O an Fersah için sanki zaman durmuş, gözlerinden akan yaşlar onun için toprağa mezar açmıştı. Daha kaç defa bu hayattan tokatı suratına yiyecekti, bilmiyordu.

Hayat onun için bir plan çıkarmış, gidişatı bozmadan devam ediyor gibiydi. Bir hafta önce yaşadıkları ve şimdi yaşayacakları onu bünyesi içine katmış, etkisiz bir eleman haline getirmişti.

Ettiği dualar gökyüzüne çıkmış, havasızlıktan ölüp tekrar yere çakılmış gibiydi.

İçten içe kendine ettiği isyanlar artmış, çığ yığını olup yamaçtan kopmak üzereydi. Göz çukurlarından eksilen kaçıncı damlaydı bu, sayamadı.

Evi, evi sandığı yer cehennemi olmuş, onu kendi ateşinde yakmıştı.

...

(Sunda kelimesi berrak, saf ve eksiksiz anlamına gelir.)