Kayra ablasının baş ucundan ayrılamıyordu birden polislerin siren sesini duydu gitmek zorunda olduğunun farkına vardı ablasının anlından öptü ve yetimhanenin karşısında ki ormana doğru koşmaya başladı koşarken gözünün önüne ablası ile yaşadıgı güzel günler geliyor ağlamaya başlıyordu

Min sui (gülümseyen bir yüz ile) - Kayra kahvaltını yap, soğuk suyun zararlı olduğunu biliyorsun, ağlama Kayra ben hep yanında olucagım.

Kayra gözyaşları içinde koşmaya devam ediyordu yanıp kül olan yetimhaneyi söndürme çalışmaları da devam ediyor du sırada olayları uzaktan izleyen Teumo belirdi kılık degiştirmesi yeteneği olduğundan polis gibi görünüp bilgi toplamaya başladı..

Polis- herkes yanıp kül olmuş, kimsenin kaçmaya fırsatı olmamış, bu nasıl olabilir ki?

Memur- efendim bodrum katında yanan 4 ceset daha var yangın ordan başlamış olmalı

Tuemo (Polis) - Yetimhane de sorun çıkaran asi olan biri yapmış olabilir mi?

Memur- efendim olay yerinden bagımsız bir agacın altında kadın cesedi bulundu kimliğin de Min sui yazıyor sanırım görevli biri?

Polis- bu da ne demek oluyor?

Tuemo (Polis)- efendim müsadenizle ben gidip bir bakayım

Polis- tamam, yarına sabaha kadar elle tutulur bir rapor bekliyorum masamda..

Tuemo polis kılıgında Min sui nın yanına gider ve eğilip cesedi inceler

Tuemo (polis) - hımmm.. Senin burda ne işin var? Sajin nerde? Sen kimsin? Bu kadın sajin için önemli olmasa onu kurtarmazdı? Ama kadın vurulmuş? Bu kadının kim olduğunu bulursam belki bir ip ucu yakalarım gerçi sajin kaçmış burdan çok belli yoğun bir güç patlaması var etrafta iliklerime kadar hissediyorum bu gerçek güç neyse odaklanmalıyım..

Tuemo iki polis memurunu yanına çagırır

Tuemo (polis) -siz ikiniz buraya gelin.. Bu kadın hakkında ki tüm bilgileri istiyorum kimmiş ögrenin

Memurlar- peki efendim..

Tuemo (içinden) - bende bölgeyi bir gezeyim belki bayılmış olabilir yada ölmüş te olabilir bakmam lazım..

Tuemo süratle bölgeyi gezmeye başlar Kayra bu sırada ormanda koşmaya devam eder ne yapacagını nereye gideceğini bilmeden koşar bir süre sonra yoruldugunu cidden bedeninde hisseder uzakları görebilen gözleri ile ormanın sonunda göl ve yanına kurulmuş bir baraka görür hızlıca oraya doğru koşar.. ​

ABD NEWYORK

Somi ünlü bir şirkette çalışan başarılı bir personeldi hergünkü gibi yoğun çalışıyordu

Çalışan- günaydın millet, olanları duydunuz mu? Seul de bir yetimhane de yangın çıkmış ve kimse kurtulamamış, orda ki çocuklar için üzülüyorum​

Çalışan- Somi senin ablan da seul de bir yetimhane de çalışıyordu o yetimhanenin adı neydi?

Somi nın kalbi hızlıca atıyordu o an hiçbirşey duymuyordu gözbebekleri büyümüştü aglamalı bir ses tonu ile.

Somi- Minik kanatlar yetimhanesi

Çalışanlar şoka ugramış bir yüz ifadesi ile

Çalışan- Somi çok üzgünüm inan

Somi herşeyi anlıyordu ve birden ofisten çıktı merdivenleri iniyordu çıkış kapısına doğru gitti herkes onun aceleci tavrına bakıyordu somi arabasına bindi ve telefonun da ki ablası ile olan resmine baktı

Somi (aglıyor)- Hayır.. Hayır.. Lanet olsun hayır...

Telefonunu açtı ekranında ablası ile olan resmine baktı ve ablasını aradı..

-aradıgınız kişiye ulaşılamıyor lütfen daha sonra tekrar arayın.

Somi (aglıyor)- hayır... hayırr..

-sinyal sesinden sonra mesaj....

Somi (aglıyor) - Kahretsin... Kahretsinnnn....!!!

Somi arabanın içinde uzun bir süre ağlamaya devam etti ...

Bu sırada Kayra çok yorulmuştu niyahet göle ulaştı ve barakanın içine girdi gözleri kapanıyordu artık gücü kalmamıştı bu geceyi atlatmak zorundaydı....