başladı. Yüzüğün parıltısı, salonun ışıkları altında gözlerimi kamaştırıyordu. Tyler, yüzüğü parmakları arasında döndürürken derin bir nefes aldı.

"Sana bir şey sormak istiyorum," dedi, gözleri bu sefer huzurlu bir şekilde parlıyordu. "Bu zor zamanlarda, senin yanımda olman, hayatımızın en güzel anlarını paylaştığımız bu süreçte, sana olan sevgim daha da büyüdü. Seninle hayatı birlikte paylaşmak, her anı birlikte yaşamak istiyorum."

Tyler, dizlerinin üstüne oturdu ve yüzüğü parmağımın üzerine geçirmeye başladı. "Adelia, benimle evlenir misin?"

Gözlerim dolu dolu oldu. Kalbim, bu anın getirdiği duygularla dolmuştu. Yüzüğün parmağımda parıldaması, her şeyin ne kadar doğru olduğunu hissettiriyordu. Damien’ın huzurlu uykusu, bu anı daha da özel kılmakta, evimizdeki her şeyin ne kadar yerli yerinde olduğunu gösteriyordu.

"Tyler," dedim, sesim titrek ama kararlı. ‘’Tabii ki de evet!’’ Ve ardından ekledim. Seninle her anı paylaşmak, hayatı birlikte yaşamak, bu dünyanın en güzel şeylerinden biri olurdu."

Tyler, büyük bir sevgi ve mutlulukla gülümsedi. Yüzüğü parmağımda nazikçe oturturken, gözleri mutlulukla parlıyordu. Bizim için bu an, sadece bir başlangıçtı. Damien’ın huzur içinde uykusu ve Tyler’ın bana olan sevgisi, bu anı hayatımızın en değerli anlarından biri haline getirdi.

Gece boyunca, salonun köşesinde otururken, Damien’ın huzurlu uykusunu izledik. Her şeyin mükemmel olduğunu, hayatımızın birlikte geçireceği yeni anların heyecanını hissettik. Tyler’ın evlenme teklifinin ardından, evimizdeki atmosfer daha da anlam kazandı. Birlikte geçirdiğimiz zamanın değerini daha iyi anladık ve Damien’ın büyüyen hayatında, bu sevgi dolu anların her birini paylaşmanın mutluluğunu yaşadık.

…

Düğün hazırlıkları başladığında, evimizde yoğun bir hareketlenme yaşanıyordu. Tyler ve ben, hayatımızın en özel gününü hazırlamanın heyecanını ve tatlı telaşını yaşıyorduk. Bu süreçte, her şeyin mükemmel olmasını istiyorduk. Her şeyin eksiksiz olduğundan emin olmak için günler öncesinden başladık hazırlıklara.

Kız arkadaşlarım, evimizin içinde ve çevresinde tüm günlerini geçirdiler. Maya, Seraphina ve Lilith, benim için en güzel gelinliği seçmek ve düğün gününde en güzel görünmesini sağlamak için titizlikle çalıştılar. Maya, gelinlik seçiminde bana yardımcı olmak için sabah erkenden evimize geldi. Zarif, şeffaf dantel detaylarıyla süslenmiş ve hafif bir etekle tamamlanmış gelinliğim, tam da hayal ettiğim gibi görünüyordu. Seraphina, gelinliğin aksesuarları için en uygun takıları seçti ve Lilith, saç ve makyaj konusunda en ince detayları göz önünde bulundurdu.

Tyler’ın hazırlıkları da aynı titizlikle devam ediyordu. Thomas, Lucas, Jonas ve Elliot düğün gününde Tyler’ın en iyi şekilde hazırlanmasını sağlamak için bir araya geldiler. Tyler’ın takım elbisesi, zarif bir şekilde kesilmiş ve en uygun renk tonlarında seçilmişti. Thomas, Tyler’ın gömleği ve kravatını dikkatle düzeltti, Lucas ve Ryan ise saçını ve genel görünümünü gözden geçirdi. Bu süreçte, Tyler’ın yüzündeki heyecan ve mutluluk, hazırlıklar boyunca bize her şeyin ne kadar özel olduğunu hatırlatıyordu.

Düğün günü geldiğinde, evimizin içinde ve etrafında bir kutlama havası vardı. Sabah erken saatlerden itibaren, hazırlıklar tam gaz devam ediyordu. Kızlar, hazırlık için erkenden toplandılar.

Makyaj ve saç stili için yapılan detaylı çalışmalar, gelinliğimin üstüne yerleştirilen şık bir duvak ile tamamlanmıştı. Her şey mükemmel görünüyordu ve kendimi gerçek bir prenses gibi hissettim.

Tyler’ın hazırlanma süreci de oldukça heyecanlıydı. Erkekler, Tyler’ın en iyi şekilde hazırlanmasını sağlamak için gayret gösterdiler. Takım elbisesinin düzeltilmesi, kravatının bağlanması ve son dokunuşlarla birlikte Tyler, günün en şık erkeği olarak hazırlanmıştı.

Ve harika bir düğün hazırlanmıştı. İkinci bir düğün ama daha gerçek bir düğün! Denize sıfır güzel bir yalıda açık havada harika bir düğün!

…

Tüm konuklar heyecanla bizleri beklerken ortam zarif bir şekilde süslenmişti. Beyaz çiçekler, sarkan dantel detayları ve romantik ışıklandırmalar, atmosferi mükemmel bir hale getirmişti. Düğün töreni başladığında, kalbim hızla çarpıyordu. Tyler’la göz göze geldiğimizde, bu anın tüm zorlukları ve hazırlıkları aştığımız en güzel an olduğunu düşündüm.

Nedime olarak seçtiğimiz en yakın arkadaşlarım, düğün töreninde yerlerini almış ve herkesin rahat etmesini sağlamıştı. İlk dansımız için müzik çaldığında, gözlerim Tyler’ın gözlerinde kayboldu. Müzik eşliğinde dans ederken, kendimizi sadece birbirimizin varlığında bulduk. Alkışlar arasında dans ederken, tüm dünya sadece ikimizden ibaretti.

…

Düğün gecesi, her şeyin adeta bir masal gibi yaşandığı bu özel anlarda, Tyler ve benim düğünüm tam anlamıyla bir rüya gibi geçiyordu. Renkli ışıklar, romantik melodiler ve neşeli konuklar arasındaki tatlı gülüşmeler arasında, gözlerim dans eden çiftlerin arasında parlayan bir diğer ikiliyi fark etti: Seraphina ve Thomas.

Seraphina, göz alıcı, zarif bir elbiseyle dans pisti üzerinde parlıyordu. Elbisesinin her hareketinde hafifçe dalgalanan kumaşı, geceye zarif bir hava katıyordu. Thomas ise onun yanında, karizmatik duruşuyla ve içten gülümsemesiyle göz kamaştırıyordu. İkisi arasında gözlerime çarpan bir uyum ve samimiyet vardı, bu da onları izleyen herkesin dikkatini çekiyordu.

Seraphina, kollarını Thomas’ın etrafına dolamış, hafif bir adım adım dans ediyordu. Thomas, onun zarif hareketlerine uyum sağlıyor, ona eşlik ederken hem rahat hem de zarif görünüyordu. Birbirlerine baktıklarında gözlerinde derin bir anlayış ve paylaşım hissi vardı; sanki bu anı birlikte yaşamak için beklemişler gibiydiler.

Müzik ritmi yükseldikçe, Seraphina ve Thomas’ın dansı da hızlandı. Gözlerim, ikisinin de ne kadar uyumlu olduğunu ve bu dansın onları nasıl daha da yakınlaştırdığını görüyordu. Seraphina’nın zarif hareketleri, Thomas’ın güçlü ve güvenli tutuşuyla birleşerek, adeta müzikle uyum içinde bir tablo oluşturuyordu.

“Bunu her zaman hayal ettim,” dedi Seraphina, Thomas’a hafifçe gülümsediğinde. Thomas, onun bu sözlerine sadece başını sallayarak yanıt verdi ve danslarına devam etti. “Sadece bu geceyi değil, seni hayatımda görmek istiyorum.”

Thomas’ın gözleri, Seraphina’ya duyduğu derin bağlılığı ve sevgiyi yansıtıyordu. “Ben de seni her anında yanımda görmek istiyorum,” diye yanıtladı Thomas, sesindeki içtenlikle. “Bu gece seninle dans etmek, hayatımın en özel anlarından biri.”

Düğün alanındaki atmosfer, Seraphina ve Thomas’ın dansı sayesinde daha da güzelleşti. Her hareketlerinde, her adımında, birbirlerine olan bağlılıklarını ve sevgi dolu yaklaşımlarını hissetmek mümkündü. Birbirlerine olan bakışları, sadece dansın değil, aynı zamanda geceye kattıkları anlamın da bir göstergesiydi.

Seraphina ve Thomas’ın dansı, düğünümüzün güzelliğine güzellik kattı. Onların bu özel anı, geceye olan anlamı daha da artırdı ve konuklar arasında büyük bir etki yarattı. Herkesin yüzünde bir gülümseme vardı ve bu an, adeta bir peri masalı gibi hissettirdi. Tyler’ın ve benim düğünümüz, sadece bizim için değil, Seraphina ve Thomas için de unutulmaz bir geceye dönüştü.

Gözlerim, bu özel anları izlerken, kalbimde bu anın ne kadar değerli olduğunu ve bu geceye katkıda bulunan herkesin önemini hissediyordum. Seraphina ve Thomas’ın dansı, gecenin en özel anlarından biri olarak, düğünümüzü daha da anlamlı kıldı.

…