Bir gün hastalarını ziyarete gitmek için ofisinden ayrılan

başarılı ve genç psikolog Buğra, çantasını alıp arabasına doğru

ilerlerken kafasına takılan şeyler vardı.

Azra bu akıl hastanesine neler yaşamıştı da gelmişti?

Sürekli bunu düşünüyordu. Arabasına binip yolda ilerlerken

dikkatini çeken bir kız görmüştü. Sağ tarafında kalan kız yol

kenarında duruyordu. Üzerinde beyaz bir elbise vardı. Saçları

gecenin karanlığı kadar siyahtı ve yüzündeki ifadeden bir

şeylerden korktuğu belli oluyordu. Üstelik ayakları da çıplaktı.

Gördüğünden emin olmak ister gibi arabayı durdurdu. Kızın

olduğu yöne baktığında orada olmadığını gördü. Aniden ortadan

kaybolmuştu. Ne olduğuna anlam veremiyordu. Buğra, bir süre

öylece bakarken arkasından onu uyaran sesle kendisine geldi.

“Yolun ortasında durmasana kardeşim. İlerle hadi!”

O, kızı gördüğüne emindi. Nasıl ortadan kaybolduğuna

dair en ufak bir fikri yoktu. Yoğun çalışıyordu. Sabahtan akşama

kadar ilgilendiği hastalarına, uykusuz kaldığı saatlere yorumladı.

Yol boyunca Azra’yı incitmeden, ona zarar vermeden nasıl

tedavi edebilirdi? Bir yandan çözüm üretmeye çalışıyor, bir

yandan da üzülüyordu.